Analyse door Dr. Jozef Mercola
HET Verhaal in één oogopslag
· Historische ziektepatronen laten een verschuiving
zien van infectieziekten naar chronische ziekten. Aandoeningen zoals
hartziekten, kanker en auto-immuunziekten komen in de moderne tijd steeds vaker
voor
· Ondanks de langere levensduur als gevolg van de
medische vooruitgang is de kwaliteit van leven afgenomen, omdat de moderne
geneeskunde zich richt op het beheersen van symptomen in plaats van het
aanpakken van de diepere oorzaken van chronische ziekten
· Eeuwige generaties behielden de fysieke veerkracht
door dagelijkse handenarbeid en beweging, terwijl moderne sedentaire
levensstijlen hebben bijgedragen aan het eerder ontstaan van
mobiliteitsproblemen en kwetsbaarheid
· Traditionele diëten bestonden uit vers, onbewerkt,
seizoensgebonden voedsel uit lokale bronnen, zonder kunstmatige toevoegingen of
conserveermiddelen; voedingsmiddelen zorgden voor volledige voeding via hele
ingrediënten en traditionele bereidingsmethoden
· Het terugwinnen van de gezondheid vereist het
verwerpen van moderne gewoonten die prioriteit geven aan gemak ten koste van uw
gezondheid en het terugkeren naar de fundamentele principes — voedsel dat rijk
is aan voedingsstoffen, regelmatige verplaatsingen en het minimaliseren van de
blootstelling aan gifstoffen uit het milieu
Gezondheid ziet er tegenwoordig heel anders uit dan
een paar generaties geleden. Als je moderne gezondheidstrends vergelijkt met
historische gegevens, zal je merken dat veel chronische ziekten die het moderne
leven bepalen in het verleden ongebruikelijk waren.
Mensen hebben misschien gemiddeld niet zo lang
geleefd, maar degenen die infectieziekten overleefden, bleven tot op hoge
leeftijd vaak sterk en onafhankelijk. Hun lichamen zijn niet kapot gegaan zoals
velen nu doen. De vraag is, waarom?
Velen gaan ervan uit dat, omdat de medische
technologie vooruit is gegaan, mensen tegenwoordig gezonder zijn dan ooit. In
werkelijkheid heeft de opkomst van de moderne geneeskunde de explosie van
chronische ziekten niet voorkomen. In plaats daarvan heeft het een systeem
gecreëerd dat de symptomen beheert in plaats van de diepere oorzaken aan te
pakken.
Begrijpen wat de afgelopen generaties heeft
gewerkt, biedt antwoorden voor het oplossen van de huidige
gezondheidsproblemen. Door te kijken naar ziektepatronen, fysieke veerkracht en
traditionele diëten, begin je te zien wat er mis is gegaan — en, nog
belangrijker, wat je kunt doen om het op te lossen.
Ziektepatronen uit het verleden
Aan het begin van de 20e eeuw waren de grootste
bedreigingen voor de volksgezondheid niet chronische ziekten, maar acute
infecties. Volgens sterftegegevens uit de VS. Centra voor ziektebestrijding en
-preventie (CDC),1 in
de jaren 1900 stierven in totaal 343.217 mensen door alle oorzaken, en de
belangrijkste doodsoorzaken waren longontsteking, griep, tuberculose en
diarreeziekten, die jaarlijks tienduizenden levens eisten.
•Luchtweg- en diarree-infecties
veroorzaakten de meeste sterfgevallen — Longontsteking
en griep alleen al waren verantwoordelijk voor 40.362 sterfgevallen, waardoor
ze destijds de dodelijkste infecties waren. Tuberculose volgde op de voet en
eiste 38.820 levens. Diarreeziekten, die bijzonder gevaarlijk waren voor
zuigelingen en jonge kinderen vanwege slechte sanitaire voorzieningen en gebrek
aan schoon drinkwater, veroorzaakten nog eens 28.491 doden.2
Deze omstandigheden waren wijdverbreide
volksgezondheidscrises die de vroege medische vooruitgang op het gebied van
sanitaire voorzieningen, hygiëne en ziektepreventie vormden. Ter vergelijking:
de ziekten die de huidige sterftestatistieken domineren, kwamen veel minder
vaak voor.
•Hartziekten en kanker waren zeldzaam — Hartziekten, die nu de belangrijkste
doodsoorzaak zijn in de VS en wereldwijd3 was verantwoordelijk voor slechten 27.427
sterfgevallen in 1900, met een sterftecijfer van 138 per 100.000 mensen. Kanker
stond zelfs nog lager op de lijst en veroorzaakte slechts 12.769 sterfgevallen.
Diabetes, waar nu miljoenen mensen last van hebben, werd in die tijd niet eens
genoemd als van de belangrijkste doodsoorzaken.4
•Medische vooruitgang verminderde het
aantal sterfgevallen door infectieziekten, maar chronische ziekten stegen — Tegen het midden van de 20e eeuw waren de
sterfgevallen door infectieziekten scherp gedaald als gevolg van de vooruitgang
op het gebied van sanitaire voorzieningen en medische zorg. Hoewel medische
vooruitgang mensen heeft geholpen infecties te overleven, hebben ze de gestage
achteruitgang van de metabolische en fysieke gezondheid echter niet voorkomen.
Toen het aantal sterfgevallen als gevolg van infecties daalde, kwamen
chronische aandoeningen in de plaats.
•Hartziekten en kanker werden tegen het
einde van de 20e eeuw de belangrijkste doodsoorzaken — Diabetes werd voor het eerst opgenomen in de
lijst van belangrijkste doodsoorzaken in 19225 terwijl
hartziekten in 1921 infectieziekten inhaalden als de belangrijkste
doodsoorzaak, en sindsdien aan de leiding zijn gebleven.6
In 1998 waren hartziekten verantwoordelijk voor
724.859 jaarlijkse sterfgevallen. Kanker volgde op de voet met 541.532
sterfgevallen en beroertes eisten nog eens 158.448 levens. Chronische
luchtwegaandoeningen waren verantwoordelijk voor 112.584 sterfgevallen en
diabetes droeg bij aan 64.751 sterfgevallen.7
•Het aantal auto-immuunziekten is de
afgelopen decennia aanzienlijk gestegen — Deze
ziekten, die in de vroege sterftecijfers vrijwel niet voorkwamen, zijn ook
enorm gestegen, waarbij het aantal gevallen jaarlijks met 3% tot 12% toeneemt.8
Uit onderzoek van 2011 tot 2022 bleek dat bij ruim
15 miljoen Amerikanen, oftewel ongeveer 4,6% van de bevolking, ten minste één
auto-immuunziekte was vastgesteld. Nog zorgwekkender was dat 34% van de
gediagnosticeerde personen twee of meer auto-immuunziekten had.9
De significante verschuiving in ziektetrends
weerspiegelt de manier waarop het leven in de loop van de tijd is
getransformeerd. Hoewel de moderne geneeskunde een langere levensduur heeft,
heeft zij niet noodzakelijkerwijs de kwaliteit van leven verbeterd. In
tegenstelling tot veel mensen van vandaag hoefden onze voorouders niet alleen
maar op een tiental recepten te vertrouwen om te kunnen functioneren. Hun
lichaam werkte zoals ze moesten doen, omdat hun levensstijl op natuurlijke
wijze hun metabolische gezondheid ondersteunde. — dat is het echte verschil
tussen toen en nu.
Kracht en veerkracht werden ingebouwd in het
dagelijks leven
Een eeuw geleden was beweging niet optioneel en
maakte het deel uit van het dagelijks leven. Voor de meeste banen was
handarbeid nodig, of het nu om landbouw, bouw of metaalbewerking ging. Zelfs
huishoudelijke taken vereisten kracht, van het verzamelen van voedsel en het
vervoeren van water tot het hakken van hout. Lange afstanden lopen was ook
gebruikelijk en mensen vertrouwden op hun eigen lichaam om dingen voor elkaar
te krijgen. Nu leven de meeste mensen in een heel andere realiteit.10,11
•Het moderne leven is grotendeels
sedentair vanwege technologische gemakken — Van
's ochtends tot 's avonds vereisen de meeste routines minimale beweging,
waardoor de gemiddelde persoon het grootste deel van de dag sedentair blijft.
Banen die fysieke inspanning vergen, komen minder vaak voor en moderne gemakken
hebben de noodzaak van zelfs maar basisbewegingen geëlimineerd.
Liften vervingen trappen, auto's vervingen het
lopen en machines voerden taken uit die ooit menselijke kracht vereisten. Dit
gebrek aan dagelijkse beweging heeft geleid tot verminderde kracht en
mobiliteit, en een hoger risico op zowel ziekte als letsel.12
•Kinderen van voorgaande generaties
ontwikkelden ook al vroeg in hun leven fysieke veerkracht — Ze brachten het grootste deel van hun tijd
buiten door, klommen in bomen, renden en voerden fysiek veeleisend spel uit dat
kracht, coördinatie en uithoudingsvermogen opbouwde. Hun dagelijkse routines
bestonden uit naar school lopen, helpen met klusjes en deelnemen aan
ongestructureerde fysieke activiteiten die hen van nature fit hielden.
•De kinderen van vandaag zijn meer
sedentair, wat hun gezondheid op de lange termijn schaadt — Daarentegen brengen veel kinderen
tegenwoordig het grootste deel van hun tijd zittend door, of ze nu in
klaslokalen zitten of aan schermen zijn vastgelijmd, wat resulteert in zwakkere
spieren, een slechte houding en een groeiend risico op obesitas en
stofwisselingsstoornissen op jonge leeftijd. Wat nog erger is, het verlies van
de natuurlijke fysieke activiteit van de kindertijd heeft invloed op hun
huidige gezondheid en zorgt ervoor dat ze langdurig lichamelijk achteruitgaan.13,14,15
•Oudere volwassenen bleven in het
verleden langer lichamelijk onafhankelijk — Een
van de grootste verschillen tussen vorige generaties en vandaag de dag is hoe lang
mensen fysiek functioneel blijven.
Begin jaren 1900 was het niet ongebruikelijk om
oudere volwassenen tot ver in hun latere jaren nog steeds te zien werken, lange
afstanden te lopen of fysieke onafhankelijkheid te behouden.16 Zelfs
zonder moderne geneeskunde bleven velen actief en onafhankelijk omdat hun
lichaam al op jonge leeftijd gewend was te bewegen.17
•Moderne fysieke achteruitgang begint
vaak vroeg als gevolg van inactiviteit — Daarentegen
beginnen veel mensen tegenwoordig gewrichtspijn, spierzwakte en
mobiliteitsproblemen te ervaren lang voordat ze op oudere leeftijd komen.18 Als
je lichaam niet wordt gebruikt zoals het is ontworpen, begint het af te breken.
Spieren krimpen, botten worden broos en de metabolische functie vertraagt.19
•Basic functional movements are now
difficult for many people — Veel mensen
worstelen nu met bewegingen zoals hurken, tillen of langdurig staan.20 In
tegenstelling tot de huidige trainingsroutines, die vaak spieren isoleren met
repetitieve bewegingen, gebruikten vorige generaties hun hele lichaam op
natuurlijke, praktische manieren die hen in balans en blessurevrij hielden.
Als je je fysieke veerkracht opnieuw wilt opbouwen,
is het essentieel om meer beweging in je dagelijkse routine op te nemen, niet
alleen omwille van lichaamsbeweging, maar als onderdeel van het dagelijks
leven. De reden dat vorige generaties zich geen zorgen maakten over ‘fit
worden’ is omdat ze leefden op een manier die hen sterk hield. Het goede nieuws
is dat dezelfde aanpak nog steeds werkt.
Bewaar dit artikel voor later - Ontvang nu de PDF
Voedsel was vroeger eenvoudig en echt — en daarom
werkte het
Onze diëten hebben ook dramatische veranderingen
ondergaan. Er was een tijd dat voedsel niet in pakjes gevuld met ingrediënten
kwam die je niet kunt uitspreken. In plaats daarvan werden maaltijden gemaakt
van verse, minimaal verwerkte ingrediënten. Mensen aten wat ze verbouwden,
grootbrachten of vers kochten op lokale markten, en elke maaltijd werd helemaal
opnieuw bereid.
•Voedingsmiddelen waren voedselrijk en
van nature gekweekt — Groenten en fruit kwamen
rechtstreeks uit de moestuinen en gedijen op voedselrijke grond die hun smaak
en vitaminegehalte verbeterde. Zuivel en vlees waren afkomstig van dieren die
in de wei werden grootgebracht en vrij rondzwierven en de diëten aten die ze
moesten eten. Natuurlijke vetten zoals boter, reuzel en talg vormden de basis
van thuiskoken en kregen niet ten onrechte de schuld van hartziekten.
•Deze hele voedingsmiddelen voorzagen
onze voorouders van essentiële voedingsstoffen in hun meest biologisch
beschikbare vorm — Ze zijn niet versterkt of
kunstmatig verrijkt omdat echt voedsel niet — was en dat nog steeds niet nodig
is. Er waren ook geen kunstmatige smaakstoffen, chemische conserveermiddelen of
synthetische additieven.21,22
In plaats daarvan werd voedsel bereid op een manier
die zowel de voeding als de smaak verbeterde. Verse wortelen zorgden voor
natuurlijke zoetheid, met gras gevoede boter voegde rijkdom toe en langzaam
gesimmerde botbouillon leverde diepe, bevredigende umami.
•Traditionele diëten omvatten de
consumptie van rauwe zuivel en neus-tot-staartvlees — Zuivel werd vers en rauw gegeten, compleet
met zijn natuurlijke enzymen en nuttige bacteriën die de spijsvertering en
immuniteit ondersteunden.23
Vlees werd neus-aan-staart geconsumeerd, ter ere
van het hele dier en leverde een volledig spectrum aan voedingsstoffen uit
orgaanvlees, bindweefsel en botbouillons. Deze voorouderlijke wijsheid zorgde
ervoor dat er niets verloren ging en dat het lichaam het volledige scala aan
voedingsstoffen ontving dat het nodig had om te gedijen.24
•Het eten volgde de natuurlijke
seizoenen — Mensen aten wat lokaal
beschikbaar was en fietsten het hele jaar door door verschillende soorten
voedsel. Gewassen groeiden in hun eigen tempo en bereikten hun maximale
voedingswaarde toen ze klaar waren voor de oogst. Er waren geen kunstmatige
teelttechnieken, synthetische meststoffen of genetische modificaties die hen
dwongen sneller te rijpen dan de natuur bedoelde.25 Deze
natuurlijke cyclus van voedingsmiddelen leverde precies op wat het lichaam in
elk seizoen nodig had.
•Traditionele voedselculturen begrepen
ook dat echt voedsel meer was dan alleen levensonderhoud — Het heeft therapeutische eigenschappen die de
gezondheid ondersteunden en de verbindingen binnen gezinnen en gemeenschappen
versterkten. Maaltijden waren een tijd om samen te komen, en kookvaardigheden
werden van generatie op generatie deurgeven, samen met het besef dat goed van
fundamenteel belang was voor een goede gezondheid.
•Voedsel was spiritueel en fysiek
voedend, niet alleen een product — Elke
cultuur had zijn eigen genezende voedingsmiddelen en recepten die waren gebouwd
op beproefde manieren om zowel het lichaam als de ziel te voeden. Er was ook
een dieper besef van waar voedsel vandaan kwam, omdat mensen de hand hadden bij
het kweken, grootbrengen of bereiden ervan.
Deze directe verbinding met voedselbronnen zorgde
voor zowel fysieke als spirituele voeding. Voedsel was geen in massa
geproduceerd product, maar iets dat diep verbonden was met overleven en
welzijn.
•Eenvoudig, volwaardig voedsel blijft
de beste weg naar voeding — De les die we
hier kunnen leren is dat eten niet ingewikkeld hoeft te zijn om voedzaam te
zijn. In feite is het tegenovergestelde vaak waar. Het lichaam gedijt op hele,
onbewerkte voedingsmiddelen die op de juiste manier worden bereid, in balans
worden gegeten en in hun meest natuurlijke staat worden geconsumeerd.
De eenvoudigste ingrediënten vormen al millennia de
ruggengraat van menselijke diëten. Ze voedden sterke, veerkrachtige individuen
lang voordat er verwerkte alternatieven bestonden, en ze blijven vandaag de dag
de beste basis voor de gezondheid. Door terug te keren naar deze basis, ervaar
je het soort voeding dat moderne voedselsystemen grotendeels hebben weggenomen.
Het terugwinnen van de kwaliteit van de gezondheid
die ooit normaal was
Het schril contrast tussen vroegere en huidige
gezondheidstrends onthult een simpele waarheid: je lichaam is gebouwd om onder
de juiste omstandigheden te gedijen. Het heeft echt, voedsel nodig dat rijk is
aan voedingsstoffen, regelmatig verkeer en een omgeving die vrij is van
schadelijke chemicaliën.
•Gezondheid is afhankelijk van
efficiënte energieproductie — Wanneer
deze fundamentele elementen aanwezig zijn, produceert uw lichaam efficiënt
energie, waardoor u sterk, veerkrachtig en vrij van ziekten blijft. Wanneer ze
worden weggenomen, neemt de mitochondriale functie af, hapert de
energieproductie en krijgt chronische ziekten voet aan de grond.
•Het moderne leven heeft biologisch
onverenigbare stressoren geïntroduceerd — Moderne
gemakken hebben het leven op veel manieren gemakkelijker gemaakt, maar ze
hebben ook geleid tot een dieet dat wordt gedomineerd door bewerkte
voedingsmiddelen, een levensstijl die inactiviteit bevordert en een omgeving
vol gifstoffen.
Deze veranderingen verstoren de stofwisseling en
hebben bijgedragen aan de epidemie van chronische ziekten. Om deze trend te
keren, moet je de factoren elimineren die in voorgaande generaties niet
bestonden, maar nu de gezondheid op cellulair niveau ondermijnen.
•Het herstellen van de gezondheid
vereist inzicht in de grondoorzaken — Het
terugwinnen van de gezondheid begint met het begrijpen van wat er mis is gegaan
en het doorvoeren van opzettelijke veranderingen om dit te corrigeren. Dat
betekent het opnieuw introduceren van voorouderlijke gewoonten die de
mitochondriale functie ondersteunen, in plaats van te vertrouwen op een systeem
dat is ontworpen om de symptomen van ziekte te beheersen in plaats van deze te
voorkomen.
Het doel is niet om terug te keren naar het
verleden, maar om te nemen wat werkte en het toe te passen op een manier die de
gezondheid in de wereld van vandaag ondersteunt. Door kleine maar
betekenisvolle aanpassingen door te voeren, kun je de energieproductie van je
lichaam herstellen en de kracht en veerkracht opnieuw opbouwen die vroeger de
norm waren.
Veelgestelde vragen (FAQ's) over gezondheid in het
verleden en vandaag
Q: Waarom lijden zoveel mensen tegenwoordig
aan chronische ziekten?
A: Chronische
ziekten zijn omhooggeschoten omdat het moderne leven de natuurlijke gewoonten
wegneemt die ooit de gezondheid ondersteunden. Sedentaire levensstijlen,
bewerkte voedingsmiddelen, milieutoxines en een te grote afhankelijkheid van op
symptomen gebaseerde medicijnen spelen allemaal een rol. De focus is verschoven
van preventie en vitaliteit naar farmaceutisch beheer van ziekten.
Q: Waren mensen in het verleden eigenlijk
gezonder?
A: Ja,
in veel opzichten. Hoewel ze te maken kregen met een hoge sterfte als gevolg
van infectieziekten, bleven degenen die de volwassenheid overleefden vaak
sterk, onafhankelijk en functioneel tot op hoge leeftijd. Ze vertrouwden niet
op meerdere recepten alleen maar om de dag door te komen, en hun levensstijl
ondersteunde uiteraard de gezondheid op de lange termijn.
Q: Welke rol heeft de moderne geneeskunde
gespeeld in de verschuiving in de volksgezondheid?
A: De
moderne geneeskunde hielp het aantal sterfgevallen als gevolg van infecties
terug te dringen, maar slaagde er niet in de chronische ziekte-epidemie te
voorkomen. Het behandelt symptomen in plaats van de onderliggende oorzaken aan
te pakken. De levensduur is misschien toegenomen, maar de kwaliteit van leven
is afgenomen.
Q: Wat maakte voorouderlijke diëten zo voedend
en effectief voor de gezondheid op de lange termijn?
A: Voorouderlijke
diëten werden gebouwd op vers, onbewerkt voedsel dat echte voeding opleverde.
Mensen aten wat ze verbouwden, grootbrachten of kregen van nabijgelegen
boerderijen. De maaltijden omvatten rauwe zuivel, orgaanvlees, beenderbouillon
en seizoensproducten — geen additieven of plantaardige oliën. Dit dieet
ondersteunde de spijsvertering, immuniteit en gezondheid op de lange termijn
omdat het echt, compleet en diep voedend was.
Q: Is het mogelijk om het gezondheidsniveau te
herstellen waar mensen vroeger van genoten?
A: Ja,
maar het vereist een verschuiving in hoe je leeft. Dat betekent echt eten, de
hele dag bewegen en de blootstelling aan moderne stressoren verminderen.
Wanneer je de gewoonten die de mitochondriale functie ondersteunen opnieuw
opbouwt, herwint je lichaam de energie en veerkracht die vroeger normaal waren.
Sources and References
·
1, 2, 4, 5, 7 CDC/NCHS, National Vital Statistics System, Mortality, NVSR Vol. 48 (11)
(Archived)
·
6 American Heart Association, January 24, 2024
·
8 National Health Council, March 28, 2024
·
9 J Clin
Invest. 2024 Dec 12:e178722
·
10 CDC, Historical Background and Evolution of Physical
Activity Recommendations (Archived)
·
11 F1000Res.
2018 Feb 2;6:1787
·
12 National Institute on Aging, November 30, 2020
·
13 Sensors
2022, 22(13), 4973
·
14 Current Sports Medicine Reports 22(12):p 414-422, December 2023
·
15 Children
(Basel). 2023 Jul 26;10(8):1283
·
16 Senior Living, June 28, 2024
·
17 Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 118 (50) e2107621118, Human
Life History and Physical Activity
·
18 World Nutrition Journal Volume 04 Issue 2, August 2021 (Archived)
·
19 MedlinePlus, Health Risks of an Inactive Lifestyle
·
20 Sports Medicine Volume 48, pages 1533–1540, (2018)
·
21 South African Journal of Clinical Nutrition Volume
37, 2024 - Issue 4: Pages 197-199
·
22 BMC Public Health volume 19, Article number: 1606
(2019)
·
23 Raw Milk Institute, November 25, 2024
·
24 The Weston A. Price Foundation, March 9, 2020
·
25 Biomedical Journal of Scientific & Technical Research
July 2019, Volume 20, 1, pp 14802-14805