Pfizer had in 2020 aan de FDA opgebiecht dat ze op de hoogte waren van het shedding van spike-eiwitten. De media negeerden het, mensen kwamen er op de harde manier achter, en de meesten praten er niet meer over. Maar sommige symptomen blijven bestaan.
april 8, 2023 2946 9
In februari
2022 meldde ik bij patiënten in mijn natuurgeneeskundige praktijk secundaire
vaccinshedding (vaccinuitscheiding, zoals door hen ervaren in heel 2021. Pfizer
had hier aan de FDA erkend dat spike-eiwit shedding van COVID-gevaccineerden
kon optreden door uitademing en huidcontact. Ik schreef daarover hier.
Van de mensen die om andere redenen al mijn patiënten waren (geen van hen kwam in eerste instantie bij mij in verband met sheddimg), merkten 26 personen symptomen op tijdens, en vaak na, contact met COVID-gevaccineerde mensen (later nog een paar). Geen van de 26 personen was zelf COVID-gevaccineerd. Deze verdeling van de eerst gemelde 2ary symptomen vertoonde een duidelijk tijdspatroon, schrijft Colleen Huber NMD.
Dat tijdspatroon correleert met de vaccinopname in de VS in 2021.
https://ourworldindata.org/covid-vaccinations
https://usafacts.org/visualizations/covid-vaccine-tracker-states
Deze interactieve grafiek van USAFacts beweert dat 30% van de Amerikaanse
bevolking op 1 april 2021 een COVID-vaccin had gekregen en dat 54% van de
Amerikaanse bevolking op 30 juni 2021 een COVID-vaccin had gekregen. Ik zeg
“beweert”, omdat er apothekers en gezondheidswerkers waren die fel gekant waren
tegen deze experimentele injectie, evenals bedreigde werknemers en studenten
die beter wisten dan deze injectie te nemen, maar ook niet ontslagen of
geschorst wilden worden, en ik heb geen idee wat voor afspraken er mogelijk
zijn gemaakt tussen individuen in deze groepen. Het volstaat te zeggen dat ik
vermoed dat het percentage COVID-gevaccineerden in de Verenigde Staten wordt
overschat.
(Wat mijzelf betreft: mijn trouwe abonnees weten waarschijnlijk dat
ik hier de
eerste uitgebreide waarschuwingen heb gegeven over meerdere aspecten van de
gevaren van COVID-vaccins, en in mijn boek Neither
Safe Nor Effective worden meer dan 300 studies uit de
peer-reviewde medische literatuur aangehaald over de problemen met de
COVID-vaccins. Het staat op de Forensic Medicine bestseller lijst op Amazon
sinds het uitkwam in mei).
Wat gebeurt er met al die muzikanten? Verbijsterend, nietwaar?
Na de zomer van 2021 hoorde ik steeds minder secundaire vaccinreacties
van de patiënten in mijn praktijk.
Twee interessante uitzonderingen blijven over:
Geval 1: Een tertiaire vaccinreactie
Verschillende keren in 2021 hadden patiënten mij gevraagd of hun eigen
blootstelling aan mensen met een COVID-vaccin verder kon worden doorgegeven aan
familieleden thuis. Ik vertelde hen dat ik daar nog niet van gehoord had, en ik
dacht dat ze zich geen zorgen hoefden te maken.
Deze week kwam er echter een patiënt binnen over de secundaire
vaccinatiereacties die zij nog steeds krijgt door de nabijheid van
COVID-gevaccineerden. Zij behoorde tot de 26 die ik eerder had geteld. Na een
dergelijke blootstelling had zij enige tijd na thuiskomst last van menorragie,
malaise, uitslag, jeuk, vermoeidheid en hoofdpijn.
Haar man had tegelijkertijd ook last van de symptomen van malaise,
vermoeidheid, hoofdpijn en jeukende huiduitslag, hoewel hij op dat moment niet
rechtstreeks was blootgesteld aan mensen die met COVID waren gevaccineerd. Bij
elk voorval van blootstelling van de vrouw begon de man bij thuiskomst
symptomen te vertonen, en voor beiden verdwenen de symptomen binnen ongeveer
een dag. Dit overkwam hem meerdere keren. Dit was de eerste keer dat ik hoorde
dat tertiaire blootstelling aan COVID-gevaccineerde mensen waarschijnlijk
symptomen veroorzaakte.
Dus ik denk dat tertiaire blootstelling de moeite waard is om een open
geest over te houden, terwijl ik tegelijkertijd denk dat het nu is ontkracht
als een belangrijk gezondheidsprobleem, vanwege de schaarste ervan.
Geval 2: Een rol voor zinkoxide?
Een andere patiënt, in een liefdevol huwelijk van meer dan 30 jaar,
probeerde wanhopig haar man over te halen om zijn drie COVID-vaccins niet te
halen, maar het mocht niet baten; hij was vastbesloten ze te halen.
Nadat hij zijn eerste COVID-vaccin had gekregen, begon zij zich vaag
ziek te voelen in zijn nabijheid, maar hij wilde het niet geloven en stond erop
dat hij zijn tweede zou krijgen, en daarna een booster. Bij elk volgend vaccin
is ze zieker dan voorheen in zijn aanwezigheid. Ze kan niet langer dan 20
minuten in dezelfde kamer met hem zijn, of ze blijft urenlang ziek. (Hij houdt
vol dat zijn vaccins niet de oorzaak kunnen zijn van haar symptomen.) Nu zou je
kunnen denken dat haar eerdere verzet tegen de COVID-vaccins haar ertoe
aanzette zich ziek te voelen, maar dat zou het volgende niet verklaren:
Twee van hun kleinkinderen hebben ook deze reactie op hun grootvader
sinds zijn 2e en 3e COVID-vaccinatie, waarvan één een zuigeling is, en zij
vermijden hem fysiek. De hond kroop en sliep ’s nachts aan zijn voeten. De hond
kan er niet meer tegen om bij hem in de buurt te zijn, en benadert hem snel en
loopt dan binnen enkele seconden weg. Alles bij elkaar genomen heeft deze man
een prachtige en heerlijke persoonlijkheid, en de schoonheid van een sterk en
verder gelukkig huwelijk, waarin het echtpaar al meer dan 30 jaar oprecht van
elkaars gezelschap geniet, en hij wordt over het algemeen aanbeden door alle
familie en vrienden, aldus zijn vrouw.
Toen de vrouw, mijn patiënte, onlangs tijdens een lange autorit en op
andere momenten van noodzakelijke langdurige nabijheid in de buurt van haar man
moest zijn, klopte haar distale cephalische ader in een pols zichtbaar, en dat
soms dagenlang. Ik heb deze kloppende ader gezien. Ze krijgt op die momenten
ook jeukende uitslag. Onlangs begon zij zich in te smeren met een
zonnebrandcrème op basis van zinkoxide, wanneer zij voor langere tijd in de
buurt van haar man moest zijn, en de ader klopte toen even en daarna niet meer.
Ook ontwikkelde haar huid geen jeukende uitslag na het aanbrengen van
zinkoxide. Dus brengt ze nu een royale laag zinkoxide aan op de blootgestelde
huid wanneer het stel een kamer of voertuig deelt, en het lijkt haar een aantal
keren te helpen.
Ik zou deze strategie afraden voor kinderen en mensen in de
reproductieve leeftijd. Elizabeth Plourde PhD heeft informatie verstrekt dat
huidproducten met zink- en titaniumoxide gevolgen kunnen hebben voor de
voortplanting die zorgwekkend kunnen zijn. Haar boek over zonnefilters biedt
belangrijke waarschuwingen voor degenen die meer bang zijn voor de zon dan voor
commerciële producten die rechtstreeks worden aangebracht op het grootste
orgaan van het lichaam: de huid.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/covid-19-vaccin-shedding-kanaries-in-de-mijn/
