Brighteon.TV presentator Dr. Lee Merritt vertelde Bob “The Plumber”
Sisson dat de mensheid in het vierde stadium is van de DNA-oorlog waarbij de
COVID-19 vaccins betrokken zijn, bericht Ramon
Tomey.
“Over de grote
DNA-oorlog tegen de mensheid gesproken… in principe zijn wij in het vierde
stadium van de oorlog. Ik denk niet dat wij ons hieruit kunnen stemmen. Wij
zullen ons moeten voorbereiden, ons moeten beschermen en misschien onze weg
hieruit moeten vechten,” zei zij tijdens de vierdaagse Let’s Go Brandon Rally
die gehouden werd in Brandon, Florida.
De “Merritt Medical
Hour” presentatrice zei tegen Sisson:
“Sinds 2015 heb ik
het gevoel dat ik getuige ben van een terroristische aanval in slow-motion
tegen de hele wereld en dat ik dit niet kon tegenhouden. De enige reden dat ik
vroeg wakker geschud ben, is omdat de AAPS me wakker geschud heeft voor wat er
gebeurde en de misdaden van de georganiseerde geneeskunde.”
De voormalige
presidente van de Association of American Physicians and Surgeons (AAPS)
schreef al in 2015 een opiniestuk, dat gepubliceerd werd onder haar meisjesnaam
Lee Hieb. Haar stuk
van 10 maart 2015 had kritiek op het National Adult
Immunization Plan van de regering Obama.
“Je kunt niet
schreeuwen om het recht van de vrouw om te kiezen als het om abortus gaat, maar
haar niet het recht geven om te kiezen wat haar in een injectie wordt
toegediend. Laat ik duidelijk zijn: de volksgezondheid overtroeft de
individuele vrijheid niet. Einde verhaal,” schreef zij toen.
Zowel Sisson als
Merritt noemden de conservatieve schrijver G. Edward Griffin als instrumenteel
bij het openen van hun ogen over vaccins. Sisson, gastheer van “CLO2TV”, zei
dat Griffins boek “A World Without Cancer” hem liet zien hoe de families
Carnegie en Rockefeller de medische scholen overnamen en de praktijk van de
geneeskunde drastisch veranderden.
“Ik begon als het
ware wakker te worden, maar ik werd pas echt serieus wakker toen voormalig
president Donald Trump aan de macht was. Ik dacht dat we het gemaakt hadden
toen hij eenmaal in het Witte Huis zat. Maar het moeras is dieper dan we
dachten,” zei Sisson. “Griffin vertelde ons wat er vandaag de dag gebeurt,
waarschijnlijk al in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw begonnen
is.”
Gevaccineerden kunnen zich niet onvaccineren
“Niemand die nu
ongevaccineerd is, die ik ken, zal in de gevaccineerde groep springen. De
gevaccineerde groep is al gevaccineerd, zij kunnen er niet inspringen. Zij
kunnen gewoon beslissen of zij de vierde of vijfde booster willen, denk ik –
maar zij kunnen zich niet “onvaccineren”, voor zover wij weten,” zei Merritt.
“Wij zitten in een
situatie waarin het een soort kalmte voor de storm is. Wij zien het sterven,
maar wij hebben geen besef van wat men zou zeggen de ‘eerste derivaat van het
sterven’. Met andere woorden, wij weten niet hoe snel het sterftecijfer
verandert.”
De “Merritt Medical
Hour” gastheer wees op een “duidelijke, ongekende stijging” van de sterfte door
alle oorzaken veroorzaakt door de COVID-19 vaccins, en haalde gegevens aan uit
de V.S., het V.K. en Duitsland. “Ik kan geen cijfers vinden voor Israël,
maar ik ben er zeker van dat zij grote problemen hebben, omdat zij de eersten
waren die gevaccineerd werden,” zei zij. Merritt noemde ook doodgeboorten,
miskramen en onvruchtbaarheid als enkele van de andere problemen die met de
injecties in verband worden gebracht.
“In plaats van de
dekstoelen op de Titanic te herschikken, moeten wij naar de gegevens kijken en
ons voorbereiden, want die zullen ons vertellen of wij de tendens moeten zien
en waar die heen gaat. Wij kunnen dit niet terugdraaien.”
Volgens Merritt
zijn er verschillende manieren om het SARS-CoV-2 spike-eiwit in de COVID-19
vaccins aan te pakken.
“Wij kunnen het
spike-eiwit aanpakken, wij weten hoe wij dat moeten doen. Ivermectine,
hyperbare zuurstoftherapie, chelatie, [intraveneus] glutathion – er zijn een
heleboel dingen die we kunnen doen.”
Daarna wendde zij
zich tot Sisson en zei “Ik denk dat uw ding daarboven staat,” verwijzend naar
chloordioxide, dat de “CLO2TV” presentator promoot.
Imaginez une ville large de 200 m, haute de 500 m et longue de 170 km. Cette folie d'architecture, c'est The Line, prévue pour accueillir neuf millions d'habitants dans l'extrême nord-ouest de l'Arabie saoudite. La métropole, dont les travaux ont commencé ce mois-ci, devrait ainsi relier la région de Tabuk au golfe d'Aqaba, en ligne droite. Ici, pas de voitures mais des taxis volantes et autres services de transport robotisés. Riyad veut aussi y créer une végétation luxuriante et des rivières, des logements de luxe neutre en carbone, etc. Et ça, ce ne serait que la cerise sur le gâteau d'un projet encore plus large, Neom, qui comprend aussi la construction de la station d'altitude destinée à accueillir les Jeux olympiques asiatiques de 2029, Trojena. Bref, l'Arabie veut vendre du rêve.
Sauf qu'en coulisses, ce fantasme démesuré est déjà la cible de nombreuses critiques. Il commence à peine à prendre forme qu'il provoque déjà des morts et permet aux grandes fortunes de s'enrichir. Un bilan humain qui pourrait n'en être qu'à ses débuts, sans compter de nombreuses autres considérations comme sur le plan environnemental.
Des condamnations à mort pour les personnes expulsées de la région
Pour réaliser The Line et plus largement Neom, l'Arabie saoudite a un problème: le territoire est occupé par des tribus. Il faut donc les déplacer, qu'importe si les autorités doivent recourir à l'usage de la force. Début octobre, des tribunaux d'exception ont ainsi condamné à mort trois représentants de l'une d'entre elles, celle Howeitat. Parmi eux, on trouve Ataullah al-Howeiti, qui relayait dans des vidéos la détresse de sa famille et d'autres expulsés de la région. Les deux autres personnes, Shadli et Ibrahim al-Howeiti, protestaient aussi contre ces expulsions dans la province de Tabuk. Cette même raison a valu à deux Howeitat d'être condamnés à 50 ans de prison en août dernier.
Et ça, c'est sans évoquer le cas d'Abdou Rahim al-Howeiti, abattu par les forces de l'ordre le 13 avril 2020. Cet homme avait auparavant diffusé plusieurs vidéos où il alertait sur les expulsions déjà en cours. «(Les autorités) ont commencé le processus d'expulsion (...). Ils ont arrêté tous ceux qui disaient qu'ils ne voulaient pas partir, qui voulaient rester dans leur maison (...) Je ne serais pas surpris qu'ils viennent me tuer dans ma maison maintenant, et qu'ils placent une arme à côté de moi», affirmait-il dans un de ses enregistrements relayé par The Guardian. Selon la version officielle de Riyard, Abdou Rahim al-Howeiti «était en fait un terroriste».
Selon le média Middle East Eye, l'expulsion des Howeitat s'est renforcée depuis décembre 2021. «Parmi les nouvelles mesures figurent les coupures d’eau et d’électricité et le survol par des drones de surveillance», fait-il savoir. Les condamnations ont également fait réagir les ONG. «Ces sentences choquantes montrent une fois de plus le mépris cruel des autorités saoudiennes pour les droits de l'Homme, et les mesures cruelles qu'elles sont prêtes à prendre pour punir les membres de la tribu Howeitat pour avoir légitimement protesté contre l'expulsion forcée de leurs maisons», proteste l’organisation saoudienne de défense des droits humains ALQST.
Des cadres qui s'en mettent plein les poches
Pendant que les populations pauvres de la région sont expulsées, The Line fait le bonheur des grandes fortunes. C'est ce que révèle le Wall Street Journal qui dévoile les rémunérations faramineuses obtenues par les plus hauts cadres du projet. Parmi la vingtaine de «dirigeants seniors», on ne trouve presque pas de Saoudiens mais des Occidentaux comme Peter Terium, ex-cadre de RWE, Joseph Bradley, ancien de Cisco, Dirk Van Schependom, précédemment au cabinet d’audit KPMG UK, et Tim Shorrocks, ancien d’Amazon. Les salaires dépassent largement le million de dollars annuels.
Les cadres inférieurs ne sont pas en reste. Un ingénieur lambda gagnera plus de 130.000 dollars par an. Une somme d'autant plus faramineuse que l'Arabie saoudite ne leur prélèverait pas d'impôts dessus. Autrement dit, il s'agira bien de ce qu'ils gagneront en net. Un destin bien différent de celui des Howeitat.
Un projet raisonnable sur le plan humain et économique?
Si le chantier vient à peine d'être lancé, il faudra aussi voir comment le bilan humain évoluera par la suite. Les travaux nécessaires pour la Coupe du monde au Qatar sont l'exemple même du risque encouru par les personnes engagées pour construire ces infrastructures, avec un nombre potentiellement important du mort. Précisons d'ailleurs qu'il s'agit ici de construire en plein milieu d'un désert, ce qui est encore pire qu'au milieu de Doha.
Cette dimension est d'autant plus inquiétante que l'Arabie saoudite veut construire à la vitesse grand V. La première phase du projet est prévue pour être terminée en 2030, lorsque la démographie saoudienne pourrait avoir bondi vers les 50 millions d'habitants (contre environ 35-38 millions aujourd'hui). Que cet objectif soit atteint ou pas, les travaux devraient en tout cas s'étaler sur une période encore beaucoup plus longue. Un paramètre qui pose une question: Riyad pourra-t-elle trouver les 500 milliards de dollars nécessaires à l'édification de The Line? L'économie saoudienne repose en bonne partie sur le pétrole, dont les prix sont fluctuants et qui devrait à long terme être concurrencé par des sources d'énergie alternatives comme le renouvelable.
Des problèmes environnementaux et sociaux
Outre ces considérations socio-économiques, The Line suscite aussi un certain scepticisme parmi les architectes et les géographes. Interrogé par le média Numerama, le géographe Alain Musset liste les problèmes de ce projet. Il rappelle par exemple qu'un mur comme celui voulu par Trump à la frontière mexicaine perturbe la biodiversité locale. Les animaux ne peuvent plus se déplacer de part et d'autre, avec des conséquences notables pour l'écosystème. Et c'est sans compter les oiseaux migrateurs qui pourraient s'écraser contre la muraille de 500 mètres de The Line, prévue entièrement en verre. Une telle séparation serait donc néfaste pour la faune locale.
La taille démesurée de ce mur pose un autre problème: l'impact sur les microclimats locaux. Alain Musset estime que cela pourrait ainsi perturber la circulation atmosphérique dans la région, en renforçant le risque d'inondations d'un côté de The Line et de sécheresse de l'autre côté. En parlant d'eau, le géographe évoque aussi la gestion des ressources aquatiques pour assurer leur distribution aux habitants. Quel sera le niveau de dépendance des «Linériens» à cet élément essentiel à la vie? La question est posée, surtout que les autorités veulent alimenter des cascades et des rivières au sein de la ville. Une vision qui relève de la science-fiction pour Alain Musset, qui évoque aussi les problématiques de répartition des pauvres et des riches au sein de The Line, sans oublier l'énorme effort d'entretien de la métropole.
The Line serait donc tout sauf un projet modèle pour l'environnement, contrairement à ce que revendiquent les promoteurs saoudiens. Philip Oldfield, de la faculté d'architecture de l'Université de Nouvelle-Galles du Sud en Australie, enfonce le clou en estimant le coût écologique d'un tel projet: 1,8 milliard de tonnes de CO2, soit quatre fois ce que le Royaume-Uni entier produit chaque année. Avec cette «quantité phénoménale d'acier, de verre et de béton», «mon sentiment est que ce vaste carbone incorporé écrasera tous les avantages environnementaux» que revendique The Line (hyperdensité, moins de besoins en transports, etc.), estime-t-il auprès du magazine d'architecture De Zeen.
Au final, Oldfield doute même du confort que pourrait apporter la vie à The Line. «Même si celle-ci étaient construite, la satisfaction des résidents serait principalement influencée par la façon dont ces espaces sont exploités et gérés, et non par leur aspect», juge-t-il. «Quelles règles seront fixées? Les visiteurs pourront-ils utiliser tous les espaces? Lesquels seront publics ou privés? Pouvez-vous vraiment être autorisé à faire un picnic sur une corniche perchée à 200 mètres de hauteur? Vous pouvez dire que je suis cynique, mais j'ai des grands doutes».
[3] Moustique, “La face sombre de “The Line”, la ville saoudienne de 170km en construction”, https://www.moustique.be/actu/monde/2022/10/22/la-face-sombre-de-the-line-la-ville-saoudienne-de-170-km-en-construction-249315
Op 15 maart gaan we stemmen voor Provinciale Staten (Nederland). Normaal gesproken
zijn deze verkiezingen de saaiste en sufste die je je kunt voorstellen. Deze
keer niet! Deze verkiezingen beslissen waarschijnlijk over het lot van het
huidige kabinet. Iedereen weet dat, en er wordt levendig campagne gevoerd.
Plus, zoals u kunt verwachten, het zwartmaken van conservatieve partijen en
boycots. Eigenlijk zijn dit de levendigste verkiezingen in jaren,
schrijft H. Numan.
Dat komt door ons
systeem. Wij kiezen de Tweede Kamer, maar niet de leden van de Eerste Kamer.
Dat ligt zo gevoelig en ingewikkeld dat alleen leden van de provinciale
regeringen kunnen stemmen, zo wordt ons verteld. De echte reden waarom wij een
Senaat hebben is eenvoudig. Toen de Senaat in 1815 werd opgericht, was dat om
de adel een onevenredig grote stem te geven. In die tijd waren België en
Nederland verenigd. Het Nederlandse deel had niet veel adel, maar het Belgische
deel wel. De koning gebruikte de Senaat om te krijgen wat hij wilde. Het was
enorm impopulair, vooral in België. Zij noemden het ‘le ménagerie du Roi’ (de
dierentuin van de koning). Nadat België onafhankelijk werd, veranderde er niet
veel. Alleen de rijksten werden gekozen. In de loop der jaren is er niet veel
veranderd…
Net als in Amerika
heeft een regering een meerderheid nodig in beide Kamers. Op dit moment heeft
de regering een zeer kleine meerderheid in beide kamers. Het is vrijwel zeker
dat de regering die meerderheid in de Senaat zal verliezen. Zowel Mark Rutte
als Sigrid Al-Qaq* (Sigrid Kaag) zijn enorm impopulair. Het is moeilijk te
zeggen wie het meest gehaat wordt.
Eerst de heer
Rutte. Hij is nu de langstzittende premier in de geschiedenis van het land. Om
die onderscheiding te krijgen heeft hij in zowat alles compromissen moeten
sluiten met mevrouw Al-Qaq en D66 (progressieve liberalen). Zozeer zelfs dat
niemand nog gelooft dat hij de premier is. Officieel wel. Maar in werkelijkheid
regeert Al Qaq. Een coalitieregering is altijd een compromis, alleen in dit
geval moest Rutte in alles compromissen sluiten om zijn prijs als
langstzittende premier ooit te krijgen. De langstzittende – zeker niet de
populairste – premier zijn betekent dat hij zeer capabel is, anders zou hij
niet aan zijn stoel gekluisterd zitten. Hij kan zich giechelend in en uit bijna
elke situatie werken.
Mevrouw Al-Qaq is
een ander verhaal. Zij was alleen populair binnen haar partij, niet nationaal.
Haar populariteit, het weinige dat ze had, daalde toen ze vicepremier en de
facto premier werd. Ze toonde haar ware aard als controlefreak en megalomaan.
De wet geldt voor iedereen, maar niet voor haar. Ze maakt schaamteloos misbruik
van haar macht en positie. Zo kon zij nog voor de verkiezingen een documentaire
van een uur over zichzelf op prime time tv krijgen. Gratis, natuurlijk. De dame
die dit voor haar regelde werd wethouder in Amsterdam. Ze heeft net ontslag
genomen, om te voorkomen dat ze werd ontslagen wegens incompetentie.
Er is meer, veel
meer. Ik heb u verteld over het kinderopvangschandaal. Ongeveer 2.000 kinderen
werden door de kinderopvang naar weeshuizen gebracht, duizenden onschuldige
ouders zijn berooid en wachten op hereniging met hun kinderen, en op
compensatie. De vorige regering stortte in vanwege dit schandaal, maar er is
niets gedaan. Het volk (= kiezers) is dit niet vergeten.
Een andere kwestie
is een officieel rapport over het Groningse aardgasprobleem. Nederland is niet
bepaald de eerste plaats waar je aan denkt in verband met aardbevingen. Na de
ontdekking van aardgas heeft elke regering het geld uitgegeven alsof er geen
morgen was en Groningen leeggezogen. Aardgas is een gas, maar dat betekent nog
steeds dat het volume heeft. Vele wetenschappers waarschuwden jaren van tevoren
dat er maatregelen genomen moesten worden om aardbevingen te voorkomen. Er werd
niets gedaan. Er zijn veel bevingen geweest en nog veel meer huizen zijn
ernstig beschadigd. De mensen wachten op schadevergoeding. In het rapport wordt
de regering werkelijk bekritiseerd en veroordeeld. De slachtoffers staan in de
rij achter de wachtende ouders. Beiden kunnen stemmen terwijl ze wachten.
Een ander rapport
hekelt het gekoesterde groene ideaal van warmtepompsystemen. Het is een soort
airconditioning die andersom werkt. Alle groene partijen zijn er dol op, vooral
D66. Waarschijnlijk omdat zij de meeste ondernemers hebben die er geld aan
verdienen. Airconditioning is duur; dit ook. Niet een beetje duurder, maar vele
malen duurder dan centrale verwarmingssystemen. Het rapport concludeert dat het
niet alleen extreem duur is, maar ook schadelijk voor het milieu. Dat was de
reden om ze te gaan gebruiken. Niet alleen dat, maar ze hebben elektriciteit
nodig, en veel ervan. We hebben een heel goed elektriciteitsnet, maar het is niet
ontworpen voor warmtepompen als nationale verwarmingsbron. We hebben veel meer
elektriciteitscentrales nodig, die er niet zijn. Groene idioten weigeren nog
steeds kernenergie, dus concludeerde het rapport dat warmtepompen duur zijn,
schadelijk voor het milieu en niet landelijk kunnen functioneren. Mensen
klaagden al dat die warmtepompen niet werken in de winter – die de warmste ooit
gemeten is! Raad eens op wie die kiezers gaan stemmen.
Zoals gewoonlijk
roepen alle progressieve partijen ineens de gebruikelijke leugens: stem op hen,
zij zullen de migratie stoppen! Die leugens werkten altijd, dus waarom nu niet?
Omdat je mensen niet eindeloos voor de gek kunt houden. We worden al generaties
lang voor de gek gehouden, en het wordt alleen maar erger. Mohammedaanse
migranten overspoelen het land in recordaantallen, duizenden per week. Ze
worden ondergebracht in hotels en op cruiseschepen die gecharterd zijn om hen
te huisvesten. Ze krijgen een voorkeursbehandeling voor sociale huurwoningen.
D66 startte een campagne ‘Jan en Ingrid kregen meteen een sleutel (voor een
woning). Hassan en Aisha niet. Die campagne werd niet goed ontvangen; het
maakte veel mensen echt boos, vooral degenen die moeten wachten… 15 tot 20 jaar
op een woning. Raad eens? Die mensen kunnen ook stemmen.
Het is zeker dat de
regering deze verkiezingen gaat verliezen, en steun zal verliezen in de Senaat.
Maar ze hoeven de verkiezingen niet te winnen. Ze kunnen het zich veroorloven
om te verliezen. De uitweg is samenwerken met de PvdA en GL in de Eerste Kamer.
Dat is echter alleen maar uitstel van het onvermijdelijke. Dat ziet iedereen
duidelijk. Daarom ga ik ervan uit dat de regering zal aftreden nadat ze de
verkiezingen hebben verloren.
Wie kan hen
vervangen? Moeilijk te zeggen, want de situatie is turbulent. De PVV doet het
heel goed, maar een nieuwkomer ook: BBB, de BoerBurgerBeweging. Op dit moment
voert de BoerBurgerBeweging de peilingen aan. Laten we aannemen dat zij winnen,
met één of twee zetels, en dat de regering aftreedt. De leider van de grootste
partij wordt automatisch uitgenodigd om een nieuw kabinet te vormen. Dat wordt
dan Caroline van der Plas. Ik weet niet of een nieuwkomer in de politiek
premier wordt boven het oudste kamerlid, Geert Wilders. Ja, hij is een van de
langstzittende parlementariërs. Het is een race tussen die twee. Andere
conservatieve partijen doen het goed, maar niet in de dubbele cijfers.
Zoals de oude
Chinese vloek luidt: “Moge je in interessante tijden leven”. Nou, dat doen we
zeker!
Zo’n drie eeuwen geleden bezocht Voltaire Nederland. Raad eens? Deze
Franse verlichtingsdenker en fervent verdediger van de vrijheid van
meningsuiting had geen hoge dunk van dat land. Volgens hem waren er alleen maar
canaux, canards, canailles, oftewel grachten, eenden en schurken. Het Franse
woord canard betekent niet alleen “eend”, maar ook wat tegenwoordig “nepnieuws”
wordt … Meer lezen overGrachten, Nepnieuws, Schurken
“Wij zijn de zwarte soldaten, want wij strijden voor vrijheid en voor
recht!” Zo luidde een marslied van de NSB, de Nederlandse
nationaal-socialistische partij (1932-1945). Natuurlijk verwees zwart naar de
kleur van hun uniformen, niet naar de kleur van hun huid, schrijft Hans Vogel.
Op de een of andere
vreemde manier heeft dit oude lied, net als de mannen die het zongen en de
ideeën erachter, gemeden door de fatsoenlijke samenleving, weer betekenis
gekregen in Europa. Bij nadere beschouwing van de EU valt op dat de
politie-uniformen over het algemeen ook zwart zijn, misschien niet altijd die
van de agenten in gewone dienst, maar zeker die van de oproerpolitie. De
oproerpolitie in volledige uitrusting is letterlijk een zwarte soldaat. Als
zodanig onderdrukken zij vreedzame demonstraties nu al meer dan tien jaar met
grof geweld. Zo was het politiegeweld tegen de Gele Hesjes-beweging in
Frankrijk bijzonder schokkend, zoals dat van elke “Derde Wereld” schurkenstaat.
Tegelijkertijd
heeft een ander soort zwarte soldaten de straten van het oude Europa
overgenomen. Niet gekleed in zwarte uniformen, maar zwart van huid, minder
strak georganiseerd en geleid, voeren deze zwarte soldaten ook een oorlog tegen
de vreedzame burgers van EU-landen. Zij hebben het vooral gemunt op vrouwen,
molesteren hen, verkrachten hen, vermoorden hen en intimideren hun mannen en
families. Deze zwarte soldaten opereren als het ware achter de linies, achter
de oproerpolitie. Kortom, er is een echte oorlog gaande tegen de EU-bevolking.
Het opperbevel is
in handen van de EU-regeringen. Hoewel in de meeste EU-landen de scheiding der
machten in de grondwet is vastgelegd, is die scheiding in de praktijk niet
evident. De regeringen van de EU kunnen dus een combinatie van vaak openlijk
gewelddadig politieoptreden en het rechtssysteem (ook rechters zijn in het
zwart gekleed!) gebruiken om de burgerij te onderwerpen en de publieke opinie
en het publieke debat te controleren. De media, of de zogenaamde vrije pers,
zowel privé als publiek (met de vermeende garanties voor haar onpartijdigheid,
zoals in Duitsland), speelt ook een sleutelrol in het controleren van de
publieke opinie. In militaire termen uitgedrukt: de regeringen van de EU beschikken
over een “full-spectrum dominantie” in het hele publieke domein.
Onder deze
omstandigheden was het niet moeilijk om enkele dagen na het begin van de
Russische speciale militaire operatie in Oekraïne op 24 februari 2022 Russische
media uit de EU te weren. De weinige stemmen die uit protest tegen deze massale
en ongekende censuur werden gehoord, werden gemakkelijk tot zwijgen gebracht en
onderdrukt. Het is misschien geen toeval dat de EU-censuur werd afgekondigd
door een Duitser, namelijk de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von
der Leyen. Duitsland is het Europese land met de langstdurende censuur en
strenge controle op de media: sinds Hitler in 1933 een einde maakte aan de
persvrijheid, leven de Duitsers met gecontroleerde media en beknotting van de
meningsuiting. Het vrije woord is nu al bijna een eeuw lang verboden in
Duitsland. Vandaag de dag is het beleid dat voor het eerst door de nazi’s werd
toegepast de norm en de standaard geworden in de hele EU.
Een essentieel
instrument om het publieke debat te beheersen is het belachelijk maken en
framen van de oppositie. Zo wordt iedereen die niet in de officiële narratieven
gelooft, bestempeld als “hater”, “ontkenner” of “samenzweringstheoreticus”. Alleen
al op grond daarvan wordt gesuggereerd dat deze mensen ongeschikt zijn om deel
te nemen aan het publieke debat. Doen ze dat toch, dan worden er scherpere
wapens ingezet. In dat geval wordt gesteld dat de dader “gevaarlijke ideeën”
heeft of dat hij een “potentiële terrorist” is. Als zodanig moet hij worden
aangepakt, bijvoorbeeld in de gevangenis gegooid of een psychiatrische
behandeling ondergaan. Talloze EU-journalisten en anderen die onwelgevallige
waarheden verkondigen, zijn aangeklaagd,
in de gevangenis gegooid of geïnterneerd in een psychiatrische
afdeling. Als iemand bijzonder moeilijk te hanteren blijkt,
wordt hij geëlimineerd door middel van een auto-ongeluk, een “lone wolf” of
zelfmoord.
Gelukkig hoeven
deze gewelddadige methoden zelden te worden toegepast. Staatscensuur met behulp
van de politie en kangoeroe-rechtbanken zorgt voor de meeste gevallen. En nog
eerder wordt door de handhaving van “communautaire normen” op social media als
Facebook, Apple (I-phone), Google, YouTube, Instagram, Amazon (tot voor kort
ook Twitter) en andere platforms het overgrote deel van de “denkmisdaad”
weggefilterd.
Voor de
machthebbers in de EU zou het echter een slechte zaak zijn als alle burgers mee
zouden gaan in de ganzenpasmars naar de fascistische hemel. Zonder een
gematigd, maar gecontroleerd en gestuurd niveau van denkmisdaad zouden al die
zwarte soldaten, wier rangen dagelijks aangroeien door hele bootladingen
“asielzoekers” die op heimelijke bevelen van de EU worden binnengebracht,
weinig zin hebben. Het eerbiedwaardige adagium van verdeel en heers is
afgestoft en vormt de leidraad voor het beleid van de meeste EU-regeringen en
de Europese Commissie.
In werkelijkheid
gebruiken de EU-regeringen gewiekste tactieken om de sociale onrust en angst te
vergroten en zo hun agenda voor totale controle over de bevolking te
bevorderen. Deze methode is gebaseerd op het criminaliseren van “haatzaaien” en
het heimelijk faciliteren van allerlei soorten criminaliteit door de “zwarte”
soldaten van overzee. In Amsterdam wordt 80% van de criminaliteit gepleegd
door Marokkaanse
jongeren. Als de daders worden gearresteerd, worden ze meestal
snel zonder aanklacht vrijgelaten. Als er al aangifte wordt gedaan en
veroordelingen volgen, zijn deze meestal belachelijk licht in vergelijking met
de gepleegde misdaad. De media houden zich plichtsgetrouw aan de instructies om
in hun berichtgeving nooit de herkomst of nationaliteit van de daders te
vermelden. Zo worden ze beschreven als “jongeren” in plaats van “jonge
Marokkanen”. Als de media het dus over “jongeren” hebben, weet het publiek dat
het om Marokkanen gaat. Maar wie in het openbaar de dingen bij hun naam durft
te noemen, wordt onmiddellijk beschuldigd van een “haatmisdrijf”. Er bestaat
geen betere manier om maatschappelijke verdeeldheid te zaaien.
Autochtone
Europeanen voelen zich verraden, onzeker en boos, maar mogen hun gevoelens niet
uiten. Een beheersbaar spanningsniveau kan zo eindeloos worden gehandhaafd,
want tegelijkertijd wordt het publiek gekoeioneerd door middel van dagelijkse
doses angstporno: over nucleaire oorlog, gaten in de ozonlaag, zure regen,
klimaatverandering, het stijgende niveau van de oceanen, smeltende ijskappen,
koolstof- en stikstofemissies en dodelijke pandemieën. De media laten eindeloze
rijen “deskundigen” paraderen om de gruwelijke details van elke dreiging uit te
leggen en te illustreren, terwijl ze een oproep doen om “de wetenschap te
volgen.” Deskundigen met tegengestelde meningen worden nooit uitgenodigd om te
reflecteren over de op de loer liggende gevaren. Deze laatste deskundigen
worden stelselmatig gebrandmerkt als “ontkenners”. In dit proces helpen de
regeringen en de media in feite om de laatste overblijfselen van academische
integriteit te vernietigen.
Er is altijd maar
één uitweg, één oplossing voor het probleem in kwestie. Dat is de overheid
gehoorzamen en precies doen wat je gezegd wordt. Dus, bijna een jaar na het
begin van de Russische SMO in de Oekraïne, nu de EU bezig is om Europa’s
energietoevoer af te snijden en Europa’s industriële basis te vernietigen, krijgen
de burgers te horen dat ze hun gebruik van water en energie moeten beperken.
Zet de verwarming lager, krijgen ze te horen, rijd minder, douche minder, trek
een extra trui aan, koop minder, eet minder vlees en schakel over op insecten!
Ondertussen wordt
het werkelijk dreigende gevaar van een financiële ineenstorting nauwelijks
vermeld in de media die het systeem in stand houden.
Met EU-regeringen
die een rigide censuur op grote schaal uitoefenen, hun burgers terroriseren met
SS-achtige ploegen oproerpolitie en overzeese immigranten (vaak illegale
vreemdelingen) met criminele neigingen, dissidenten in de gevangenis gooien en
liquideren als dat nodig is, terwijl ze tegelijkertijd een regime in de
Oekraïne steunen dat openlijk de nazi-ideologie verheerlijkt, moet je je
afvragen hoe het zit met het eindeloze en alomtegenwoordige geklaag over hoe
slecht die nazi’s eigenlijk waren. Dit gejammer maakt deel uit van de
horrorverhalen over de Tweede Wereldoorlog, Latijns-Amerikaanse militaire
dictators, de verschrikkingen van communistische regimes en alle andere
vijanden ver weg en lang geleden, en is een hoeksteen van de PC-ideologie.
Een ander epitheton
dat de EU-regeringen en hun meest fanatieke aanhangers, zoals de Groenen,
Liberalen en Sociaal-democraten, graag gooien naar iedereen die het niet met
hen eens is, is “fascist”. Dit is eigenlijk een beetje een fossiel, een oud
overblijfsel van een eeuw geleden, toen links nog werd aangevallen door
geüniformeerde straatbendes, zoals de SA in Duitsland en de Fasci di combattimento in Italië. Men kan dergelijke
mensen inderdaad nazi’s of fascisten noemen, al was het maar omdat ze zichzelf
zo noemden. Maar in meer objectieve zin, wat zijn de onderscheidende kenmerken
van het fascisme als politiek systeem? Deze omvatten meedogenloze onderdrukking
van de oppositie, censuur en controle over elk aspect van het leven van de
burgers. De EU voldoet prima aan die beschrijving. Maar het belangrijkste
kenmerk is dat onder het fascisme zowel de staat als de samenleving onderworpen
zijn aan het dictaat van het monopoliekapitalisme, met andere woorden, van
grote bedrijven, waaronder banken. Dit is toevallig ook het geval in de EU.
Terwijl deze bedrijven in nazi-Duitsland en fascistisch Italië Krupp, IG
Farben, FIAT, Ansaldo enz. heetten, heten ze tegenwoordig Blackrock, Vanguard,
Amazon en Microsoft.
Sinds vele jaren
wordt EU-wetgeving, die voorrang heeft op wetten van de nationale parlementen,
geschreven en voorbereid door een waar leger van lobbyisten die worden betaald
door de monopoliekapitalisten. Deze ingehuurde krachten overtreffen de ambtenaren
in de hoofdstad van de EU, Brussel. In plaats van zich te verzetten,
concentreren de eurocraten en de leden van het Europees Parlement en de
Europese Commissie zich op het zichzelf geven van de ene loonsverhoging na de
andere, waarmee ze een voorbeeld stellen voor hun collega’s in de EU-lidstaten.
Men zou dus kunnen concluderen dat de EU en haar lidstaten niet alleen door
fascisten worden geregeerd, maar door corrupte fascisten. Ondanks al hun kwaden
en tekortkomingen hadden nazi-Duitsland en fascistisch Italië tenminste
aanzienlijk minder corruptie.
De Russische SMO in
Oekraïne heeft de zaken heel duidelijk gemaakt. Het werkelijk fascistische
karakter van de EU en het “Westen” in het algemeen (in feite het Amerikaanse
imperium) wordt steeds duidelijker. Dat komt omdat onderliggende waarheden
meestal aan het licht komen tijdens crises en oorlogen.
Een van die
waarheden is dat de EU tot op het bot fascistisch is.
In Haarlemmermeer is een speciaal team op zoek naar panden die geschikt zijn voor het huisvesten van asielzoekers. Het gaat daarbij niet alleen om eigendom van de gemeente, maar ook van ondernemers enparticulieren.
Die speurtocht is strikt geheim. Het Haarlems Dagblad citeert de fractievoorzitter en een fractiemedewerker van Forza: “Eigenaren worden pas ingelicht over de aard van de bedoelingen als het oog van het projectteam definitief op hun pand is gevallen. Dit alles om ‘geen onnodige onrust’ te veroorzaken bij de eigenaren of omwonenden. Om dezelfde reden wordt ook de gemeenteraad onwetend gehouden. Als eigenaren niet mee zouden willen werken, zou hun bezit zomaar onteigend kunnen worden.”
Spreidingswet
Haarlemmermeer moet dit jaar verplicht 607 asielzoekers opvangen en 191 statushouders huisvesten. Ook geldt er een extra inspanningsverplichting voor opvang van Oekraïners, zeggen de politici van Forza.
De zogeheten spreidingswet verplicht gemeenten permanente huisvesting te bieden aan asielzoekers en vluchtelingen. Gemeenten die niet meewerken, kunnen door de overheid gedwongen worden om mee te werken aan de komst van een AZC op een door de overheid aangewezen locatie.
Meer dan 2000 mensen
Begin vorige maand schreef de gemeente Haarlem dat de negen gemeenten in de regio Kennemerland zoeken naar mogelijke opvanglocaties voor asielzoekers. In de regio moeten meer dan 2000 mensen opgevangen worden.
Op dit moment onderzoeken alle negen gemeenten welke locaties binnen hun gemeentegrenzen in aanmerking komen voor de opvang van asielzoekers.
