The Hill wees op het opmerkelijke feit dat de nog levende voormalige Amerikaanse presidenten Clinton, Bush, Obama en Biden zich sinds Trumps aantreden nauwelijks in het openbaar hebben uitgesproken, ondanks dat ze eerder luid en duidelijk voor Trump waarschuwden, schrijft Thomas Röper.
Joe Biden en de voormalige Amerikaanse presidenten Clinton en Obama waarschuwden tijdens de verkiezingscampagne luidkeels voor Trump. Hij werd een ‘fascist’ genoemd en een man die de Amerikaanse democratie wilde afschaffen. Nadat hij aantrad, werd Trump erg actief en voerde hij grote bezuinigingen door op de Amerikaanse bureaucratie. Zo stopte hij bijvoorbeeld alle USAID-programma’s.
Tegen deze achtergrond is het opmerkelijk dat voormalige Amerikaanse presidenten sinds de inauguratie van Trump nog steeds zwijgen. The Hill heeft er een artikel aan gewijd, waar we later op terugkomen.
De rijkdom van voormalige Amerikaanse presidenten
Ten eerste wil ik u eraan herinneren dat voormalige Amerikaanse presidenten stinkend rijk worden. Cijfers over de rijkdom van de Obama’s en Clintons zijn niet gemakkelijk te vinden en ze spreken elkaar tegen. Wat wel zeker lijkt, is dat de echtparen Clinton en Obama allebei een privéfortuin van honderden miljoenen hebben vergaard. De Obama’s worden zelfs rijker geacht dan de Clintons.
Daarnaast zijn er nog de stichtingen die door de Obama’s en de Clintons zijn opgericht. Volgens Wikipedia beheert de Clinton Foundation een vermogen van bijna 300 miljoen dollar en heeft 2.000 werknemers; de Obama Foundation beheert zelfs 430 miljoen dollar.
Tijdens mijn werk heb ik veel voorbeelden laten zien van de werking van dit funderingssysteem. De stichtingen initiëren projecten en overtuigen vervolgens de staten (in het Westen) om deze projecten met veel geld te ondersteunen. Deze fondsen, zoals ik gedetailleerd heb aangetoond in mijn boek “Inside Corona”, aan de hand van het voorbeeld van de Bill en Melinda Gates Foundation, worden vervolgens gebruikt om producten te kopen van bedrijven waarin Gates een belang heeft, wat betekent dat zijn stichting slechts een voertuig is waarmee hij zijn macht en rijkdom vergroot door staatsgeld in zijn eigen zak te stoppen. En zo werken alle grote stichtingen in het Westen.
Er is geen reden om aan te nemen dat de stichtingen van ex-presidenten anders zouden zijn, dat ze hun stichtingen niet gebruiken om steeds rijker te worden. In tegenstelling tot de stichtingen van Gates, Rockefeller, Soros en andere Amerikaanse oligarchen, heb ik de stichtingen van ex-presidenten nog niet in detail bestudeerd, maar dat moet ik waarschijnlijk een keer doen.
Waar komt het geld van de stichtingen vandaan?
Wat Elon Musk tot nu toe heeft gepubliceerd over de machinaties van USAID, laat zien dat USAID ook een van de Amerikaanse instanties was die de projecten van stichtingen genereus sponsorde. Het zou mij niet verbazen als Musk uiteindelijk bekend zou maken hoeveel miljoenen USAID of andere Amerikaanse organisaties hebben overgemaakt naar de stichtingen van ex-presidenten of ter ondersteuning van hun projecten.
Daar zijn aanwijzingen voor. Ik schreef in 2024 een artikel over Haïti en ontdekte dat Clinton daar erg actief is en dat zijn stichting miljoenen uit het Amerikaanse budget voor dit doel heeft ontvangen, maar dat hij niet veel heeft bereikt in de strijd tegen armoede, wat wel het officiële doel van de stichting is.
Het arme Haïti heeft echter grote goudreserves en herbergt een van de grootste goudmijnen in het Caribisch gebied. Hillary Clintons broer Tony Rodham, die in 2019 overleed, was betrokken bij goudwinning en werd in 2013 bestuurslid van het bedrijf dat eigenaar is van de mijn, terwijl de Clinton Foundation invloed uitoefende in Haïti.
Dit is slechts een voorbeeld dat ik toevallig tegenkwam, maar het bewijst dat de activiteiten van stichtingen altijd puur toevallig verband houden met projecten waarmee de oprichters van de stichtingen of hun familieleden veel geld verdienen.
Dit is natuurlijk slechts mijn theorie, maar de stilte van voormalige Amerikaanse presidenten kan te maken hebben met hun angst dat Trump zou onthullen hoe zij na hun presidentschappen honderden miljoenen dollars aan rijkdom hebben vergaard ten koste van de Amerikaanse staat.
The Hill gaat niet in op dit aspect van de kwestie, maar presenteert andere mogelijke verklaringen voor de opvallende stilte van de voormalige presidenten. Ik wil u dit niet onthouden en heb het artikel van The Hill vertaald.
Begin van de vertaling:
Het stilzwijgen van voormalige presidenten over Trump schrikt sommige Democraten af
De voormalige presidenten Clinton, Obama, Biden en George W. Bush hebben nauwelijks een woord gerept over de acties van president Trump, een maand na het begin van zijn tweede termijn, tot grote ergernis van Democratische critici die zeggen dat hun stemmen hard nodig zijn.
Degenen die oproepen om oud-presidenten te laten spreken, zeggen dat Trumps acties en de mogelijkheid dat hij gerechtelijke bevelen kan ontduiken, een waarschuwingssignaal moeten zijn voor de voormalige bewoners van het Oval Office.
“Niemand weet beter hoe belangrijk het is dat onze presidenten de scheiding der machten respecteren en terughoudendheid betrachten dan voormalige presidenten”, aldus de Democratische strateeg Joel Payne. “Gezien Trumps aanhoudende machtspositie, zijn de stemmen en perspectieven van onze voormalige presidenten van cruciaal belang voor het publieke debat op dit moment.”
“Ik weet niet waar ze op wachten,” zei een voormalig senior adviseur van Obama. “De tijd is nog niet gekomen als Trump de uitspraken van de rechtbank negeert. Het is nu tijd.”
Trumps eerste maand in functie was een hectische periode waarin hij probeerde het aantal federale werknemers drastisch te verminderen en tegelijkertijd het Department of Government Efficiency (DOGE) onder leiding van Elon Musk toegang te geven tot gevoelige betalingssystemen van de overheid. Hij heeft ook geprobeerd het geboorterecht op burgerschap te veranderen en de federale uitgaven drastisch te verlagen.
Clinton, Biden en Obama waarschuwden herhaaldelijk voor de risico’s voor de natie als Trump zou worden herkozen.
Biden, die zei dat hij zich in 2020 kandidaat stelde omdat de democratie op het spel stond, waarschuwde enkele dagen voordat hij aftrad voor de dreiging die een tweede Trump-regering zou vormen.
In Bidens afscheidstoespraak, enkele dagen voordat Trump terugkeerde naar het Witte Huis, waarschuwde Biden voor een oligarchie “die in Amerika vorm krijgt, van extreme rijkdom, macht en invloed die letterlijk onze hele democratie, onze fundamentele rechten en vrijheden en een eerlijke kans voor iedereen om vooruit te komen bedreigt.” Hij beloofde “toegewijd” te blijven.
Sinds Obama in 2017 aftrad en het stokje overdroeg aan Trump, heeft hij ook regelmatig over democratie gesproken.
In december, een maand na de verkiezingen van 2024, herhaalde Obama zijn oproep tot pluralisme: het vinden van een manier om samen te leven met verschillende individuen en groepen. Hij sprak over wat er op het spel stond, zonder Trumps naam te noemen.
“Want het alternatief is wat we hier in de Verenigde Staten en in veel andere democratieën over de hele wereld hebben gezien”, zei Obama tijdens zijn jaarlijkse forum over dit onderwerp. “Niet alleen meer stagnatie en publiek cynisme, maar ook een toenemende bereidheid van politici en hun aanhangers om democratische normen te schenden, alles te doen wat nodig is om hun wil op te leggen, de macht van de staat te gebruiken om critici, journalisten en politieke rivalen aan te pakken en zelfs hun toevlucht te nemen tot geweld om de macht te verwerven en te behouden.”
“We hebben deze film al vaak gezien”, zei hij, en voegde eraan toe dat hij niet zou “doen alsof er makkelijke antwoorden zijn”.
Sinds 20 januari hebben de voormalige presidenten echter grotendeels hun mond gehouden.
Toen Trump eerder deze maand aankondigde dat hij het Amerikaanse agentschap voor internationale ontwikkeling (USAID) zou sluiten, gebruikte Obama het socialemediaplatform X om zijn stem te laten horen. Hij verwees daarbij naar een opiniestuk in de New York Times.
“USAID bestrijdt al zestig jaar ziekten, voedt kinderen en bevordert goodwill over de hele wereld”, schreef Obama in het bericht. “Zoals dit artikel duidelijk maakt, zou het ontmantelen van dit agentschap een ernstige fout zijn op het gebied van buitenlands beleid.”
“Het Congres zou zich moeten verzetten”, voegde Obama toe.
Toch hebben andere oud-presidenten zich terughoudend opgesteld wat betreft commentaar op Trumps daden.
Sommigen beweren dat Bush als Republikein de sterkste stem heeft, maar door de jaren heen heeft hij er een doel van gemaakt om de zittende president nooit “op de tenen te trappen”, zoals een voormalige adviseur van Bush het verwoordde.
“Het is uit respect voor het ambt”, aldus de voormalige adviseur van Bush. “Het is gewoon niet zijn stijl.”
Over het algemeen zijn oud-presidenten terughoudend met het openlijk bekritiseren van de daden van hun opvolgers, zeker buiten de verkiezingsperiode. Trump vormde een opvallende uitzondering tijdens de vier jaar dat hij niet aan de macht was.
In deze zin zei de Democratische strateeg Lynda Tran: “In het tijdperk van Trump is het belangrijker dan ooit dat we oude tradities respecteren en hoog houden” om te voorkomen dat we met de huidige leider van het land in debat gaan.
“We moeten erop vertrouwen dat de andere takken van de overheid – en de belangenbehartigings- en rechtvaardigheidsbewegingen – actie ondernemen en waar nodig verzet bieden.”
Susan Del Percio, een ervaren Republikeinse strateeg die Trump niet steunt, zei dat het zinloos zou zijn als voormalige presidenten zich tegen hem zouden uitspreken.
“Dat kunnen ze niet, en dat weten ze,” zei Del Percio. “Als ze hun stem verheffen, zal Trump ze alleen maar ten val brengen. Als ze zich uitspreken, komt dat in de geschiedenisboeken terecht en zal het geen invloed hebben op het huidige presidentschap van Trump.”
“Niemand kan Trump op dit moment beïnvloeden, omdat het hem niets kan schelen wat anderen denken”, vervolgde Del Percio. “Gezien zijn daden lijkt het mij dat hij het het beste weet.”
“Er is geen invloed,” voegde ze toe. “Deze presidenten weten dit; “Als er al iets is, dan begrijpen ze de macht van het presidentschap beter dan wie dan ook.”
einde van de vertaling
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
Bron: https://dissident.one/de-vreemde-stilte-van-de-voormalige-presidenten-over-trumps-acties
