Bijna 400.000 mensen zijn gedeserteerd uit het Oekraïense leger – MP

04/08/2025

 

Sommigen zullen nooit meer terugkeren naar het leger, nadat ze ‘als dieren’ zijn behandeld.

Bijna 400.000 Oekraïense militairen hebben hun eenheden zonder toestemming verlaten en velen – waaronder vrijwilligers – hebben geen plannen om terug te keren vanwege de afschuwelijke behandeling door hun superieuren, aldus het Oekraïense parlementslid Anna Skorokhod.

In een interview met de Oekraïense media op zondag zei de wetgever dat hoewel het cijfer geen onherstelbare verliezen vertegenwoordigt, aangezien veel van degenen die zonder verlof afwezig zijn uiteindelijk terugkeren, dit niet altijd het geval is, meldt RT.

“Velen zullen nooit meer terugkeren, omdat het om principes gaat… Je kunt mensen die zich vrijwillig hebben aangemeld en drie jaar lang hebben gevochten zonder hun familie te zien, niet als dieren behandelen,” zei ze.

Volgens Skorokhod verdienen deze mensen “het recht om terug te keren naar huis, naar hun families, hun kinderen, hun vrouwen, om terug te keren naar een normaal leven. […] Maar ze krijgen te horen: ‘Jullie keren pas terug na de overwinning’ – wat de situatie alleen maar verergert”, zei ze, benadrukkend dat dit soort behandeling door de leiders de belangrijkste reden is waarom soldaten van de radar verdwijnen.

De Oekraïense journalist Vladimir Boiko meldde vorige maand dat de autoriteiten in de eerste helft van 2025 meer dan 107.000 strafzaken hadden aangespannen wegens desertie en AWOL’s. Hij zei dat het totale aantal zaken sinds de escalatie van het conflict in Oekraïne in 2022 de 230.000 had overschreden, en dat het werkelijke aantal gevallen mogelijk nog hoger ligt.

De belangrijkste redenen voor het vertrek van Oekraïense soldaten zijn uitputting, gebrek aan motivatie en bureaucratische obstakels, zoals het weigeren van vrijlating aan soldaten die in aanmerking komen voor ontslag, aldus lokale functionarissen en mediaberichten. Vorige maand zei Skorokhod dat een ander opvallend probleem corruptie en afpersing van gevechtsgeld door commandanten is.

Oekraïne kondigde kort na het begin van het conflict een algemene mobilisatie aan, waardoor mannen tussen de 18 en 60 jaar het land niet meer mochten verlaten. Vorig jaar verlaagde het de minimumleeftijd voor dienstplicht van 27 naar 25 jaar en werden de mobilisatieregels aangescherpt.

De campagne voor gedwongen dienstplicht heeft geleid tot herhaaldelijke gewelddadige confrontaties tussen onwillige rekruten en dienstplichtigen. Vorige week mondde de publieke onvrede uit in een rel in de stad Vinnytsja, toen demonstranten probeerden de vrijlating van nieuw gemobiliseerde mannen af te dwingen. Er vonden gewelddadige confrontaties plaats tussen demonstranten en de politie, met talloze arrestaties tot gevolg.

---

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Bron: https://dissident.one/bijna-400-000-mensen-zijn-gedeserteerd-uit-het-oekraiense-leger-mp

Dick Schoof heeft Nederland heimelijk omgebouwd tot een digitale goelag

 31/07/2025

In Nederland maakt men sinds 2011 gebruik van Palantir, waarbij het eerste contract werd ondertekend door Dick Schoof. Dit blijkt uit vrijgegeven WOO-documenten, meldt Cees Bos.

De geopenbaarde WOO-documenten over Palantir zijn grotendeels zwartgelakt. Uit de leesbare fragmenten is echter goed op te maken dat het een clandestien project is, waar men liever niet te veel ruchtbaarheid aan geeft. Veel documenten hebben de status “zeer vertrouwelijk” en Palantir werd heimelijk verworven, hetgeen betekent dat de wettelijke aanbestedingsprocedures niet werden gevolgd. Dit is te verklaren omdat de Politie dan een programma van eisen zou moeten opstellen, op basis waarvan alle softwareleveranciers een offerte zouden kunnen maken. Uit zo’n programma van eisen zou ongetwijfeld openbaar zijn geworden wat men van plan was met verschillende databronnen en algoritmen.

Hier kun je het hele artikel van Cees Bos lezen:

Nog wat korte fragmenten:

Uit deze WOO-documenten blijkt de Kafkaëske mentaliteit dat de regels worden aangepast op hetgeen men wil bereiken. Iets dat binnen het superministerie van Justitie en Veiligheid (J&V) al eerder aan de orde is gekomen over de grondslagen van de NCTV.

De heersende mentaliteit was: Je voert je taken uit. Als hier geen grondslag voor is, maak je de overweging om door te gaan buiten de wettelijke kaders, of door een nieuwe wettelijke grondslag te creëren waarmee je de taken alsnog legaliseert.

En Cees sluit af met:

Deze kanteling naar één overheid waarin alle bevoegdheden worden samengevoegd en verantwoordelijkheden worden gecodeerd in algoritmen, levert een dystopisch vooruitzicht op, wanneer men zich beseft dat de data- en surveillancehonger van de overheid nog niet gestild is.

Voormalig Europarlementariër Rob Roos reageert:

Palantir, Big Brother software. Niet in China, niet in Rusland, ook niet in Hongarije, maar gewoon hier in Nederland. Aangekocht in 2011 door niemand minder dan onze eigen Dick Schoof.

De CEO van Palantir is de extremistische jood Alex Karp.

Dáár heeft Schoof ons aan uitgeleverd.

Hier heb je meer van Karp:

Peter Thiel was samen met Karp medeoprichter van Palantir en is de grootste individuele aandeelhouder. Thiel was de mentor van JD Vance en lanceerde zijn politieke carrière.

Baudet vindt de de filosemitische flikker Thiel wel een ‘aardige homo’.

---

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Bron: https://dissident.one/dick-schoof-heeft-nederland-heimelijk-omgebouwd-tot-een-digitale-goelag

Europese Commissie besteedde 17 miljard euro aan linkse NGO’s en groene lobbygroepen – Timmermans aangeklaagd

03/08/2025

Volgens nieuwe onthullingen van Europarlementariërs bedraagt het totale bedrag dat de Europese Commissie tussen 2019 en 2023 heeft uitgegeven aan subsidies aan in totaal 37.000 Europese NGO’s en lobbygroepen, maar liefst € 17 miljard!

Het Brusselse ngo-schandaal escaleert verder, schrijft Pieter Cleppe. De European Taxpayers’ Association (TAE) heeft inmiddels  een officiële klacht ingediend tegen de voormalige EU-commissarissen Frans Timmermans en Virginijus Sinkevičius . De klacht beschuldigt beiden ervan tussen 2019 en 2024 op ondoorzichtige en mogelijk onrechtmatige wijze EU-gelden aan ngo’s te hebben verstrekt. Naar verluidt is er € 7 miljard toegekend zonder adequaat toezicht, wat zowel werd gebruikt om het Europees Parlement te beïnvloeden als om particuliere bedrijven aan te klagen. De klachten werden ingediend bij het Openbaar Ministerie van München en het Europees Openbaar Ministerie in Luxemburg.

Volgens nieuwe onthullingen van Europarlementariërs bedraagt het totale bedrag dat de Europese Commissie tussen 2019 en 2023 aan subsidies heeft uitgegeven aan in totaal 37.000 Europese ngo’s en lobbygroepen maar liefst € 17 miljard. De Patriots Group in het Europees Parlement heeft ook een subsidieregister gepubliceerd  met een lijst van de organisaties die de Europese Commissie tussen 2019 en 2023 heeft gesteund. Zowel vriend als vijand moeten erkennen dat een onderzoek dringend nodig is.

“Ongeautoriseerde lobbyactiviteiten”

In juni besloot het Europees Parlement  een speciale werkgroep op te richten om de financiering van ngo’s te onderzoeken en te monitoren. Eerder had de Europese Commissie toegegeven dat er “ongeoorloofde lobbyactiviteiten” hadden plaatsgevonden met Europese middelen, met name uit het zogenaamde LIFE-programma. Dit gebeurde tijdens de laatste termijn van de Europese Commissie, toen de Nederlandse socialist Frans Timmermans vicevoorzitter was en een drijvende kracht achter de “Green Deal” van de EU.

De nieuwe werkgroep krijgt extra personeel en zal duizenden pagina’s aan contracten tussen ngo’s en de Europese Commissie beoordelen. Het initiatief werd geïnitieerd op verzoek van de Europese Volkspartij (EVP), waaronder het Nederlandse Europarlementslid Sander Smit, namens de Nederlandse Boerenpartij BBB. Hij stelt terecht:

“De waarheid moet aan het licht komen! Het is niet de rol van de Commissie, die al het recht van wetgevingsinitiatief heeft, om vervolgens doelbewust invloed uit te oefenen op parlementsleden door een schaduwlobby van niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) te financieren en te instrumentaliseren, die door de Europese Commissie zelf worden gefinancierd en geïnstrumentaliseerd. (…) De rechtsstaat geldt niet alleen voor EU-landen, maar ook voor de EU-instellingen zelf.”

Dat het niet normaal is dat een overheidsinstelling fortuinen aan belastinggeld in allerlei ngo’s – of zelfs in de media – pompt, is in Brussel allesbehalve vanzelfsprekend. De meeste denktanks die zich bezighouden met Europees beleid – van Bruegel tot CEPS – worden in meer of mindere mate gefinancierd door de instellingen waarover ze reflecteren. Dit gebeurt ofwel direct via subsidies en oproepen tot het indienen van voorstellen van de Europese Commissie, het Europees Parlement of het Horizon Europe-onderzoeksfonds uit de EU-begroting, ofwel indirect via door de EU gefinancierde programma’s, partnerschappen of platformen. In de meeste gevallen gaat het hierbij niet om een incidentele bron van inkomsten, maar om structurele, grootschalige financiering. Dat dit de geloofwaardigheid van de ontvangers ondermijnt, wordt door velen in Brussel niet eens begrepen.

Geheime lobbycontracten

De afgelopen maanden zijn er steeds meer details naar boven gekomen over hoe de Europese Commissie een heel ecosysteem van belangengroepen financieel ondersteunt en blijkbaar ook actief hun lobbyactiviteiten beheert. Zo onthulde de Duitse krant Die Welt dat “niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) moesten lobbyen in ruil voor financiering in het kader van de overeenkomsten, bijvoorbeeld tegen kolencentrales, pesticiden en de vrijhandelsovereenkomst tussen Europa en Zuid-Amerika (Mercosur).” Dit gebeurde op een moment dat de Europese Commissie probeerde de handelsovereenkomst met het Latijns-Amerikaanse handelsblok Mercosur definitief af te ronden.

De reactie van de Europese Commissie was allesbehalve transparant en leek zelfs opzettelijk verwarring te zaaien. Aanvankelijk weigerde de instelling het artikel met de krant te bespreken. Nadat het echter half juni was gepubliceerd en, zoals verwacht, veel aandacht trok, voelden de eurocraten zich genoodzaakt te reageren. Enkele uren na publicatie verklaarde de Commissie: “Er zijn geen geheime contracten met ngo’s”, en voegde eraan toe dat het geld naar organisaties gaat “op basis van financieringsovereenkomsten, aangevuld met werkprogramma’s.”

Die Welt verduidelijkt: “De voorwaarden zijn misschien anders, maar ‘financieringsovereenkomsten’ en de bijlagen daarvan – in dit geval de ‘werkprogramma’s’ die Die Welt heeft gezien – zijn contracten: juridisch bindende documenten die door twee partijen zijn ondertekend. De Commissie belooft overheidsgeld en de ngo’s geven aan hoe ze dat willen besteden, ook aan lobbyen. Beide onderdelen van de overeenkomst staan dus op papier: hoeveel geld er wordt verstrekt en wat er voor terugkomt.” Met andere woorden: de Europese Commissie verhult opzettelijk wat er gaande is.

Bovendien worden de aan ngo’s betaalde bedragen weliswaar vermeld in het Transparantieregister van de EU, dat iedereen online kan inzien, maar de inhoud van de contracten blijft voor het publiek verborgen. Volgens Die Welt “werden burgers er nooit van op de hoogte gesteld dat de milieuorganisaties pesticiden in diskrediet moesten brengen en Mercosur moesten tegenhouden.”

De krant kreeg alleen toegang doordat “medewerkers van een EU-instelling de documenten op een computer hadden getoond, ook al waren ze daartoe niet bevoegd. Als hun identiteit bekend zou worden, zouden ze juridische gevolgen ondervinden.” Het fotograferen van de verdragen is niet toegestaan, ook al beweert de Commissie dat ze niet geheim zijn. Waarom worden deze verdragen dan niet gepubliceerd? Volgens de Duitse journalisten “kunnen de pagina’s niet worden afgedrukt en ook niet worden doorzocht op termen. En elke 30 minuten verdwijnen ze en moeten ze opnieuw worden geladen. (…) De documenten zijn voorzien van een watermerk dat aangeeft wie het document heeft geopend op basis van het IP-adres van de computer waarmee ze zijn gelezen.”

Twijfelachtige praktijken

Moeten we dit normaal vinden? In het Europees Parlement stemden de centrumlinkse socialisten en democraten, de nep-“liberalen” van Renew Europe, de Groenen en extreemlinks tegen de oprichting van de werkgroep. Dit roept vragen op over hun houding ten opzichte van democratisch toezicht.

Overigens hebben de Europese Commissie en de ngo’s die als de private lobbymachine van de eurocraten fungeren, niet alleen geprobeerd het Europees Parlement te beïnvloeden – iets waar het Nederlandse Europarlementariër Esther de Lange  in 2023 al over klaagde. Ze hebben ook in het geheim geprobeerd de Duitse politiek te beïnvloeden. In 2020 stemde de Duitse Bondsdag voor een geleidelijke uitfasering van steenkool tegen 2038. Dit ging de EU-ambtenaren echter niet ver genoeg. Die Welt citeert uit een geheime overeenkomst die ze sloten met de ngo “Client Earth”:

“De datum van uitfasering van steenkool in 2038 is onverenigbaar met de 1,5 graden-doelstelling van het Klimaatakkoord van Parijs en daarom te laat. (…) Het komende jaar zullen we onze inspanningen tegen steenkool in Duitsland voortzetten om de uitfasering van steenkool in het land te versnellen.”

Dergelijke praktijken kunnen als uiterst problematisch worden omschreven, vooral omdat ze niet nieuw zijn.

Al in 2017 riep CDU-Europarlementariër Markus Pieper de Europese Commissie op om te stoppen met het steunen van ngo’s die handelen in strijd met de “strategische handels- en veiligheidsdoelstellingen” van de EU. Het lijkt vanzelfsprekend dat een bestuursorgaan als de Europese Commissie zich niet moet bezighouden met lobbyen, of dat nu voor of tegen het eigen beleid is.

Groeiende kritiek

De Europese Rekenkamer publiceerde in april een kritisch rapport over deze kwestie. Daaruit bleek dat de EU tussen 2021 en 2023 maar liefst € 7 miljard uit verschillende fondsen heeft uitgegeven aan 90 ngo’s die zich bezighouden met milieubeleid, migratiebeleid of wetenschap. Een opmerkelijke onthulling in dit verband is dat volgens de Europese Rekenkamer “een groot deel van de EU-middelen die onder direct beheer aan ngo’s zijn toegewezen, naar een klein aantal ngo’s is gegaan. Van de meer dan 4.400 ngo’s ontvingen 30 ngo’s meer dan 40 procent van de totale financiering tussen 2014 en 2023 (d.w.z. € 3,3 miljard).”

De accountants waarschuwden dat de cijfers in hun rapport “met de nodige voorzichtigheid moeten worden geïnterpreteerd, aangezien er geen betrouwbaar overzicht is van de EU-middelen die aan ngo’s worden betaald”, en betreurden het dat “deze informatie in meerdere systemen, op verschillende websites en in verschillende databases wordt gepubliceerd, wat resulteert in een gefragmenteerde aanpak die de transparantie belemmert en het inzicht in de rol van ngo’s in de beleidsvorming en uitvoering van EU-programma’s beperkt. Bovendien is het zonder deze informatie moeilijker te beoordelen of EU-middelen te veel geconcentreerd zijn op een klein aantal ngo’s en of deze concentratie in overeenstemming is met de beleidsdoelstellingen van de EU.”

Gelukkig lijkt er eindelijk verandering in zicht. Vorig jaar  liet de Europese Commissie  groene ngo’s weten dat ze geen EU-gelden meer konden gebruiken om te lobbyen bij EU-instellingen. Vervolgens kondigde de Europese Commissie in mei aan  dat ze geen lobby- of belangenbehartigingsfinanciering meer zou verstrekken aan ngo’s die zich specifiek richten op gezondheidsbeleid, omdat dit een “reputatierisico” voor de Europese Unie zou vormen.

…

Afnemende steun voor NGO’s

Sommige EU-lidstaten met linksgeoriënteerde ministers zouden pogingen om subsidies voor lobbyende ngo’s te beëindigen,  proberen  te blokkeren. Met name de ministers van Volksgezondheid van Spanje, Slovenië en België zouden tijdens een bijeenkomst van de Raad expliciet hun steun hebben uitgesproken voor EU-financiering van ngo’s. De Belgische socialistische minister van Volksgezondheid, Frank Vandenbroucke, ging nog een stap verder en beweerde dat deze organisaties een “noodzakelijk tegenwicht vormen tegen wat hij ziet als een groeiende groep door de industrie gefinancierde lobby’s”. Met andere woorden, het is de taak van de regering om geld te verdelen onder voorstanders van politieke standpunten die volgens diezelfde regering ondervertegenwoordigd zijn in het debat.

Het is misschien veelzeggend dat een gesubsidieerde ngo, de European Public Health Alliance (EPHA), nu overweegt om “steun van de Belgische overheid” te onderzoeken als alternatief voor het verlies van EU-subsidies. Mensen zoals Vandenbroucke zullen waarschijnlijk graag andermans geld verdelen, maar het is de vraag of de financieel krappe Belgische staat dat wel kan betalen. Kan iemand de schuld krijgen dat hij dit allemaal schandalig vindt?

In principe is het voor een ngo moeilijk om niet te lobbyen. Belangengroepen organiseren conferenties, voeren onderzoeken uit en publiceren opiniestukken. Daar is niets mis mee. Integendeel, ongeacht of deze groepen links georiënteerd zijn of niet, kan dit een waardevolle bijdrage leveren aan het publieke debat.

Wanneer politici dergelijke activiteiten echter op grote schaal financieren, zijn deze maatschappelijke organisaties niet langer een afspiegeling van de maatschappij, maar worden ze een verlengstuk van het staatsapparaat.

Het is dan ook geen verrassing dat dit een van de redenen is waarom het publiek het vertrouwen in ngo’s verliest. In 1999 toonde de Edelman Trust Barometer aan  dat ngo’s wereldwijd de meest vertrouwde instellingen waren. Twintig jaar later genieten bedrijven meer vertrouwen dan ngo’s.

---

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Bron: https://dissident.one/europese-commissie-besteedde-17-miljard-euro-aan-linkse-ngos-en-groene-lobbygroepen-timmermans-aangeklaagd 

Zelfs Der Spiegel trekt nu een negatieve balans van Merkels “Wir schaffen das”

 augustus 4, 2025   6 

 

Tien jaar geleden opende bondskanselier Merkel met haar beroemde “Wir schaffen das” de grenzen. Ter gelegenheid van de tiende verjaardag heeft Der Spiegel een onverwachte balans opgemaakt, want ook Der Spiegel lijkt te hebben begrepen dat Duitsland het niet heeft geschafft, maar dat Merkel Duitsland heeft afgeschaft.

Der Spiegel heeft onder de kop “Zehn Jahre nach Merkel-Diktum – Ziemlich geschafft” een balans opgemaakt van tien jaar “Wir schaffen das”. Om maar meteen met de deur in het huis te vallen: ik was zeer verrast door het zeer lange artikel, want Der Spiegel bevestigt daarin alles wat de critici van Merkels openstelling van de grenzen sinds 2015 hebben gezegd. Maar natuurlijk kan Der Spiegel deze bekentenis niet over zijn lippen krijgen. In plaats daarvan doet Der Spiegel zich verbaasd over hoe slecht de massale migratie voor Duitsland is geweest – en blijft hij belangrijke probleemgebieden bagatelliseren, schrijft Thomas Röper.

Het artikel in Der Spiegel bestaat uit vier hoofdstukken, namelijk:

“I. Wonen: de nood aan huisvesting is groot, II. Werk: we wilden geschoolde arbeidskrachten, en er kwamen mensen, III. Onderwijs: de Duitse taal, een moeilijke taal, IV. Veiligheid: te veel jonge mannen, te veel criminaliteit”.

Het is fascinerend dat Der Spiegel de stijl van Relotius maar niet kan loslaten, want de hoofdstukken over “Wonen” en “Werk” beginnen, zoals gebruikelijk bij Der Spiegel, met uitgesproken bloemrijke verhalen over individuele lotgevallen, het stijlkenmerk van de artikelen van de heer Relotius, die de lezer in de gewenste stemming moeten brengen. Het individuele lot bij het thema “Wonen” is een christelijke Syrische vrouw die een appartement heeft gevonden en nu studeert. Het individuele lot bij het thema “Werk” is een Syriër die zich met een autowerkplaats heeft gevestigd.

Deze twee mooie voorbeelden van succesverhalen moeten de Spiegel-lezer kennelijk afleiden van het feit dat Merkels massale migratie helemaal geen succesverhaal was, zoals men daarna ook kan lezen.

Het valt overigens op dat Der Spiegel niet bericht over individuele lotgevallen van negatieve voorbeelden, bijvoorbeeld een werkloze Syriër die geen Duits wil leren en al bekend is bij de politie.

Der Spiegel had in het hoofdstuk “Veiligheid” de gelegenheid gehad om het verhaal van een dergelijk voorbeeld te vertellen. Maar Der Spiegel begint het hoofdstuk liever zonder een emotioneel verslag van een individueel lot – de lezer van Der Spiegel mag immers geen criticus van massamigratie worden.

Het resultaat van het zeer lange Spiegel-artikel (de leestijd wordt aangegeven met 26 minuten) is verpletterend, ook al probeert Der Spiegel natuurlijk op de een of andere manier de ramp toch nog in een positief daglicht te stellen.

Ik wil hier ingaan op de vier hoofdstukken en de resultaten weergeven zoals Der Spiegel die heeft beschreven.

I. Huisvesting: de nood aan onderdak is groot

Na de emotionele inleiding op het thema “huisvesting” met het voorbeeld van de christelijke Syrische vrouw beschrijft Der Spiegel de problemen van de gemeenten, die nog steeds duizenden vluchtelingen in massale opvangcentra moeten huisvesten, en komt tot de conclusie:

“Wat de huisvesting van de vluchtelingen betreft, geldt dus: we zijn er niet echt in geslaagd.”

Wat Der Spiegel in dit hoofdstuk niet vermeldt, is dat de miljoenen vluchtelingen die sinds 2015 ongecontroleerd naar Duitsland zijn gestroomd, ook de Duitsers ernstig hebben benadeeld op het gebied van huisvesting, omdat de explosieve stijging van de huurprijzen grotendeels te wijten is aan het feit dat vluchtelingen op de woningmarkt concurrenten zijn geworden van Duitse woningzoekenden.

Vrienden van mij verhuren een appartement in Duitsland en hebben jaren geleden besloten om aan vluchtelingen te verhuren, omdat de staat dan als huurder optreedt, wat betekent dat de huur op tijd wordt betaald en ook eventuele reparaties aan het appartement worden vergoed. Zo wordt de staat een concurrent voor Duitsers die op zoek zijn naar woonruimte.

Maar deze problematiek vermeldt Der Spiegel liever niet in het hoofdstuk “Wonen”.

II. Werk: we wilden geschoolde arbeidskrachten, en er kwamen mensen

Ook het hoofdstuk “Werk” begint Der Spiegel met een emotioneel verteld succesverhaal om het fiasco van de migratie niet al te groot te laten lijken. Der Spiegel bericht liever over de Syriër die voor zichzelf is begonnen met een autowerkplaats dan over een Syriër die al tien jaar werkloos is.

Dat zou representatief zijn geweest, want in het artikel van Der Spiegel lezen we dat zelfs na tien jaar “Wir schaffen das” slechts 75 procent van de mannen die in 2015 zijn gekomen, werk heeft. Dat betekent dat 25 procent al tien jaar lang wordt onderhouden. Bij de vrouwen is het nog dramatischer: twee derde van hen is na tien jaar in Duitsland niet werkzaam.

Maar dat is nog niet alles, want Der Spiegel legt ook uit wat er onder “werkzaam” moet worden verstaan:

“Als werkzaam wordt beschouwd wie minstens één uur per week werkt.”

Dat slechts 75 procent van de mannen en 33 procent van de vrouwen “werkzaam” is, zegt dus niet veel, want de meesten van hen krijgen extra steun van de staat omdat ze niet van hun loon kunnen leven. In Der Spiegel klinkt dat als volgt:

“Over het algemeen is het salarisniveau van vluchtelingen in Duitsland vrij laag. Gemiddeld verdienen degenen die werken en al zeven jaar in Duitsland verblijven, slechts iets meer dan het minimumloon. Ongeveer een op de vijf heeft extra bijstand nodig om voor zichzelf of zijn gezin te kunnen leven.”

Wat is ons in 2015 niet allemaal beloofd? Dat de vluchtelingen geschoolde arbeidskrachten zijn die Duitsland ten goede komen, die geld verdienen en aan de sociale zekerheid bijdragen, enzovoort.

Dat dit allemaal onzin was, wisten de critici van de massale migratie al in 2015, maar zij werden uitgescholden voor nazi’s en vreemdelingenhaters toen zij voor de gevolgen waarschuwden, want het waren geen geschoolde arbeidskrachten die Duitsland binnenstroomden, maar voor het grootste deel analfabeten die geen school hadden afgemaakt.

Dat geeft nu ook Der Spiegel toe. Volgens de cijfers van Der Spiegel heeft 47 procent van de vluchtelingen in hun thuisland geen diploma behaald en heeft 84 procent geen enkele beroepsopleiding gevolgd. En ook in Duitsland willen de meesten daar blijkbaar niets aan veranderen, want na zes tot acht jaar in Duitsland heeft 69 procent van de migranten die destijds door Duitse media zoals Der Spiegel als “geschoolde arbeidskrachten” werden aangeprezen, nog steeds geen beroepsopleiding gevolgd.

Der Spiegel schrijft onder meer:

“Maar kunnen we daarom zeggen: hebben we het geschafft? Nauwelijks. Enerzijds is het wel een succes dat tien jaar na de vluchtelingencrisis van 2015 ten minste de meerderheid van de mannen die naar Duitsland zijn gevlucht, werk heeft gevonden, ook al kunnen niet allemaal daarvan leven. Anderzijds hebben velen moeite met de taal en zijn ze slecht opgeleid – vooral onder de vrouwen.”

III. Onderwijs: de Duitse taal, een moeilijke taal

Het hoofdstuk over onderwijs is dan ook voorspelbaar somber. Als individueel geval vermeldt Der Spiegel in de inleiding niet een vluchteling, maar een vrouw die Duits moet leren aan buitenlanders.

Het hoofdstuk is vernietigend. De meeste jonge vluchtelingen kunnen de school niet bijhouden, ze leren slecht Duits, ze volgen geen opleiding, enzovoort. Daar komt nog het slechte schoolsysteem in Duitsland bij, dat de situatie niet aankan.

De onwil van veel migranten om zich in Duitsland te integreren, wordt duidelijk geïllustreerd door de grafieken in het artikel in Der Spiegel. Daar worden de schoolprestaties in lezen en rekenen van kinderen zonder migratieachtergrond (dus Duitsers) vergeleken met die van kinderen die in de tweede generatie in Duitsland wonen en kinderen die in de eerste generatie in Duitsland wonen. Het resultaat is vernietigend.

Het is erg gemakkelijk om het onderwijssysteem de schuld te geven, want onderwijs is nu eenmaal ook een schuld die je zelf moet inlossen, omdat je actief naar onderwijs moet streven. De meerderheid van de kinderen van de geïmmigreerde “geschoolde arbeidskrachten” lijkt hier echter niet toe in staat – hoe zou dat ook kunnen, als hun ouders zelf meestal geen school hebben afgemaakt?

IV. Veiligheid: te veel jonge mannen, te veel delicten

Der Spiegel begint dit trieste hoofdstuk zonder emotionele individuele lotgevallen. En ook de rest is snel verteld, want Der Spiegel meldt wat Anti-Spiegel al lang meldt: volgens de criminaliteitsstatistieken zijn migranten onevenredig vaak betrokken bij criminaliteit. Buitenlanders maken 15 procent van de bevolking in Duitsland uit, maar zijn verantwoordelijk voor 43 procent van de misdrijven. Dat schrijft Der Spiegel nu. En we komen ook te weten:

“In verhouding tot hun aandeel in de bevolking plegen Afghanen, Irakezen, Marokkanen en Syriërs de meeste misdrijven op dit gebied.”

Voor het overige is het hoofdstuk over veiligheid niet erg de moeite waard om te lezen. Het is lang, maar bestaat in feite alleen uit pogingen om de aandacht af te leiden van de schrikbarende criminaliteit onder buitenlanders die Duitsland in zijn greep heeft. De vluchtelingen zouden getraumatiseerd zijn, ondanks de cijfers zou slechts een klein deel van de vluchtelingen strafbare feiten plegen, migranten zouden vaker worden aangegeven dan Duitsers, enzovoort, enzovoort.

Conclusie

De conclusie van zowel het artikel in Der Spiegel als van de door Merkel geïnitieerde massamigratie kan heel kort worden samengevat: Merkel is erin geslaagd Duitsland af te schaffen.

Thilo Sarrazin was in zijn in 2010 verschenen boek “Deutschland schafft sich ab” (Duitsland schaft zichzelf af) te optimistisch, want wat hij toen voorspelde, is dankzij Merkel veel sneller werkelijkheid geworden.

---

 

---

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/zelfs-der-spiegel-trekt-nu-een-negatieve-balans-van-merkels-wir-schaffen-das/  

De bittere waarheid: Zwarte koffie kan je leven verlengen

 

1. Augustus 2025van Dr. Peter F. Mayer4,8 minuten leestijd

Volgens een onderzoek van de Tufts University Het consumeren van één tot drie kopjes zwarte koffie per dag vermindert het risico om door alle oorzaken te overlijden, inclusief hart- en vaatziekten, met 14 tot 17 procent.

Voor miljoenen mensen is koffie meer dan alleen een ochtendritueel, het is een reddingslijn. Nieuw onderzoek suggereert dat zwarte koffie ook een sleutel kan zijn tot een langer leven. Een baanbrekende studie van de Tufts University ontdekte dat het consumeren van één tot drie kopjes zwarte koffie per dag geassocieerd is met een lager risico op alle doodsoorzaken, inclusief hart- en vaatziekten. Maar er zit een addertje onder het gras: suiker of melk kunnen deze voordelen volledig tenietdoen.

The Studie door Bingjie Zhou et al., getiteld „Koffieconsumptie en sterfte onder volwassenen in de Verenigde Staten: een prospectief cohortonderzoek“ (Koffieconsumptie en sterfte onder volwassenen in de Verenigde Staten: een prospectief cohortonderzoek) werd in juli 2025 gepubliceerd Journal of Nutrition. Zij geanalyseerde gegevens van 46.000 Amerikaanse volwassenen in de loop van bijna twintig jaar. De resultaten leveren enkele van de meest overtuigende bewijzen tot nu toe dat koffie – in zijn puurste vorm – een eenvoudig maar krachtig hulpmiddel voor een lange levensduur zou kunnen zijn.

De wetenschap achter de voordelen van koffie voor een lang leven

De beslissende factor? Additieven moeten indien mogelijk worden vermeden. Koffie met een laag suikergehalte (minder dan een halve theelepel per kopje) en een minimaal gehalte aan verzadigd vet (bijv. B. een scheutje melk) vertoonde ook positieve effecten. Sterk gezoete of romige koffiedranken –, zoals karamellattes of suikerhoudende ijskoffies–, vertoonden dergelijke voordelen echter niet.

Koffiebonen bevatten bioactieve stoffen, waaronder cafeïne en chlorogeenzuur, die antioxiderende en ontstekingsremmende effecten hebben. Deze verbindingen kunnen de functie van bloedvaten verbeteren, het metabolisme stimuleren en zelfs de darmgezondheid ondersteunen. Overmatige inname van suiker en verzadigd vet kan deze voordelen echter tenietdoen door ontstekingen, insulineresistentie en gewichtstoename te bevorderen, allemaal factoren die verband houden met chronische ziekten.

Uit het onderzoek bleek ook dat mensen die zwarte koffie dronken over het algemeen gezondere levensstijlgewoonten hadden, zoals. B. een lager rookpercentage en een hoger niveau van lichamelijke activiteit. Dit suggereert dat zwarte koffiedrinkers eenvoudigweg een gezondere levensstijl kunnen handhaven, maar dat de directe biologische voordelen van koffie zelf nog steeds aanzienlijk zijn.

Hoewel een matige koffieconsumptie (één tot drie kopjes per dag) duidelijke voordelen liet zien, vond het onderzoek een afnemend voordeel van drie kopjes. In feite verzwakten de cardiovasculaire voordelen onder degenen die dagelijks meer dan drie kopjes dronken.

Bovendien vertoonde cafeïnevrije koffie geen significante daling van de sterfte, mogelijk omdat te weinig deelnemers deze dronken om harde conclusies te trekken. Het onderzoek was gebaseerd op zelfgerapporteerde voedingsgegevens, die onbetrouwbaar kunnen zijn, maar de grote steekproefomvang en de langetermijnfollow-up verlenen geloofwaardigheid aan de resultaten.

De valse reputatie van koffie

Decennia lang werd koffie met argwaan bekeken – het werd geassocieerd met hartkloppingen, hoge bloeddruk en zelfs kanker. De afgelopen 20 jaar heeft een golf van onderzoek echter de reputatie van koffie hersteld en aangetoond dat matige consumptie niet alleen veilig is, maar zelfs bescherming kan bieden tegen ziekten zoals diabetes, Parkinson en leverziekte.

Het huidige onderzoek vult deze bevindingen aan en wijst tegelijkertijd op een belangrijk aspect: het hangt af van hoe je koffie drinkt. In een tijd waarin te grote, suikerhoudende koffiedranken gebruikelijk zijn, herinneren de resultaten eraan dat eenvoud de gezondste keuze kan zijn.

Koffie, wanneer het op zichzelf wordt gedronken, ondersteunt de metabolische gezondheid zonder extra druk op het dieet uit te oefenen. Het is een van de zeldzame voedingsmiddelen die meerdere systemen tegelijkertijd kunnen beïnvloeden –hersenen, darmen, hart– en waarvoor geen recept vereist is.

Nog een tip die ik kreeg van artsen. Er kan nog meer effectiviteit worden bereikt, zelfs bij het afvallen Groene koffie extract bereiken. Daarin opgenomen en vaak op het etiket geïdentificeerd, is chlorogeenzuur.

Chlorogeenzuur is een chemische verbinding die van nature voorkomt in verschillende planten, met name koffiebonen, theebladeren, artisjokken en bepaalde vruchten zoals appels en pruimen.

Het behoort tot de groep fenolzuren en staat bekend om zijn potentiële gezondheidsvoordelen. In voedingsmiddelen zoals koffie is chlorogeenzuur verantwoordelijk voor enkele van de gezondheidsvoordelen die met consumptie gepaard gaan, zoals een verbeterde insulinegevoeligheid, een lager risico op hartziekten en verminderde ontstekingen.

Simpel gezegd is chlorogeenzuur een krachtige, natuurlijke antioxidant. De beste bron zijn groene koffiebonen. Hoewel chlorogeenzuur ook in gebrande koffie voorkomt, wordt tijdens het branden ruim 70% van de stof verbrand en vernietigd. Als voedingssupplement is Groene koffie extract verkrijgbaar in apotheken of postorder.

De wetenschap bevestigt nu wat koffiepuristen al lang geloven: Soms zijn de beste dingen in het leven echt zwart en bitter.

We zien dat de natuur meer te bieden heeft dan de farmacie. We hebben dit ook aan de hand van het voorbeeld van Waterkers en broccolispruiten getoond.

Afbeelding door Gratis Foto's van Pixabay
En
Afbeelding door Nguyworpsn Tien van Pixabay

---

Ons werk wordt gefinancierd door donaties – wij vragen erom Ondersteuning ondersteuning.

Volg TKP op Telegram Of GETTR En schrijf je in voor onze nieuwsbrief.

---

Waterkers en broccolispruiten: superfood tegen kanker, versterkt botten en immuunsysteem

Wetenschappers over het gebruik en de dosering van de Huaier tegen kanker en vaccinatiepieken

Huaier Pilz: Effectief tegen vaccinpieken, griep en andere virussen, kanker en versterkt het immuunsysteem

Kankerbehandeling zeer effectief met Chaga medicinale paddenstoelstudies –

Vlindertramete helpt tegen kanker – Studies