mei 25, 2024 4
Foto: U.S. Navy photo by Mass
Communication Specialist 2nd Class Jesse B. Awalt/Released, Public domain, via
Wikimedia Commons
De Libische leider
Muammar al-Khadafi voorspelde precies wat al lang is uitgekomen: een
immigratiegolf uit Afrika en een heilige oorlog op Europese bodem. En hij nam
het al in 2009 op tegen de VN in een “schandalige toespraak” die nog steeds
geldig is. Daarom moest hij waarschijnlijk uit zijn ambt worden gezet. Vergeten
en verzwegen geschiedenis die niet alleen is uitgekomen, maar ook vorm geeft
aan het heden en een duistere toekomst …
Door Guido Grandt (gugramediaverlag)
Een van de grootste
en meest scherpzinnige wereldcommentatoren was de Frans-Duitse journalist,
non-fictie auteur en publicist Peter Scholl-Latour, die in augustus 2014
overleed. Zijn stem van de rede ontbreekt in deze tijden, die overschaduwd
worden door internationale crises, oorlogen en overheidsregels tegen burgers.
Bovendien verzette hij zich meestal tegen de mainstream en het soms desastreuze
Westerse beleid. Scholl-Latour’s constante zoektocht naar de waarheid zou
daarom weer op zijn plaats zijn. Gelukkig liet hij een erfenis na – in de vorm
van zijn woorden, zijn boeken, waarin hij de vermeende “goeden” een spiegel
voorhield om te laten zien dat het slechts hypocriete maskers waren.
Khadafi’s
profetieën die zijn uitgekomen
In zijn nieuwste
werk – De vloek van het kwaad – laat Scholl-Latour ook de door het Westen
omvergeworpen Libische heerser Muammar al-Gaddafi aan het woord. Zijn bijna
profetische uitspraak klinkt vandaag relevanter dan ooit.
Met het oog op de
dreigende interventie van het Atlantisch Bondgenootschap deed Kadhafi in een
interview met een Frans tijdschrift een beroep op de Europeanen:
“Als je me lastigvalt en
destabiliseert, creëer je verwarring, speel je Al-Qaeda in de kaart en moedig
je gewapende rebellenclusters aan. Dit is wat er zal gebeuren: Jullie zullen
overspoeld worden door een immigratiegolf uit Afrika die vanuit Libië Europa
binnenstroomt. Er zal niemand meer zijn om ze tegen te houden. Al-Qaeda zal
zich in Noord-Afrika vestigen terwijl Mullah Omar de strijd voor Afghanistan en
Pakistan overneemt. Al-Qaeda zal voor de deur staan. Er is een politiek vacuüm
gecreëerd in Tunesië en Egypte. De Islamisten kunnen jullie van daaruit vandaag
binnenvallen. De heilige oorlog zal zich verspreiden naar jullie directe
omgeving aan de Middellandse Zee. De anarchie zal zich verspreiden van Pakistan
en Afghanistan tot Noord-Afrika.”
(zie Peter
Scholl-Latour: De vloek van de kwade daad, Berlijn 2014, p. 269)
En dat is precies
wat er gebeurde! Alles wat Kadhafi destijds voorspelde met het oog op zijn
naderende ondergang is uitgekomen! In feite werd islamistische terreur naar
Europa gebracht, zoals blijkt uit de vele verwoestende aanslagen,
zelfmoordaanslagen en mes-bloedbaden. Ook in Afghanistan heerst door toedoen
van de Taliban weer pure anarchie. Maar bovenal waren en zijn er migratiegolven
uit Afrika, zodat de EU wanhopig op zoek is naar een oplossing.
Failed State Libië
Libië wordt sinds
de val van Kadhafi in 2011 geteisterd door gewelddadige conflicten. Vandaag de
dag wordt het dagelijks leven in het Noord-Afrikaanse land gekenmerkt door
politieke instabiliteit en de ineenstorting van de openbare orde en de
economie. Volgens cijfers van de VN zijn er meer dan 800.000 mensen
afhankelijk van humanitaire hulp; de helft van hen zijn lokale
inwoners, de anderen vluchtelingen en migranten die Libië als doorgangsland
hebben bereikt. De bevolking lijdt enorm onder voedsel- en drinkwatertekorten.
Vooral het schoolsysteem en de gezondheidszorg zijn zwaar getroffen.
Ziekenhuizen en gezondheidscentra worden herhaaldelijk aangevallen, vernield en
geplunderd. Daarnaast heeft Libië zich ontpopt tot het “belangrijkste
doorreisland” voor Afrikaanse vluchtelingen, van waaruit ze via de Middellandse
Zee de EU-landen willen bereiken. Bovendien worden duizenden migranten vastgehouden in
interneringskampen, soms mishandeld, gemarteld en verkracht.
Alles is precies
zoals de Libische heerser Muammar al-Gaddafi had voorspeld. Libië,
ooit het rijkste land van Afrika qua inkomen per hoofd van de bevolking,
is nu een bijna onbestuurbare puinhoop. Met lijden, ontbering en dood – ook en
vooral voor de eigen bevolking.
Khadafi’s verzwegen
sociale prestaties
Libië heeft de
grootste oliereserves van Afrika. Hierdoor konden de zes miljoen inwoners in
zeer korte tijd opklimmen van een van de minst ontwikkelde landen ter wereld
tot de rijkste staat van Afrika. Libië is sinds 1955 lid van de VN.
Het lijdt geen
twijfel dat in de meer dan veertig jaar dat Muammar al-Gaddafi het land
regeerde, er sprake was van herhaald machtsmisbruik, beschuldigingen van
terrorisme, martelingen en ernstige mensenrechtenschendingen. Ondanks deze
misstanden verbeterde hij de mensenrechtensituatie door sociale hervormingen
door te voeren. De rechten van vrouwen werden bijvoorbeeld versterkt – in
tegenstelling tot veel andere Arabische landen. Vrouwen in Libië hadden recht
op onderwijs, werk, scheiding, eigendom en inkomen. Het aantal studerende
vrouwen nam aanzienlijk toe. Ze hoefden zich ook niet te bedekken.
Dankzij de
olierijkdom van het land waren er bijna geen daklozen, maar was er huisvesting
voor de hele bevolking. Sociale voorzieningen voor gezinnen werden versterkt.
Moeders, de “pijlers van de samenleving”, kregen geld voor de kinderen, gratis
crèches, gratis gezondheidscentra en pensioenen op 55-jarige leeftijd. Libiërs
profiteerden van gratis gezondheidszorg en onderwijs en van gratis
elektriciteit en water. Als gevolg hiervan had Libië het hoogste bruto
binnenlands product (BBP) per hoofd van de bevolking en de hoogste
levensverwachting in Afrika. Er leefden daar minder mensen onder de
armoedegrens dan bijvoorbeeld in Nederland, volgens het Du Bois Institute for
African Studies van Harvard University. En: “In plaats van een militaire
dictatuur was Libië onder Khadafi de meest welvarende democratie van Afrika.”
En de publicist
Maximilian Forte kwam tot de volgende conclusie in zijn boek Slouching Towards
Sirte: NATO’s War on Libya and Africa (p. 73):
“Khadafi was inderdaad een
opmerkelijke en unieke uitzondering onder alle moderne en Arabische leiders:
omdat hij koppig een nationaal altruïsme beoefende; omdat hij
ontwikkelingsprogramma’s financierde in tientallen behoeftige landen; omdat hij
nationale bevrijdingsbewegingen steunde die niets te maken hadden met de islam
of de Arabische wereld; omdat hij een ideologie nastreefde die origineel was en
niet simpelweg het product van overgeërfde traditie of het navolgen van
invloeden van buitenaf; en omdat hij Libië hielp een aanwezigheid op het
wereldtoneel te bereiken die in geen enkele verhouding stond tot zijn
bevolking. “
Maar al deze feiten
werden onderdrukt door Westerse politici en Westerse nepnieuwsmedia. Zoals
altijd ging en gaat Libië over geopolitiek en energievoorziening. In dit geval
– olie. En over de “wereldorde” die door het Westen – en dus voornamelijk door
de Anglo-Amerikanen – wordt verkondigd en waar niets tegenin mag gaan. Op 23
september 2009 liet Khadafi zien hoezeer hij zich hiertegen verzette toen hij
een toespraak hield voor de Algemene Vergadering van de VN waarin hij zijn
doelen en inschattingen aankondigde. En waarin hij de VN bekritiseerde, in het
bijzonder de oorlogen die worden gevoerd door de – meestal westerse vetoleden –
en de moorden op staatsleiders.
Khadafi’s toespraak
tot de Algemene Vergadering van de VN op 23 september 2009
Hieronder
volgen enkele korte fragmenten uit Khadafi’s “doodstoespraak”:
“De VN werd
opgericht door drie tot vier landen om het Duitse Rijk te bestrijden. Dit waren
de landen die zich verenigden tegen het Derde Rijk tijdens de Tweede
Wereldoorlog. Deze landen vormden de Veiligheidsraad en werden permanente leden
met vetorechten. Niemand van ons was daar toen bij. De VN werd opgericht met
deze drie landen in gedachten om actie te ondernemen tegen Duitsland (…)”.
Dit gebeurde in
afwezigheid van 165 landen, een verhouding van één op acht, of beter gezegd,
één was aanwezig, acht waren afwezig (…)
De introductie is
aantrekkelijk en niemand heeft er bezwaar tegen. De daaropvolgende artikelen
zijn echter fundamenteel in tegenspraak met de inleiding. Wij verwerpen deze
artikelen en zullen er nooit voor zijn; ze eindigden met de Tweede Wereldoorlog.
De introductie zegt dat alle landen, groot of klein, gelijk zijn. Bestaat deze
gelijkheid als het gaat om permanente zetels in de Veiligheidsraad? Nee, we
zijn niet gelijk. De inleiding zegt letterlijk dat alle landen, groot of klein,
gelijke rechten hebben. Hebben we vetorecht? Hebben we gelijke rechten? De
introductie zegt dat we gelijke rechten hebben, groot of klein. Dat is wat er
in de introductie staat en wat er is afgesproken. Dus het vetorecht en de
permanente zetels zijn in tegenspraak met de betekenis van het
oprichtingshandvest. We accepteren of erkennen het vetorecht niet.
In de introductie
van het handvest staat dat er geen strijdkrachten mogen worden ingezet, behalve
voor het algemeen belang. Dat staat in de introductie, die we hebben
ondertekend en we zijn lid geworden van de VN om dat te steunen. Er staat dat
strijdkrachten alleen mogen worden ingezet voor het algemeen belang van alle
landen. Maar wat is er sindsdien gebeurd? Sinds de oprichting van de VN en de
Veiligheidsraad zijn er 65 oorlogen uitgebroken – 65 oorlogen met miljoenen
slachtoffers meer dan in de Tweede Wereldoorlog. Zijn deze oorlogen in het
belang van het algemeen belang? Nee, ze waren in het belang van een paar landen
en niet in het belang van het algemeen belang.
Laten we het hebben
over de vraag of deze oorlogen in het belang waren van één land of van alle
landen. Ze zijn duidelijk in tegenspraak met het oprichtingshandvest van de VN,
dat we allemaal ondertekend hebben – en totdat er naar dat handvest wordt gehandeld,
zullen we ze afwijzen en we zullen niet bang zijn om dat diplomatiek te zeggen.
Nu hebben we het over de toekomst van de VN. Hypocrisie en diplomatie moeten
opzij worden geschoven, want dit gaat over de toekomst van de wereld. Het is
precies deze hypocrisie die de 65 oorlogen sinds de oprichting van de VN
mogelijk heeft gemaakt.
In de introductie
staat ook dat als er gewapende troepen worden ingezet, dit VN-troepen moeten
zijn; dus een militaire interventie van de VN met de instemming van alle VN-leden
en niet een paar landen die hun gewapende troepen inzetten. De hele VN beslist
over het voeren van een oorlog om de internationale vrede en veiligheid te
waarborgen. Sinds de oprichting van de VN in 1945 zijn alle leden verplicht om
agressie van het ene land tegen het andere te voorkomen.
Als een land, Libië
bijvoorbeeld, Frankrijk zou aanvallen, zou de hele VN reageren omdat Frankrijk
een soeverein lid van de VN is en we allemaal de verantwoordelijkheid hebben om
de onafhankelijkheid van staten te beschermen. Toch hebben er 65 oorlogen
plaatsgevonden zonder dat de VN actie heeft ondernomen om ze te voorkomen. Acht
grote, bittere oorlogen met meer dan 2 miljoen slachtoffers zijn gevoerd door
leden met een veto. Deze landen doen ons geloven dat ze de soevereiniteit van
landen verdedigen, maar in werkelijkheid onderdrukken ze hun volkeren. Hoewel
we graag willen geloven dat deze landen handelen in het belang van vrede en
wereldveiligheid, hebben ze hun toevlucht genomen tot oorlogsvoering en
onvreedzame middelen. Genietend van het vetorecht dat ze zichzelf als
permanente leden van de Veiligheidsraad hebben toegekend, hebben ze oorlogen
gevoerd die miljoenen slachtoffers hebben geëist.
Het principe van
niet-inmenging in de interne aangelegenheden van staten is vastgelegd in het
oprichtingshandvest van de VN. Geen enkel land heeft dus het recht om zich te
mengen in de interne aangelegenheden van een land, of het nu een democratie of
een dictatuur is, socialistisch of kapitalistisch, progressief of reactionair.
Dit is de individuele verantwoordelijkheid van elk land. Het is de interne
aangelegenheid van zijn inwoners (…).
We zijn lid
geworden van de VN omdat we dachten dat we gelijk waren, om er vervolgens
achter te komen dat één enkel land al onze beslissingen kan tegenspreken. Wie
heeft de Permanente Veiligheidsraad dit privilege gegeven? Vier landen gaven
zichzelf dit privilege. Het enige land dat dit privilege kreeg door een
verkiezing van de Algemene Vergadering van de Veiligheidsraad is China. Dit
gebeurde democratisch. De andere permanente zetels werden echter ondemocratisch
gegeven, door dictatoriale interventie, tegen onze wil in, en we zouden ze niet
moeten accepteren (…)
Als we de VN willen
hervormen, moeten we het aantal grootmachten niet vergroten. De oplossing is
het cultiveren van democratie op wereldniveau door de bevoegdheid van de
Veiligheidsraad over te dragen aan de Algemene Vergadering. De Veiligheidsraad
zou dan uitsluitend de besluiten van de Algemene Vergadering uitvoeren. Deze
zou dan als het ware het parlement, de wetgevende macht van de wereld zijn.
(…) Hoe kunnen we
tevreden zijn met wereldvrede en wereldwijde veiligheid als de hele wereld
wordt bestuurd door 15 landen? Wij zijn 192 landen en we zijn als Speakers’
Corner in het Hyde Park in Londen. We praten alleen maar en het kan niemand
iets schelen wat er gezegd wordt. We zijn pure decoratie zonder inhoud. We zijn
sprekers zoals in Speaker’s Corner, niets meer en niets minder. We houden
toespraken en dan verdwijnen we. Dat is wat jullie op dit moment zijn.
(…) Vanaf nu moet
de Veiligheidsraad bestaan uit gemeenschappen van staten. Op die manier zullen
we rechtvaardigheid en democratie genieten en zal de Veiligheidsraad niet
langer voornamelijk bestaan uit landen die kernwapens hebben, grote economische
centra zijn of geavanceerde technologie bezitten. Dit is terrorisme. We kunnen
de Veiligheidsraad niet overlaten aan de grote mogendheden. Dat zou ook een
vorm van terrorisme zijn.
Als we een
verenigde, vreedzame en veilige wereld willen, moeten we daarnaar handelen. Of
we blijven in een wereld die gedomineerd wordt door oorlog; dat hangt van jou
af. We zullen conflicten en oorlogen blijven hebben tot de dag des oordeels of
tot het einde van de wereld. Alle leden van de Veiligheidsraad zouden het recht
moeten hebben om een veto uit te spreken, anders zou het hele concept van veto
eenvoudigweg moeten worden afgeschaft bij de vorming van de nieuwe Raad (…).
Hierdoor zouden
alle landen in de Veiligheidsraad op gelijke voet komen te staan als in de
Algemene Vergadering. In de Algemene Vergadering hebben we allemaal dezelfde
rechten als het gaat om lidmaatschap en stemmen. Dit zou ook moeten gelden voor
de Veiligheidsraad. Op dit moment hebben sommige landen vetorecht, andere niet;
sommige hebben een permanente zetel, andere niet. We zouden deze of andere
resoluties van de huidige Veiligheidsraad niet moeten accepteren. We zijn
gekoloniseerd en nu zijn we onafhankelijk. We komen vandaag bijeen om
democratisch te beslissen over de toekomst van de mensheid, om vrede en
veiligheid te garanderen voor alle landen, groot of klein. Anders worden we
blootgesteld aan terrorisme. Want terrorisme is niet alleen Al Qaida, het kan
verschillende vormen aannemen.
(…) Democratie is
er niet voor de rijken, de machtigen of degenen die terrorisme bedrijven. Alle
landen moeten gelijk zijn.
Op dit moment is de
Veiligheidsraad georganiseerd op een feodalistische manier, een politiek
feodalisme voor degenen die een permanente zetel hebben. Ze beschermen elkaar
en profiteren van alle anderen. Het zou de Terrorraad moeten heten en niet de
Veiligheidsraad. In de dagelijkse politiek gebruiken de geprivilegieerden de
Veiligheidsraad tegen ons als ze er baat bij hebben. Anders wordt hij
genegeerd. Als ze een project willen doordrukken of een persoonlijke agenda
hebben, wordt de VN gerespecteerd en verheerlijkt en wordt Hoofdstuk VII
gebruikt tegen de arme landen. Maar als ze de regels van de VN willen
overtreden, wordt het hele instituut gewoon genegeerd.
Het vetorecht geven
aan de permanente leden van de Veiligheidsraad, die toch al de macht hebben, is
onrechtvaardig en terroristisch en dat mogen we niet tolereren. We mogen niet
in de schaduw van zulke onrechtvaardigheden leven.
De grootmachten
hebben ingewikkelde mondiale belangen en ze gebruiken het veto om deze doelen
te verdedigen. In de Veiligheidsraad gebruiken ze bijvoorbeeld de macht van de
VN om de derde wereld te intimideren, te terroriseren en te veroordelen tot een
bestaan onder terreur.
Sinds zijn
oprichting in 1945 heeft de Veiligheidsraad gefaald in het garanderen van
veiligheid. Integendeel, hij heeft terreur en sancties voortgebracht. Hij wordt
alleen tegen ons gebruikt (…)
65 oorlogen; ofwel
kleine landen die elkaar bevechten, ofwel oorlogen die de grootmachten tegen ons
voeren. De Veiligheidsraad heeft, duidelijk in strijd met het mandaat van de
VN, nagelaten in te grijpen om deze oorlogen tegen kleine landen te stoppen.
(…)Wij zijn niet
roekeloos en geven de grootmachten het vetorecht zodat ze ons als tweederangs
mensen en buitenstaanders kunnen behandelen. Wij waren het niet die de
grootmachten hun status en het recht om over 192 landen te beschikken, hebben
gegeven.
We zullen alle
resoluties van de Veiligheidsraad negeren omdat deze resoluties uitsluitend
tegen ons gericht zijn en niet tegen de grootmachten, die permanente zetels en
vetorecht hebben. Deze grootmachten gebruiken hun veto nooit tegen elkaar.
Ze gebruiken het
echter wel tegen ons en dit heeft de VN veranderd in een travestie die oorlogen
en schendingen van de soevereine rechten van onafhankelijke staten voorstaat.
Het heeft geleid tot oorlogsmisdaden en genocides. Dit alles is een schending
van het mandaat van de VN (…)
We voelen ons niet
verplicht om de regels en resoluties van de VN-Veiligheidsraad te volgen. De
huidige vorm is ondemocratisch, dictatoriaal en onrechtvaardig. Niemand kan ons
dwingen om lid te worden van de Veiligheidsraad in zijn huidige vorm of om zijn
resoluties na te leven.
Bovendien is er
geen respect voor de VN en de Algemene Vergadering, die de echte VN is. De
uitspraken van het Internationaal Gerechtshof, de internationale gerechtelijke
instellingen, zijn alleen gericht tegen kleine landen en derdewereldlanden.
Machtige landen worden door het Hof over het hoofd gezien of de uitspraken
worden niet gerespecteerd (…)
(…) Waarom moeten
we zo’n gepolariseerde wereld hebben? Wij wijzen zo’n wereld af en zijn
voorstander van een meer gelijkwaardige wereld (…)
De oorlogen die
plaatsvonden na de oprichting van de VN, hoe zijn die ontstaan? Waar was de
Veiligheidsraad, het VN-mandaat, de VN? Dit moet onderzocht worden en
juridische gevolgen hebben. Hoe zijn de bloedbaden tot stand gekomen? Je zou
kunnen beginnen met de Koreaanse oorlog, want die vond plaats nadat de VN was
opgericht. Hoe kon een oorlog uitbreken en miljoenen slachtoffers eisen? Er
hadden nucleaire wapens gebruikt kunnen worden. Degenen die verantwoordelijk
zijn voor deze oorlog moeten ter verantwoording worden geroepen en compensatie
betalen.
Toen kwam de oorlog
in het Suezkanaal in 1956. Dit dossier moet heropend worden. Drie landen met
een permanente zetel in de Veiligheidsraad en vetorecht vielen een VN-lidstaat
aan. Egypte, een onafhankelijk land, werd aangevallen en zijn leger werd
vernietigd. Duizenden Egyptenaren verloren het leven en vele steden werden verwoest.
En dat allemaal omdat Egypte het Suezkanaal wilde nationaliseren. Hoe kon
zoiets gebeuren onder de ogen van de VN? Hoe kun je ervan uitgaan dat zoiets
niet meer zal gebeuren als er geen herstelbetalingen zijn gedaan? Dit waren
gevaarlijke gebeurtenissen en de dossiers over de Koreaanse Oorlog en het
Suezkanaal moeten opnieuw worden geopend.
Dan komt de
Vietnamoorlog. 3 miljoen mensen verloren hun leven. In 12 dagen werden er meer
bommen afgeworpen dan in 4 jaar Tweede Wereldoorlog. Het was een bittere
oorlog, die plaatsvond na de oprichting van de VN, waar werd besloten dat er
geen oorlogen meer zouden plaatsvinden.
De toekomst van de
mensheid staat op het spel. We kunnen niet zwijgen. Hoe kunnen we ons veilig
voelen? Hoe kunnen we werkeloos toezien? De toekomst van de wereld staat op het
spel en wij in de Algemene Vergadering van de VN moeten ervoor zorgen dat
dergelijke oorlogen niet meer plaatsvinden.
Toen werd Panama
aangevallen, ook al was het een onafhankelijke VN-staat. Vierduizend mensen
verloren het leven en de president van dat land werd gevangen genomen en
gevangengezet. Noriega moet worden vrijgelaten – dit dossier moet worden
geopend. Hoe kunnen we een land dat lid is van de VN toestaan om een ander land
aan te vallen en zijn president gevangen te nemen en hem als een crimineel
gevangen te zetten? Wie kan zoiets accepteren? Het zou opnieuw kunnen gebeuren.
We moeten niet zwijgen. We moeten een proces aanspannen. Elk lid van de VN kan
zich in deze situatie bevinden, vooral als de agressie afkomstig is van een
lidstaat die een permanente zetel in de Veiligheidsraad heeft.
Toen kwam de oorlog
tegen Grenada. Het land werd bezet ondanks het feit dat het lid was van de VN.
Het werd aangevallen door 15 oorlogsschepen, 7.000 soldaten en tientallen vliegtuigen,
ook al is het een van de kleinste landen ter wereld. Dit gebeurde na de
oprichting van de VN, de Veiligheidsraad en het vetorecht. De president van
Grenada, de heer Maurice Bishop, werd vermoord. Hoe kon dit gebeuren en
ongestraft blijven? Het is een tragedie. Hoe kunnen we garanderen dat de VN
goed is? Dat een bepaald land goed is? Dat we een veilige toekomst zullen
hebben? Kunnen we de Veiligheidsraad vertrouwen? Kunnen we de VN vertrouwen?
We moeten de
bombardementen op Somalië onderzoeken. Somalië is lid van de VN. Het is een
onafhankelijk land onder het bewind van Aidid. We willen een onderzoek. Waarom
is het gebeurd? Wie gaf toestemming? Wie gaf groen licht om aan te vallen?
Toen ging het over
voormalig Joegoslavië. Niemand was vreedzamer dan Joegoslavië nadat het stap
voor stap was herbouwd na de vernietiging door Hitler. Tito heeft dit vreedzame
land stukje bij beetje opgebouwd en toen kwamen wij en verscheurden het om
imperialistische redenen, net als Hitler. Hoe kunnen we hier geen standpunt
over innemen? Waarom kunnen we nooit tevreden zijn? Wanneer een vreedzaam land
als Joegoslavië wordt onderworpen aan zo’n tragedie, zou de Algemene
Vergadering een onderzoek moeten starten om uit te zoeken wie er voor het
internationaal gerechtshof moet worden gebracht.
Dan komt de oorlog
in Irak, de grootste van alle rampen. Ook dat zou de VN moeten onderzoeken (…).
De bezetting van Irak was ook een schending van het mandaat van de VN. Ze werd
uitgevoerd zonder rechtvaardiging, door leden van de VN-Veiligheidsraad met
permanente zetels. Irak is een onafhankelijk land en lid van de Algemene
Vergadering van de VN. Hoe konden deze landen Irak aanvallen? Zoals in de
grondwet van de VN staat, hadden de VN-leden moeten ingrijpen om de aanval te
stoppen.
Wij hebben destijds
ingegrepen om de oorlog te stoppen. We waren tegen de invasie van Koeweit en de
Arabische landen vochten samen met buitenlandse mogendheden tegen Irak, in naam
van de VN.
De eerste keer werd
het VN-mandaat gerespecteerd. In de tweede Irak-oorlog, toen we probeerden de
oorlog te voorkomen via de VN, werd dit genegeerd. Waarom gebeurde dat? De heer
Treki en de Algemene Vergadering moeten onderzoeken of de invasie van Irak
überhaupt gerechtvaardigd was. Want de redenen voor deze aanval zijn nog steeds
mysterieus en onduidelijk. Hetzelfde zou ons kunnen overkomen.
Waarom werd Irak
binnengevallen? De invasie was een ernstige schending van het VN-mandaat en was
fundamenteel ongerechtvaardigd. Het was een bloedbad, een genocide. Meer dan
1,5 miljoen mensen verloren het leven. We zullen campagne voeren om de zaak
Irak voor het Internationaal Strafhof (ICC) te brengen en we willen dat degenen
die verantwoordelijk zijn voor deze massamoorden voor het gerecht worden
gebracht.
(…)
Als voorzitter van
de Algemene Vergadering zou Mr. Ali Treki een bijkomend onderzoek moeten
starten naar de moorden. Wie vermoordde Patrice Lumumba en waarom? We willen
het gewoon weten voor de documentatie van de Afrikaanse geschiedenis. We willen
weten hoe een Afrikaanse leider, een bevrijder, werd vermoord. Wie hem
vermoordde. We willen dat onze zonen kunnen lezen hoe Patrice Lumumba, de held
van de Congolese bevrijdingsstrijd, werd vermoord. We willen de feiten kennen,
zelfs na 50 jaar. Deze zaak moet heropend worden.
Wie vermoordde
secretaris-generaal Hammarskjöld? Wie beschoot zijn vliegtuig in 1961 en
waarom?
Dan was er de moord
op de Amerikaanse president Kennedy in 1963. We willen weten wie hem vermoordde
en waarom. Er was iemand die zichzelf Lee Harvey Oswald noemde, die vervolgens
werd gedood door Jack Ruby. Waarom doodde hij hem? Jack Ruby, een Israëliër,
schoot Harvey Oswald, de moordenaar van Kennedy, neer. Waarom doodde deze
Israëliër de moordenaar van Kennedy? Toen stierf de moordenaar van Kennedy’s
moordenaar onder mysterieuze omstandigheden voordat hij terecht kon staan. We
moeten deze zaak heropenen. De hele wereld weet dat Kennedy de Israëlische
reactor in Dimona wilde onderzoeken. Dit impliceert internationale vrede en
wereldveiligheid met massavernietigingswapens. Daarom moeten we deze zaak
heropenen.
Dan was er de moord
op Martin Luther King, de zwarte dominee en mensenrechtenactivist. Zijn moord
was gepland en we moeten weten waarom hij werd vermoord en door wie (…)
Het laatste dossier
gaat over bloedbaden. Bij het bloedbad in Sabra en Shatila werden 3000 mensen
gedood. Dit gebied, dat onder bescherming stond van het Israëlische leger, was
het toneel van een catastrofaal bloedbad waarbij 3.000 Palestijnse mannen,
vrouwen en kinderen werden vermoord. Hoe kunnen we zwijgen? Libanon, een
soevereine VN-lidstaat, werd bezet. Sabra en Shatila stonden onder controle van
het Israëlische leger en toen vond het bloedbad plaats.
Dan was er het
bloedbad in Gaza in 2008, toen 1.000 vrouwen en 2.200 kinderen werden gedood en
gewond. 60 VN-faciliteiten en 30 niet-gouvernementele organisaties (NGO’s)
werden beschadigd. 50 klinieken werden vernietigd en 40 artsen en
verpleegkundigen werden gedood terwijl ze hun humanitaire werk deden. Dit alles
gebeurde in december 2008.
De daders leven
allemaal nog en zouden voor het Internationaal Strafhof (ICC) moeten worden
gebracht. Moeten we alleen de achtergestelden, de zwakken, de armen van de
derde wereld berechten en geen belangrijke, beschermde personen? Volgens het
internationaal recht moeten ze allemaal berecht worden voor de wreedheden die
ze begaan hebben. Anders zal het gezag van het Internationaal Strafhof (ICC)
nooit worden erkend. Als de beslissingen van het Internationaal Strafhof niet
worden toegepast, de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad niets betekenen
en het Internationaal Atoomagentschap alleen bepaalde landen en organisaties
ten goede komt, wat is dan de functie van de VN? Dat zou betekenen dat de VN
onbeduidend is. Waar is de VN? Er is geen VN.
Wat de Palestijnse situatie
betreft, is de tweestatenoplossing onpraktisch en onhaalbaar. Op dit moment
overlappen de twee staten elkaar volledig. Een opsplitsing zou gedoemd zijn te
mislukken. De twee landen zijn geen buren, ze zijn geografisch en qua bevolking
met elkaar verweven. Het is niet mogelijk om een bufferzone te creëren,
aangezien er een half miljoen Israëlische kolonisten op de Westelijke
Jordaanoever wonen en een miljoen Arabische Palestijnen in het zogenaamde
Israël.
Daarom is de
oplossing een democratische staat, zonder religieus fanatisme en racisme. De
generatie van Sharon en Arafat is voorbij. Er is een nieuwe generatie nodig
waarin iedereen in vrede kan leven. Kijk naar de Israëlische en Palestijnse
jeugd; ze willen allemaal vrede en democratie, ze willen allemaal samenleven in
één staat. Dit conflict vergiftigt de wereld.
Het wijze boek
bevat de oplossing. Zoals hier al vermeld, heet de oplossing: Isratine. De
Arabieren zijn niet vijandig tegenover de Israëli’s, we zijn verwant en van
hetzelfde ras. We willen in vrede leven en alle vluchtelingen moeten
terugkeren.
Jullie hebben van
het Hariri-probleem een VN-probleem gemaakt. Jullie zijn de kooplieden van zijn
lijk. Jullie willen alleen Syrië terugpakken. Libanon is een onafhankelijke
staat; het heeft wetten, rechtbanken, rechters en politie. Het gaat er nu niet
meer om de daders te pakken om Hariri genoegdoening te geven, maar om Syrië
terug te pakken. De zaken Khali al-Wazir, Lumumba, Kennedy en Hammarskjöld
hadden ook naar de VN moeten worden verwezen als de zaak Hariri zoveel aandacht
verdient.
De Algemene
Vergadering staat nu onder Libisch leiderschap. Dat is ons recht. Libië zou
graag willen dat u allen de overgang van een wereld van moeilijkheden en
spanningen naar een wereld van menselijkheid, vrede en tolerantie
vergemakkelijkt. Ik zal dit verzoek persoonlijk richten aan de Algemene
Vergadering, president Treki en de secretaris-generaal. We zullen niet
kleingeestig zijn als het gaat om het lot van de mensheid, de strijd van de
Derde Wereld en de 100 kleine landen om een duurzaam vreedzaam bestaan op te
bouwen.
Dit zijn fragmenten
uit de toespraak van Muammar al-Kadhafi tot de Algemene Vergadering van de VN
op 23 september 2009. Daarmee stelde hij als geen ander voor of sindsdien aan
de orde hoe met name de grote westerse mogendheden het VN-Handvest met voeten
traden om hun eigen belangen na te streven. Geen wonder – twee jaar later werd
Kadhafi met sterke steun van het Westen omvergeworpen en vermoedelijk gedood
door “rebellen”. De grootste criticus van de VN was daarmee uit de weg geruimd.
Aanvullende
bronnen:
·
Erhard Crome: Der libysche Krieg des Westens, Berlin 2011
·
Fritz Edlinger (Hg.): Libyen – Hintergründe, Analysen, Berichte,
Wien 2011
·
Johannes M. Becker/Gert Sommer (Hg.): Der Libyen-Krieg – Das Öl
und die „Verantwortung zu schützen“, Berlin 2012
·
Armin Wertz: Die Weltbeherrscher – Militärische und
geheimdienstliche Operationen der USA, Frankfurt/Main 2015, S. 192,
207-209, 281-285, 300-308
·
Daniele Ganser: Illegale Kriege – Wie die NATO-Länder die UNO
sabotieren – Eine Chronik von Kuba bis Syrien, Zürich 2016, S. 229-249
·
Jörg Kronauer/Wolfgang Schneider (Hg.): Despoten-Dämmerung – Der
„Arabische Frühling“, Israel und die Interessen des Westens, Hamburg 2011
·
Mark Altten: Das Gaddafi-Komplott, Berlin 2011
·
Tim Anderson: Der schmutzige Krieg gegen Syrien – Washington,
Regime Change und Widerstand, Marburg 2016
·
Kurt Pelda: Gaddafis Vermächtnis – Waffen, Öl und die Gier des
Westens, Zürich 2012
·
Diana Johnstone: Die Chaos-Königin – Hillary Clinton und die
Außenpolitik der selbsternannten Weltmacht, Frankfurt/Main 2016
·
„Tobruk parliament speaker says ‚the army‘ will ‚liberate‘ western Libya
as it did in Benghazi and Derna“ in: The Libya Observer, 15. Juli
2018
·
https://www.sueddeutsche.de/politik/naher-osten-wettlauf-ohne-ziel-1.3378856
Via Report24.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
Muammar Gaddafi: Ze zullen een virus creëren en het antidotum ervoor
verkopen
De
opkomst van het Coronavirus heeft veel vingerwijzing veroorzaakt tussen de
Verenigde Staten en China. De Chinezen geven Amerika de schuld van de
verspreiding van het virus. Woordvoerder van het Chinese Ministerie van
Buitenlandse Zaken Zhao Lijian tweette dat “het Amerikaanse leger” het
Coronavirus naar China zou hebben gebracht, terwijl Donald Trump, president van
de … Meer lezen overMuammar Gaddafi: Ze zullen een virus creëren
en het antidotum ervoor verkopen
