Macron is als een pokerspeler die inzet op basis
van kaarten die hij niet heeft.
maart 23,
2024 5
DonkeyHotey
/Wikimedia / (CC BY-SA 2.0 DEED)
Het is
ondubbelzinnig duidelijk dat als Frankrijk of een ander NAVO-lid
gevechtstroepen naar Oekraïne stuurt, die troepen het doelwit zullen worden van
Russische vuurkracht en gedood zullen worden, schrijft Strategic Culture Foundation.
In dat geval wordt
de proxy-oorlog in Oekraïne een totale oorlog tussen de door de VS geleide
NAVO-alliantie en Rusland. Dan is de Derde Wereldoorlog begonnen, die naar alle
waarschijnlijkheid onverbiddelijk leidt tot een nucleaire vuurzee.
Iedereen die dat
traject wil volgen is verachtelijk en crimineel. Stap op, meneer Macron.
Deze narcistische
wannabe Napoleon is al een paar weken aan het pushen sinds hij op 26 februari
gastheer was van een conferentie over Oekraïne in Parijs, toen hij publiekelijk
begon te spelen met het idee om NAVO-troepen naar Oekraïne te sturen om Rusland
te bestrijden.
Deze week meldde de Russische chef van de buitenlandse
inlichtingendienst, Sergei Naryshkin, dat een contingent van 2000 Franse
militairen zich aan het voorbereiden was om zich in het conflict in Oekraïne te
mengen.
De Franse militaire
bevelhebbers verwierpen de bewering van de Russische
inlichtingendienst heftig en bestempelden het als een “onverantwoordelijke
provocatie.”
Wie is hier nu
eigenlijk aan het provoceren?
De vermeende Franse
inzet is in overeenstemming met de krankzinnige en oorlogszuchtige retoriek van
de Franse president Emmanuel Macron van de afgelopen drie weken, waarin hij
zinspeelde op het sturen van troepen en op het hebben van “geen rode lijnen” om
ervoor te zorgen dat Rusland de oorlog in Oekraïne niet wint.
Macron – als een
puberaal figuur – heeft ook andere Europese leiders, met name zijn Duitse
tegenhanger, uitgescholden over het niet zijn van “lafaards” als het gaat om
het steunen van Oekraïne.
Laten we duidelijk
zijn. NAVO-soldaten en -wapens zijn al in Oekraïne sinds de door de CIA
gesteunde staatsgreep in Kiev in 2014, waarbij een Rusland-hatend
neonazi-regime werd geïnstalleerd. De NAVO proxy-oorlog is al meer dan tien
jaar gericht tegen Rusland en doodde meer dan 10.000 etnische Russische burgers
tijdens een low-intensity aanvalsoorlog in het voormalige Oost-Oekraïne. Die
agressie werd uiteindelijk tegengegaan toen Russische troepen op 24 februari
2022 in Oekraïne ingrepen.
De inzet van
NAVO-gevechtsbataljons op het terrein brengt het conflict echter op de drempel
van een totale oorlog. En Monsieur Macron lijkt bereid te zijn om die stap te
zetten (terwijl hij de leiding heeft vanuit zijn pluchen leren leunstoel in het
Elysée-paleis en een glas cognac achterover slaat, bien sûr).
De Russische
president Vladimir Poetin heeft bij verschillende gelegenheden gezegd – en de
laatste keer vorige week – dat als Rusland existentieel bedreigd wordt, zelfs
met conventionele wapens, het land zich het recht voorbehoudt om kernwapens te
gebruiken ter verdediging. Poetin waarschuwde dat kernwapens er zijn om
gebruikt te worden. De Russische doctrine voor een mogelijke nucleaire oorlog
is goed gedefinieerd en bestaat al lang. Poetin is niet aan het sabelratelen
zoals de Westerse media domweg doen voorkomen. Hij herinnert potentiële
vijanden slechts aan de ultieme realiteit.
Gezien de enorme
belangen die op het spel staan, kan het verbijsterend lijken dat de Franse
Macron blijft praten over de mogelijkheid om Franse en andere NAVO-troepen in
te zetten om te vechten in Oekraïne.
Wat bezielt het
Franse staatshoofd om zulke grove toespelingen te maken?
Allereerst moet
worden opgemerkt dat dergelijke militaire contingenten vanuit een objectief
militair oogpunt onzinnig zijn. De inzet van 2.000 Franse troepen zou niets
veranderen op het slagveld. Ze zouden binnen twee dagen vernietigd worden,
zoals de Amerikaanse militaire analist Scott Ritter opmerkt.
Het risico is dat
de slachtoffers die Frankrijk zou lijden, andere NAVO-leden ertoe zou aanzetten
om met grotere aantallen en meer vuurkracht in te grijpen. Dat zou leiden tot
een spiraalvormige escalatie naar een totale nucleaire oorlog. Naast Frankrijk
lijken ook de Polen en Baltische staten enthousiast om gevechtseenheden te
sturen.
Vanuit militair
oogpunt heeft de Franse militaire contingentie dus geen zin, tenzij het
bijbedoeling is om escalatie uit te lokken. Met andere woorden, de Franse
gevechtsgroep wordt bewust naar voren geschoven als een offerlam om als
struikeldraad te dienen voor een volledige NAVO-mobilisatie voor oorlog.
Er zijn nog andere
factoren die meegewogen moeten worden bij de beoordeling van Macrons machoïsme.
Een daarvan is de suggestie dat hij bluft over een grotere militaire
betrokkenheid alleen als middel om zijn persoonlijke onderhandelingspositie ten
opzichte van Moskou te versterken in een poging om een politieke oplossing te
vinden voor het conflict in Oekraïne.
Macron heeft
misschien de steun van de kleinere Russofobe NAVO-landen zoals Polen en de
Baltische staten voor zijn retoriek over militaire inzet. Maar hij lijkt de
grotere NAVO-leden tegen zich in het harnas te hebben gejaagd. De Verenigde
Staten, Groot-Brittannië en Duitsland hebben Macrons voorstellen afgewezen.
Dat suggereert
opnieuw dat Macron zich op de borst klopt in een poging om zichzelf op te
werpen als een soort gesprekspartner van Poetin om te onderhandelen over een
akkoord over Oekraïne. Een deal die hij vervolgens kan proberen uit te melken
voor zijn eigen politieke glorie als “vredestichter”.
Bedenk dat Macron
zich in de beginfase van het conflict opwierp als een soort “Poetin-whisperer”.
Een andere factor
zijn de komende Europese Parlementsverkiezingen in juni. Macron en andere
establishmentpolitici en -partijen bereiden zich voor op een hevig electoraal
verzet van kiezers in de hele Europese Unie die woedend zijn om een hele reeks
redenen. De steun van de EU aan de zinloze oorlog in Oekraïne heeft een enorme
tol geëist van de Europese industrieën, bedrijven, boeren, werknemers en
publieke diensten.
De absurde ironie
is dat Macron, Scholz, Rutte, Von der Leyen, Borrell, enzovoort, beweren dat ze
van Europa een wereldmacht willen maken. In werkelijkheid hebben ze Europa
vernietigd in hun abjecte dienstbaarheid aan het Amerikaanse imperialisme. Voor
Washington is de ondergang van de Europese economie een strategische kans om de
Amerikaanse hegemonie weer op te bouwen en de dollar als wereldmunt te
behouden.
Zoals we vorige
week in ons hoofdartikel bespraken, heeft Macron ook te maken met de schande en
de klap voor zijn ego van een groot aantal Afrikaanse landen die de arrogante
opvattingen over het Franse neokolonialisme verwerpen.
Bovendien probeert
Macron ongetwijfeld af te leiden van de welig tierende binnenlandse economische
en politieke problemen door te praten over een oorlog in Oekraïne met Rusland.
Dit is een wanhopige manoeuvre van een wanhopige politicus. En niet alleen
Macron ligt mogelijk onder vuur. Het hele Europese politieke establishment zal
verantwoording moeten afleggen voor het feit dat het het continent naar een bloedig
en verspillend moeras in Oekraïne heeft geleid.
Dat brengt ons bij
een andere cruciale factor. De NAVO-proxy-oorlog in Oekraïne is een debacle op
gigantische schaal. De eerdere nederlaag en schande van het vluchten uit
Afghanistan in 2021 zal in vergelijking daarmee een picknick lijken. De hele
geloofwaardigheid van de NAVO dreigt onherstelbaar in elkaar te storten door de
dreigende nederlaag in Oekraïne door toedoen van Rusland.
Zelfs Macron zelf
vreest naar verluidt dat het regime in Kiev zeer snel zou kunnen imploderen.
Daarom heeft het geen zin om te overwegen NAVO-troepen in te zetten om een
metaforisch gezonken schip te bergen.
Samenvattend kunnen
we concluderen dat Macrons oorlogszuchtige gok een bluf is. Een duivelse en
gestoorde ook. Hij bluft om zich voor te doen als een soort grote Europese
leider en om zijn falende autoriteit onder Franse en Europese burgers op te
poetsen.
Het echte gevaar is
dat bluffen en doen alsof tot onbedoelde gevolgen kan leiden. Macron en
arrogante NAVO-elites kunnen denken dat ze een spelletje kunnen spelen met
Rusland, door de dreiging van troepeninzet in Oekraïne te gebruiken om Moskou
te intimideren of om zichzelf stoer te laten lijken.
Het onvergeeflijke
probleem met deze poppenkast is dat Macron en zijn soortgenoten gokken op
wereldvrede en de toekomst van de planeet op basis van hun kleinzielige
politieke ego’s.
Macron is als een
pokerspeler die inzet op basis van kaarten die hij niet heeft.
Hij daagt Rusland
uit met niets anders dan zijn te grote ego. Maar de megalomane Franse poedel
zal merken dat Rusland niet bluft.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/frankrijks-megalomane-macron-gokt-met-wereldvrede/