zaterdag 25 mei 2024

Zijn profetieën kwamen uit: dit is hoe Khadafi de waarden van het Westen en de VN heeft aangetoond

 mei 25, 2024   4 

Foto: U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 2nd Class Jesse B. Awalt/Released, Public domain, via Wikimedia Commons

De Libische leider Muammar al-Khadafi voorspelde precies wat al lang is uitgekomen: een immigratiegolf uit Afrika en een heilige oorlog op Europese bodem. En hij nam het al in 2009 op tegen de VN in een “schandalige toespraak” die nog steeds geldig is. Daarom moest hij waarschijnlijk uit zijn ambt worden gezet. Vergeten en verzwegen geschiedenis die niet alleen is uitgekomen, maar ook vorm geeft aan het heden en een duistere toekomst …

Door Guido Grandt (gugramediaverlag)

Een van de grootste en meest scherpzinnige wereldcommentatoren was de Frans-Duitse journalist, non-fictie auteur en publicist Peter Scholl-Latour, die in augustus 2014 overleed. Zijn stem van de rede ontbreekt in deze tijden, die overschaduwd worden door internationale crises, oorlogen en overheidsregels tegen burgers. Bovendien verzette hij zich meestal tegen de mainstream en het soms desastreuze Westerse beleid. Scholl-Latour’s constante zoektocht naar de waarheid zou daarom weer op zijn plaats zijn. Gelukkig liet hij een erfenis na – in de vorm van zijn woorden, zijn boeken, waarin hij de vermeende “goeden” een spiegel voorhield om te laten zien dat het slechts hypocriete maskers waren.

Khadafi’s profetieën die zijn uitgekomen

In zijn nieuwste werk – De vloek van het kwaad – laat Scholl-Latour ook de door het Westen omvergeworpen Libische heerser Muammar al-Gaddafi aan het woord. Zijn bijna profetische uitspraak klinkt vandaag relevanter dan ooit.

Met het oog op de dreigende interventie van het Atlantisch Bondgenootschap deed Kadhafi in een interview met een Frans tijdschrift een beroep op de Europeanen:

“Als je me lastigvalt en destabiliseert, creëer je verwarring, speel je Al-Qaeda in de kaart en moedig je gewapende rebellenclusters aan. Dit is wat er zal gebeuren: Jullie zullen overspoeld worden door een immigratiegolf uit Afrika die vanuit Libië Europa binnenstroomt. Er zal niemand meer zijn om ze tegen te houden. Al-Qaeda zal zich in Noord-Afrika vestigen terwijl Mullah Omar de strijd voor Afghanistan en Pakistan overneemt. Al-Qaeda zal voor de deur staan. Er is een politiek vacuüm gecreëerd in Tunesië en Egypte. De Islamisten kunnen jullie van daaruit vandaag binnenvallen. De heilige oorlog zal zich verspreiden naar jullie directe omgeving aan de Middellandse Zee. De anarchie zal zich verspreiden van Pakistan en Afghanistan tot Noord-Afrika.”

(zie Peter Scholl-Latour: De vloek van de kwade daad, Berlijn 2014, p. 269)

En dat is precies wat er gebeurde! Alles wat Kadhafi destijds voorspelde met het oog op zijn naderende ondergang is uitgekomen! In feite werd islamistische terreur naar Europa gebracht, zoals blijkt uit de vele verwoestende aanslagen, zelfmoordaanslagen en mes-bloedbaden. Ook in Afghanistan heerst door toedoen van de Taliban weer pure anarchie. Maar bovenal waren en zijn er migratiegolven uit Afrika, zodat de EU wanhopig op zoek is naar een oplossing.

Failed State Libië

Libië wordt sinds de val van Kadhafi in 2011 geteisterd door gewelddadige conflicten. Vandaag de dag wordt het dagelijks leven in het Noord-Afrikaanse land gekenmerkt door politieke instabiliteit en de ineenstorting van de openbare orde en de economie. Volgens cijfers van de VN zijn er meer dan 800.000 mensen afhankelijk van humanitaire hulp; de helft van hen zijn lokale inwoners, de anderen vluchtelingen en migranten die Libië als doorgangsland hebben bereikt. De bevolking lijdt enorm onder voedsel- en drinkwatertekorten. Vooral het schoolsysteem en de gezondheidszorg zijn zwaar getroffen. Ziekenhuizen en gezondheidscentra worden herhaaldelijk aangevallen, vernield en geplunderd. Daarnaast heeft Libië zich ontpopt tot het “belangrijkste doorreisland” voor Afrikaanse vluchtelingen, van waaruit ze via de Middellandse Zee de EU-landen willen bereiken. Bovendien worden duizenden migranten vastgehouden in interneringskampen, soms mishandeld, gemarteld en verkracht.

Alles is precies zoals de Libische heerser Muammar al-Gaddafi had voorspeld. Libië, ooit het rijkste land van Afrika qua inkomen per hoofd van de bevolking, is nu een bijna onbestuurbare puinhoop. Met lijden, ontbering en dood – ook en vooral voor de eigen bevolking.

Khadafi’s verzwegen sociale prestaties

Libië heeft de grootste oliereserves van Afrika. Hierdoor konden de zes miljoen inwoners in zeer korte tijd opklimmen van een van de minst ontwikkelde landen ter wereld tot de rijkste staat van Afrika. Libië is sinds 1955 lid van de VN.

Het lijdt geen twijfel dat in de meer dan veertig jaar dat Muammar al-Gaddafi het land regeerde, er sprake was van herhaald machtsmisbruik, beschuldigingen van terrorisme, martelingen en ernstige mensenrechtenschendingen. Ondanks deze misstanden verbeterde hij de mensenrechtensituatie door sociale hervormingen door te voeren. De rechten van vrouwen werden bijvoorbeeld versterkt – in tegenstelling tot veel andere Arabische landen. Vrouwen in Libië hadden recht op onderwijs, werk, scheiding, eigendom en inkomen. Het aantal studerende vrouwen nam aanzienlijk toe. Ze hoefden zich ook niet te bedekken.

Dankzij de olierijkdom van het land waren er bijna geen daklozen, maar was er huisvesting voor de hele bevolking. Sociale voorzieningen voor gezinnen werden versterkt. Moeders, de “pijlers van de samenleving”, kregen geld voor de kinderen, gratis crèches, gratis gezondheidscentra en pensioenen op 55-jarige leeftijd. Libiërs profiteerden van gratis gezondheidszorg en onderwijs en van gratis elektriciteit en water. Als gevolg hiervan had Libië het hoogste bruto binnenlands product (BBP) per hoofd van de bevolking en de hoogste levensverwachting in Afrika. Er leefden daar minder mensen onder de armoedegrens dan bijvoorbeeld in Nederland, volgens het Du Bois Institute for African Studies van Harvard University. En: “In plaats van een militaire dictatuur was Libië onder Khadafi de meest welvarende democratie van Afrika.”

En de publicist Maximilian Forte kwam tot de volgende conclusie in zijn boek Slouching Towards Sirte: NATO’s War on Libya and Africa (p. 73):

“Khadafi was inderdaad een opmerkelijke en unieke uitzondering onder alle moderne en Arabische leiders: omdat hij koppig een nationaal altruïsme beoefende; omdat hij ontwikkelingsprogramma’s financierde in tientallen behoeftige landen; omdat hij nationale bevrijdingsbewegingen steunde die niets te maken hadden met de islam of de Arabische wereld; omdat hij een ideologie nastreefde die origineel was en niet simpelweg het product van overgeërfde traditie of het navolgen van invloeden van buitenaf; en omdat hij Libië hielp een aanwezigheid op het wereldtoneel te bereiken die in geen enkele verhouding stond tot zijn bevolking. “

Maar al deze feiten werden onderdrukt door Westerse politici en Westerse nepnieuwsmedia. Zoals altijd ging en gaat Libië over geopolitiek en energievoorziening. In dit geval – olie. En over de “wereldorde” die door het Westen – en dus voornamelijk door de Anglo-Amerikanen – wordt verkondigd en waar niets tegenin mag gaan. Op 23 september 2009 liet Khadafi zien hoezeer hij zich hiertegen verzette toen hij een toespraak hield voor de Algemene Vergadering van de VN waarin hij zijn doelen en inschattingen aankondigde. En waarin hij de VN bekritiseerde, in het bijzonder de oorlogen die worden gevoerd door de – meestal westerse vetoleden – en de moorden op staatsleiders.

Khadafi’s toespraak tot de Algemene Vergadering van de VN op 23 september 2009

Hieronder volgen enkele korte fragmenten uit Khadafi’s “doodstoespraak”:

“De VN werd opgericht door drie tot vier landen om het Duitse Rijk te bestrijden. Dit waren de landen die zich verenigden tegen het Derde Rijk tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze landen vormden de Veiligheidsraad en werden permanente leden met vetorechten. Niemand van ons was daar toen bij. De VN werd opgericht met deze drie landen in gedachten om actie te ondernemen tegen Duitsland (…)”.

Dit gebeurde in afwezigheid van 165 landen, een verhouding van één op acht, of beter gezegd, één was aanwezig, acht waren afwezig (…)

De introductie is aantrekkelijk en niemand heeft er bezwaar tegen. De daaropvolgende artikelen zijn echter fundamenteel in tegenspraak met de inleiding. Wij verwerpen deze artikelen en zullen er nooit voor zijn; ze eindigden met de Tweede Wereldoorlog. De introductie zegt dat alle landen, groot of klein, gelijk zijn. Bestaat deze gelijkheid als het gaat om permanente zetels in de Veiligheidsraad? Nee, we zijn niet gelijk. De inleiding zegt letterlijk dat alle landen, groot of klein, gelijke rechten hebben. Hebben we vetorecht? Hebben we gelijke rechten? De introductie zegt dat we gelijke rechten hebben, groot of klein. Dat is wat er in de introductie staat en wat er is afgesproken. Dus het vetorecht en de permanente zetels zijn in tegenspraak met de betekenis van het oprichtingshandvest. We accepteren of erkennen het vetorecht niet.

In de introductie van het handvest staat dat er geen strijdkrachten mogen worden ingezet, behalve voor het algemeen belang. Dat staat in de introductie, die we hebben ondertekend en we zijn lid geworden van de VN om dat te steunen. Er staat dat strijdkrachten alleen mogen worden ingezet voor het algemeen belang van alle landen. Maar wat is er sindsdien gebeurd? Sinds de oprichting van de VN en de Veiligheidsraad zijn er 65 oorlogen uitgebroken – 65 oorlogen met miljoenen slachtoffers meer dan in de Tweede Wereldoorlog. Zijn deze oorlogen in het belang van het algemeen belang? Nee, ze waren in het belang van een paar landen en niet in het belang van het algemeen belang.

Laten we het hebben over de vraag of deze oorlogen in het belang waren van één land of van alle landen. Ze zijn duidelijk in tegenspraak met het oprichtingshandvest van de VN, dat we allemaal ondertekend hebben – en totdat er naar dat handvest wordt gehandeld, zullen we ze afwijzen en we zullen niet bang zijn om dat diplomatiek te zeggen. Nu hebben we het over de toekomst van de VN. Hypocrisie en diplomatie moeten opzij worden geschoven, want dit gaat over de toekomst van de wereld. Het is precies deze hypocrisie die de 65 oorlogen sinds de oprichting van de VN mogelijk heeft gemaakt.

In de introductie staat ook dat als er gewapende troepen worden ingezet, dit VN-troepen moeten zijn; dus een militaire interventie van de VN met de instemming van alle VN-leden en niet een paar landen die hun gewapende troepen inzetten. De hele VN beslist over het voeren van een oorlog om de internationale vrede en veiligheid te waarborgen. Sinds de oprichting van de VN in 1945 zijn alle leden verplicht om agressie van het ene land tegen het andere te voorkomen.

Als een land, Libië bijvoorbeeld, Frankrijk zou aanvallen, zou de hele VN reageren omdat Frankrijk een soeverein lid van de VN is en we allemaal de verantwoordelijkheid hebben om de onafhankelijkheid van staten te beschermen. Toch hebben er 65 oorlogen plaatsgevonden zonder dat de VN actie heeft ondernomen om ze te voorkomen. Acht grote, bittere oorlogen met meer dan 2 miljoen slachtoffers zijn gevoerd door leden met een veto. Deze landen doen ons geloven dat ze de soevereiniteit van landen verdedigen, maar in werkelijkheid onderdrukken ze hun volkeren. Hoewel we graag willen geloven dat deze landen handelen in het belang van vrede en wereldveiligheid, hebben ze hun toevlucht genomen tot oorlogsvoering en onvreedzame middelen. Genietend van het vetorecht dat ze zichzelf als permanente leden van de Veiligheidsraad hebben toegekend, hebben ze oorlogen gevoerd die miljoenen slachtoffers hebben geëist.

Het principe van niet-inmenging in de interne aangelegenheden van staten is vastgelegd in het oprichtingshandvest van de VN. Geen enkel land heeft dus het recht om zich te mengen in de interne aangelegenheden van een land, of het nu een democratie of een dictatuur is, socialistisch of kapitalistisch, progressief of reactionair. Dit is de individuele verantwoordelijkheid van elk land. Het is de interne aangelegenheid van zijn inwoners (…).

We zijn lid geworden van de VN omdat we dachten dat we gelijk waren, om er vervolgens achter te komen dat één enkel land al onze beslissingen kan tegenspreken. Wie heeft de Permanente Veiligheidsraad dit privilege gegeven? Vier landen gaven zichzelf dit privilege. Het enige land dat dit privilege kreeg door een verkiezing van de Algemene Vergadering van de Veiligheidsraad is China. Dit gebeurde democratisch. De andere permanente zetels werden echter ondemocratisch gegeven, door dictatoriale interventie, tegen onze wil in, en we zouden ze niet moeten accepteren (…)

Als we de VN willen hervormen, moeten we het aantal grootmachten niet vergroten. De oplossing is het cultiveren van democratie op wereldniveau door de bevoegdheid van de Veiligheidsraad over te dragen aan de Algemene Vergadering. De Veiligheidsraad zou dan uitsluitend de besluiten van de Algemene Vergadering uitvoeren. Deze zou dan als het ware het parlement, de wetgevende macht van de wereld zijn.

(…) Hoe kunnen we tevreden zijn met wereldvrede en wereldwijde veiligheid als de hele wereld wordt bestuurd door 15 landen? Wij zijn 192 landen en we zijn als Speakers’ Corner in het Hyde Park in Londen. We praten alleen maar en het kan niemand iets schelen wat er gezegd wordt. We zijn pure decoratie zonder inhoud. We zijn sprekers zoals in Speaker’s Corner, niets meer en niets minder. We houden toespraken en dan verdwijnen we. Dat is wat jullie op dit moment zijn.

(…) Vanaf nu moet de Veiligheidsraad bestaan uit gemeenschappen van staten. Op die manier zullen we rechtvaardigheid en democratie genieten en zal de Veiligheidsraad niet langer voornamelijk bestaan uit landen die kernwapens hebben, grote economische centra zijn of geavanceerde technologie bezitten. Dit is terrorisme. We kunnen de Veiligheidsraad niet overlaten aan de grote mogendheden. Dat zou ook een vorm van terrorisme zijn.

Als we een verenigde, vreedzame en veilige wereld willen, moeten we daarnaar handelen. Of we blijven in een wereld die gedomineerd wordt door oorlog; dat hangt van jou af. We zullen conflicten en oorlogen blijven hebben tot de dag des oordeels of tot het einde van de wereld. Alle leden van de Veiligheidsraad zouden het recht moeten hebben om een veto uit te spreken, anders zou het hele concept van veto eenvoudigweg moeten worden afgeschaft bij de vorming van de nieuwe Raad (…).

Hierdoor zouden alle landen in de Veiligheidsraad op gelijke voet komen te staan als in de Algemene Vergadering. In de Algemene Vergadering hebben we allemaal dezelfde rechten als het gaat om lidmaatschap en stemmen. Dit zou ook moeten gelden voor de Veiligheidsraad. Op dit moment hebben sommige landen vetorecht, andere niet; sommige hebben een permanente zetel, andere niet. We zouden deze of andere resoluties van de huidige Veiligheidsraad niet moeten accepteren. We zijn gekoloniseerd en nu zijn we onafhankelijk. We komen vandaag bijeen om democratisch te beslissen over de toekomst van de mensheid, om vrede en veiligheid te garanderen voor alle landen, groot of klein. Anders worden we blootgesteld aan terrorisme. Want terrorisme is niet alleen Al Qaida, het kan verschillende vormen aannemen.

(…) Democratie is er niet voor de rijken, de machtigen of degenen die terrorisme bedrijven. Alle landen moeten gelijk zijn.

Op dit moment is de Veiligheidsraad georganiseerd op een feodalistische manier, een politiek feodalisme voor degenen die een permanente zetel hebben. Ze beschermen elkaar en profiteren van alle anderen. Het zou de Terrorraad moeten heten en niet de Veiligheidsraad. In de dagelijkse politiek gebruiken de geprivilegieerden de Veiligheidsraad tegen ons als ze er baat bij hebben. Anders wordt hij genegeerd. Als ze een project willen doordrukken of een persoonlijke agenda hebben, wordt de VN gerespecteerd en verheerlijkt en wordt Hoofdstuk VII gebruikt tegen de arme landen. Maar als ze de regels van de VN willen overtreden, wordt het hele instituut gewoon genegeerd.

Het vetorecht geven aan de permanente leden van de Veiligheidsraad, die toch al de macht hebben, is onrechtvaardig en terroristisch en dat mogen we niet tolereren. We mogen niet in de schaduw van zulke onrechtvaardigheden leven.

De grootmachten hebben ingewikkelde mondiale belangen en ze gebruiken het veto om deze doelen te verdedigen. In de Veiligheidsraad gebruiken ze bijvoorbeeld de macht van de VN om de derde wereld te intimideren, te terroriseren en te veroordelen tot een bestaan onder terreur.

Sinds zijn oprichting in 1945 heeft de Veiligheidsraad gefaald in het garanderen van veiligheid. Integendeel, hij heeft terreur en sancties voortgebracht. Hij wordt alleen tegen ons gebruikt (…)

65 oorlogen; ofwel kleine landen die elkaar bevechten, ofwel oorlogen die de grootmachten tegen ons voeren. De Veiligheidsraad heeft, duidelijk in strijd met het mandaat van de VN, nagelaten in te grijpen om deze oorlogen tegen kleine landen te stoppen.

(…)Wij zijn niet roekeloos en geven de grootmachten het vetorecht zodat ze ons als tweederangs mensen en buitenstaanders kunnen behandelen. Wij waren het niet die de grootmachten hun status en het recht om over 192 landen te beschikken, hebben gegeven.

We zullen alle resoluties van de Veiligheidsraad negeren omdat deze resoluties uitsluitend tegen ons gericht zijn en niet tegen de grootmachten, die permanente zetels en vetorecht hebben. Deze grootmachten gebruiken hun veto nooit tegen elkaar.

Ze gebruiken het echter wel tegen ons en dit heeft de VN veranderd in een travestie die oorlogen en schendingen van de soevereine rechten van onafhankelijke staten voorstaat. Het heeft geleid tot oorlogsmisdaden en genocides. Dit alles is een schending van het mandaat van de VN (…)

We voelen ons niet verplicht om de regels en resoluties van de VN-Veiligheidsraad te volgen. De huidige vorm is ondemocratisch, dictatoriaal en onrechtvaardig. Niemand kan ons dwingen om lid te worden van de Veiligheidsraad in zijn huidige vorm of om zijn resoluties na te leven.

Bovendien is er geen respect voor de VN en de Algemene Vergadering, die de echte VN is. De uitspraken van het Internationaal Gerechtshof, de internationale gerechtelijke instellingen, zijn alleen gericht tegen kleine landen en derdewereldlanden. Machtige landen worden door het Hof over het hoofd gezien of de uitspraken worden niet gerespecteerd (…)

(…) Waarom moeten we zo’n gepolariseerde wereld hebben? Wij wijzen zo’n wereld af en zijn voorstander van een meer gelijkwaardige wereld (…)

De oorlogen die plaatsvonden na de oprichting van de VN, hoe zijn die ontstaan? Waar was de Veiligheidsraad, het VN-mandaat, de VN? Dit moet onderzocht worden en juridische gevolgen hebben. Hoe zijn de bloedbaden tot stand gekomen? Je zou kunnen beginnen met de Koreaanse oorlog, want die vond plaats nadat de VN was opgericht. Hoe kon een oorlog uitbreken en miljoenen slachtoffers eisen? Er hadden nucleaire wapens gebruikt kunnen worden. Degenen die verantwoordelijk zijn voor deze oorlog moeten ter verantwoording worden geroepen en compensatie betalen.

Toen kwam de oorlog in het Suezkanaal in 1956. Dit dossier moet heropend worden. Drie landen met een permanente zetel in de Veiligheidsraad en vetorecht vielen een VN-lidstaat aan. Egypte, een onafhankelijk land, werd aangevallen en zijn leger werd vernietigd. Duizenden Egyptenaren verloren het leven en vele steden werden verwoest. En dat allemaal omdat Egypte het Suezkanaal wilde nationaliseren. Hoe kon zoiets gebeuren onder de ogen van de VN? Hoe kun je ervan uitgaan dat zoiets niet meer zal gebeuren als er geen herstelbetalingen zijn gedaan? Dit waren gevaarlijke gebeurtenissen en de dossiers over de Koreaanse Oorlog en het Suezkanaal moeten opnieuw worden geopend.

Dan komt de Vietnamoorlog. 3 miljoen mensen verloren hun leven. In 12 dagen werden er meer bommen afgeworpen dan in 4 jaar Tweede Wereldoorlog. Het was een bittere oorlog, die plaatsvond na de oprichting van de VN, waar werd besloten dat er geen oorlogen meer zouden plaatsvinden.

De toekomst van de mensheid staat op het spel. We kunnen niet zwijgen. Hoe kunnen we ons veilig voelen? Hoe kunnen we werkeloos toezien? De toekomst van de wereld staat op het spel en wij in de Algemene Vergadering van de VN moeten ervoor zorgen dat dergelijke oorlogen niet meer plaatsvinden.

Toen werd Panama aangevallen, ook al was het een onafhankelijke VN-staat. Vierduizend mensen verloren het leven en de president van dat land werd gevangen genomen en gevangengezet. Noriega moet worden vrijgelaten – dit dossier moet worden geopend. Hoe kunnen we een land dat lid is van de VN toestaan om een ander land aan te vallen en zijn president gevangen te nemen en hem als een crimineel gevangen te zetten? Wie kan zoiets accepteren? Het zou opnieuw kunnen gebeuren. We moeten niet zwijgen. We moeten een proces aanspannen. Elk lid van de VN kan zich in deze situatie bevinden, vooral als de agressie afkomstig is van een lidstaat die een permanente zetel in de Veiligheidsraad heeft.

Toen kwam de oorlog tegen Grenada. Het land werd bezet ondanks het feit dat het lid was van de VN. Het werd aangevallen door 15 oorlogsschepen, 7.000 soldaten en tientallen vliegtuigen, ook al is het een van de kleinste landen ter wereld. Dit gebeurde na de oprichting van de VN, de Veiligheidsraad en het vetorecht. De president van Grenada, de heer Maurice Bishop, werd vermoord. Hoe kon dit gebeuren en ongestraft blijven? Het is een tragedie. Hoe kunnen we garanderen dat de VN goed is? Dat een bepaald land goed is? Dat we een veilige toekomst zullen hebben? Kunnen we de Veiligheidsraad vertrouwen? Kunnen we de VN vertrouwen?

We moeten de bombardementen op Somalië onderzoeken. Somalië is lid van de VN. Het is een onafhankelijk land onder het bewind van Aidid. We willen een onderzoek. Waarom is het gebeurd? Wie gaf toestemming? Wie gaf groen licht om aan te vallen?

Toen ging het over voormalig Joegoslavië. Niemand was vreedzamer dan Joegoslavië nadat het stap voor stap was herbouwd na de vernietiging door Hitler. Tito heeft dit vreedzame land stukje bij beetje opgebouwd en toen kwamen wij en verscheurden het om imperialistische redenen, net als Hitler. Hoe kunnen we hier geen standpunt over innemen? Waarom kunnen we nooit tevreden zijn? Wanneer een vreedzaam land als Joegoslavië wordt onderworpen aan zo’n tragedie, zou de Algemene Vergadering een onderzoek moeten starten om uit te zoeken wie er voor het internationaal gerechtshof moet worden gebracht.

Dan komt de oorlog in Irak, de grootste van alle rampen. Ook dat zou de VN moeten onderzoeken (…). De bezetting van Irak was ook een schending van het mandaat van de VN. Ze werd uitgevoerd zonder rechtvaardiging, door leden van de VN-Veiligheidsraad met permanente zetels. Irak is een onafhankelijk land en lid van de Algemene Vergadering van de VN. Hoe konden deze landen Irak aanvallen? Zoals in de grondwet van de VN staat, hadden de VN-leden moeten ingrijpen om de aanval te stoppen.

Wij hebben destijds ingegrepen om de oorlog te stoppen. We waren tegen de invasie van Koeweit en de Arabische landen vochten samen met buitenlandse mogendheden tegen Irak, in naam van de VN.

De eerste keer werd het VN-mandaat gerespecteerd. In de tweede Irak-oorlog, toen we probeerden de oorlog te voorkomen via de VN, werd dit genegeerd. Waarom gebeurde dat? De heer Treki en de Algemene Vergadering moeten onderzoeken of de invasie van Irak überhaupt gerechtvaardigd was. Want de redenen voor deze aanval zijn nog steeds mysterieus en onduidelijk. Hetzelfde zou ons kunnen overkomen.

Waarom werd Irak binnengevallen? De invasie was een ernstige schending van het VN-mandaat en was fundamenteel ongerechtvaardigd. Het was een bloedbad, een genocide. Meer dan 1,5 miljoen mensen verloren het leven. We zullen campagne voeren om de zaak Irak voor het Internationaal Strafhof (ICC) te brengen en we willen dat degenen die verantwoordelijk zijn voor deze massamoorden voor het gerecht worden gebracht.
(…)

Als voorzitter van de Algemene Vergadering zou Mr. Ali Treki een bijkomend onderzoek moeten starten naar de moorden. Wie vermoordde Patrice Lumumba en waarom? We willen het gewoon weten voor de documentatie van de Afrikaanse geschiedenis. We willen weten hoe een Afrikaanse leider, een bevrijder, werd vermoord. Wie hem vermoordde. We willen dat onze zonen kunnen lezen hoe Patrice Lumumba, de held van de Congolese bevrijdingsstrijd, werd vermoord. We willen de feiten kennen, zelfs na 50 jaar. Deze zaak moet heropend worden.

Wie vermoordde secretaris-generaal Hammarskjöld? Wie beschoot zijn vliegtuig in 1961 en waarom?

Dan was er de moord op de Amerikaanse president Kennedy in 1963. We willen weten wie hem vermoordde en waarom. Er was iemand die zichzelf Lee Harvey Oswald noemde, die vervolgens werd gedood door Jack Ruby. Waarom doodde hij hem? Jack Ruby, een Israëliër, schoot Harvey Oswald, de moordenaar van Kennedy, neer. Waarom doodde deze Israëliër de moordenaar van Kennedy? Toen stierf de moordenaar van Kennedy’s moordenaar onder mysterieuze omstandigheden voordat hij terecht kon staan. We moeten deze zaak heropenen. De hele wereld weet dat Kennedy de Israëlische reactor in Dimona wilde onderzoeken. Dit impliceert internationale vrede en wereldveiligheid met massavernietigingswapens. Daarom moeten we deze zaak heropenen.

Dan was er de moord op Martin Luther King, de zwarte dominee en mensenrechtenactivist. Zijn moord was gepland en we moeten weten waarom hij werd vermoord en door wie (…)

Het laatste dossier gaat over bloedbaden. Bij het bloedbad in Sabra en Shatila werden 3000 mensen gedood. Dit gebied, dat onder bescherming stond van het Israëlische leger, was het toneel van een catastrofaal bloedbad waarbij 3.000 Palestijnse mannen, vrouwen en kinderen werden vermoord. Hoe kunnen we zwijgen? Libanon, een soevereine VN-lidstaat, werd bezet. Sabra en Shatila stonden onder controle van het Israëlische leger en toen vond het bloedbad plaats.

Dan was er het bloedbad in Gaza in 2008, toen 1.000 vrouwen en 2.200 kinderen werden gedood en gewond. 60 VN-faciliteiten en 30 niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) werden beschadigd. 50 klinieken werden vernietigd en 40 artsen en verpleegkundigen werden gedood terwijl ze hun humanitaire werk deden. Dit alles gebeurde in december 2008.

De daders leven allemaal nog en zouden voor het Internationaal Strafhof (ICC) moeten worden gebracht. Moeten we alleen de achtergestelden, de zwakken, de armen van de derde wereld berechten en geen belangrijke, beschermde personen? Volgens het internationaal recht moeten ze allemaal berecht worden voor de wreedheden die ze begaan hebben. Anders zal het gezag van het Internationaal Strafhof (ICC) nooit worden erkend. Als de beslissingen van het Internationaal Strafhof niet worden toegepast, de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad niets betekenen en het Internationaal Atoomagentschap alleen bepaalde landen en organisaties ten goede komt, wat is dan de functie van de VN? Dat zou betekenen dat de VN onbeduidend is. Waar is de VN? Er is geen VN.

Wat de Palestijnse situatie betreft, is de tweestatenoplossing onpraktisch en onhaalbaar. Op dit moment overlappen de twee staten elkaar volledig. Een opsplitsing zou gedoemd zijn te mislukken. De twee landen zijn geen buren, ze zijn geografisch en qua bevolking met elkaar verweven. Het is niet mogelijk om een bufferzone te creëren, aangezien er een half miljoen Israëlische kolonisten op de Westelijke Jordaanoever wonen en een miljoen Arabische Palestijnen in het zogenaamde Israël.

Daarom is de oplossing een democratische staat, zonder religieus fanatisme en racisme. De generatie van Sharon en Arafat is voorbij. Er is een nieuwe generatie nodig waarin iedereen in vrede kan leven. Kijk naar de Israëlische en Palestijnse jeugd; ze willen allemaal vrede en democratie, ze willen allemaal samenleven in één staat. Dit conflict vergiftigt de wereld.

Het wijze boek bevat de oplossing. Zoals hier al vermeld, heet de oplossing: Isratine. De Arabieren zijn niet vijandig tegenover de Israëli’s, we zijn verwant en van hetzelfde ras. We willen in vrede leven en alle vluchtelingen moeten terugkeren.

Jullie hebben van het Hariri-probleem een VN-probleem gemaakt. Jullie zijn de kooplieden van zijn lijk. Jullie willen alleen Syrië terugpakken. Libanon is een onafhankelijke staat; het heeft wetten, rechtbanken, rechters en politie. Het gaat er nu niet meer om de daders te pakken om Hariri genoegdoening te geven, maar om Syrië terug te pakken. De zaken Khali al-Wazir, Lumumba, Kennedy en Hammarskjöld hadden ook naar de VN moeten worden verwezen als de zaak Hariri zoveel aandacht verdient.

De Algemene Vergadering staat nu onder Libisch leiderschap. Dat is ons recht. Libië zou graag willen dat u allen de overgang van een wereld van moeilijkheden en spanningen naar een wereld van menselijkheid, vrede en tolerantie vergemakkelijkt. Ik zal dit verzoek persoonlijk richten aan de Algemene Vergadering, president Treki en de secretaris-generaal. We zullen niet kleingeestig zijn als het gaat om het lot van de mensheid, de strijd van de Derde Wereld en de 100 kleine landen om een duurzaam vreedzaam bestaan op te bouwen.

Dit zijn fragmenten uit de toespraak van Muammar al-Kadhafi tot de Algemene Vergadering van de VN op 23 september 2009. Daarmee stelde hij als geen ander voor of sindsdien aan de orde hoe met name de grote westerse mogendheden het VN-Handvest met voeten traden om hun eigen belangen na te streven. Geen wonder – twee jaar later werd Kadhafi met sterke steun van het Westen omvergeworpen en vermoedelijk gedood door “rebellen”. De grootste criticus van de VN was daarmee uit de weg geruimd.

 

Aanvullende bronnen:

·         Erhard Crome: Der libysche Krieg des Westens, Berlin 2011

·         Fritz Edlinger (Hg.): Libyen – Hintergründe, Analysen, Berichte, Wien 2011

·         Johannes M. Becker/Gert Sommer (Hg.): Der Libyen-Krieg – Das Öl und die „Verantwortung zu schützen“, Berlin 2012

·         Armin Wertz: Die Weltbeherrscher – Militärische und geheimdienstliche Operationen der USA, Frankfurt/Main 2015, S. 192, 207-209, 281-285, 300-308

·         Daniele Ganser: Illegale Kriege – Wie die NATO-Länder die UNO sabotieren – Eine Chronik von Kuba bis Syrien, Zürich 2016, S. 229-249

·         Jörg Kronauer/Wolfgang Schneider (Hg.): Despoten-Dämmerung – Der „Arabische Frühling“, Israel und die Interessen des Westens, Hamburg 2011

·         Mark Altten: Das Gaddafi-Komplott, Berlin 2011

·         Tim Anderson: Der schmutzige Krieg gegen Syrien – Washington, Regime Change und Widerstand, Marburg 2016

·         Kurt Pelda: Gaddafis Vermächtnis – Waffen, Öl und die Gier des Westens, Zürich 2012

·         Diana Johnstone: Die Chaos-Königin – Hillary Clinton und die Außenpolitik der selbsternannten Weltmacht, Frankfurt/Main 2016

·         „Tobruk parliament speaker says ‚the army‘ will ‚liberate‘ western Libya as it did in Benghazi and Derna“ in: The Libya Observer, 15. Juli 2018

·         https://www.faz.net/aktuell/politik/ausland/unterstuetzt-putin-general-haftar-in-libyen-14835324.html

·         https://www.sueddeutsche.de/politik/naher-osten-wettlauf-ohne-ziel-1.3378856

·         https://www.spiegel.de/politik/ausland/islamischer-staat-in-libyen-der-is-ist-besiegt-der-krieg-geht-weiter-a-1112299.html

·         http://www.spiegel.de/politik/ausland/islamischer-staat-in-libyen-tagebuch-aus-dem-fegefeuer-a-1045861.html

·         https://www.spiegel.de/politik/ausland/jean-claude-juncker-ueber-fluechtlinge-in-libyen-die-hoelle-gefunden-a-1180606.html

 

Via Report24.


Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/zijn-profetieen-kwamen-uit-dit-is-hoe-khadafi-de-waarden-van-het-westen-en-de-vn-heeft-aangetoond/

 

Muammar Gaddafi: Ze zullen een virus creëren en het antidotum ervoor verkopen

De opkomst van het Coronavirus heeft veel vingerwijzing veroorzaakt tussen de Verenigde Staten en China. De Chinezen geven Amerika de schuld van de verspreiding van het virus. Woordvoerder van het Chinese Ministerie van Buitenlandse Zaken Zhao Lijian tweette dat “het Amerikaanse leger” het Coronavirus naar China zou hebben gebracht, terwijl Donald Trump, president van de … Meer lezen overMuammar Gaddafi: Ze zullen een virus creëren en het antidotum ervoor verkopen

https://www.frontnieuws.com/muammar-gaddafi-ze-zullen-een-virus-creeren-en-het-antidotum-ervoor-verkopen/


Wat er echt gebeurde: Lockdown tot vaccinatie

“...in april 2020 kreeg ik een telefoontje van Rajeev Venkayya...hij vertelde me aan de telefoon om te stoppen met schrijven over lockdowns...”

mei 25, 2024 

    © Steve Rainwater / Flickr (CC BY-SA 2.0)

Vier jaar later onderzoeken veel mensen hoe onze levens volledig overhoop werden gegooid door een pandemie-reactie. Gedurende mijn tijd op de zaak heb ik talloze theorieën gehoord. Het was Big Tech, Big Pharma, Big Finance, de Green New Deal, de CCP, Depopulation, Get Trump, Mail-In Ballots, enzovoort, schrijft Jeffrey A. Tucker.

 Er is bewijs dat ze allemaal ondersteunt.

Het probleem met zoveel bewijs en zoveel theorieën is dat mensen te gemakkelijk van het pad raken en op wilde ganzenjacht gaan. Het is te veel om consequent te volgen, waardoor de daders hun daden kunnen verbergen.

Voor zulke situaties kunnen we een beroep doen op het scheermes van Occam: de beste verklaring is de eenvoudigste die het maximale aantal feiten verklaart. Dat is wat ik hier aanbied.

Kenners zullen nergens door geschokt zijn. De niet ingewijden zullen verbaasd zijn over de stoutmoedigheid van het hele plan. Als het waar is, dan zijn er zeker documenten en mensen die dit kunnen bevestigen. Dit denkmodel zal op zijn minst helpen om het denken en onderzoek te sturen.

Er zijn drie delen om te begrijpen wat er heeft plaatsgevonden.

Ten eerste, eind 2019 en misschien al in oktober, werden leidinggevenden in de biologische defensie-industrie en misschien mensen als Anthony Fauci en Jeremy Farrar uit het VK zich bewust van een laboratoriumlek in een door de VS gefinancierd biowapenlaboratorium in Wuhan. Dit is een plaats waar gain-of-function onderzoek wordt gedaan om zowel de ziekteverwekker als het tegengif te produceren, net als in de films. Het gebeurt al tientallen jaren in mogelijk honderden laboratoria, maar dit lek zag er behoorlijk slecht uit, een met een snel overdraagbaar virus met een hoge dodelijkheid.

De burgers waren waarschijnlijk niet de eersten die het wisten. Militairen en hogere veiligheidsfunctionarissen, de mensen die daadwerkelijk werken met bevoegdheden in de biowapenindustrie, waren de eersten die het te horen kregen. Geleidelijk aan lekten ze het uit naar civiele bronnen.

Tegen januari 2020 was de situatie nijpend geworden binnen de bureaucratieën. Als de achtergrond van het laboratoriumlek bekend zou worden, miljoenen mensen zouden sterven en de VS en hun laboratoria over de hele wereld de schuld zouden krijgen, zou dat enorme gevolgen kunnen hebben voor de politiek en nog veel meer. Farrar geeft toe dat ze daarom gebruik maakten burner phones en beveiligde videohangouts, terwijl ze weken slapeloze nachten beleefden. Er hing angst in de lucht bij degenen die wisten wat er was gebeurd.

Toen begon men te proberen om de schuld te verleggen naar de natte markten in Wuhan en het idee van een natuurlijke oorsprong wetenschappelijk te onderbouwen. Ze moesten heel snel werken, maar het resultaat was het befaamde artikel over de “proximale oorsprong”, dat begin februari werd gepubliceerd en dat werd ondersteund door een stroom NIH-gefinancierde wetenschappers die de bewering over de laboratoriumoorsprong als samenzweringstheorie bestempelden. De media ondersteunden de bewering met censuur van iedereen die iets anders beweerde.

Tot zover ging het goed, maar er was nog steeds het probleem van het virus zelf. Daar kwam het tegengif, een vaccin, om de hoek kijken. Ook deze poging begon in januari: de kans om mRNA-technologie in te zetten. Het zat al zo’n 20 jaar vast in het onderzoek, maar had nooit op conventionele wijze goedkeuring gekregen. Maar nu er een pandemie was uitgeroepen en de remedie een militair tegenmiddel was geworden, kon het hele regelgevende apparaat worden omzeild, samen met alle schadeloosstellingen en zelfs de financiering door de belastingbetaler.

De mensen achter de ramp in het lab zouden helden worden in plaats van schurken.

Snelheid was altijd een probleem. Hoe kan een vaccin worden geproduceerd, gedistribueerd en geïnjecteerd in de wereldbevolking voordat de pandemie al door de bevolking is gegaan, en eindigt op dezelfde manier als elke andere dergelijke episode in de geschiedenis, namelijk door blootstelling en resulterende immunologische verbeteringen?

Als dat zou gebeuren, zou het vaccin overbodig zijn en zouden de farmaceuten hun kans missen om de wonderen te laten zien van een technologische belofte die hen meer dan twintig jaar in beslag heeft genomen.

Dat is waar de lockdowns om de hoek komen kijken. Hier wordt het plan echt verraderlijk. Het idee was om een manier te bedenken waarop het tegengif de eer zou krijgen voor het oplossen van de pandemie die zogenaamd voortkwam uit een natte markt. De nieuwe technologie zou de eer krijgen en vervolgens algemene goedkeuring krijgen voor een nieuwe vorm van gezondheidszorg die in de toekomst op talloze ziekten zou kunnen worden toegepast. Iedereen zou rijk worden. En Big Pharma en Fauci zouden de helden zijn.

 

Afgezien van het overtuigen van Donald Trump om de vernietiging van zijn gewaardeerde economie toe te staan (wat een verhaal apart is), was het vervelende probleem met het plan de timing. Er was waarschijnlijk geen manier om dit vrij te geven aan de bevolking voor minstens 9 maanden of misschien meer. Het kon eerder in de toekomst, misschien 100 dagen, maar de eerste keer zou meer tijd vergen.

Het is niet zo dat de planners de natuurlijke immuniteit ontkenden. Ze waren er gewoon tegen om ervan afhankelijk te zijn of het zelfs maar te tolereren wanneer ze een nieuw product op de bevolking konden uittesten.

Het doel in dit spelletje moest zijn om de immunologische naïveteit van de hele bevolking voor de hele periode te behouden. De blootstelling moest geminimaliseerd worden om de seroprevalentie zo laag mogelijk te houden, misschien niet meer dan 10 of 20 procent en zeker onder de 50 procent. De enige mogelijke weg hiernaartoe was aandringen op zo weinig mogelijk contact van mens tot mens.

Vandaar: lockdown. Gedwongen scheiding van mensen. Niet alleen voor twee weken. Het protocol moest 9-11 maanden worden volgehouden. Zoiets was nog nooit geprobeerd in de geschiedenis van de mensheid, zeker niet op wereldschaal. Maar misschien zou het lukken, dankzij online handel, thuiswerken en een bevolking die in paniek was en zoiets al generaties lang niet had meegemaakt.

En zo begon het plan. Er waren slogans: “de curve afvlakken”, “de verspreiding vertragen”, enzovoort. Ze kwamen allemaal op hetzelfde neer: de pijn zo lang mogelijk rekken om klaar te zijn voor de massale injecties.

Daarom werd mensen verteld dat ze binnen moesten blijven. AA-bijeenkomsten moesten worden afgelast. De sportscholen werden gesloten. Er mochten geen kerkdiensten, concerten, bruiloften of begrafenissen plaatsvinden. Er moest plexiglas komen bij alle winkels. Restaurants moesten dicht of op halve capaciteit. Dit was de reden voor het maskeren, een slap ritueel maar een goed symbool om ziektes te vermijden. De reisbeperkingen waren hetzelfde. De berichtgeving in de media zou alle infecties demoniseren en constante paniek zaaien over elke blootstelling.

Het is vrij duidelijk, zelfs voor de stompzinnige dwazen die de pandemie-reactie leiden, dat dit alles slecht was voor de volksgezondheid. Je kunt de bevolking niet minder ziek maken door iedereen depressief, werkloos en verslaafd te maken. Dat is zo duidelijk dat we adem verspillen door daar zelfs maar op te wijzen.

Maar het verbeteren van de gezondheid was niet het doel.

Het doel van dit alles was om te voorkomen dat natuurlijke immuniteit de kans voor de mRNA-injecties om de dag te redden zou verpesten. Dat is ook de reden waarom we geen kant-en-klare therapeutica konden krijgen. Er kon geen Ivermectine of Hydroxychloroquine zijn, niet omdat ze niet werkten, maar juist omdat ze wel werkten. Het laatste wat de pandemieplanners wilden was een geneesmiddel dat geen mRNA was.

Dit is ook de reden waarom de J&J-prik heel snel van de markt werd gehaald omdat het bloedstolsels veroorzaakte. Het was geen mRNA-prik. En het concurreerde met de voorkeurstechnologie, dus moest het van de markt worden gehaald. Hetzelfde gold voor AstraZeneca, dat ook geen deel uitmaakte van het mRNA-platform.

Houd de perversiteit hier in gedachten: het doel was niet gezondheid maar zo lang mogelijk ziekte, te genezen door een nieuwe technologie. Dat was altijd het strijdplan.

Als je je dit realiseert, valt al het andere op zijn plaats. Daarom spraken ambtenaren al vroeg niet meer over de enorme risicograad tussen jong en oud. Er was een 1000-voudig verschil. Jonge studenten liepen bijna geen risico. Waarom werden hun scholen dan afgelast alsof het krijgen van Covid de ergst mogelijke ramp zou zijn? De reden was om de immuniteit van de bevolking tot het absolute minimum te beperken om het terrein voor te bereiden op de injecties.

Deze theorie verklaart de absolute hysterische reactie op Jay Bhattacharya’s seroprevalentie studie van mei 2020 waaruit bleek dat 4 procent van de bevolking al enige immuniteit had. Dat was erg vroeg. Fauci en de biologische bestrijdingsindustrie konden niet tegen het idee dat de bevolking al zou zijn blootgesteld en hersteld tegen de tijd dat de injecties kwamen.

 

Dat is ook de reden waarom er zo hysterisch werd gereageerd op de Great Barrington Declaration. Het probleem was niet het verzet tegen lockdowns als zodanig. Het probleem was deze zin: “Alle populaties zullen uiteindelijk kudde-immuniteit bereiken – d.w.z. het punt waarop het aantal nieuwe infecties stabiel is – en dat dit kan worden ondersteund door (maar niet afhankelijk is van) een vaccin.” Verder, met volledige en onmiddellijke openstelling, “geniet de samenleving als geheel de bescherming van de kwetsbaren door degenen die kudde-immuniteit hebben opgebouwd.”

Het was op dat moment niet duidelijk, maar dit plan was rechtstreeks in tegenspraak met het plan dat van bovenaf was uitgebroed om de immuniteit van de kudde uit te stellen totdat het vaccin ontwikkeld kon worden. De Wereldgezondheidsorganisatie was zelfs zo woedend over deze bewering dat ze haar eigen definitie veranderde van immuniteit die wordt veroorzaakt door blootstelling, in immuniteit die het lichaam wordt opgelegd door een injectie.

Als we terugkijken naar vroege uitspraken van onder andere Deborah Birx, wordt het scenario heel duidelijk. Het verklaart haar oorlog tegen gevallen, alsof elke geverifieerde blootstelling een beleidsfout betekende. Destijds vroeg bijna niemand zich af waarom dat zo was. Blootstelling staat immers voor een stijgende immuniteit in de bevolking, toch? Is dat niet goed en niet slecht? Nou, niet als het je ambitie is om de seroprevalentie zo laag mogelijk te houden in afwachting van de grote inenting.

Bedenk ook dat elk digitaal platform zelfs de definitie van wat het betekent om een “geval” te zijn, heeft veranderd. In het traditionele spraakgebruik betekent een geval dat je echt ziek bent, een dokter nodig hebt, bedrust moet houden of naar het ziekenhuis moet. Het betekende niet alleen maar blootgesteld of geïnfecteerd zijn. Maar plotseling was dat allemaal weg en verdween het verschil tussen blootgesteld zijn en een geval zijn. De door FTX gefinancierde organisatie OurWorldinData bestempelde elke positieve PCR-test als een geval. Niemand klaagde echt.

Het verklaart ook de wilde en in wezen vergeefse pogingen om elke infectie op te sporen en te traceren. Het werd zo gek dat de iPhone zelfs een app uitbracht die je waarschuwde als je in de buurt was van iemand die op een bepaald moment positief getest was op Covid. Zelfs nu nog willen de luchtvaartmaatschappijen weten waar je stopt als je het land in of uit vliegt om Covid-infecties op te sporen. Deze hele onderneming was vanaf het begin al krankzinnig: er is gewoon geen manier om dit te doen voor een snel bewegende en snel muterende luchtweginfectie. Ze deden het toch in een vergeefse poging om de immunologische naïveteit zo lang mogelijk in stand te houden.

Laten we zeggen dat je ervan overtuigd bent dat ik gelijk heb, dat het hele doel van de lockdowns was om de bevolking effectief voor te bereiden op een vaccin. Er zijn nog een paar problemen met het plan vanuit het oogpunt van de plotters.

Eén daarvan is dat het in de wetenschappelijke literatuur al vaststond dat fysieke interventies om dergelijke virussen tegen te houden totaal ineffectief zijn. Dat is waar. Waarom zouden ze die dan toch doen? Misschien waren ze de beste hoop die ze hadden. Misschien dienden ze ook om de bevolking genoeg in paniek te houden om een grote vraag naar de injecties te creëren. Dat leek min of meer te werken.

Een tweede probleem is dat het sterftecijfer van de infectie (en het sterftecijfer van de ziekte) maar een fractie was van wat er in het begin werd beweerd. Simpel gezegd kreeg en schudde iedereen Covid van zich af. Zoals Trump zei toen hij het ziekenhuis verliet: Covid is niet te vrezen. Dergelijke berichtgeving was een ramp vanuit het oogpunt van degenen die de lockdowns waren begonnen om de inenting als wondermiddel te laten zien. Het spreekt voor zich dat dit de injectie-mandaten verklaart: er was zoveel opgeofferd om de mensen voor te bereiden op de inenting dat ze niet konden opgeven tot iedereen de inenting kreeg.

Een derde probleem voor de samenzweerders is er één dat waarschijnlijk niet volledig was voorzien. De inenting zorgde niet voor duurzame immuniteit en stopte de verspreiding van het virus niet. Met andere woorden, het faalde spectaculair. Tegenwoordig hoor je de top van de industrie beweren dat er “miljoenen” levens zijn gered, maar de onderzoeken die dat aantonen vallen bij nader onderzoek allemaal in duigen. Ze zijn gebaseerd op modellen met aannames die het juiste antwoord geven of ze gebruiken gegevens die zelf gecompromitteerd zijn (bijvoorbeeld door mensen weken na de prik als ongevaccineerd te bestempelen).

 

Samengevat, als deze theorie klopt, dan is dit de grootste en meest destructieve flop in de geschiedenis van de volksgezondheid. Het hele plan van ‘stop tot vaccinatie’ hing fundamenteel af van een vaccinatie die zijn doel bereikte en zeker niet meer kwaad dan goed deed. Het probleem is dat bijna iedereen nu weet wat de pandemiedirecteuren heel lang hebben geprobeerd stil te houden: natuurlijke immuniteit bestaat echt, het virus was vooral gevaarlijk voor ouderen en zieken en de experimentele injecties waren het risico niet waard.

Vandaag bevinden de pandemieplanners zich in een lastig parket. Hun plan is mislukt. De waarheid over het laboratoriumlek is toch aan het licht gekomen. En nu worden ze geconfronteerd met een wereldwijde bevolking die het vertrouwen in alle autoriteiten heeft verloren, van de overheid tot de industrie en de technologie. Dat is een ernstig probleem.

Dit wil niet zeggen dat er geen andere actoren bij betrokken waren die er voordeel bij hadden. Big Tech en Big Media vonden het geweldig dat mensen thuis films gingen streamen. De online handel genoot van de grote stijging. De censuur industrie genoot ervan om een nieuwe klasse van onderwerpen te hebben om te verbieden. De overheid houdt altijd van macht. En de Groene Nieuwe Dealers grepen het moment aan om aan hun Grote Reset te beginnen. De CCP schepte op over het feit dat ze de wereld had laten zien hoe je moet lockdownen.

Dat is allemaal waar: de hele episode werd de grootste zwendel in de geschiedenis.

Toch mag dit alles niet afleiden van de kern van het plan: lockdown tot vaccinatie. Het is een model dat ze in de toekomst keer op keer hopen te herhalen.

In de academische literatuur is het gebruikelijk om problemen met een hypothese toe te geven. Hier zijn er een paar.

Ten eerste, de lockdowns waren bijna universeel op hetzelfde moment, niet alleen in de VS en het VK. Hoe kunnen de hierboven beschreven motivaties van toepassing zijn op bijna elk land ter wereld?

Ten tweede was het al heel vroeg in de vaccinatieproeven bekend dat de injecties geen immuniteit opleverden of de verspreiding tegenhielden, dus waarom zouden de autoriteiten erop vertrouwen dat ze de immuunsystemen zouden verbeteren als ze wisten dat ze dat niet konden en zouden doen?

Ten derde, als het werkelijk het doel was om de seroprevalentie zo laag mogelijk te houden, waarom vierden dezelfde autoriteiten die lockdowns eisten dan protesten en massabijeenkomsten in de zomer van 2020 in naam van het stoppen van racistisch gemotiveerd politiegeweld?

Dit zijn ernstige problemen met de hypothese, om zeker te zijn, maar misschien heeft elk een geloofwaardig antwoord.

Ik eindig met een persoonlijke noot: in april 2020 kreeg ik een telefoontje van Rajeev Venkayya. Hij noemt zichzelf de bedenker van het hele idee van lockdowns in 2006, toen hij werkte voor het bureau biologische verdediging als onderdeel van de regering George W. Bush. Daarna stapte hij over naar de Gates Foundation en begon een vaccinbedrijf.

Hij vertelde me aan de telefoon dat ik moest stoppen met schrijven over lockdowns, wat ik een belachelijk verzoek vond. Ik vroeg hem wat het einddoel van deze lockdowns was. Hij zei me ronduit: er komt een vaccin. Ik was verbijsterd dat iemand zoiets kon geloven. Er kon geen vaccin veilig en op tijd onder de bevolking worden verspreid om te voorkomen dat de samenleving in elkaar zou storten. Bovendien was er nog nooit een effectief vaccin geweest voor een snel veranderend coronavirus.

Ik nam aan dat hij geen idee had waar hij het over had. Ik dacht dat deze man al lang niet meer in het spel zat en alleen maar bezig was met een soort fantasiepraatje.

Terugkijkend zie ik nu dat hij me het echte gameplan vertelde. Wat wil zeggen dat ik dit in mijn achterhoofd al die tijd al wist, maar dat het nu pas duidelijk wordt temidden van de enorme oorlogsmist.


Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/__trashed/ 

Een stille vaccin-genocide

Als een boom omvalt in het bos en niemand hoort het, is hij dan omgevallen? Kijk hier eens naar. Een normaal mens zou hiernaar kijken en de voor de hand liggende vraag stellen: waarom sterven er zoveel mensen? 


Ik bedoel, een sterfteoverschot van slechts 5% zou al zeer zorgwekkend zijn. 37% is rampzalig. Het is … Meer lezen overEen stille vaccin-genocide


Er komt meer zinnigs uit zijn mond dan de oorlogshitserij van het Westen

zondag, 22 december 2024 09:42 Als we kijken naar wie bij ons zomaar minister kan worden, dan is het niveau vaak om te huilen. Sommigen land...