Glazen flessen bevatten meer microplastics dan plastic flessen !

 

Analyse door Dr. Jozef Mercola

26 augustus 2025

 

          Video Link: https://youtu.be/lW8M783aVI0

HET Verhaal in één oogopslag

 

·    Uit een onderzoek van de Franse overheid bleek dat glazen flessen vijf tot vijftig keer meer microplastics bevatten dan plastic flessen, meestal van de geverfde doppen die ze afsluiten

·    Onderzoekers ontdekten dat de microscopisch kleine plastic fragmenten in met glas verpakte dranken overeenkwamen met de chemische samenstelling van de verf met flesdop, en niet met het glas zelf

·    Wanneer de flesdoppen vooraf werden gereinigd met gefilterde lucht en ethanol, daalden de microplasticniveaus met meer dan 60% —, wat aantoont dat dit probleem vermijdbaar is met eenvoudige veranderingen

·    Veel mensen consumeren nu ongeveer 5 gram plastic per week — het gewicht van een creditcard — uit voedsel, drinkwater en zelfs uit het inademen van vervuilde lucht

·    Microplastics hopen zich op in uw organen, vooral in de hersenen, waar ze ontstekingen veroorzaken, de bloedstroom belemmeren en cognitieve achteruitgang en neurodegeneratie versnellen

 

Glazen flessen worden al lang gepromoot als het veiligere, schonere alternatief voor plastic. Je hebt die boodschap waarschijnlijk al tientallen keren gehoord — kies glas om chemische uitloging, weekmakers of milieuschade te voorkomen. Maar uit een recent onderzoek is gebleken dat dit advies niet meer zo accuraat of betrouwbaar is.

Volgens nieuw onderzoek worden dranken die in glazen flessen zijn bewaard, geladen met onverwachte hoeveelheden microplastics die — hoger zijn dan wat in veel plastic flessen wordt aangetroffen. Als u uw aankopen heeft verschoven naar glas, in de veronderstelling dat u plastic volledig vermijdt, moet u misschien goed kijken naar wat het onderzoek zegt, zodat u slimmere en veiligere keuzes kunt maken.

                 Video Link: https://youtu.be/ssZkid_ek4A

Franse studie vindt verrassende hoeveelheden microplastic in glazen flessen

In een recent onderzoek, uitgevoerd door Agence Nationale de Sécurité Sanitaire (ANSES), de Franse overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor voedsel, milieu en gezondheid en veiligheid op het werk, werden verschillende lokale dranken onderzocht die in verschillende soorten containers werden verkocht om te bepalen hoeveel microplastics ze bevatten. De studie, gepubliceerd in de Journal of Food Composition and Analysis, had tot doel vast te stellen of de verpakking invloed heeft op het niveau van microplastics dat in de dranken wordt aangetroffen.¹

•Bij het onderzoek waren in totaal 79 drankmonsters betrokken — Deze omvatten stilstaand en bruisend water, frisdrank, ijsthee, limonade, bier en wijn. De dranken werden verpakt in een grote verscheidenheid aan containertypen, zoals glazen flessen, plastic flessen, metalen blikjes, kartonnen stenen en cubitainers (grote zachte containers). Deze diversiteit was essentieel omdat het team hierdoor de inhoud van microplastic in verschillende verpakkingsmaterialen kon vergelijken onder realistische, in de handel verkrijgbare omstandigheden.

•De onderzoekers voerden strikte besmettingscontrolemaatregelen in — Elke fles werd geopend onder een laminaire stromingskast, een steriele omgeving die stof en verontreinigingen in de lucht elimineert. Alle vloeistoffen werden gefiltreerd door een polycarbonaatmembraan met een poriegrootte van 0,45 micron om microplasticdeeltjes op te vangen die groter waren dan die grootte. Deze poriegrootte is klein genoeg om de meeste microplastics op te vangen, die doorgaans variëren van 1 micrometer tot 5 millimeter in diameter.

•Van alle geteste dranken hadden de dranken die in glazen flessen waren opgeslagen de hoogste besmettingsniveaus — Uit de resultaten bleek dat elke liter drank die in glazen flessen wordt bewaard ongeveer 100 microplasticdeeltjes bevat. Gemiddeld bevatten deze dranken met glazen flessen vijf tot vijftig keer meer microplasticdeeltjes dan dranken verpakt in plastic of metaal.

Deze bevinding was consistent bij meerdere dranksoorten, vooral frisdranken en limonades. Verrassend genoeg vertoonde wijn relatief lage niveaus van microplastics, zelfs als hij in glas werd gebotteld, waarschijnlijk omdat veel wijnflessen kurken gebruiken in plaats van geverfde metalen doppen (hierover later meer).

•De resultaten waren onverwacht, zelfs voor de onderzoekers — Iseline Chaib, een Ph.D. student en een van de auteurs van het onderzoek, zei dat hun team "het tegenovergestelde resultaat verwachtte"

Microplastics zijn afkomstig uit verschillende bronnen. Hoewel sommige opzettelijk worden vervaardigd, zoals microkralen, ontstaan de meeste microplastics die in de omgeving worden aangetroffen wanneer grotere plastic voorwerpen zoals flessen, zakken en voedselverpakkingen kapot gaan als gevolg van blootstelling aan zonlicht, verwering en fysieke slijtage. Deze kleine plastic deeltjes zitten overal —, zelfs in de dranken die je drinkt.

‘Painted Bottle Caps Are the Culprit’

De onderzoekers stelden specifiek vast dat de verontreiniging in met glas verpakte dranken niet afkomstig was van het glas zelf —, maar van de geverfde metalen doppen die werden gebruikt om ze af te dichten.

"We merkten toen dat in het glas de deeltjes die uit de monsters kwamen dezelfde vorm, kleur en polymeersamenstelling hadden —, dus daarom hetzelfde plastic — als de verf aan de buitenkant van de doppen die de glazen flessen afdichten", zei Chaib.²

•Polyester- en alkydharspolymeren waren de meest geïdentificeerde materialen — Dit waren precies wat wordt gebruikt in industriële verven en coatings voor flessendoppen. Dit zou ook verklaren waarom wijnflessen, die waren afgesloten met kurken, lagere besmettingsniveaus van microplastics hadden.

"FTIR-analyse van de verf op de metalen dop onthulde dat deze voornamelijk uit polyester bestond, zoals de deeltjes geïsoleerd uit glazen flessen, die voornamelijk tot de polyesterklasse behoren. Daarom werd verondersteld dat deze deeltjes afkomstig zouden kunnen zijn van de dop' de onderzoekers zeiden.³

•Microplasticsloods tijdens productie en opslag — De onderzoekers observeerden de doppen onder vergroting en ontdekten dat ze bedekt waren met kleine krasjes. — schaafwonden vormden zich tijdens het opbergen tegen elkaar. Deze krassen zorgden ervoor dat microscopisch kleine verfvlokken loskwamen en bij het afdichten in de fles vielen. Dus zelfs als de dop er buiten perfect schoon en intact uitziet, breken ,in je drankje, er al fragmenten los.

•Het team bevestigde hun vermoedens door middel van gecontroleerde tests — Ze vulden steriele glazen flessen opnieuw met gefilterd water en brachten nieuwe, ongebruikte doppen aan. Als de doppen niet vooraf waren gereinigd, bereikte het aantal deeltjes gemiddeld 287 microplastic fragmenten per liter.

Maar nadat de doppen met gefilterde lucht waren geblazen of met water en ethanol waren gespoeld, daalde het verontreinigingsniveau dramatisch tot respectievelijk 105 en 86 deeltjes per liter. De onderzoekers merken echter op dat de microplasticniveaus alleen maar daalden, maar niet volledig worden verwijderd.

Bewaar dit artikel voor later - Ontvang nu de PDF

Download PDF

Hoeveel plastic neem je echt in?

Microplastics zijn in bijna alle uithoeken van de omgeving geïnfiltreerd. Ze bevinden zich in de bodem, oceanen, meren, rivieren en zelfs in de lucht die je inademt. Deze wijdverbreide besmetting maakt het vrijwel onmogelijk om blootstelling volledig te vermijden.

•Microplastics zijn overal in het menselijk lichaam — Talrijke onderzoeken hebben bewijs geleverd over de alomtegenwoordigheid van microplastics; in feite zijn deze deeltjes gedetecteerd in levend weefsel. Ze zitten diep in de organen, worden door uw darmen geabsorbeerd en circuleren door uw bloedbaan. De afgelopen jaren hebben wetenschappers microplastic gedetecteerd in allerlei menselijke weefsels, waaronder de placenta⁴ lever, longen, nier, milt, hart, hersenen,⁵ en zelfs uw faeces.⁶

•Je consumeert wekelijks ongeveer 5 gram plastic — Deze hoeveelheid was gebaseerd op onderzoek van de World Wildlife Federation (WWF) International, en gaat over het gewicht van een creditcard.⁷ Hoewel er een aanzienlijke hoeveelheid door u zal gaan en uit uw systeem zal worden uitgescheiden, zullen er enkele wel in uw organen achterblijven en zich ophopen.

•Na verloop van tijd tellen de cijfers op tot — Volgens de berekeningen van het WWF verbruikt u ongeveer 21 gram plastic per maand —, wat overeenkomt met één Lego-steen.

In een jaar tijd heb je 250 gram, oftewel het formaat van een volledig bord plastic, geconsumeerd. In tien jaar tijd heb je ongeveer 5,5 pond ingenomen. En als je dat allemaal bij elkaar optelt, zal de hoeveelheid in de gemiddelde levensduur ongeveer 40 pond bedragen. (nb.: 40 pond (lbs) is 18,144 kilogram (kg), omdat 1 pond gelijk is aan 0,45359237 kilogram)

En als je denkt dat microplastics onschadelijk in je lichaam blijven hangen, is de waarheid veel sinister. Studies hebben aangetoond dat microplastics cytotoxisch zijn —, wat betekent dat ze giftig zijn voor uw cellen. Uit een onderzoek gepubliceerd in het International Journal of Molecular Sciences is gebleken dat microplasticdeeltjes binnen 24 uur na blootstelling uw cellen binnendringen en zich voornamelijk rond de kern ophopen. Naarmate de niveaus van microplastics en de blootstellingstijd toenamen, nam de levensvatbaarheid van de cellen aanzienlijk af.⁸

Microplastics zijn gekoppeld aan chronische ziekten

Opkomend onderzoek heeft sterke verbanden blootgelegd tussen blootstelling aan microplastic en gezondheidsproblemen zoals hoge bloeddruk, beroerte en metabolische disfunctie. Zelfs een lage dagelijkse blootstelling is in verband gebracht met een hoger risico op cardiovasculaire voorvallen.

•Onderzoek vergelijkt de blootstellingsniveaus aan plastic in het milieu met de ziektecijfers in de gemeenschap — In een recent onderzoek werd gekeken naar de concentratie van microplastics in sediment op de zeebodem in 555 Amerikaanse volkstellinggebieden aan de kust en aan het meer tussen 2015 en 2019⁹ en vergeleek ze met de prevalentie van hoge bloeddruk, diabetes, beroerte en kanker. Ze beoordeelden hoe microplasticvervuiling zich opstapelde tegen 154 andere ecologische en sociaal-economische factoren.

•Populaties die in gebieden met hoge microplasticniveaus wonen, hadden hogere aantallen chronische ziekten — Deze omvatten niet-overdraagbare ziekten zoals diabetes, hoge bloeddruk en beroerte. Volgens onderzoekers werden de plastic deeltjes ingeademd of ingenomen als gevolg van dagelijkse basisactiviteiten zoals drinkwater, voedsel eten of gewoon ademen.

•Plasticdeeltjes behoren tot de top 10 voorspellers van chronische ziekten — blootstelling aan microplastics is vergelijkbaar met andere risicovariabelen zoals raciale minderheidsstatus of het ontbreken van een ziektekostenverzekering.

• Hoe meer microplastics je lichaam bevat, hoe hoger je ziekterisico. De onderzoekers ontdekten dat regio's met zeer hoge microplasticconcentraties (meer dan 40.000 deeltjes per vierkante meter sediment) de slechtste ziekteresultaten hadden. Gebieden met minder dan 200 deeltjes per vierkante meter sediment hadden de laagste resultaten. Dit toont een duidelijk dosiseffect aan.

Een andere manier waarop microplastics je gezondheid aantasten, is door je vruchtbaarheid te schaden. Microplastics hopen zich op in zowel mannelijke als vrouwelijke voortplantingsorganen en dragen bij aan dalende vruchtbaarheidscijfers wereldwijd. Voor meer informatie over dit onderwerp raad ik u aan het artikel "How Microplastics Affect Your Reproductive Health" te lezen.

Your Brain Is Under Attack by Plastic

Zoals eerder vermeld, verspreiden microplastics zich door je hele lichaam en veroorzaken ze schade aan je organen. Een van de organen die het zwaarst wordt getroffen door deze giftige deeltjes is je brein. Dit komt doordat microplastics de bloed-hersenbarrière kunnen passeren – normaal gesproken voorkomt deze beschermende barrière dat schadelijke stoffen je hersenweefsel binnendringen. Studies hebben echter aangetoond dat nanoplastics (deeltjes kleiner dan 100 nanometer) deze barrière al binnen twee uur na binnenkomst in je lichaam kunnen passeren.10

• Microplastics verhogen het risico op neurodegeneratieve ziekten — Volgens een dierstudie gepubliceerd in het Journal of Hazardous Materials versnellen nanoplastics die de bloed-hersenbarrière passeren de verspreiding van bèta-amyloïde peptiden — dit is het belangrijkste pathogene eiwit bij aandoeningen zoals dementie en de ziekte van Alzheimer.¹¹

• Je hersenen bevatten meer microplastics dan andere belangrijke organen — Een recente studie gepubliceerd in Nature Medicine analyseerde verschillende orgaanweefsels, zoals de lever, de nieren en de hersenen, en ontdekte dat hersenen een belangrijke verzamelplaats zijn voor microplastics. Hersenweefsel heeft aanzienlijk hogere concentraties microplastics. Sterker nog, hersenweefsel bevatte gemiddeld zeven tot dertig keer meer microplastics dan de andere onderzochte organen.¹²

• Bij mensen met dementie werden zelfs hogere concentraties microplastic in hun hersenen aangetroffen. De onderzoekers ontdekten dat de microplasticconcentraties in de hersenen van mensen met dementie meerdere malen hoger waren dan de reeds verhoogde concentraties die in 'normale' hersenmonsters werden aangetroffen. Lees meer in "Microplastics Accumulate in Your Brain More Than Other Organs."

• Microplastics veroorzaken verstoppingen in je hersenen — Uit een apart onderzoek bleek dat microplastics, zodra ze in de bloedbaan terechtkomen, snel worden opgenomen door immuuncellen. Deze immuuncellen worden vervolgens dragers van deze plasticvervuiling en raken vast in de nauwe haarvaten van de hersenschors, waardoor fysieke verstoppingen ontstaan ​​die de bloedstroom direct belemmeren.13 Deze verminderde bloedstroom in de hersenen leidt tot een reeks neurologische en cognitieve problemen.

Er worden natuurlijke strategieën onderzocht om microplastics te elimineren

Er wordt momenteel onderzoek gedaan naar strategieën om het menselijk lichaam te helpen microplastics te filteren, op te vangen en te verwijderen voordat ze zich door andere systemen kunnen verspreiden. Deze methoden bieden een multi-invalshoek om je interne plasticbelasting te verminderen en je algehele gezondheid te ondersteunen. Ik heb onlangs een paper geschreven waarin ik deze methoden uitgebreid bespreek. Hoewel deze nog door vakgenoten wordt beoordeeld, heb ik hieronder de belangrijkste bevindingen weergegeven.

•Cross-linked vernet psyllium kan helpen bij het verwijderen van microplastics — Een belangrijk systeem dat een rol speelt bij het verwijderen van microplastics uit je lichaam, is je darm. Een onderzoek uit 2024 toonde aan dat met acrylamide vernet psyllium (PLP-AM) meer dan 92% van de meest voorkomende plasticsoorten zoals polystyreen, polyvinylchloride (PVC) en polyethyleentereftalaat (PET) uit water verwijderde.

Vanwege het hoge zwellende vermogen en de kleverige, gelachtige textuur zou gecrosslinkt psyllium geschikt kunnen worden gemaakt voor gebruik in de darmen, waar het plasticdeeltjes kan opvangen voordat ze in het lichaam worden opgenomen. Hoewel de studie werd uitgevoerd in een waterzuiveringsomgeving, zijn de resultaten ook veelbelovend voor de menselijke gezondheid.¹⁴

• Chitosan, een natuurlijke vezel afkomstig van schaaldieren, lijkt ook veelbelovend voor het verwijderen van microplastics uit uw lichaam — Uit een recente dierstudie, gepubliceerd in Scientific Reports, bleek dat ratten die een met chitosan verrijkt dieet kregen, ongeveer 115% van de polyethyleenmicroplastics die ze kregen, konden elimineren, vergeleken met slechts 84% ​​in de controlegroep.

Dit suggereert dat chitosan niet alleen helpt bij het binden en elimineren van nieuwe plasticdeeltjes, maar mogelijk zelfs helpt bij het verwijderen van reeds opgenomen plasticdeeltjes. Hoewel het over het algemeen als veilig wordt beschouwd en al in supplementen wordt gebruikt, wordt mensen met een allergie voor schaaldieren geadviseerd het te vermijden.¹⁵

Psyllium en chitosan werken via fysische adsorptie, waarbij hydrofobe (waterafstotende) en elektrostatische krachten microplasticdeeltjes aan de vezels hechten, waardoor ze niet meer worden opgenomen. Een nadeel van deze bindmiddelen is echter dat ze ook voedingsstoffen kunnen opnemen als ze niet goed worden getimed. Daarom moeten ze strategisch worden ingezet om optimaal voordeel te behalen, bijvoorbeeld door ze te combineren met bewerkte of verpakte voedingsmiddelen, die meer kans hebben op plastic.

• Bepaalde gunstige bacteriestammen kunnen helpen microplastics uit de darmen te verwijderen — Een dierstudie uit 2025 toonde aan dat twee specifieke stammen, Lacticaseibacillus paracasei DT66 en Lactiplantibacillus plantarum DT88, zich in laboratoriumtests konden binden aan kleine polystyreendeeltjes en deze konden elimineren. Deze probiotica werken door beschermende biofilms te vormen die plasticdeeltjes vangen, waardoor ze gemakkelijker kunnen worden weggespoeld.¹⁶

In combinatie met voedingsvezels zoals psyllium en chitosan kan het resultaat een effectievere en natuurlijkere manier zijn om microplastics uit de darmen te verwijderen voordat ze worden opgenomen.

• De lever speelt ook een essentiële rol bij het verwijderen van microplastics uit de bloedbaan — Gespecialiseerde immuuncellen in de lever, bekend als Kupffer-cellen, helpen deze vreemde deeltjes te vangen en ze via de gal naar de darmen te transporteren voor verwijdering. Hoewel deze methode mogelijk werkt bij kleinere plastic deeltjes, kunnen grotere deeltjes blijven hangen en zich ophopen, vooral als uw leverfunctie is aangetast.

Om deze natuurlijke detoxroute te ondersteunen, bestuderen onderzoekers het gebruik van verbindingen zoals ursodeoxycholzuur (UDCA) en zijn variant tauroursodeoxycholzuur (TUDCA), die de galproductie stimuleren en de deeltjesstroom uit de lever verbeteren.

•Onderzoekers kijken ook naar strategieën om autofagie te verbeteren om microplastics te elimineren — Autofagie is het natuurlijke cellulaire recyclingsysteem van uw lichaam. Onderzoekers kijken naar verbindingen die dit systeem kunnen helpen promoten, voornamelijk rapamycine en spermidine.

Rapamycine werkt door de mTOR-route te remmen, een nutriëntendetectiemechanisme dat normaal gesproken autofagie onderdrukt. Wanneer mTOR wordt uitgeschakeld, voeren cellen hun schoonmaakinspanningen op en vormen ze membranen die plastic deeltjes kunnen verzamelen en isoleren voor afbraak of verwijdering. Ondertussen is spermidine een natuurlijk voorkomend polyamine dat in voedingsmiddelen wordt aangetroffen en dat de cellulaire veerkracht verbetert en de klaring van giftige stoffen ondersteunt.

In laboratorium- en dierstudies hielp de combinatie van spermidine en rapamycine de mitochondriale disfunctie om te keren en oxidatieve stress veroorzaakt door microplastics te verminderen.

De onderstaande tabel vat deze nieuwe strategieën samen om microplastics te elimineren, inclusief hun werkingsmechanismen, hoeveel tests er zijn uitgevoerd en belangrijke veiligheidsoverwegingen. Het laat zien dat, hoewel er verschillende benaderingen nodig kunnen zijn, het op natuurlijke wijze verwijderen van plastic uit uw lichaam mogelijk is. Natuurlijk is het verminderen van uw blootstelling nog steeds de ideale voorbereidende handelwijze.

Hoe u uw blootstelling aan microplastics kunt verminderen

Nu er steeds meer informatie over de schadelijke gezondheidseffecten van microplastics naar buiten komt, is het nu belangrijker dan ooit om proactieve maatregelen te nemen om uw blootstelling te verminderen. Hoewel plasticvervuiling in het milieu nu wijdverbreid is, zullen bepaalde veranderingen helpen uw microplasticbelasting te minimaliseren en uw gezondheid te beschermen.

1.Filter je water thuis — Als u gebottelde dranken koopt omdat u uw kraanwater niet vertrouwt, raad ik u aan een hoogwaardig waterfiltratiesysteem te gebruiken dat specifiek microplastics en zware metalen verwijdert. Ik raad ook aan om uw eigen glazen of roestvrijstalen flessen thuis te vullen met schoon, gefilterd water.

2.Kook hard kraanwater — Als u hard kraanwater heeft, overweeg dan om het te koken of te drinken voordat u het gebruikt, omdat hard water meer microplastics vasthoudt. Recent onderzoek toont aan dat kokend hard leidingwater gedurende vijf minuten tot 90% van de microplastics in het water verwijdert.

3.Heroverweeg uw afhankelijkheid van in de winkel gekochte flessendranken — Zelfs merken die zichzelf als premium of milieuvriendelijk op de markt brengen, gebruiken plastic voeringen en doppen. Maak er een gewoonte van om uw eigen drankjes thuis te bereiden en deze in veilige containers op te slaan.

4.Schakel over op containers van breedbekt, volledig roestvrij staal of glas — Flessen met smalle hals —, vooral koolzuurhoudende flessen —, vereisen sterke afdichtingen. Die afdichtingen zijn bijna altijd van plastic of bevatten lijm op kunststofbasis. Gebruik flessen en potten met brede mond en roestvrijstalen, keramische of bamboedeksels.

Voor koolzuurhoudende dranken kun je beter glazen flessen met schommelbladen gebruiken met rubberen pakkingen die geen microplastic-afscheidende componenten bevatten. Als u al glas gebruikt, inspecteer dan de voering van het deksel. Als het zacht, wit of schil is, is dat waarschijnlijk polyethyleen of een hars op plastic basis.

5.Gebruik herbruikbare containers — Vervang plastic flessen, kopjes en containers voor eenmalig gebruik door herbruikbare alternatieven gemaakt van veiligere materialen zoals roestvrij staal of glas.

6.Verminder uw blootstelling door lange opslagtijden te vermijden — Hoe langer een drank in contact staat met de container, hoe meer tijd er is voor microplastics om uit te lekken. Warmte en zuurgraad versnellen dit proces. Als je geen andere keuze hebt dan een drankje in flessen te kopen, consumeer het dan snel en bewaar het niet in een hete auto, op een vensterbank of waar dan ook in direct zonlicht.

Gebruik geen flessen met plastic doppen voor het bewaren van uw eigen dranken — elk hergebruik verhoogt de afgifte van microplastic. Breng dranken over in veiligere containers als u ze langer dan een paar uur gaat bewaren.

7.Ondersteun merken die testen op microplastics openbaar maken — De meeste bedrijven maken niet bekend of ze testen op microplasticinhoud, laat staan welke materialen ze in hun deksels en voeringen gebruiken. Maar enkelen beginnen het voortouw te nemen door laboratoriumresultaten te publiceren en volledig inerte materialen zoals borosilicaatglas en metalen deksels met siliconenafdichtingen te gebruiken. Ondersteun waar mogelijk degenen die transparantie beoefenen.

Voor meer strategieën om de blootstelling aan microplastics te minimaliseren, raad ik aan om 'De vruchtbaarheidscijfers over de hele wereld blijven dalen." Het nemen van deze stappen zal uw blootstelling niet alleen aan microplastics verminderen, maar aan de bredere cascade van metabolische verstoring en mitochondriale schade die ze veroorzaken.

Frequently Asked Questions (FAQs) Over microplastics in glazen flessen

Q: Waarom bevatten glazen flessen meer microplastics dan plastic?

A: Glazen flessen worden vaak afgesloten met geverfde metalen doppen, en die verf is de belangrijkste bron van vervuiling. Terwijl de doppen tijdens opslag en hantering tegen elkaar wrijven, vallen kleine schilfers verf — gemaakt van plastic polymeren zoals polyester — in de drank. Deze fragmenten komen in de drank terecht, ook al geeft het glas zelf geen plastic af.

Q: Welke dranken werden in het onderzoek getest en welke hadden de meeste microplastics?

A: In het onderzoek werden 79 monsters getest, waaronder water, frisdrank, limonade, ijsthee, bier en wijn. Frisdrank en limonade in glazen flessen hadden het hoogste aantal microplastics, gemiddeld ongeveer 100 deeltjes per liter. Wijn had veel lagere niveaus, waarschijnlijk omdat hij afgesloten was met kurken in plaats van geverfde doppen.

Q: Hoe bevestigden de onderzoekers de bron van de microplastics?

A: Het team van ANSES analyseerde de kleur, vorm en chemische samenstelling van de deeltjes in de dranken. Ze kwamen overeen met de verf die aan de buitenkant van flessendoppen werd gebruikt. Bij laboratoriumtests kwamen bij nieuwe glazen flessen, afgesloten met ongewassen doppen, meer dan 280 plastic deeltjes per liter — vrij, terwijl gereinigde doppen de vervuiling aanzienlijk verminderden.

Q: Zijn microplastics echt gevaarlijk voor mijn gezondheid?

A: Ja. Uit onderzoek blijkt dat ze niet alleen door je lichaam gaan, maar zich ophopen in weefsels, organen en zelfs in de hersenen. Microplastics zijn in verband gebracht met ontstekingen, celbeschadiging, hart- en vaatziekten, cognitieve achteruitgang en verminderde vruchtbaarheid. Na verloop van tijd stapelen ze zich op in hoeveelheden die overeenkomen met enkele kilo's in het gemiddelde lichaam.

Q: Wat kan ik doen om mijn blootstelling aan microplastic door drankjes te verminderen?

A: U kunt overstappen op glazen of roestvrijstalen containers met brede mond en niet-plastic deksels, uw water thuis filteren, vermijden dat u dranken op hitte of voor lange perioden opslaat en merken ondersteunen die testen op microplasticverontreiniging. Zelfs kleine veranderingen in de manier waarop u dranken bewaart en consumeert, kunnen uw blootstelling sterk verminderen.

 

Bronnen en referenties

·         ^1, 3 Journal of Food Composition and Analysis, August 2025, Volume 144, 107719

·         ² Phys Org, June 20, 2025

·         ⁴ Environ Int. 2021 Jan:146:106274

·         ⁵ Particle and Fibre Toxicology, 2020, Volume 17, Article number: 55

·         ⁶ NHPR, October 22, 2018

·         ⁷ New York Post, December 8, 2020

·         ⁸ Int. J. Mol. Sci. 2023, 24(15), 12308

·         ⁹ American College of Cardiology, March 25, 2025

·         ¹⁰ Nanomaterials (Basel). 2023 Apr 19;13(8):1404

·         ¹¹ Journal of Hazardous Materials, Volume 465, 5 March 2024, 133518

·         ¹² Nature Medicine, 2025, Volume 31, Pages 1114-1119

·         ¹³ Science Advances, January 22, 2025, Volume 11, Issue 4

·         ¹⁴ ChemistrySelect June 2024, 9(21)

·         ¹⁵ Sci Rep. 2025 Apr 23;15:14041

·         ¹⁶ Front Microbiol. 2025 Jan 10;15:1522794

BRON/ https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2025/08/26/glass-bottles-microplastics.aspx?cid_source=takecontrol&cid_medium=email&cid_content=art1HL&cid=20250926_TC