oktober 15, 2025 7
Dierproeven zijn onnodig en volkomen nutteloos en dat weet iedereen. Farmaceutische bedrijven weten dat. Overheidsinstanties weten dat. En artsen weten dat.
Ze doen de proeven omdat het een win-winsituatie is. Als het dier tijdens een proef sterft, zegt het farmaceutische bedrijf: ‘Dat maakt niet uit, want dieren zijn anders dan mensen en je kunt er niet op vertrouwen dat ze voorspellen wat er zal gebeuren,’ schrijft Dr. Coleman.
Als de dieren het overleven, zegt het farmaceutische bedrijf: ‘Zie je wel, het medicijn is veilig. De dieren zijn niet gestorven.’
Ik heb een groot deel van mijn leven gestreden tegen vivisectie – experimenten op dieren. In de loop der jaren ben ik vaak aangevallen en belasterd omdat ik het aandurfde kritiek te uiten op degenen die experimenten op dieren uitvoeren.
Het aantal experimenten op dieren is nooit gedaald. Elk jaar worden miljoenen dieren gebruikt – vaak zonder verdoving. En het staat vast dat deze experimenten absoluut geen medische waarde hebben. De experimenten worden uitgevoerd om commerciële redenen. Ik zal zo meteen uitleggen waarom.
De strijd tegen dierproeven duurt al tientallen jaren. Ik ben er het grootste deel van mijn leven bij betrokken geweest. Het is een ongelijke strijd geweest. Aan de ene kant staan de mensen die weten dat dierproeven niet alleen onmenselijk zijn, maar ook volkomen waardeloos. Sterker nog: ze zijn zelfs schadelijk. Aan de andere kant staan de grote internationale farmaceutische bedrijven die de meeste dierproeven financieren, omdat ze daarmee kunnen doen alsof de medicijnen die ze verkopen veilig zijn voor mensen.
Ik heb vaak in het openbaar gedebatteerd met voorstanders van dierproeven, maar al geruime tijd weigeren ze met mij in debat te gaan, om de eenvoudige reden dat ze altijd verloren. Niet omdat ik bijzonder goed ben in debatteren, maar omdat de feiten zo duidelijk aan mijn kant staan. Mijn laatste debat zou vele jaren geleden plaatsvinden in de Union van de Universiteit van Oxford, maar ze konden geen vivisector vinden om met mij te debatteren, dus hebben ze het afgezegd. Ik vond dat nogal laf van hen. Ze hadden de vivisectoren moeten dreigen dat als ze niet zouden komen opdagen, ze mij met een stoel zouden laten debatteren. Tegenwoordig staan universiteiten natuurlijk geen debatten toe die controverse kunnen veroorzaken of de kleine studenten van streek kunnen maken, dus dat zal nu nooit meer gebeuren.
Dierproeven zijn een grote en smerige business. Elke 30 seconden doden vivisectoren over de hele wereld weer duizend dieren. Ze gebruiken kittens, katten, honden, puppy’s, paarden, schapen, ratten, muizen, cavia’s, konijnen, apen, bavianen en elk ander dier dat je maar kunt bedenken. Terwijl ze wachten om gebruikt te worden in laboratoriumexperimenten, worden dieren in kleine kooien in eenzame opsluiting gehouden. Alleen en bang horen ze het geschreeuw van de andere dieren die worden gebruikt.
Oh, en sommige dieren die in laboratoriumexperimenten worden gebruikt, zijn huisdieren die zijn ontvoerd, van de straat zijn geplukt en aan de vivisectoren zijn verkocht.
De dieren die in experimenten worden gebruikt, worden blind gemaakt, verbrand, neergeschoten, geïnjecteerd en ontleed. Hun ogen worden dichtgenaaid of hun ledematen worden gebroken. Er worden chemicaliën in hun hersenen geïnjecteerd en hun kreten van angst worden koelbloedig opgenomen. Driekwart van de experimenten die door vivisectoren worden uitgevoerd, gebeurt zonder verdoving en de meeste vivisectoren hebben geen medische of veterinaire opleiding genoten.
Vivisectoren beweren dat dieren geen bewuste wezens zijn en niet in staat zijn om mentale of fysieke pijn te lijden, maar ik vermoed dat de meeste mensen die dit zien, weten dat dat niet waar is. Het is slechts een van de vele leugens die door dierproefnemers worden verteld.
Er zijn veel problemen met dierproeven. Alle dieren reageren bijvoorbeeld anders op bedreigingen, afhankelijk van hun omstandigheden (voeding, grootte van de kooi, enz.). Met geen van deze factoren wordt door vivisectoren rekening gehouden. Door een dier in een kooi op te sluiten, hebben onderzoekers hun experiment al ongeldig gemaakt, omdat door de omgeving van het dier te veranderen, de onderzoeker de gevoeligheid, de gewoonten, de instincten en het zelfgenezend vermogen van het dier verandert. Aangezien deze variaties niet worden gecontroleerd (kooien en omgevingen verschillen), hebben experimenten op dieren die in kooien worden gehouden geen wetenschappelijke waarde.
Zelfs dierproefonderzoekers ontkennen niet dat medicijntests op dieren gevaarlijk onbetrouwbare en misleidende informatie kunnen opleveren. Thalidomide kwam veilig door de tests op dieren. Penicilline en aspirine zijn beide dodelijk voor katten. Toen Alexander Fleming in 1928 penicilline ontdekte op een kweekschaal, testte hij het medicijn op konijnen en gooide het weg toen het nutteloos leek. Later werd het medicijn tegelijkertijd getest op een kat en een menselijke patiënt. De kat stierf en de mens bleef in leven. Als artsen zich op dierproeven hadden gebaseerd om te beslissen of penicilline al dan niet van waarde was, zou het medicijn al lang geleden zijn afgedankt. Penicilline is zelfs dodelijk voor cavia’s – het klassieke proefdier voor veel medicijnen. Aspirine kan giftig zijn voor ratten, muizen, honden, apen en cavia’s, evenals voor katten. Morfine kalmeert mensen, maar windt katten, geiten en paarden op. Digitalis, een van de meest beproefde en effectieve medicijnen voor de behandeling van hartziekten, is zo giftig voor dieren dat het nooit voor gebruik bij mensen zou zijn goedgekeurd als we op dierproeven hadden vertrouwd.
Hier zijn de twee belangrijkste redenen waarom dierproeven erger dan nutteloos zijn.
Ten eerste geven vivisectoren toe dat de meeste dierproeven onbetrouwbaar zijn en resultaten opleveren die niet relevant zijn voor menselijke patiënten. Maar ze geven ook toe dat ze niet weten welke experimenten onbetrouwbaar zijn en welke wel betrouwbaar zouden kunnen zijn. Logischerwijs betekent dit dat alle dierproeven nutteloos zijn. Als je niet weet op welke experimenten je kunt vertrouwen, kun je op geen enkel experiment vertrouwen.
Het is echter mijn tweede argument dat de doorslag geeft.
Farmaceutische bedrijven testen op dieren, zodat ze kunnen zeggen dat ze hun medicijnen hebben getest voordat ze op de markt worden gebracht. Als uit de tests blijkt dat de medicijnen geen ernstige aandoeningen veroorzaken wanneer ze aan dieren worden toegediend, zeggen de bedrijven: “Zie je wel! We hebben ons medicijn getest – en bewezen dat het veilig is!” Als uit de tests daarentegen blijkt dat een medicijn wel ernstige problemen veroorzaakt wanneer het aan dieren wordt toegediend, zeggen de bedrijven: “De dierproeven zijn natuurlijk onbetrouwbaar en kunnen niet worden gebruikt om te voorspellen wat er zal gebeuren wanneer het medicijn aan mensen wordt toegediend. Wij hebben ons medicijn echter getest.’ U vindt dit misschien moeilijk te geloven, maar het is waar: tests die aantonen dat een medicijn kanker of een andere ernstige ziekte veroorzaakt, of zelfs dodelijk is wanneer het aan dieren wordt toegediend, worden genegeerd omdat dieren anders zijn dan mensen. En tests die aantonen dat een nieuw medicijn geen dieren doodt, worden gebruikt als bewijs dat het medicijn veilig is voor menselijke consumptie.
De farmaceutische bedrijven kunnen onmogelijk verliezen. Tal van geneesmiddelen die kanker of andere ernstige gezondheidsproblemen bij dieren veroorzaken, worden op grote schaal voorgeschreven aan menselijke patiënten. Op mijn website staat een lijst met enkele van de geneesmiddelen die op grote schaal worden voorgeschreven, maar die kanker en andere ernstige problemen veroorzaken.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat vier op de tien patiënten die een voorgeschreven medicijn gebruiken dat op dieren is getest op veiligheid, ernstige of merkbare bijwerkingen kunnen verwachten. Door artsen veroorzaakte ziekten behoren nu, samen met kanker en hart- en vaatziekten, tot de drie grootste doodsoorzaken bij mensen. Al jaren ligt een op de zes mensen in het ziekenhuis omdat ze ziek zijn gemaakt door artsen. Vandaag de dag, met het covid-19-fiasco, ligt dat cijfer waarschijnlijk veel hoger.
Ga naar de knop ‘animal issues’ (dierkwesties) op www.vernoncoleman.com en scroll helemaal naar beneden. Daar vindt u een lijst met 50 medicijnen die kanker en andere ernstige aandoeningen bij dieren veroorzaken, maar die zijn goedgekeurd voor gebruik bij menselijke patiënten.
Dierproeven zijn frauduleus en een belangrijke oorzaak van ziekte en dood.
En nu weet u slechts één van de vele redenen waarom de farmaceutische bedrijven mij niet mogen. Als deze waarheid bekend wordt, zullen ze nieuwe medicijnen op de juiste manier moeten gaan testen. Dat kost hen vele miljarden – en veel gevaarlijke maar enorm winstgevende medicijnen zullen nooit op de markt komen.
Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws.
