De globalisten willen de manier waarop we groei berekenen herdefiniëren volgens hun illusoire maatstaven. Hoe kwantificeer je geluk, of eerlijkheid, of milieuzuiverheid en hoe tel je dat op in het BBP? Dat is niet mogelijk, tenminste niet op een onbevooroordeelde manier.
januari 14, 2025 5
De onderliggende kracht van economie is dat het (wanneer het eerlijk en met respect voor de gegevens wordt benaderd) ons een relatief nauwkeurige maatstaf kan geven van vooruitgang versus kosten. Als de beloningen na zorgvuldige berekening opwegen tegen de kosten, dan zal die economische inspanning vruchten afwerpen. Het vermogen om productie, innovatie en welvaart te meten met een onbevooroordeeld oog is essentieel voor echte economie.
Het probleem is dat economie niet alleen een wiskundige wetenschap is, het is ook, bij gebrek aan een betere term, een sociale wetenschap. Je moet de individuele psychologie en de massapsychologie begrijpen. Je moet net zoveel kennis hebben van de inconsistenties van menselijke emoties en verlangens als van de harde realiteit van vraag en aanbod. Bovendien doen niet alle mensen die zich bezighouden met economische studie dit voor het welzijn van de mensheid, schrijft Brandon Smith.
Er is een groep financiële elitisten die hun kennis van de psychologische kant van de economie willen gebruiken om politieke resultaten sociaal te manipuleren. We hebben wel eens horen zeggen dat nucleaire wetenschap of genetische wetenschap een macht bieden die zo verschrikkelijk is dat ze de beschaving kunnen uitroeien als ze door de verkeerde handen worden geëxploiteerd. Ik zou willen beweren dat economische wetenschap in de verkeerde handen elke andere concurrent overtreft omdat het gebruikt kan worden om de mensheid voor altijd tot slaaf te maken.
Een goed voorbeeld: wat gebeurt er als economie wordt gecombineerd met extreem-links activisme en wetenschappelijk cultisme gebaseerd op verzonnen beweringen? Wat gebeurt er als een groep ultra-rijke Fabian socialisten hun middelen bundelen om de vrije markt te wurgen en economische resultaten te manipuleren? Wat krijg je als een enorm netwerk van internationale bedrijven concurrentie en winst laat varen voor een langetermijnagenda van macht en controle?
Wel, dan krijg je verraderlijke programma’s zoals ESG en groepen zoals de Council For Inclusive Capitalism. Je krijgt directe samenwerking tussen overheden en bedrijven om een specifieke manier van denken en leven af te dwingen. Ze presenteren het als filantropie terwijl het eigenlijk een complexe vorm van tirannie is.
Deze specifieke pogingen zijn mislukt, maar niet zonder veel strijd van de kant van vrijheidsgezinden en de alternatieve media. ESG is grotendeels dood en voor zover ik weet is de Council For Inclusive Capitalism verlaten. De mensen achter deze programma’s hebben echter nog steeds dezelfde invloed.
Op het gebied van diversiteit, gelijkheid en inclusie(DEI) is het wokemodel in de populaire media aan het afbrokkelen. Je zult de komende jaren steeds minder progressieve politici en inhoudsmakers zien die de publieke opinie proberen te beïnvloeden met “sociale rechtvaardigheid.” Ze weten dat hun tijd voorbij is. Maar de andere helft van ESG, de klimaatverandering-agenda, is nog steeds in volle gang.
Het World Economic Forum, de belangrijkste globalistische denktank, heeft de afgelopen maand meer informatie vrijgegeven over hun plannen om koolstofbelasting te laten draaien om “rechtvaardigheid, eerlijkheid en DEI”. Wanneer ze het hebben over “rechtvaardigheid in klimaatverandering,” bedoelen ze een ontwikkelingsproject dat is ontworpen om rijkdom te herverdelen van westerse landen in de eerste wereld naar de schatkisten van derdewereldlanden.
Het verhaal is dat deze delen van de wereld het slachtoffer zijn geworden van klimaatverandering door de ontwikkelde wereld. Met andere woorden, ons succes is zogenaamd gebouwd over de ruggen van arme landen. Het is niets meer dan een herschrijving van de oude marxistische aanval op vrije markten – als iemand wint dan moet iemand anders verliezen en dat is gewoon niet eerlijk, dus laten we de hele samenleving afbreken zodat er geen winnaars kunnen zijn.
Maar het zijn niet de vrije markten die de welvaartskloof hebben gecreëerd waar links zo boos over is. Internationale bedrijven zijn per definitie en van nature socialistisch. Zonder bescherming van regeringen, zonder hun uitgebreide partnerschappen met bureaucraten en politici, samen met hun beperkte aansprakelijkheid en rechtspersoonlijkheid, zouden de meeste bedrijven geen voorsprong hebben op alle anderen.
Koolstofkredieten zullen die dynamiek alleen maar verergeren en de welvaartskloof nog breder maken, omdat koolstofheffingen kleine bedrijven zullen verpletteren en alleen grote bedrijven in staat zullen zijn om de belastingdruk te weerstaan.
Natuurlijk, belastinggeld van rijke landen zal ook worden herverdeeld naar arme landen, maar dit geld zal niet naar de behoeftigen in Afrika of Azië gaan. Het zal in de handen komen van meer bedrijven, meer non-profits en meer politici. Uiteindelijk zal de middenklasse, die van het westen een baken van vrijheid maakte, volledig verdwijnen. Iedereen zal gelijk zijn – We zullen allemaal even arm zijn.
Het WEF noemt deze verschuiving een wereldwijde “reorganisatie” van hoe we omgaan met de economie. In de voorhoede van dit plan staan opnieuw globalistische denktanks en non-profits die samenwerken met de grootste bedrijven en centrale banken.
De globalisten willen opnieuw definiëren hoe we groei berekenen volgens hun illusoire maatstaven. Hoe kwantificeer je geluk, eerlijkheid of milieuzuiverheid en hoe tel je dat op in het BBP? Dat is niet mogelijk, tenminste niet op een onbevooroordeelde manier.
Bloemrijke termen als gelijkheid en inclusie hebben niets te maken met productie of economisch overleven. Ze hebben echter wel veel gemeen met de maakbaarheidsidealen van ESG die het grootste deel van het westen afwijst. Ze geven “inclusief kapitalisme” een klimaatveranderingsverfje.
Progressieven veroordelen het winstbejag van de vrije markt vaak als een “ziekte” die onze soort zal vernietigen, maar geloof me, het ergste wat de westerse wereld vandaag de dag kan overkomen is dat bedrijfsmoguls besluiten dat ze niets meer om geld geven. Als grote groepen rijke narcopaten hun ideologie ontdekken en jou, mij en de maatschappij als hun project gaan beschouwen, dan zit de wereld diep in de problemen. Wat het meest verontrustend is, is dat ze krabben en graaien naar meer macht terwijl ze doen alsof ze het “voor ons welzijn” doen.
Zullen een paar van hen goed doen? Natuurlijk, dat gebeurt soms. Maar meestal als elites de cultuur proberen te beïnvloeden met wortel en stok, zijn de resultaten desastreus.
We moeten eerst deze realiteit begrijpen voordat we ooit de motieven achter de “netto-nul” beweging kunnen begrijpen. De aanhoudende globalistische drang naar koolstofbelasting heeft niets te maken met het redden van de planeet, maar alles met het veranderen van de bodem van het economische landschap. Houd in gedachten dat globalisme slechts een gemoderniseerde vorm van feodalisme is die zich voordoet als sociaal bewust bestuur.
Deze mensen geven niet echt om het milieu of gelijkheid; ze geven om milieubelasting en “gelijkheid.” Dat zijn heel verschillende dingen.
En laten we niet vergeten dat de beweringen van klimaatwetenschappers gebaseerd zijn op gegevens vanaf de jaren 1880, terwijl ze doen alsof de temperatuurgeschiedenis van de aarde over miljoenen jaren niet bestaat. Temperaturen zijn in het verleden veel heter (en veel kouder) geweest dan nu, en gegevens over het koolstofgehalte in de atmosfeer die miljoenen jaren teruggaan, tonen aan dat er geen oorzakelijk verband is tussen koolstofemissies en opwarming.
Op het moment dat je naar het klimaat op aarde kijkt buiten dat kleine stukje van 140 jaar dat klimaatwetenschappers gebruiken voor hun gegevens, valt de hele door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde-theorie in duigen. We zijn nog maar net uit een ijstijd en deze mensen doemdenken over 1,5 graden Celsius!
Laten we in plaats daarvan eens kijken naar de gevolgen op korte termijn van het gebruik van een rechtvaardigheidsmodel voor de wereldeconomie. Wat gebeurt er als eerlijkheid belangrijker wordt dan verdienste en netto-nul belangrijker wordt dan welvaart?
Hoe meer zelfredzaamheid mensen hebben, hoe vrijer ze kunnen zijn. Hoe afhankelijker ze zijn van het systeem, hoe makkelijker ze tot slaaf gemaakt kunnen worden. Koolstofbeperkingen creëren een economische omgeving waarin zelfvoorziening onmogelijk is omdat ze alle productie centraliseren in de handen van een selecte groep zelfbenoemde hogepriesters die verantwoordelijk zijn voor het beheer van de klimaatverandering. Zij mogen willekeurig de belastingdruk en de productievoorwaarden bepalen. Daarom zullen de elites de productiemiddelen controleren, terwijl ze ons vertellen dat de armen de begunstigden zijn.
Het koolstofplan lijkt het laatste redmiddel van globalistische organisaties om een reden te creëren voor herverdeling van rijkdom. Wat gaan ze doen als het mislukt? Dat is moeilijk te zeggen. Ik veronderstel dat ze zullen proberen WO III te beginnen (ik zou zeggen dat die al begonnen is). Het punt is dat veel van wat de globalisten doen een herhaling is van de oude aanpak van centralisatie en oligarchie. Noem het ESG, noem het koolstofbelastingen, noem het DEI, het doel is hetzelfde – De vernietiging van het westen om plaats te maken voor een nieuw duister tijdperk.
