april 16, 2023 817 0
Dit is het
verhaal van twee pelgrims die de weg volgen die er echt toe doet in de jonge
21e eeuw; de ene komt uit NAVOstan en de andere uit BRICS.
Laten we beginnen met Le Petit Roi, Emmanuel Macron. Zie hem met een
plastic grijns op zijn gezicht naast Xi Jinping wandelen in Guangzhou. Na het –
lange en zachte – geluid van de klassieker “High Mountain and Flowing Water”
gaan ze de Baiyun Hall binnen om te luisteren naar het spel van de 1000 jaar
oude Guqin (een prachtig instrument). Ze proeven de smaak van 1000 jaar oude
thee – en mijmeren over de opkomst en ondergang van grote machten in het nieuwe
millennium, schrijft Pepe
Escobar.
En wat zegt Xi tegen Le Petit Roi? Hij legt uit dat wanneer je deze
eeuwige muziek hoort, gespeeld door dit eeuwige instrument, je verwacht in het
gezelschap te zijn van een boezemvriend; je loopt net zo synchroon als de hoge
berg en het stromende water. Dat is de diepere betekenis van het eeuwenoude
verhaal van de muzikanten Yu Boya en Zhong Ziqi, 25 eeuwen geleden in het
Koninkrijk Chu: boezemvriendschap. Alleen boezemvrienden kunnen de muziek
begrijpen.
En daarmee, zo verklaarden Chinese geleerden, bracht Xi het begrip
Zhiyin naar voren. Na de dood van Zhong Ziqi brak Yu Boya zijn Guqin: hij dacht
dat niemand anders zijn muziek kon begrijpen. Hun verhaal prentte de term
“Zhiyin” in: iemand die muziek begrijpt, met de toegevoegde betekenis van goede
vrienden die elkaar volledig kunnen begrijpen.
Het is Ć¼berhaupt de vraag of een narcistische marionet als Macron ooit
beschaafd genoeg zou zijn om Xi’s subtiele, verfijnde boodschap te begrijpen:
wie het snapt, is een echte zielsverwant. Bovendien werd Macron door zijn
meesters niet naar Beijing en Guangzhou gestuurd om aan zielsverwantschap te
doen, maar om te proberen Xi om te buigen in de richting van de NAVO inzake
Rusland/OekraĆÆne.
Zijn lichaamstaal is een dood signaal – compleet met het kruisen van
zijn armen waaruit verveling blijkt. Misschien was hij aanvankelijk ongevoelig
voor het idee dat echte vriendschap wederzijds begrip en waardering vereist.
Maar toen gebeurde er iets buitengewoons. De boodschap van Xi heeft
wellicht een belangrijke plek geraakt in de gekwelde innerlijke diepten van de
narcistische Petit Roi. Wat als, in internationale betrekkingen, wederzijds
begrip en waardering de sleutel is voor landen om een gemeenschappelijke basis
te vinden en samen te werken aan gemeenschappelijke doelen?
Wat een revolutionair idee; niet bepaald de door de Hegemoon opgelegde
“op regels gebaseerde internationale orde”.
Bent u een echte soeverein?
Door Le Petit Roi in China uit te nodigen en persoonlijk niet minder dan
6 uur met zijn gast door te brengen, voerde Xi de duizendjarige diplomatie op
haar best uit. Hij herinnerde zijn gast aan de turbulente geschiedenis tussen
Frankrijk en de Angelsaksische mogendheden; en hij sprak over soevereiniteit.
Het belangrijkste subtiele subplot: “Europa” kan maar beter goed
nadenken over onderdanigheid aan de Hegemoon en de enorme economische onrust zo
veel mogelijk beperken wanneer de dag van de confrontatie met de VS aanbreekt.
Impliciet is de prioriteit van Peking om de toenemende pogingen van de VS om
China te omsingelen te doorbreken.
Xi behandelde Frankrijk dus als een potentiƫle echte soeverein, zelfs
onder de EU; oftewel een zekere afsplitsing van het EU-dogma.
Natuurlijk lag er nog een andere belangrijke boodschap besloten in deze
confucianistische uitnodiging tot epistemologische groei. Voor degenen die niet
bereid zijn vriendelijk tegen China te zijn vanwege complexe geopolitieke
lagen, zal het nooit te laat zijn voor Peking om de minder “vriendelijke” kant
van de Chinese staat te laten zien – als de situatie zich voordoet.
Vertaling: als het Westen voor Total Machiavelli gaat, zal China Total
Sun Tzu toepassen. Zelfs als Peking liever gaat voor internationale
betrekkingen onder de paraplu van Schoonheid, Goedheid en Waarheid in plaats
van “je bent met ons of tegen ons”, terreuroorlog en sancties dementie.
Heeft de Petit Roi een “weg naar Damascus”-moment gehad? Het oordeel is
open. Hij maakte de Hegemoon letterlijk bang met zijn uitbarsting dat Europa de
druk moet weerstaan om “Amerika’s volgelingen” te worden. Dat komt aardig
overeen met de 51 punten die Beijing en Parijs zijn overeengekomen, met de
nadruk op “legitieme veiligheidsbelangen van alle partijen”.
De Amerikanen werden nog banger toen Macron beweerde dat Europa een
onafhankelijke “derde supermacht” moest worden. Le Petit Roi bracht zelfs
enkele babystapjes naar voren ten gunste van de-dollarisering (zeker onder
toezicht van zijn financiƫle meesters) en niet ten gunste van Forever Wars.
Dus moesten de Amerikanen, in paniek, de Duitse 5e colonne Annalena “360
Graden” Bearbock in allerijl naar Peking sturen om te proberen de uitbarstingen
van Le Petit Roi ongedaan te maken – en het officiĆ«le script van Washington
Dicteert Brussel opnieuw te bevestigen. Niemand, waar dan ook, besteedde er ook
maar de minste aandacht aan.
Dat kwam bovenop het meest opvallende subplot van het hele verhaal: hoe
de Europese Commissie dominatrix Ursula von der Leyen door Peking werd
behandeld als erger dan onbelangrijk. Een Chinese geleerde beschreef haar
vernietigend als “slechts de spreekbuis van een hondse organisatie zonder
tanden. Zelfs haar geblaf klinkt als het gejammer van een terminaal zieke hond
die op het punt staat te worden geĆ«uthanaseerd.”
De “terminaal zieke hond” moest door de paspoortcontrole en de douane
(“Anything to declare”?) Geen diplomatieke status. Geen officiĆ«le uitnodiging.
Geen soevereiniteit. En nee, je kunt niet met de speciale hogesnelheidstrein
naast Macron naar Guangzhou. Dus hier is een andere boodschap – deze is vrij
grafisch: rotzooi niet met het 3.000 jaar oude ethos van het Rijk van het
Midden.
Lula en “Zhiyin”
Chinese topgeleerden waren absoluut gefascineerd door de toepassing door
Xi van diplomatieke strategieƫn die 25 eeuwen geleden zo nuttig waren en die nu
opnieuw worden toegepast op het wereldtoneel van de weg naar multipolariteit.
Sommigen roepen op tot een nieuwe “StrategieĆ«n voor de oorlogvoerende
staten”, herschreven voor de 21e eeuw. De enorme ronde tafel die volgens
Chinees protocol was opgezet met de “jungle” in het midden en Macron en von der
Leyen gepositioneerd als voor een sollicitatiegesprek was een monsterhit op
Weibo en We Chat. Dat leidde tot eindeloze discussies over hoe China nu
eindelijk in staat is “een wig te drijven tussen de barbaren”.
Vergeleken met al deze hoopla leest het verhaal van de Braziliaanse
president Lula die naar Shanghai en Peking kwam als een grafische illustratie
van Zhiyin.
Lula greep van meet af aan in, tijdens de inauguratie van oud-president
Dilma Rousseff als nieuwe president van de NDB, de
BRICS-bank.
In eenvoudige, directe taal die iedereen van de Sahara tot Siberiƫ kan
begrijpen, zei Lula: “Elke nacht vraag ik me af waarom elk land voor handel aan
de dollar gebonden moet zijn? Waarom kunnen we niet handelen in onze eigen
valuta? En waarom hebben we niet de inzet om te innoveren?”
Dit impliceert rechtstreeks dat de zich uitbreidende BRICS+ zijn eigen
munt moet ontwerpen en bevorderen (het lange, complexe proces is al begonnen),
naast het toestaan van handel in nationale valuta.
Lula’s krachtige boodschap was gericht aan het hele Zuiden. Een
Braziliaans voorbeeld is China’s ICBC die in BraziliĆ« een clearinginstelling
opzet die directe uitwisseling van yuan-reaal mogelijk maakt.
Geen wonder dat het officiƫle vod van de CIA, de Washington Post,
schuimbekkend uit de mond onmiddellijk het Deep State-oordeel uitsprak: Lula
houdt zich niet aan het dictaat van de “op regels gebaseerde internationale
orde”.
Dat betekent dat de Deep State achter Lula en zijn regering aan zal gaan
– helemaal opnieuw, en alles in het werk zal stellen om deze te destabiliseren.
Want wat Lula zei, is precies wat Saddam Hoessein en kolonel Kadaffi in het
verleden zeiden – en probeerden uit te voeren.
Lula zal dus alle hulp nodig hebben die hij kan krijgen. Nogmaals, “Zhiyin”.
Op deze manier heette Xi Lula officieel welkom in Peking. Zeer weinig
mensen in de wereld, niet-Chinezen, begrijpen dat wanneer iemand van Xi’s
statuur je recht voor je neus vertelt dat je “een oude vriend van China” bent,
dit het is.
Video
link: https://youtu.be/wK9TNtvqRas
Alle deuren staan open. Ze vertrouwen je, omarmen je, beschermen je,
luisteren naar je, helpen je in tijden van nood en zullen altijd hun best doen
om de vriendschap dicht bij hun hart te houden.
En daarmee eindigt voor nu ons verhaal van “boezemvrienden” op weg naar Peking.
De BRICS-vriend heeft het allemaal goed begrepen. Voor de NAVO-staanse kleine
koning die ervan droomt een echte soevereine leider te worden, staat het moment
van de waarheid voor de deur.
Copyright ©
2023 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/alle-wegen-leiden-naar-beijing/