Wie maken ons toch altijd wijs
dat oorlog onvermijdelijk is — en hoe vaak trappen we er nog in?
Stefan Noordhoek
Sep 19, 2025
“Russische drones
in Polen!”
Wát zeg je?
Hoe bedoel je?
En waarom zou dat zijn?
Een bizarre
situatie, niets lijkt te kloppen. Geen motief. Geen slachtoffer, geen modus operandi en eigenlijk geen wapen.
Wat is hier aan de hand? Wat is er werkelijk gebeurd en wat is het bewijs?
En terwijl je nog
met je ogen knippert, lijken de nieuwslezers, de experts en de trouwe
Nieuwsuur-kijkende buurman alles al te weten. Mark snapt het. Voor de camera en
trots en bloeddorstig schouderkloppend naast schijnbaar moedige F-35 piloten.
Ursula wist het. En
balt de amechtige knuistjes.
Reuters duidt het:
“Putin!” En de NAVO weet het: “Artikel 5!”
Onze westerse media
brengen in koor het verhaal alsof het vaststaat: Rusland heeft
zojuist Polen aangevallen.
Een daad van
oorlog. Helder. Toch?
Het beeld valt
soepeltjes in de onderbuik en bevestigt (onbewust) wat we eigenlijk decennialang
al wisten. En zeker de laatste jaren telkens beter weten. Of ja, ‘weten’? Wat
ons in ieder geval al sinds 30 jaar is ingepeperd. Elk jaar, elke maand en elke
dag: “Rusland is de agressor, Putin een boosaardig monster.”
Het decor stort in
Maar wat gebeurt
er? Een week later begint het verhaal al te rafelen. Want waarom zou Poetin
Polen aanvallen? Militair levert het geen enkel voordeel op. Politiek zou het
catastrofaal zijn. Publiekelijk heeft hij er alles bij te verliezen. De de
grondoorlog in Oekraïne reeds gewonnen. Elk motief ontbreekt.
Dan de feiten. Geen enkele drone was uitgerust met
explosieven. Raar voor een aanvalsmacht. Wat werd neergehaald of zelf
neerstortte, bleek te bestaan uit opgelapte
rommel: oude Russische modellen, provisorisch bij elkaar gehouden met duct-tape.
En vrij essentieel: de drones hadden niet eens de actieradius om
gelanceerd vanuit Rusland Polen te kunnen bereiken. In één nacht vuurt Rusland
ca 800 drones mét explosieven af op militaire doelen in Oekraïne.
Burgerslachtoffers? Vrijwel geen. Maar de 20 bij elkaar geraapte
verkenningsdrones zonder explosieve lading, die op magische wijze Polen
bereikten, zouden veel Poolse burgers hebben gedood?
Poolse burgers fotografeerden de wrakken,
peuterden ze open, kinderen liepen met losse onderdelen rond. Bewijs van een
“vreselijke aanval” was er niet. Integendeel: de beelden toonden lichtgewicht
drones van piepschuim en metaal, nauwelijks in staat meer schade te veroorzaken
dan een gevallen sportvliegtuigje.
Toch werden foto’s
van een Pools huis met een weggeblazen dak breed uitgemeten in internationale
media. Buurtbewoners herkenden het onmiddellijk: stormschade, al
maanden oud.
Er kwamen bovendien
berichten dat de drones niet uit Rusland kwamen, maar vanuit West-Oekraïne
zouden zijn gelanceerd — oude buitgemaakte modellen, opgeknapt en in groepjes
van twintig tegelijk de lucht in gestuurd. Zelfs via Wit-Rusland zouden ze zijn
gevlogen. En de Belarussische luchtmacht (bondgenoot van Rusland) waarschuwde
Polen direct dat er drones onderweg waren naar het Poolse luchtruim.
Kortom: de feiten
passen niet bij het oorspronkelijke verhaal. Het
beeld van een “agressieve aanval van Poetin op Polen” houdt geen stand.
In tegendeel.
Een klassiek
patroon
Alles wijst op een
klassieke false flag: een aanval die je zelf in scène zet, maar presenteert alsof de vijand
het deed — zodat je daarna een excuus hebt om terug te slaan.
False flags zijn
helaas niets nieuws. Het script voor een false flag is zo oud als de mensheid.
Nero die Rome liet
branden en de christenen als dader aanwees. De Britse geheime dienst die de
moord op Franz Ferdinand orchestreerde — hét startschot voor de Eerste
Wereldoorlog. Pearl Harbour het excuus voor de Verenigde Staten om zich in de
Tweede Wereldoorlog te mengen. De Golf van Tonkin de smoes om in de Vietnam
oorlog te stappen. Herinner je de ‘Weapons of Mass Destruction’ nog? De
massavernietigingswapens die Saddam Hoessein in Irak zou hebben? Klaar om de
wereld mee aan te vallen? Die waren er alleen niet. Het bleek een leugen. Maar
de leugen legitimeerde wel een oorlog waar een miljoen mensen stierven. Of
NordStream, eerst onmiskenbaar “blown to pieces by evil Putin” – nadat
Joe Biden en Victoria Nuland beiden in de maanden voorafgaand aan de sabotage
in persconferenties trots hadden verklaard dat “if Russia sets foot in
Ukraine, one way or the other, Nordstream will cease to exist”. Maar
inmiddels kennelijk toch door Oekraïne1 opgeblazen.
Je moet het maar blijven volgen. En oh ja, die Russische raket die een jaar
geleden Polen zou hebben geraakt en ook al reden had moeten zijn om als NAVO de
oorlog te verklaren aan Rusland? Dat was aanvankelijk “onaanvaardbare Russische
agressie”, maar één dag later stilletjes teruggebracht tot een “Oops, Oekraïens
foutje”.
Het refrein
Steeds hetzelfde
script: eerst het koor van de media, luid, eendrachtig, verontwaardigd.
Schreeuwend om haat, om vergelding, om oorlog. Daarna, weken of maanden later,
de stille correctie. Op z’n best zacht en omfloerst gefluisterd, weggestopt
rechts onderaan op pagina zeven.
De echte vraag
De vraag is
namelijk niet óf we belogen worden.
De vraag is: wat doen we ermee?
Laten we ons keer
op keer tegen elkaar opzetten, overtuigd dat we de ander moeten haten? Dat zij
de vijand is en oorlog onvermijdelijk?
Of leren we beter
kijken? Achter de coulissen, waar waarheid en leugen strijden om hetzelfde
podium. Want hoe zwaar ook de gordijnen, de waarheid vindt vroeg of laat altijd
een kier om door te breken.
En als het licht op
de geschiedenis schijnt, hebben we ons dan laten meevoeren in haat en geweld,
in “3% naar de NAVO”, “investeren in een oorlogseconomie!” en in “hoe
sneuvelbereid zijn jouw kinderen?”.
Of hebben we ons
hoofd koel gehouden en ons hart warm?
Laat je niet voorliegen.
Noten:
1
Het schijnbaar
geaccepteerde ‘mainstream’ dat bepaalde facties in Oekraïne op eigen
initiatief, een klein team en een paar ton aan funding en een zeilbootje deze
immens complexe operatie hebben geklaard is uiterst onwaarschijnlijk. De meest
plausibele verklaring is die van Pullitzerprijs winnende internationaal
gerenommeerde journalist Seymour Hersh die op basis van tientallen
getuigenverklaringen vanuit de inlichtingen- en militaire diensten de
gebeurtenissen reconstrueerden. De VS die onder dekking van een grootscheepse
NAVO marine oefening samen met diepzeeduikers van de Noorse marine in het
geheim springladingen aanbrengen op de NordStream pijpleidingen. En deze
maanden later op afstand tot ontploffing brengen.
Subscribe to 🅆 🄰 🅃 🄰 🄻 🅂
By Stefan Noordhoek · Launched 4 years
ago
Artikelen over 'kleine dingetjes' die ertoe doen,
zoals: vrijheid, wetenschap en feiten
By
subscribing, I agree to Substack's Terms of Use, and acknowledge its Information Collection Notice and Privacy Policy.
Bron : https://watals.substack.com/p/drones-in-polen-haat-in-de-headlines?img=https%3A%2F%2Fsubstack-post-media.s3.amazonaws.com%2Fpublic%2Fimages%2F3e07f101-b1a6-42d8-9b9c-0adb5d66a599_1920x720.png&open=false