- Support my work:
Worden we wakker? Informeer je! Deel deze informatie! + 7.479 posts
Als blijkt dat het vaccin niet goed is, dan is de enige oplossing het kopen van een ander mRNA-vaccin. Dat staat in het vaccincontract dat Nederland heeft gesloten met Pfizer.
Wat leren we daaruit? De Nederlandse overheid staat met de rug tegen de muur, zei data-analist Wouter Aukema in De Andere Tafel in gesprek met Sander Compagner en Toine de Graaf.
“De Nederlandse staat kan niet zeggen: ‘we moeten stoppen met die prikken, want dat is gevaarlijk’. Dat kunnen ze niet zeggen,” zei Aukema. “Want wat gebeurt er dan? Dan wordt Nederland helemaal kaput gesued door de Pfizers.”
Dat geldt overigens voor alle EU-lidstaten. Pfizer heeft een ongelimiteerde vrijwaring van aansprakelijkheid.
In het vaccincontract met Pfizer staat dat de aansprakelijkheid wél telt als kan worden aangetoond dat er sprake is van fraude of een frauduleuze voorstelling van zaken.
De enige mogelijkheid om onder dit belachelijke wurgcontract uit te komen, is datafraude bij de fabrikant, benadrukte Aukema.
De afgelopen nachten kwam het tot confrontaties met de politie, die traangas, een waterkanon en rubberkogels inzette. Demonstranten droegen Europese en Georgische vlaggen met zich mee.
De premier beschuldigt de Europese Unie van het uitlokken van een kleurenrevolutie. Volgens hem zit de EU achter de protesten.
De partij Georgische Droom won de verkiezingen van 26 oktober met een meerderheid van de stemmen. De partij, die Georgië wil dienen in plaats van buitenlandse krachten, ligt overhoop met president Salome Zoerabisjvili, die bekendstaat als pro-Europees. Georgische Droom haalde de afgelopen jaren de banden aan met Rusland, terwijl de banden met het Westen juist bekoelden.
De beelden van de protesten roepen bij politiek wetenschapper Ivan Katsjanovski een déjà vu-gevoel op. Hij wijst erop dat Georgische scherpschutters in 2014 werden ingezet bij de Euromaidan-protesten in Oekraïne.
Vervolgens werd de democratisch gekozen pro-Russische president Janoekovitsj afgezet. In het oosten van Oekraïne brak een burgeroorlog uit, die uiteindelijk leidde tot de Russische invasie van Oekraïne.
Een Oekraïense rechtbank heeft eerder dit jaar vastgesteld dat het bloedbad op de Maidan een valse vlag-operatie was. De media hebben (bewust) geen aandacht besteed aan deze explosieve onthulling.
Singer-songwriter Nicky Monreau merkt op: “Als Georgië niet bij de EU wil, regelt de EU wel opstanden en een revolutie à la Maidan. Kijk maar naar wat er nu in Georgië gaande is!”
“Het dreigt in Georgië te gaan zoals we zagen in Oekraïne,” zegt ook journalist Eric van de Beek. “De EU en VS die met hun ngo’s de boel ophitsen, met een burgeroorlog tot gevolg. De politie wordt nu met vuurwerk bestookt. Als de politie terugslaat zullen de westerse MSM dit opblazen en oproepen die arme Georgiërs te gaan helpen.”
Over de auteur: Robin de Boer is economisch geograaf. Volg hem hier op Substack.
maandag, 02 december 2024 10:03
maandag, 02 december 2024 08:42
maandag, 02 december 2024 09:14
Analysis by Dr. Joseph Mercola
De documentaire "Into the Soil: The Wisdom of Regenerative Farming" is een diepgaande verkenning van praktijken die niet alleen ons land herstellen, maar ook gemeenschappen en persoonlijk welzijn verrijken. Deze film onderzoekt de filosofieën en methodologieën die ten grondslag liggen aan regeneratieve landbouw en presenteert een visie die sterk contrasteert met de heersende industriële landbouwmodellen.
De documentaire begint met de introductie van Brigid LeFevre, wiens opvoeding in Ierland de basis vormt van haar regeneratieve landbouwfilosofie. "Ik ben opgegroeid in een kleine oase in Ierland", begint LeFevre1 de weg vrijmaken voor een verhaal doordrenkt van gemeenschap en duurzaamheid.
Ze groeide op in een Camphill-gemeenschap —, een dorp geïnspireerd door antroposofische principes —, waar gezinnen samenwoonden met individuen met speciale behoeften. Deze omgeving creëert een inclusieve en ondersteunende sfeer, waarbij de nadruk wordt gelegd op collectieve verantwoordelijkheid en wederzijds respect.
Het leven in de Camphill-gemeenschap verschilde duidelijk van het conventionele leven. ‘Mijn ouders en alle anderen werkten vrijwillig. Er was helemaal geen uitwisseling van geld", legt LeFevre uit.2 In plaats van monetaire transacties vertrouwde de gemeenschap op vrijwilligerswerk en een gedeeld verantwoordelijkheidsgevoel.
Dit systeem verminderde niet alleen de financiële stress, maar versterkte ook de gemeenschappelijke banden, waardoor een zelfvoorzienende en harmonieuze leefomgeving ontstond. De gemeenschap exploiteerde een biodynamische boerderij en een winkel, allemaal onderhouden door collectieve inspanning en een diep respect voor het land.
Biodynamische landbouw benadrukt holistische en duurzame landbouwpraktijken die de bodemvruchtbaarheid vergroten, de biodiversiteit vergroten en het ecologisch evenwicht bevorderen. Biodynamische methoden gaan verder dan biologische landbouw door spirituele en holistische praktijken te integreren, met als doel een zelfvoorzienend ecosysteem te creëren.
Een van de meest opvallende aspecten van de Camphill-gemeenschap is de scheiding van voedsel en de economische markt. "De kwestie van een markt die verband houdt met voedsel is volledig... Het maakte nooit deel uit van mijn jeugd en maakt geen deel uit van het Camphill-model", legt LeFevre uit.3 Door monetaire transacties te elimineren ten gunste van een systeem dat gebaseerd is op behoefte en bijdrage, minimaliseert de gemeenschap de druk en verstoringen die vaak door de marktkrachten worden geïntroduceerd.
Deze radicale aanpak creëert een meer authentieke en duurzame relatie met het land. Zonder de voortdurende drang naar winst en efficiëntie geeft de gemeenschap prioriteit aan ecologische gezondheid op de lange termijn boven winst op de korte termijn.
"Het scheiden van voedsel van de markt is absoluut een les... om druk uit te oefenen op de mensen die land onderhouden, voedsel en leefgebied leveren, hen dwingen kennis te maken met en deel te nemen aan de economische markt en concurrentie, denk ik dat het gek is", beweert LeFevre.4
Dit perspectief daagt de conventionele economische paradigma's uit die vaak leiden tot aantasting van het milieu en sociale ongelijkheid, en pleit in plaats daarvan voor een model dat duurzaamheid en gemeenschapswelzijn belangrijker vindt dan financiële winst.
De Camphill-gemeenschap is een voorbeeld van de kracht van inclusief en samenwerkend leven. De integratie van individuen met speciale behoeften binnen de boerengemeenschap is niet alleen een kwestie van huisvesting, maar een bron van diepgaande verrijking. Door de bijdragen van elk lid te waarderen, bouwt de gemeenschap veerkrachtige netwerken op die zowel persoonlijk welzijn als collectieve milieudoelstellingen ondersteunen.
Een terugkerend thema in de documentaire is het vermogen om ‘bij de problemen te blijven’ Dit concept omvat het erkennen en omarmen van de inherente complexiteit en moeilijkheid van onze huidige ecologische en sociale uitdagingen. ‘We moeten bij de problemen kunnen blijven. Blijf erbij. Het is heel moeilijk, ingewikkeld en complex", benadrukt LeFevre, die pleit voor een genuanceerd begrip van onze onderlinge verbondenheid met de natuur.5
In plaats van simplistische oplossingen te zoeken of te bezwijken voor wanhoop, moedigt regeneratieve landbouw een diepe betrokkenheid bij de veelzijdige realiteit van het leven aan. Het verhaal benadrukt de schoonheid en complexiteit van het bestaan — van de ingewikkelde structuur van een bloem tot de processen die onze steden en landschappen vormgeven.
"De verbazingwekkende schoonheid van een bloem. De wetenschap dat steden zijn ontstaan uit verwoeste bergen", reflecteert LeFevre6 het onderstrepen van de diepgaande verbanden tussen menselijke activiteit en de natuurlijke wereld. Door ruimte te houden voor deze veelzijdige realiteiten kunnen individuen een dieper gevoel van verbondenheid en verantwoordelijkheid jegens de omgeving cultiveren.
LeFevre runt een community supported agriculture (CSA) operatie in Järna, Zweden, genaamd "Förädlad." Het CSA-model is een hoeksteen van de regeneratieve landbouw en bouwt een directe relatie op tussen boeren en consumenten. Leden van de gemeenschap investeren in de boerderij door aandelen van de oogst te kopen, die in ruil daarvoor verse, lokaal geteelde producten ontvangen.
Een intrigerend aspect dat in de documentaire wordt onderzocht, is de rol van fermentatie in de regeneratieve landbouw en het CSA-model. LeFevre's focus op het vergisten van de oogst dient als middel om voedsel te verrijken met voedzame melkzuurbacteriën.
Gefermenteerde voedingsmiddelen ondersteunen een gezonde darmmicrobioom, wat van cruciaal belang is voor de algehele gezondheid. "Het eten van gefermenteerd voedsel helpt je fysieke en mentale gezondheid. Omdat het je maag gelukkig maakt en dat je hersenen gelukkig maakt", merkt LeFevre op, in lijn met opkomend wetenschappelijk bewijs dat de darmgezondheid koppelt aan het algehele welzijn.
Gefermenteerde voedingsmiddelen worden niet alleen afgebeeld als voedingskeuzes, maar ook als actieve betrokkenheid bij de microbiële wereld. "Voor mij is het verbazingwekkende met gefermenteerd voedsel dat je zo actief deelneemt aan de echte wereld", legt LeFevre uit7 fermentatie benadrukken als een proces dat talloze micro-organismen erkent en ermee samenwerkt.
Door omgevingen te creëren die bevorderlijk zijn voor nuttige microben, benutten regeneratieve boeren natuurlijke processen om de voedselkwaliteit en levensduur te verbeteren, waardoor de behoefte aan kunstmatige conserveermiddelen en interventies wordt verminderd. Fermentatie dient ook als middel om de oogst in stand te houden en de beschikbaarheid van voedsel gedurende het hele jaar te garanderen.
"We streven ernaar dat alles in het najaar klaar is, zodat we ervoor kunnen zorgen en het kunnen opslaan. En geef het hele jaar door aan onze leden", deelt LeFevre.8 Deze aanpak ondersteunt niet alleen de voedselzekerheid, maar sluit ook aan bij de beginselen van duurzaamheid door verspilling tot een minimum te beperken en hulpbronnenefficiëntie te bevorderen.
Biodiversiteit is een fundamenteel principe van regeneratieve landbouw en dient als hoeksteen voor veerkrachtige en duurzame landbouwsystemen. De documentaire contrasteert de rijke diversiteit in regeneratieve boerderijen met de schadelijke effecten van monoculturen. "Monoculturen, waar je veel van slechts één plant hebt, draineren ongelooflijk op de grond", legt LeFevre uit9 erop wijzen hoe monoculturen de voedingsstoffen in de bodem uitputten en het ecologisch evenwicht verstoren.
Diverse crop systems support a wider range of wildlife, enhance soil fertility and reduce vulnerability to pests and diseases. "There’s a huge problem with different insects that attack cabbage ... due to the fact that nearby are many monocultures," LeFevre notes, illustrating how monocultures exacerbate pest issues and undermine crop health.
By growing a variety of plants, regenerative farmers create ecosystems that are more resilient and self-sustaining, reducing the need for chemical interventions and promoting natural harmony. The loss of plant varieties over the last century is another concern highlighted in the documentary.
"We’ve minimized and lost so many varieties of plants. Just within the last 100 years,"10 LeFevre laments, underscoring the importance of preserving and cultivating diverse plant species to maintain ecological balance and ensure long-term agricultural viability.
De documentaire positioneert regeneratieve landbouw als een noodzakelijke evolutie in onze benadering van landbouw en milieubeheer, waarbij niet alleen gewasdiversificatie betrokken is, maar ook bodemverrijking, waterbehoud en de integratie van vee op manieren die het ecologische evenwicht ondersteunen.
De documentaire schrikt er niet voor terug om het industriële landbouwmodel te bekritiseren en de ecologische en sociale gevolgen ervan te benadrukken. LeFevre verwoordt een sombere kijk op de toekomst onder de industriële landbouw: "Er is geen toekomst voor het grootschalige industriële landbouwmodel. We weten het allemaal. Ook al gaan we door."11
De nadruk van de industriële landbouw op schaal en efficiëntie leidt vaak tot aantasting van het milieu, waaronder ontbossing, bodemerosie en verlies aan biodiversiteit. ‘We hebben heel Europa al vernietigd. Nee, dat was dramatisch. We hebben Europa niet vernietigd. Maar we hebben veel ontbossing en degradatie gedaan", verduidelijkt LeFevre, waarbij hij de voortdurende schade benadrukt die wordt veroorzaakt door industriële praktijken.
Deze kritiek dient als een duidelijke waarschuwing over het niet-duurzame traject van de huidige landbouwsystemen en onderstreept de dringende noodzaak om over te stappen op regeneratieve praktijken. Hoewel de documentaire een hoopvolle visie op regeneratieve landbouw presenteert, erkent ze ook de complexiteit en onzekerheid van de weg voorwaarts.
‘Ik hoop dat de toekomst iets is dat mijn vermogen om het me voor te stellen te boven gaat. Ik hoop dat het mooi is", deelt LeFevre12 het uiten van zowel hoop als nederigheid in het licht van toekomstige uitdagingen.
De toekomst, zoals voorzien in de film, is er een waarin regeneratieve praktijken de norm worden, gedreven door een collectieve inzet voor milieubeheer en sociale gelijkheid. Dit vereist het opnieuw bedenken van onze relatie met het land, het omarmen van complexiteit en het opbouwen van gemeenschappen die prioriteit geven aan welzijn op de lange termijn boven winst op de korte termijn.
"Into the Soil: The Wisdom of Regenerative Farming" resoneert diep met de principes van holistische gezondheid en duurzaam leven waar ik voor pleit, en onderstreept de onderlinge verbondenheid van onze gezondheid, onze gemeenschappen en ons milieu.
Het omarmen van de wijsheid van regeneratieve landbouw biedt een weg naar een evenwichtiger en harmonieuzer bestaan. Deze documentaire is niet alleen een verkenning van landbouwpraktijken; het herinnert ons aan onze verantwoordelijkheid om de aarde en elkaar te koesteren en zo een bloeiende planeet voor de komende generaties te garanderen.
04/12/2024 Susan Abulhawa’s vernietigende toespraak bij de Oxford Union was de meest felle aanklacht tegen Israël in het afgelopen decenni...