De Franse regering is ongeveer 90 minuten geleden
ingestort na een “motie van wantrouwen” in het parlement. De historische
motie van wantrouwen tegen premier Michel Barnier werd aangenomen in de
Nationale Assemblee. Het is de eerste keer in meer dan 60 jaar dat een
Franse regering wordt afgezet door een motie van wantrouwen.
President.gov.ua / Wikimedia / (CC
BY 4.0) / (Uitsnede)
De Franse regering is gedwongen om op
te stappen nu miljoenen burgers de agenda van het WEF in Frankrijk verwerpen en
de controle over hun land terugnemen.
Op woensdag 4
december verloor de Franse premier Barnier een motie van wantrouwen (met 331
stemmen – er waren er 288 nodig) waardoor zijn regering moest aftreden en
Macron dringend een nieuwe premier moest benoemen.
Het debat voor de
stemming was levendig met RN’s Le Pen die Barnier’s begroting afkraakte en
duidelijk maakte dat hij ter ziele was.
“Het is het einde
van deze kortstondige regering,” verklaart Le Pen.
Een groot deel van
haar commentaar is gericht op de belastingen in de begroting van Barnier en
zegt dat het “alleen maar gaat over belastingen, belastingen en nog
eens belastingen.”
“Waar is al het
geld?De Fransen willen het weten,” zei ze.
“Tegen
degenen die denken dat ik van plan ben om een rampzalig beleid te kiezen door
middel van een motie van wantrouwen, wil ik zeggen dat het rampzalige beleid
zou zijn om een dergelijke begroting, een dergelijke regering niet af te
keuren,” aldus Le Pen.
Boris Vallaud, het
hoofd van de socialisten in het parlement noemde de begroting van
Barnier “onrechtvaardig en inefficiënt” en bevestigde dat hij tegen
Barnier zou stemmen.
Coquerel van France
unbowed hekelde de regering omdat ze niet genoeg compromissen over de begroting
heeft gesloten en bevestigt dat zijn partij de motie van wantrouwen van de
linkse coalitie steunt.
De premier merkt op
dat dezelfde problemen de volgende regering zullen confronteren als die van hem
omver wordt geworpen en zegt dat hij “graag geld had verdeeld, ook al is dat er
niet.”
“Dit zal niet
verdwijnen met de magie van een motie van wantrouwen.”
Wat gebeurt er
daarna?
·Eerst zou Barnier het ontslag van de regering indienen; zijn
demissionaire kabinet zou aanblijven met beperkte bevoegdheden om lopende zaken
te regelen.
·Deze demissionaire regering blijft aan totdat Macron een nieuwe
premier benoemt. Er is geen grondwettelijke tijdslimiet voor deze
beslissing – en Macron had bijna twee maanden nodig om Barnier te selecteren.
·Tijdens het interregnum zou de regering waarschijnlijk vertrouwen
op ongeteste noodwetgeving om belastingen te innen en essentiële
uitgaven te doen.
·Eenmaal benoemd, zou een nieuwe premier een kabinet voorstellen dat door
de president zou worden benoemd, en die nieuwe regering zou een
begroting voor 2025 aan het parlement voorleggen.
Macron heeft een
geschiedenis van het vinden van onverwachte mensen om premier te worden – en van het op het
laatste moment van gedachten veranderen.
In Parijs
circuleren enkele namen die de volgende premier zouden kunnen worden:
·Bernard Cazeneuve, 61: Voormalig Frans premier en minister van
Binnenlandse Zaken onder de socialistische president Francois Hollande. Hij
wordt al beschouwd als een mogelijke premier deze zomer en de keuze voor hem
zou Macron kunnen helpen het linkse blok te breken door gebruik te maken van
Cazeneuve’s banden met zijn voormalige partij.
·Sébastien Lecornu, 38: Een ervaren politicus die in 2022 de jongste
minister van Defensie werd sinds de Franse Revolutie. Hij is een loyalist van
Macron en komt oorspronkelijk uit de centrumrechtse Republikeinse partij.
·François Bayrou, 73: De ervaren centrist leidt de MoDem-partij, een
belangrijke bondgenoot van Macron in het parlement. Bayrou is momenteel de hoge
commissaris voor regeringsplanning en is voorstander van evenredige
vertegenwoordiging bij parlementsverkiezingen, wat ook een verzoek is van de
National Rally.
·Jean Castex, 59: Een voormalige premier onder Macron die bekend staat om
zijn Zuid-Franse accent en managementvaardigheden. Hij is momenteel het hoofd
van de RATP, het staatsbedrijf dat de Parijse metro beheert.
Over de vraag of
Macron in functie moet blijven, zei Le Pen dat “het aan zijn
geweten is om te beslissen of hij de publieke actie en het lot van Frankrijk
kan opofferen aan zijn eigen trots.” Ze voegde eraan toe:
“Als hij besluit te
blijven, zal hij gedwongen worden te erkennen dat hij de president is van een
republiek die niet meer helemaal in vrede is met zichzelf.”
Hij kan zijn
volledige termijn uitdienen tot 2027 en zei gisteren nog dat dit precies is wat
hij van plan is te doen.
“Ik ben twee keer
gekozen door het Franse volk en daar ben ik ontzettend trots op,” zei Macron
tijdens een reis naar Saoedi-Arabië.
“Ik zal dat
vertrouwen eren met al mijn energie, tot de laatste seconde.”
De euro stond op de
hoogste stand van de dag in aanloop naar de stemming (wat voor iemand heel
logisch is), maar daalde na de onvermijdelijke uitslag…
De spreads stonden
voorafgaand aan de stemming op het laagste punt van de dag, maar begonnen hoger
te kruipen naarmate het debat het einde naderde. De obligatiemarkten sloten
voor de stemming…
Alex Everett van
Aberdeen Investments suggereert dat de Franse 10-jaars rente
waarschijnlijk richting de 100 basispunten boven Duitsland zou gaan, met
name boven de huidige niveaus, onder verwijzing naar “aanhoudende
malaise, een gebrek aan besluitvorming en onvoldoende vooruitgang in de
richting van houdbaarheid van de schuld.”
Nog even en dan komt Donald Trump aan de macht en hij heeft beloofd korte metten te maken met de nog resterende Palestijnen als deze voor zijn aantreden de gijzelaars niet vrijlaten. Er loopt een arrestatiebevel tegen premier Netanyahu wegens oorlogsmisdaden en het leven bij ons gaat door alsof er niets aan de hand is.
Dag in dag uit worden er vrouwen en kinderen vermoord in Gaza en in plaats dat de wereld hier wat aan doet, maken ze er een politiek spelletje van.
Tenminste binnen de MSM, want die zijn er om te polariseren en mensen tegen elkaar op te zetten.
Zo hebben de MSM vanuit de vrijmetselaarsloges opdracht gekregen om mensen die zich bekommeren om het onnoemelijk leed van de Palestijnen ‘links’ en 'Hamas aanhangers' te noemen.
Wanneer iemand rechts is en/of christelijk dan worden eigenlijk automatisch het zionisme en Israël op een voetstuk geplaatst en wordt de genocide in Gaza zelfverdediging genoemd.
En zo kijkt iedereen door een verschillende bril naar de genocide en vliegen ze elkaar dikwijls in de haren, hetgeen precies de bedoeling is van voornoemde kliek.
Wanneer leren mensen nu eens om elkaar niet in de haren te vliegen en vast te blijven houden aan het eigen ego?
Waarom willen mensen niet zien dat hetgeen in Gaza gebeurt genocide is en dat dit totaal niets te maken heeft met links of rechts of geloof, maar alles met het vakkundig uitmoorden van een compleet volk.
Amnesty International stelt als eerste grote mensenrechtenorganisatie dat er voldoende bewijs is om te zeggen dat Israël genocide pleegt in Gaza. Volgens het 300 pagina's tellende onderzoeksrapport handelt Israël met het doel om de Palestijnse bevolking geheel of gedeeltelijk te vernietigen.
,,Doe iets, nu!’’ De hartenkreet van Agnès Callamard, secretaris-generaal van Amnesty International, is gericht aan de internationale gemeenschap. De Française is ongekend fel bij de presentatie van het rapport dat is gebaseerd op negen maanden (veld-)onderzoek door haar medewerkers in Gaza.
,,Het is de eerste keer dat onze organisatie bij een gewapend conflict de term genocide in de mond neemt. Dat doen we niet zomaar, maar in het geval van Gaza is het voor ons klip en klaar: Israël wil willens en wetens de Palestijnse bevolking uitwissen in dit gebied. Dit heeft niet alleen meer met het uitschakelen van Hamas na de aanvallen van 7 oktober te maken. Het is veel breder’’, aldus Callamard tijdens een persconferentie in Den Haag.
“Mijn naam is Amos Goldberg. Ik ben een Israëlische professor in Holocauststudies. Al bijna 30 jaar doe ik onderzoek naar en geef ik les over de Holocaust, genocide en staatsgeweld.
En ik wil iedereen die wil luisteren vertellen dat wat er nu in Gaza gebeurt een genocide is.
Een jaar geleden, toen 7 oktober plaatsvond, was ik net als alle Israëli's in shock. Het was een oorlogsmisdaad en een misdaad tegen de menselijkheid. 1200 mensen - waarvan meer dan 800 burgers - werden op één dag gedood. Kinderen en ouderen werden gegijzeld. Gemeenschappen werden vernietigd. Het was schandalig, traumatiserend, persoonlijk. Zoals de meeste Israëli's ken ik mensen die werden gedood, die geliefden verloren of wier geliefden werden gegijzeld.
Maar onmiddellijk daarna kwam het antwoord van Israël en binnen enkele weken werden duizenden burgers gedood in Gaza. Het kostte me wat tijd om te verwerken wat zich voor mijn ogen afspeelde. Het was pijnlijk om die realiteit onder ogen te zien. Ik was terughoudend om het een genocide te noemen.
Maar als je Raphael Lemkin leest - de Joods-Poolse rechtsgeleerde die de term 'genocide' bedacht en de belangrijkste drijvende kracht was achter de Genocide Conventie van de Verenigde Naties van 1948 - is wat er nu in Gaza gebeurt precies wat hij in gedachten had toen hij het over genocide had.
Het hoeft er niet uit te zien als de Holocaust om een genocide te zijn. Elke genocide ziet er anders uit en niet bij alle genociden worden miljoenen mensen of de hele groep gedood. De Genocide Conventie van de Verenigde Naties stelt expliciet dat genocide de daad is van het opzettelijk geheel of gedeeltelijk vernietigen van een groep. Dat zijn de woorden.
Maar er moet wel een duidelijke intentie zijn.
En er zijn inderdaad duidelijke aanwijzingen voor de intentie om Gaza te vernietigen: Israëls leiders - waaronder de premier en de minister van Defensie - en vele hoge militaire officieren, mediapersoonlijkheden, rabbijnen en gewone soldaten waren heel open over wat ze wilden bereiken. Er waren talloze gedocumenteerde oproepen om heel Gaza in puin te veranderen en beweringen dat daar geen onschuldige mensen wonen.
Er heerst een radicale sfeer van ontmenselijking van de Palestijnen in de Israëlische samenleving in een mate die ik me niet kan herinneren in de 58 jaar dat ik hier woon.
Nu is die visie werkelijkheid geworden. Tienduizenden onschuldige kinderen, vrouwen en mannen zijn gedood. Meer dan honderdduizend raakten gewond. De infrastructuur is bijna volledig verwoest, er is sprake van opzettelijke uithongering en het blokkeren van humanitaire hulp. Er zijn massagraven en betrouwbare getuigenissen van standrechtelijke executies. Kinderen die zijn neergeschoten door sluipschutters. Alle universiteiten en bijna alle ziekenhuizen zijn verdwenen. Bijna de hele bevolking is ontheemd. Er zijn talloze bombardementen geweest op burgers in zogenaamde 'veilige zones'. Gaza bestaat niet meer. Het is volledig verwoest. De uitkomst past dus perfect bij de verklaarde intenties van het Israëlische leiderschap.
Lemkin - de geleerde die de term 'genocide' bedacht - beschreef twee fasen van een genocide. De eerste is de vernietiging van de uitgeroeide groep en de tweede is wat hij noemde 'het opleggen van het nationale patroon' van de dader. We zijn nu getuige van de tweede fase nu Israël etnisch gezuiverde gebieden klaarmaakt voor Israëlische nederzettingen.
En daarom ben ik tot de conclusie gekomen dat dit precies is hoe een genocide eruitziet. We onderwijzen niet over genociden om ze achteraf te realiseren. We onderwijzen erover om het te voorkomen en te stoppen.
Maar net als in elk ander geval van genocide in de geschiedenis is er nu sprake van massale ontkenning. Zowel hier in Israël als in de rest van de wereld.
Maar de realiteit kan niet worden ontkend.
Dus ja, het is een genocide.
En als je eenmaal tot deze conclusie bent gekomen, kun je niet blijven zwijgen.”
Susan Abulhawa’s vernietigende toespraak bij de Oxford Union was de meest felle aanklacht tegen Israël in het afgelopen decennium. Auteur Abulhawa, die al jarenlang mensenrechtenactivist is, vatte de onrechtvaardige geschiedenis van de Joodse staat samen in een paar bondige paragrafen en wierp tegelijkertijd licht op de obscene, giftige ideologie die de doctrine van het land vanaf het begin heeft doordrongen, schrijft Mike Whitney.
Susan Abulhawa
Abulhawa negeerde de fictieve bewering dat Israël was opgericht om veiligheid en zekerheid te bieden aan het Joodse volk en liet in plaats daarvan zien dat de grondleggers van het land maniakaal gefocust waren op het in beslag nemen van land terwijl ze de inheemse bevolking verdreven of uitroeiden. Etnische zuiveringen en landroof zijn geen onvermijdelijke reactie op sporadisch Palestijns geweld, maar de hoekstenen van het verderfelijke dogma dat de zionistische staat bezielt. Onnodig te zeggen dat Abulhawa’s presentatie werd ontvangen met een uitbundig applaus dat meer dan drie minuten duurde, terwijl het publiek hun waardering uitsprak voor haar oprechte getuigenis. Dit is een deel van wat ze zei:
Toen ik in Gaza was, zag ik een jongetje van nog geen 9 jaar oud wiens handen en een deel van zijn gezicht waren weggeblazen door een blik met boobytraps met eten dat soldaten hadden achtergelaten voor de hongerende kinderen in Gaza. Later hoorde ik dat ze ook vergiftigd eten hadden achtergelaten voor mensen in Shujaiyya, en in de jaren 80 en 90 hadden Israëlische soldaten speelgoed met boobytraps achtergelaten in Zuid-Libanon dat explodeerde toen opgewonden kinderen het oppakten.
De schade die ze aanrichten is duivels, en toch verwachten ze dat je gelooft dat zij de slachtoffers zijn. Ze roepen de holocaust van Europa op en schreeuwen antisemitisme, en verwachten dat je de fundamentele menselijke rede opschort om te geloven dat het dagelijks beschieten van kinderen met zogenaamde “kill shots” en het bombarderen van hele buurten die families levend begraven en hele bloedlijnen uitroeien, zelfverdediging is.
Ze willen je laten geloven dat een man die al meer dan 72 uur niets had gegeten, die bleef vechten zelfs toen hij nog maar één werkende arm had, dat deze man werd gemotiveerd door een aangeboren wreedheid en irrationele haat of jaloezie jegens Joden, in plaats van het ontembare verlangen om zijn volk vrij te zien in hun eigen thuisland. Susan Abulhawa, Oxford Union Debate, Jewish Voice for Labor
Is er ooit een duidelijker voorbeeld van ‘goed versus kwaad’ geweest dan wat we nu in Gaza zien gebeuren? Israëlische soldaten hebben talloze video’s gemaakt die ze op sociale media hebben gezet, waarin ze hun sadistische gedrag met plezier voor iedereen laten zien; ze staan voor de camera terwijl ze ziekenhuizen, universiteiten of woongebouwen opblazen; ze lachen zelfvoldaan terwijl ze hun wapens zwaaien boven de hoofden van naakte gevangenen die vastgebonden en gekneveld zijn en hulpeloos op de grond hurken; of ze dansen duivels terwijl ze vrachtwagens blokkeren die vol zitten met voedsel en medische benodigdheden die bestemd zijn voor hongerende vrouwen en kinderen die het moeten stellen in armoedige tentenkampen. Wie zijn deze mensen? Waar komen ze vandaan? Wat voor soort verwrongen omgeving en psychotische opvoeding hebben deze monsters voortgebracht die genieten van het onuitsprekelijke lijden van anderen?
En hoe kan het dat niet één van deze TikTok-beroemdheden is berispt of voor de krijgsraad is verschenen voor hun gruwelijke schending van de militaire discipline? Of keuren de IDF-bonzen dit schandalige en weerzinwekkende gedrag stilzwijgend goed? Hier is meer van Abulhawa:
…als de rollen waren omgedraaid – als de Palestijnen de afgelopen acht decennia Joodse huizen hadden gestolen, hen hadden verdreven, onderdrukt, gevangengezet, vergiftigd, gemarteld, verkracht en vermoord; als de Palestijnen naar schatting 300.000 Joden in één jaar hadden vermoord, hun journalisten, hun denkers, hun gezondheidswerkers, hun atleten, hun artiesten tot doelwit hadden gemaakt, elk Israëlisch ziekenhuis, universiteit, bibliotheek, museum, cultureel centrum, synagoge hadden gebombardeerd en tegelijkertijd een observatieplatform hadden opgezet waar mensen hun slachting konden aanschouwen alsof het een toeristische attractie was;
als de Palestijnen hen met honderdduizenden hadden samengedreven in dunne tenten, hen hadden gebombardeerd in zogenaamde veilige zones, hen levend hadden verbrand, hun voedsel, water en medicijnen hadden afgesneden….
als Palestijnen Joodse kinderen op blote voeten met lege potten lieten rondlopen; hen het vlees van hun ouders in plastic zakken lieten verzamelen; hen hun broers, zussen, neven en nichten en vrienden lieten begraven; hen midden in de nacht uit hun tenten lieten sluipen om op de graven van hun ouders te slapen; hen lieten bidden voor de dood, alleen maar om bij hun familie te kunnen zijn en niet langer alleen te hoeven zijn in deze vreselijke wereld, en hen zo verschrikkelijk terroriseerden dat hun kinderen hun haar, hun geheugen en hun verstand verloren en dat kinderen van 4 en 5 jaar oud al stierven aan een hartaanval;
als we hun baby’s op de neonatale intensive care genadeloos zouden laten sterven, alleen in ziekenhuisbedden, huilend tot ze niet meer konden huilen, op dezelfde plek zouden sterven en ontbinden;
als Palestijnen vrachtwagens met tarwemeel zouden gebruiken om hongerende Joden te lokken, en vervolgens het vuur op hen zouden openen als ze bijeenkwamen om brood voor een dag op te halen; als Palestijnen uiteindelijk een voedselbezorging zouden toestaan in een opvangcentrum met hongerige Joden, en vervolgens het hele opvangcentrum en de hulpwagen in brand zouden steken voordat iemand het eten kon proeven;
als een Palestijnse sluipschutter zou opscheppen over het feit dat hij op één dag 42 Joodse knieschijven had kapotgeschoten, zoals een Israëlische soldaat in 2019 deed; als een Palestijn tegenover CNN zou toegeven dat hij met zijn tank honderden Joden had overreden, waarbij hun verpletterde vlees nog in de rupsbanden van de tank zat;
als Palestijnen systematisch Joodse artsen, patiënten en andere gevangenen zouden verkrachten met hete metalen staven, puntige en geëlektrificeerde stokken en brandblussers, en soms tot de dood zouden verkrachten, zoals gebeurde met Dr. Adnan al-Bursh en anderen;
als Joodse vrouwen gedwongen zouden worden om in vuil te bevallen, keizersnedes te ondergaan of beenamputaties te ondergaan zonder verdoving; als we hun kinderen zouden vernietigen en vervolgens onze tanks zouden versieren met hun speelgoed; als we hun vrouwen zouden doden of verdrijven en vervolgens zouden poseren met hun lingerie…
Als de wereld live naar de systematische uitroeiing van Joden zou kijken, zou er geen discussie zijn over de vraag of dit terrorisme of genocide is.
En toch kwamen twee Palestijnen—ikzelf en Mohammad el-Kurd—hierheen om precies dat te doen, en ondergingen de vernedering van het debatteren met degenen die vinden dat onze enige levenskeuzes zouden moeten zijn om ons thuisland te verlaten, ons te onderwerpen aan hun suprematie, of beleefd en stilletjes te sterven. Susan Abulhawa, Oxford Union Debate, Jewish Voice for Labor
In een recent interview met journalist Gideon Levy probeerde de auteur de buitengewone veranderingen uit te leggen die sinds 7 oktober in Israël hebben plaatsgevonden, waarvan de meest ingrijpende is dat
“Israël verloor zijn menselijkheid…. Totaal zijn menselijkheid verloren …Dat is de eerste en meest dramatische verandering…. na 7 oktober…. We kunnen doen wat we willen…. en niemand zal ons vertellen hoe ver we kunnen gaan. We kunnen zo ver gaan als we willen.”
En dit is natuurlijk precies wat we hebben gezien. We hebben een regering en haar leger gezien die met volledige straffeloosheid handelden alsof er helemaal geen wetten, beperkingen en gedragsregels op hen van toepassing waren. Wie er ook gedood wordt door hun roekeloze en meedogenloze acties, verdiende het omdat elke daad van wreedheid die door Israël wordt gepleegd, vanzelfsprekend onder de noemer “zelfverdediging” valt. Dit verklaart ook de harteloze minachting voor het lijden van anderen, wat een schadelijk geestvirus is dat de grote meerderheid van de mensen die vandaag de dag in Israël wonen, heeft geïnfecteerd. Volgens Levy is empathie – het meest eerbiedwaardige en verheven van alle menselijke gevoelens – niet alleen verboden in Israël, het is zelfs illegaal geworden. Bekijk het eens:
U weet dat als u vandaag de dag wat empathie toont voor het lijden van de kinderen van Gaza, u uw baan kunt verliezen, ontslagen kunt worden, ondervraagd kunt worden en zelfs in de gevangenis kunt belanden. En al die dingen gebeurden zonder enige weerstand in de Israëlische samenleving. Nu is het gericht op Israëlisch-Palestijnen en Palestijnen met het Israëlische staatsburgerschap, maar er waren ook enkele Joodse leraren en schoolhoofden die ondervraagd werden omdat ze empathie toonden met de kinderen van Gaza, met de slachtoffers van Gaza. Zelfs dit is niet meer legitiem in de Israëlische samenleving van 2024…. Chris Hedges Report: Interview met Gideon Levy, Consortium News
Wat betekent dit? Betekent dit dat het niet langer acceptabel is om een mens te zijn in Israël? Betekent dit dat “goede Israëliërs” het bevel van Yitzhak Rabin moeten opvolgen om “hun botten te breken” of het advies van Aaron Sofer om “te doden en te doden en te doden. De hele dag, elke dag.” Of betekent dit simpelweg dat Israëliërs hun hart moeten verdoven voor het lijden van iedereen buiten hun clan wiens loutere bestaan gezien kan worden als een potentiële bedreiging voor de verdere kolonisatie van het land en de uitroeiing van zijn volk? Na 14 maanden van meedogenloos bloedvergieten en onuitsprekelijke wreedheid zou iedereen deze vragen moeten kunnen beantwoorden. Hier is Abulhawa voor de laatste keer:
Ik kwam ook om rechtstreeks tot zionisten te spreken, overal ter wereld.
We lieten jullie in onze huizen toen jullie eigen landen jullie probeerden te vermoorden en iedereen jullie afwees. We gaven jullie te eten en te kleden, gaven jullie onderdak en we deelden de overvloed van ons land met jullie, en toen de tijd rijp was, schopten jullie ons uit onze eigen huizen en vaderland, daarna vermoordden en beroofden en verbrandden en plunderden jullie onze levens.
Je hebt onze harten uitgehouwen omdat het duidelijk is dat je niet weet hoe je in de wereld moet leven zonder anderen te domineren. Je hebt alle grenzen overschreden en de meest verachtelijke menselijke impulsen gekoesterd, maar de wereld krijgt eindelijk een glimp te zien van de terreur die we zo lang door jouw handen hebben moeten doorstaan, en ze zien de realiteit van wie je bent, wie je altijd bent geweest. Ze kijken met grote verbazing naar het sadisme, de vrolijkheid, de vreugde en het plezier waarmee je de dagelijkse details van het breken van onze lichamen, onze geesten, onze toekomst, ons verleden begeleidt, bekijkt en toejuicht.
Maar wat er ook gebeurt vanaf hier, wat voor sprookjes je jezelf en de wereld ook vertelt, je zult nooit echt bij dat land horen. Je zult nooit de heiligheid van de olijfbomen begrijpen, die je al tientallen jaren omhakt en verbrandt om ons te pesten en ons hart nog een beetje meer te breken. Niemand die in dat land woont, zou zoiets durven doen met de olijven. Niemand die bij die regio hoort, zou ooit zo’n oud erfgoed als Baalbak of Bittir bombarderen of vernietigen, of oude begraafplaatsen vernietigen zoals jij de onze vernietigt, zoals de Anglicaanse begraafplaats in Jeruzalem of de rustplaats van oude moslimgeleerden en krijgers in Maamanillah. Degenen die uit dat land komen, ontheiligen de doden niet; daarom was mijn familie eeuwenlang de beheerders van de Joodse begraafplaats op de Olijfberg, als arbeid van geloof en zorg voor wat we weten dat deel uitmaakt van onze afkomst en ons verhaal.
Je voorouders zullen altijd begraven worden in je eigen thuislanden Polen, Oekraïne en elders in de wereld waar je vandaan kwam. De mythos en folklore van het land zullen altijd vreemd voor je zijn.
….De oude foto’s en schilderijen van het land zullen je nooit bevatten.
Je zult nooit weten hoe het voelt om geliefd en gesteund te worden door degenen die niets te winnen hebben bij jou, en in feite alles te verliezen. Je zult nooit weten hoe het voelt als massa’s over de hele wereld de straten en stadions opgaan om te zingen en te chanten voor je vrijheid; en dat komt niet omdat je Joods bent, zoals je de wereld probeert te laten geloven, maar omdat jullie verdorven gewelddadige kolonisten zijn die denken dat je Joods-zijn je recht geeft op het huis dat mijn grootvader en zijn broers met hun eigen handen hebben gebouwd op land dat al eeuwenlang in onze familie was. Het komt omdat het zionisme een smet is op het Jodendom en inderdaad op de mensheid…
Jullie zullen ons niet uitwissen, ongeacht hoeveel van ons jullie de hele dag, elke dag doden en doden en doden. Wij zijn niet de rotsen waarvan Chaim Weizmann dacht dat jullie ze uit het land konden halen. Wij zijn de grond zelf. Wij zijn haar rivieren en haar bomen en haar verhalen, omdat dat allemaal werd gevoed door onze lichamen en onze levens gedurende millennia van voortdurende, ononderbroken bewoning van dat stukje aarde tussen de Jordaan en de Middellandse Zee, van onze Kanaänitische, onze Hebreeuwse, onze Filistijnse en onze Fenicische voorouders, tot elke veroveraar of pelgrim die kwam en ging, die trouwde of verkrachtte, liefhad, tot slaaf maakte, zich bekeerde van religie tot religie, zich vestigde of bad in ons land, en stukjes van zichzelf achterliet in onze lichamen en ons erfgoed.
De legendarische, tumultueuze verhalen van dat land zitten letterlijk in ons DNA. Je kunt dat niet wegdoden of wegpropaganderen, ongeacht welke doodstechnologie je gebruikt of welke Hollywood- en corporate media-arsenalen je inzet.
Op een dag zal uw straffeloosheid en arrogantie eindigen. Palestina zal vrij zijn; ze zal worden hersteld in haar multireligieuze, multi-etnische pluralistische glorie; we zullen de treinen herstellen en uitbreiden die rijden van Cairo naar Gaza naar Jeruzalem, Haifa, Tripoli, Beiroet, Damascus, Amman, Koeweit, Sanaa, enzovoort; we zullen een einde maken aan de zionistische Amerikaanse oorlogsmachine van overheersing, expansie, extractie, vervuiling en plundering.
Perfect verwoord. Zoals mensenrechtenadvocaat Craig Mokhiber zei:
Opmerking: de uitkomst van het debat: “De Oxford Union, een van de meest prestigieuze debatverenigingen ter wereld, stemde donderdag met overweldigende meerderheid om Israël uit te roepen tot een “apartheidsstaat die verantwoordelijk is voor genocide”, met 278 stemmen voor en 59 tegen. ” TRT World
Onder druk van hun bondgenoten zijn Libanon en Israël overeengekomen de vuurgevechten te staken. De 13 punten van de wapenstilstandsovereenkomst herstellen resolutie
Beelden van Libanezen die naar huis terugkeren, maken Israëlische media en functionarissen woedend. Israëlische media hebben uitgebreid aandacht besteed aan
De meerderheid van
de EU-landen is overeengekomen om de bescherming die wolven genieten tegen de
jacht of gevangenneming te verlagen, wat een persoonlijke overwinning betekent
voor de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen.
Het hoofd van de
commissie verloor in 2022 een 30-jarige pony genaamd Dolly
aan een wolvenaanval. Na het incident voerde von der Leyen naar verluidt een
campagne om de wolvenjacht te hervatten, wat door Europese diplomaten werd omschreven als “vreemd,” “bizar,”
“raadselachtig,” en “opdringerig,” aldus Politico, bericht RT.
De huidige ‘strikt
beschermde’ status verbiedt het opzettelijk doden van de roofdieren, tenzij ze
een ernstige bedreiging vormen voor vee of mensen. De lagere rang, die volgend
jaar maart van kracht wordt, vereist simpelweg regelgeving om wolvenpopulaties
te beschermen.
De EU-landen
beschermen hun fauna onder het Verdrag van Bern inzake het behoud van wilde
dieren en planten en hun natuurlijk leefmilieu in Europa, dat ook is
ondertekend door onder andere verschillende Afrikaanse landen en Turkije. De
stemming om de bescherming van wolven te verminderen vond plaats tijdens een
vergadering in Straatsburg.
De Europese
Commissie stelde de maatregel voor in december 2023, op basis van schattingen
dat het aantal wolven in de lidstaten was toegenomen van 11.193 in 2012 tot
20.300 dat jaar. Ze zijn gesignaleerd in elk EU-land behalve Ierland, Cyprus en
Malta, aldus een rapport over dit onderwerp. De groeiende populatie
veroorzaakte naar verluidt conflicten met lokale landbouw- en
jachtgemeenschappen.
“De voorzitter
van de Europese Commissie is aan het lobbyen om snel een beslissing te nemen” over
wolven, klaagde een bron die bekend was met de zaak in juni. De EC noemde de
acties van von der Leyen echter volkomen normaal.
De expert legde uit
dat er druk werd uitgeoefend om de EU-ambassadeurs in maart politieke
richtlijnen over de kwestie te laten uitvaardigen, voordat het eigenlijke
technische werk begon. Dit was een “merkwaardige” stap voor
wetgeving over de beschermingsstatus van een soort, zei een diplomaat uit een
tweede EU-land.
“We hebben een
evenwichtige aanpak nodig tussen het behoud van wilde dieren en de bescherming
van onze bestaansmiddelen,” zei von der Leyen in een verklaring na de
stemming van dinsdag.
Natuurbeschermingsorganisaties
hebben kritiek geuit op de 2023 motie van de EU. Het Europees Milieubureau, een
netwerk van meer dan 180 organisaties, zei dat het indruiste tegen de “toewijdingvan
het blokaan de bescherming en het herstel van de biodiversiteit.” Het
wijt de spanningen aan het feit dat menselijke gemeenschappen niet meer naast
wolven kunnen leven terwijl hun aantal afneemt.
