januari 9, 2025 17
Kristina Paukshtite op pexels.comMaakt de opwarming
van de aarde de winters kouder? Dat is de bizarre bewering die de Associated
Press en haar klimaatpropagandist Seth Borenstein willen dat je accepteert.
“Frigide lucht
die normaal gesproken op de Noordpool blijft hangen, is ontsnapt en duikt diep
de Verenigde Staten in voor een langdurig bezoek dat naar verwachting tot
tandengeklapper zal leiden, maar geen record zal breken,” schreef Borenstein, wiens archief van AP-verhalen
bezaaid is met de typische linkse klimaatsnoepjes die je gewend bent van
liberale journalisten, schrijft Baxter Dmitry.
“Het is een
uitbraak van koude lucht die volgens sommige experts vaker voorkomt, en
paradoxaal genoeg, vanwege een opwarmende wereld,” vervolgt Seth.
De bewering dat koudere winters en frequente
koude-uitbarstingen het gevolg zijn van de opwarming van de aarde is niet
alleen contra-intuïtief, maar ronduit absurd en onwetenschappelijk.
Dat heeft
Borenstein er niet van weerhouden om steeds hetzelfde verhaal te schrijven en
elke keer als het in de VS kouder is dan gemiddeld, de opwarming van de aarde
de schuld te geven.
De klimaat-cabal
probeert wanhopig om dit Orwelliaanse narratief hard te maken, dus laten we
eens door de paniekzaaierij heen prikken en eens nader bekijken waarom dit
verhaal bij de minste of geringste bestudering in duigen valt.
1. Polaire
draaikolkgebeurtenissen houden geen verband met emissies of opwarming
Het concept van de
polaire vortex – een groot gebied van lage druk en koude lucht rond de polen –
is al tientallen jaren goed gedocumenteerd.
Hoewel verstoringen
van de polaire vortex extreem koud weer kunnen veroorzaken in bepaalde regio’s,
zijn deze gebeurtenissen geen bijproduct van menselijke uitstoot of opwarming
van de aarde.
Zoals JunkScience aangeeft,
is er geen duidelijk wetenschappelijk bewijs dat deze fenomenen in verband
brengt met de stijgende temperaturen op aarde. De poging om ze met elkaar in
verband te brengen is gewoon bangmakerij van de mainstream media namens hun
betaalmeesters.
2. De
historische flip-flop: afkoeling in de jaren 1970, opwarming vandaag
In 1978 meldde de New York Times dat de polaire vortex een extreme wereldwijde afkoeling zou veroorzaken. Eind jaren ’70 conditioneerden de mainstream media hun publiek om bang te zijn voor een naderende ijstijd.
Dit staat in schril
contrast met het narratief van vandaag, waarin hetzelfde fenomeen wordt
gebruikt als bewijs voor de opwarming van de aarde.
Dergelijke
flip-flops laten zien hoe het klimaatdiscours in de loop der tijd is veranderd
om te passen in verhalen en agenda’s, in plaats van zich te houden aan strenge
wetenschappelijke normen.
3. Financiële
banden tussen globalistische stichtingen en het AP
De
klimaatrapportage van het AP wordt zwaar gefinancierd door linkse en
globalistische stichtingen die miljoenen steken in het promoten van
alarmistische verhalen.
Deze financiële
prikkels doen twijfels rijzen over de objectiviteit van de klimaatverslaggeving
van het AP.
Wanneer
journalistiek wordt gefinancierd door organisaties met een duidelijke
ideologische agenda, wordt het moeilijk om feiten te scheiden van lucratieve
verhalen.
Alarmisme of
wetenschap?
De bewering dat de
opwarming van de aarde vaker koud weer veroorzaakt, tart het gezond verstand en
de wetenschappelijke consistentie. Het weerspiegelt een bredere trend waarbij
elke extreme weersgebeurtenis – warm of koud – wordt toegeschreven aan klimaatverandering,
waardoor een verhaal ontstaat dat niet kan worden bewezen en daarom
onwetenschappelijk is.
Echte wetenschap
vereist rigoureus bewijs en openheid voor debat, geen gemakkelijke verklaringen
die met de politieke wind meewaaien.
Scepsis is een hoeksteen
van wetenschappelijk onderzoek en is essentieel bij het behandelen van complexe
onderwerpen zoals klimaatverandering. De berichtgeving van de AP over deze
kwestie herinnert ons eraan dat we de narratieven die ons worden gepresenteerd
kritisch moeten evalueren, vooral wanneer ze lijken te worden gedreven door
ideologische of financiële motivaties in plaats van door hard bewijs.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
Valentina Zharkova, een zonneonderzoeker en professor in de wis- en
natuurkunde, waarschuwde in 2019 al voor het Grote Zonneminimum, dat volgens
haar de Aarde tussen 2020 en 2053 zal treffen. Volgens haar hebben onderzoekers
sinds ten minste 2015 duidelijke tekenen hiervan waargenomen. In 1992 verhuisde
Zharkova naar het Verenigd Koninkrijk en werd een vooraanstaand onderzoeker
… Meer lezen overZonneonderzoekers luiden de noodklok aan
dovemansoren: “Ernstige kou en voedseltekorten al in de jaren 2030”