Wetenschapper Justin Leslie werkte bij Pfizer aan het COVID-19-vaccin. Het was zijn eerste baan na de universiteit. In maart 2021, vlak na de uitrol van de vaccins, trad hij bij de farmareus in dienst.
Hij wist dat de vaccins mensen schade toebrachten en hoopte binnen te kunnen komen bij het bedrijf, met als doel een klokkenluider te worden.
Bekijk het gesprek:
Ravage
Het was nog veel erger dan hij in eerste instantie dacht. “Mensen werden met deze vaccins vermoord en beschadigd,” zei hij onomwonden in gesprek met Alex Jones. “Ik noem het een gifinjectie.”
“Dit zogenaamde ‘vaccin’ is geen vaccin,” benadrukte Leslie. “Het richt een ravage aan in ons lichaam.” Hij roept president Trump en zorgminister Kennedy op om deze ‘vaccins’ van de markt te halen. “Dit is iets wat je niet in je lichaam moet stoppen.”
Rechtszaak
De klokkenluider heeft zich verder aangesloten bij een rechtszaak tegen Pfizer wegens misdaden tegen de menselijkheid.
Het spike-eiwit dat na vaccinatie wordt aangemaakt, vormt in het lichaam een systeem van koolstofnanobuizen, stelt de voormalige Pfizer-wetenschapper. Een koolstofnanobuis is een opgerolde laag grafeen. Dit zijn de raadselachtige bloedstolsels die uit de lichamen van overledenen worden gehaald.
Ondertussen adviseert de ‘Gezondheidsraad’ om dit najaar, net als in 2024, COVID-19-vaccinatie – waarvan wetenschappers die er zelf aan hebben gewerkt zeggen dat het vergif is – aan te bieden aan 60-plussers, medische hoogrisicogroepen en mensen die jaarlijks de griepprik aangeboden krijgen.
Over de auteur: Robin de Boer is economisch geograaf. Volg hem hier op Substack.
Tienduizenden Ieren zijn zaterdag afgereisd naar hoofdstad Dublin om te protesteren tegen de massa-immigratie.
Op beelden zijn talloze demonstranten met Ierse vlaggen te zien. Ze zongen liederen en hielden borden omhoog met teksten als ‘Ierland is vol’.
Genocide
Er waren ook betogers die petjes droegen met daarop de tekst ‘Make Ireland Great Again’. Tegendemonstranten maakten de Ierse patriotten uit voor ‘racisten’ en ‘nazi’s’.
Onlangs zei de Ierse MMA-vechter Conor McGregor tijdens een bezoek aan het Witte Huis dat zijn thuisland ten onder gaat aan illegale immigratie. Hij zei dat sommige Ierse plaatsen onder de voet zijn gelopen door migranten en dat Ieren er in één klap een minderheid zijn geworden.
In een interview met Tucker Carlson ging hij nog een stap verder. McGregor, die een gooi wil doen naar het Ierse presidentschap, zei tegen de journalist dat massamigratie ‘ons volk uitwist’. “Dit is de genocide op onze bevolking.”
Over de auteur: Robin de Boer is economisch geograaf. Volg hem hier op Substack.
Als je in Spanje woont dan heb je vanaf deze maand mogelijk problemen voor wat betreft het opnemen van contant geld. Een contante opname wordt in principe als crimineel beschouwd, tenzij je kunt bewijzen dat dit niet zo is.
Een bevolking die is gehersenspoeld of ‘gevaccineerd’ zal alles accepteren, ook al is het nog zo absurd. Dit, op voorwaarde dat het geleidelijk gaat zodat ze er aan kunnen wennen en niet doorhebben dat iedere stap onderdeel vormt van een groter geheel.
Zo zijn we al jaren geconditioneerd met het feit dat contant geld iets is uit het verleden, dat alleen misdadigers en belastingontduikers contant geld gebruiken. Want, als je niets te verbergen hebt, dan heb je ook niets te vrezen en kan je ook gewoon via de bank betalen.
Als dat eenmaal is geprogrammeerd dan is iedere volgende stap op contant geld te demoniseren verdedigbaar door overheden.
Overheden die in opdracht van hun werkelijke meesters in de achtergrond alles in het werk moeten stellen om contant geld uit te bannen. Dit, omdat het niet te traceren is door hen die alles, maar dan ook werkelijk alles van ons willen weten.
Een overheid hoort er te zijn om het volk te dienen, niet om in opdracht van schimmige krachten in de achtergrond het volk onder de knoet te houden, leeg te roven door steeds meer belastingen in te voeren en ervoor te zorgen dat het gebruik van contant geld crimineel wordt zoals dat nu gebeurt in Spanje.
Contant geld staat onder druk. Volgens het Spaanse ministerie van Financiën moet de overheid “de strijd aangaan met niet-geregistreerde inkomsten en informele transacties”. Daarom gelden vanaf april 2025 strengere regels voor cash geld. Niet alleen grote bedragen worden gecontroleerd. Ook frequente opnames van kleinere bedragen, zoals 800 of 900 euro, kunnen tot onderzoek leiden. Zeker als er geen duidelijke reden is.
Banken zijn nu verplicht om automatisch elke opname of storting vanaf 3.000 euro te melden bij de belastingdienst. Maar ook onder die grens kun je in de problemen komen. Volgens fiscalisten kan een patroon van kleinere opnames worden gezien als poging tot ontwijking. In zo’n geval kan de boete oplopen tot 150 procent van het opgenomen bedrag – met een maximum van 150.000 euro.
Net zoals bij ons worden de steeds meer gehate banken ingezet als waakhonden en moeten alles melden aan de overheid.
Het gaat niet eens om de hoogte van het bedrag. Als iemand regelmatig kleine bedragen opneemt, kan dat door de fiscus worden uitgelegd als een bewuste manier om het systeem te omzeilen.
Waar het op neerkomt in Spanje is dat je alles wat je met contant geld doet, moet kunnen bewijzen door middel van bonnen, contracten of wat dan ook.
Kan je dat niet omdat je contant geld opneemt omdat je van mening bent dat het niemand wat aangaat hoe jij je geld uitgeeft, je op de lijst met verdachte personen komt te staan en een onderzoek van de fiscus kunt verwachten met als gevolg een torenhoge boete.
Wij zijn gevangen in een walgelijk systeem waarbij al onze vrijheden één voor één worden afgepakt op basis van verzonnen verhalen. Net zolang totdat er helemaal geen contant geld meer is en iedereen wordt gedwongen door overheden om de CBDC te gaan gebruiken.
En dat gebeurt allemaal door politici die er alleen maar zitten voor zichzelf en liever de broeders binnen de vrijmetelarij tevreden houden dan dat ze werken voor het welzijn voor het volk dat hen heeft gekozen.
Iemand die al heel lang door had dat onze Westerse wereld wordt gestuurd door gestoorde maniakken was John Lennon.
Sinds hij die opmerkingen maakte is de situatie nog vele malen erger geworden en komen we dicht bij het punt waarbij ook onze laatste nog resterende vrijheden zullen verliezen.
Het zorgsysteem piept en kraakt, waarschuwen artsen. De druk op de zorg neemt toe en er is te weinig personeel. De kennis en de manier om dit in ieder geval voor een deel op te lossen is er, maar wordt verborgen gehouden.
Waarschijnlijk de belangrijkste factor voor de vele chronisch zieke mensen in ons land is het overmatig gebruik van farmaceutische medicijnen.
Of, misschien beter gezegd, de bijwerkingen van die farmaceutische medicijnen.
Dat de wereld op dit moment letterlijk kapot gaat aan farmaceutische medicijnen hebben we vooral te danken aan John D. Rockefeller.
Over hoe mensen werkelijk functioneren en hoe je ze echt beter kunt maken wordt met geen woord gerept.
Heb je wel eens gehoord dat alles een frequentie heeft, een trillingsfrequentie? Dat betekent ook dat het om een energie gaat. Jouw lichaam is onder normale omstandigheden een bonk energie van zeer vele frequenties. Soms heb je zelf waarschijnlijk ook wel eens het gevoel dat er energie wegstroomt, je raakt vermoeid, lusteloos en krijgt mogelijk zelfs depressieve gevoelens. Dat is geen depressie, maar duidt op een energetische stoornis ergens in je lichaam.
Tot zover Dr. Roel.
Eén van de vele oorzaken van gezondheidsproblemen is een verstoring van je natuurlijke frequenties.
Vroeger, toen we nog geen vervuilende elektrosmog kenden leefden de mensen op aarde op het ritme van de natuurlijke hartslag van de aarde.
Wij leven nu in een wereld met miljarden mobiele telefoongebruikers met bijbehorende zendmasten. Al die gecombineerde stralingseffecten zorgen ervoor dat iedere verbinding met de natuurlijke frequentie van de aarde permanent wordt verstoord. Het is al zo erg dat men er tegenwoordig in grote steden niet meer in slaagt om de Schumann frequentie te meten. Dit lukt alleen nog op plaatsen die zich op redelijke afstand bevinden van het permanente stralingsbombardement.
De Schumann resonantie is een reeks natuurlijke elektromagnetische resonanties tussen het aardoppervlak en de ionosfeer van onze planeet. De belangrijkste frequentie in deze reeks is ongeveer 7,83 Hz, maar er zijn ook hogere harmonischen. Deze elektromagnetische golven ontstaan als gevolg van bliksemontladingen over de hele wereld en worden constant gegenereerd.
Hoe belangrijk die Schumann resonantie is, blijkt wel uit het feit dat je overal in Nederland en België trainingen kunt doen onder leiding van therapeuten om die natuurlijke frequentie te herstellen.
Dat betekent niet alleen dat het werkt, maar ook dat dit soort dingen uiteraard nergens te vinden is bij de mainstreamkanalen. Het is zoals zo vaak, alles wat goed is voor de mensheid wordt verborgen gehouden zodat de farmaceutische industrie geld kan blijven verdienen aan mensen die juist door hun producten zieker en zieker worden.
Voor mensen die niet in de gelegenheid zijn om een cursus te doen is er tegenwoordig de Dual Earth Frequnecy Generator, een innovatief apparaat dat de Schumann-resonantie kunstmatig genereert en uitzendt, waardoor de omgeving wordt verrijkt met deze levensondersteunende frequenties.
Hoeveel zorgkosten zouden er niet worden bespaard als mensen weer in staat zijn om de natuurlijke verbinding met de hartslag van de aarde te herstellen?
Een man die de mensheid onnoemlijk veel leed heeft bezorgd is de bekende Bill Gates. Als je zijn misdaden bekijkt dan weet je dat hij in China de doodstraf zou hebben gekregen.
Kijk even naar het onderstaande filmpje van RFK jr, waarin deze precies uitlegt hoe Bill Gates te werk is gegaan.
Het beeld wat je dan ziet is dat van een gewetenloos persoon die voor persoonlijk gewin de levens van miljoenen en miljoenen mensen in de waagschaal heeft gezet.
En dat alles voor een product dat nu nog steeds dagelijks dood en verderf zaait en waaraan inmiddels miljoenen mensen zijn overleden.
Hoe hij zijn Event 201 heeft gehouden, net voor de uitbraak van de ‘nep pandemie’.
Voor wie vergeten is wat Event201 ook al weer precies was hier een video waarin dat heel duidelijk wordt gemaakt.
Wanneer hij inwoner van China had geweest dan had hij in dat land zonder enige twijfel de doodstraf gekregen.
En bij ons?
Bij ons loopt hij nog gewoon rond en wordt ‘weldoener’ genoemd.
Een vooraanstaand academicus waarschuwde voor het “vrijwel onvermijdelijke” uitbreken van een burgeroorlog in westerse samenlevingen binnen de komende vijf jaar, meldt The Noticer.
David Betz, hoogleraar oorlogsstudies aan King’s College London, heeft verklaard dat er een “statistisch hoge waarschijnlijkheid” is dat er vóór 2030 een burgerconflict zal ontstaan ”in één of meer van ten minste een dozijn landen”. Daarna is het zeer waarschijnlijk dat dit conflict zich zal “uitzaaien” naar andere landen.
Betz beschreef westerse staten – waaronder Groot-Brittannië, Frankrijk en Amerika – als ‘explosief geconfigureerd’ of als spreekwoordelijke ‘kruitvaten’ of ‘tikkende tijdbommen’ die elk moment kunnen ontploffen.
De opmerkingen van Betz zijn afkomstig uit een reeks podcasts waarin hij is verschenen en zijn gebaseerd op een artikel dat hij in 2023 schreef voor Military Strategy Magazine met de titel Civil War Comes to the West.
Volgens Betz is de voornaamste oorzaak van het conflict dat ons te wachten staat, het multiculturalisme.
In plaats van de lof die diversiteit doorgaans ontvangt van elites, ziet Betz het als een zeer destructief fenomeen. Zoals hij schrijft, is multiculturalisme (of “identiteitspolitiek”) een situatie “waarin mensen met een bepaalde raciale, religieuze, etnische, sociale of culturele identiteit de neiging hebben hun eigen specifieke belangen of zorgen te bevorderen, zonder rekening te houden met de belangen of zorgen van een grotere politieke groep.”
Multiculturalisme is dus niet de bron van kracht, maar juist het tegenovergestelde.
“Het is vooral dit wat een burgerconflict in het Westen niet alleen waarschijnlijk maar praktisch onvermijdelijk maakt”, schrijft Betz.
Ter ondersteuning van dit standpunt noemt Betz belangrijke politieke figuren, zoals de voormalige Britse premier David Cameron en de voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel.
De voormalige bondskanselier, schrijft Betz, “wees ooit rechtstreeks naar het multiculturalisme en verklaarde dat het in Duitsland ‘volledig had gefaald’.” Dit werd later herhaald door Cameron, die stelde dat multiculturalisme “mensen in getto’s verdeelt in minderheids- en meerderheidsgroepen zonder gemeenschappelijke identiteit”.
Het is de moeite waard om te benadrukken dat deze opmerkingen niet afkomstig zijn van figuren uit de marginaliteit of van ‘extreemrechtse’ figuren, maar van de leiders van grote Europese staten, die Betz beiden omschrijft als ‘opmerkelijke centristen’.
Landen die het multiculturalisme hebben omarmd, hebben een “instorting van vertrouwen”, een “afvloeiing van sociaal kapitaal” en een “versnelling van factionele polarisatie” gezien, voegt Betz toe.
Dit is aangemoedigd en ‘versterkt door de introductie van identiteitspolitiek’ als de nieuwe sociale norm en heeft geleid tot de ‘verbrijzeling van een generatie pre-politieke loyaliteiten van nationale bevolkingen’.
Betz schrijft dat de tekortkomingen van het multiculturalisme zich op twee manieren manifesteren.
Ten eerste zijn ze te zien in de woede van gewone mensen jegens de heersende klasse, maar ze komen ook tot uiting in de steeds duidelijker wordende spanningen tussen groepen. Betz schrijft dat het Westen nu getuige is van de “tweelingvectoren” van “een volksopstand tegen de elite” en een opkomende “interetnische burgeroorlog”.
Betz citeert ter ondersteuning van zijn stelling ook populaire Britse politieke commentatoren Matthew Goodwin en David Goodhart, evenals de Russisch-Amerikaanse theoreticus Peter Turchin, wiens werk het probleem van ‘politieke desintegratie’ benadrukt.
Want zoals Betz opmerkt, is wat wij in het Westen nu meemaken niets minder dan de uitputting van de naoorlogse liberale orde, nu we de ‘grenzen van de geleide democratie’ naderen of het einde van wat anderen ‘technocratisch managerialisme’ hebben genoemd.
Simpel gezegd: de managementtechnieken van onze elites “werken niet meer”. “Economisch, politiek en sociaal gezien bevindt het Westen zich in de eindfase”, stelt Betz.
Dit is inmiddels vrijwel onbetwistbaar, aangezien de situatie in westerse staten vrijwel exact overeenkomt met wat de academische literatuur omschrijft als de ‘perfecte omstandigheden’ voor een burgeroorlog.
“Het is niet alleen zo dat de omstandigheden in het Westen aanwezig zijn; het is veeleer zo dat ze het ideaal benaderen”, schrijft Betz.
Betz schrijft – verwijzend naar de Amerikaanse expert op het gebied van burgeroorlogen Barbara Walter – dat er in westerse staten een drietal trends zijn die een sterke voorspeller zijn van ernstige interne onrust.
De eerste is de aanwezigheid van factionalisme – met name de opkomst van expliciet etnische of etnisch-religieuze blokken. De tweede is het statusverlies – of de “downgrading” – van de voorheen dominante meerderheid. De derde is een algemeen verlies van vertrouwen in de samenleving en in de toekomst.
Deze laatste trend is vooral wijdverbreid onder jongeren en gaat gepaard met een algeheel verlies aan geloof in de mogelijkheid van sociale verandering via normale politieke methoden. Zoals Betz stelt, zijn al deze verschijnselen “in ten minste een dozijn westerse staten opvallend duidelijk”.
De jongeren, zoals gezegd, worden bijzonder hard getroffen. In vergelijking met hun ouders hebben de jongeren van vandaag “minder kans om onroerend goed te bezitten”, “minder kans om te trouwen en kinderen te krijgen”, en “minder kans om een gelijkwaardig bedrag te verdienen”. De hele generatie heeft nu te maken met “dalende verwachtingen”.
De belangrijkste drijfveer achter burgeroorlogen is echter ‘downgrading’, oftewel het verlies van status van een ooit dominante meerderheid. Betz, verwijzend naar de academische literatuur, legt uit dat ‘downgrading’ een term is die in de theorie van burgeroorlogen wordt gebruikt en die ‘verwijst naar de perceptie van een dominante groep dat wat hen overkomt … een situatie van statusomkering is, niet slechts een politieke nederlaag’.
Dominante groepen gaan van een situatie waarin ze op het ene moment nog kunnen bepalen wiens taal er wordt gesproken, wiens wetten worden gehandhaafd en wiens cultuur wordt vereerd, naar een situatie waarin dat niet meer kan.
Deze “downgrade” is dus een belangrijke toevallige factor in burgerconflicten en het is duidelijk in het hele Westen. Dit is vooral zorgwekkend omdat, volgens Betz, de meest instabiele landen geen zeer diverse staten zijn (die worstelen om zich te verenigen), maar “gematigd homogene samenlevingen, vooral wanneer er een waargenomen verandering is in de status van een titulaire meerderheid, of een significante minderheid, die de middelen bezit om zelf in opstand te komen”.
Dit is duidelijk de situatie die we nu zien in heel Europa, Noord-Amerika en Australazië, met “blanke meerderheden (die in sommige gevallen snel neigen naar een grote minderheidsstatus) [die] naast meerdere kleinere minderheden leven”. Dit verklaart ook de hardhandige aanpak die westerse regeringen hanteren ten opzichte van elke vorm van “blanke nationalistische” of “etnisch particularistische” beweging, hoe klein ook in aantal.
Wat de spanningen echter nog verder heeft aangewakkerd, is dat Anglo-Europese of ‘blanke’ meerderheden ook onderhevig zijn aan ‘een soort ‘asymmetrisch multiculturalisme’ waarin voorkeur binnen de groep, etnische trots en groepssolidariteit – met name bij het stemmen – acceptabel zijn voor alle groepen, behalve voor blanken. Zij beschouwen zulke zaken als een vertegenwoordiging van suprematistische houdingen die in strijd zijn met de sociale orde’.
Dit heeft geleid tot een situatie waarin er sprake is van ‘de perceptie dat de status quo op een verachtelijke manier onevenwichtig is, wat een argument biedt voor opstand van de kant van de blanke meerderheid (of grote minderheid), dat geworteld is in een stimulerende taal van rechtvaardigheid.’
Dit zijn dus de voornaamste oorzaken van wat Betz beschouwt als de vrijwel zekere aanwezigheid van een dreigende burgeroorlog.
De exacte vorm die dit zal aannemen, is echter nog onbekend. Betz schrijft dat het in sommige landen kan lijken op een “vuile oorlog in Latijns-Amerikaanse stijl”, maar in andere landen meer op de Troubles van Noord-Ierland. Toch zullen alle betrokken staten te maken krijgen met een “algemene staat van gewelddadige burgerlijke onrust en een versnellende economische neergang”.
Cruciaal is dat Betz stelt dat ons dreigende interne conflict waarschijnlijk aanvallen op stedelijke infrastructuur zal omvatten. Nutsvoorzieningen zoals gasleidingen, elektriciteitsnetten en transport- en telecommunicatienetwerken zullen naar verwachting allemaal het doelwit zijn.
Dit zal resulteren in bijna onmiddellijke stedelijke chaos en zal leiden tot een situatie waarin “grote steden praktisch onleefbaar zullen zijn voor normale mensen”.
Dit zal leiden tot een vlucht uit de steden en een de facto burgeroorlog tussen stad en platteland. Deze spanningen zullen nog verder worden verergerd door de etnisch-raciale realiteit dat plattelandsgebieden demografisch veel homogener zijn dan stedelijke gebieden.
Betz schrijft: “Er is een duidelijk waarneembare stedelijk-plattelandsdimensie aan de vestigingspatronen van immigranten: in wezen zijn de steden radicaal heterogener dan het platteland. Logischerwijs kunnen we dus concluderen dat burgeroorlogen in het Westen die etnische scheidslijnen doorkruisen, een uitgesproken ruraal versus stedelijk karakter zullen hebben.”
Sterker nog, in een verdere berisping aan het adres van onze links-liberale utopisten bevestigt Betz dat ons dreigende burgerconflict sterk bepaald zal worden door etniciteit: “We kunnen vaststellen dat de burgeroorlogen die het Westen te wachten staan, langs etnische lijnen zullen worden afgebakend.”
Betz voegt eraan toe dat “ongeveer 75% van de burgeroorlogen na de Koude Oorlog door etnische facties is uitgevochten” en dat we mogelijk afglijden naar een nachtmerrieachtig intern conflict dat “een allegaartje is, een burenruzie, gebaseerd op geloof, huidskleur en religie”. Een situatie die natuurlijk “afschuwelijk zou zijn”.
Ter ondersteuning hiervan verwijst Betz naar recente etnisch-religieuze spanningen in het Verenigd Koninkrijk. Zoals hij schrijft, is er in Leicester een “intertribale conflict” ontstaan, dat “getuige is van terugkerend geweld tussen de lokale hindoeïstische en moslimbevolking, beide partijen geteisterd door spanningen tussen gemeenschappen in het verre Zuid-Azië”, waarbij een hindoeïstische menigte “door het moslimgedeelte van de stad marcheerde en ‘Dood aan Pakistan’ scandeerde.”
Deze gevallen van natuurlijke stamverwantschap ondermijnen duidelijk het idee van burgerlijk nationalisme. Zoals Betz opmerkt, weerspiegelt dit vooral “de aanzienlijke irrelevantie van het Brits-zijn als aspect van de prepolitieke loyaliteit van een aanzienlijk deel van twee van de grootste minderheden in Groot-Brittannië. Wie wil er tegen wie vechten en waarom? Het antwoord op deze terechte strategische vraag heeft in dit geval weinig te maken met de nominale nationaliteit van de mensen die aantoonbaar al begonnen zijn met vechten.”
Wat we dus zien, is de teloorgang van westerse staten. Onze landen, schrijft Betz, zijn verschoven van grotendeels samenhangende samenlevingen met een algemeen “gevoel van gemeenschappelijke identiteit en erfgoed” naar “onsamenhangende politieke entiteiten, legpuzzels van concurrerende, op identiteit gebaseerde stammen, die grotendeels leven in vrijwel gesegregeerde ‘gemeenschappen’ die steeds duidelijker en gewelddadiger concurreren om de afnemende maatschappelijke middelen”.
Het bredere beeld dat uit dit alles naar voren komt, is dat het Westen binnenkort te maken kan krijgen met ‘grootschalige bevolkingsbewegingen’ – vergelijkbaar met wat er in Europa gebeurde aan het einde van de Tweede Wereldoorlog – en de vorming van ‘nieuw gebalkaniseerde etnische staatjes’.
Wat Betz beweert dat nu gebeurt, is niets minder dan een “nieuwe status quo gebaseerd op de retribalisering van westerse samenlevingen”.
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
Na de overname van het Israëlisch-Amerikaanse cloudbeveiligingsbedrijf Wiz heeft de beruchtste inlichtingendienst van Israël, Unit 8200, nu toegang tot uw gevoelige informatie, meldt Mintpress.
Google heeft onlangs aangekondigd dat het het Israëlisch-Amerikaanse cloudbeveiligingsbedrijf Wiz overneemt voor 32 miljard dollar. Het prijskaartje – 65 keer de jaaromzet van Wiz – heeft de wenkbrauwen doen fronsen en de nauwe relatie tussen Google en het Israëlische leger verder verstevigd.
In zijn persbericht beweerde de Silicon Valley-gigant dat de aankoop “de manier waarop beveiliging wordt ontworpen, beheerd en geautomatiseerd enorm zal verbeteren, en een end-to-end beveiligingsplatform zal bieden voor klanten van alle soorten en maten in het AI-tijdperk.”
Er is echter ook bezorgdheid ontstaan over de veiligheid van gebruikersgegevens, met name van hen die zich verzetten tegen Israëlische acties tegen buurlanden. Dit komt doordat Unit 8200 al lange tijd technologie gebruikt om tegenstanders te bespioneren, inlichtingen te verzamelen en die kennis te gebruiken voor afpersing en chantage.
Het wereldwijde spionagenetwerk van Israël
Wiz werd pas vijf jaar geleden opgericht en alle vier de medeoprichters – Yinon Costica, Assaf Rappaport, Ami Luttwak en Roy Reznik – waren leiders van de Israëlische elite-eenheid voor militaire inlichtingen, Unit 8200. Net als veel Israëlische techbedrijven is Wiz een direct uitvloeisel van de militaire inlichtingendienst. Uit recent onderzoek blijkt dat bijna vijftig van de huidige medewerkers veteranen van Unit 8200 zijn.
“Die ervaring heeft me laten zien hoeveel impact je kunt maken als je groot talent combineert met geweldige technologie”, zei Rappaport over zijn tijd in het leger.
Voormalige Unit 8200-agenten, die nauw samenwerkten met de Israëlische nationale veiligheidsstaat, hebben veel van ’s werelds beruchtste malware en hackingtools ontwikkeld.
De bekendste hiervan is misschien wel Pegasus, spyware die door overheden wereldwijd wordt gebruikt om politieke tegenstanders te bespioneren en lastig te vallen. Dit geldt onder meer voor India, Kazachstan, de VAE en Saoedi-Arabië. Saoedi-Arabië gebruikte de tool om Washington Post-journalist Jamal Khashoggi te bespioneren voordat hij door Saoedische agenten in Turkije werd vermoord.
In totaal zouden meer dan 50.000 journalisten, mensenrechtenverdedigers, diplomaten, zakenleiders en politici in het geheim zijn bespioneerd. Dit geldt ook voor staatshoofden zoals de Franse president Emmanuel Macron, de Pakistaanse premier Imran Khan en de Iraakse president Barham Salih. Alle Pegasus-verkopen moesten worden goedgekeurd door de Israëlische overheid, die naar verluidt toegang had tot de gegevens die de buitenlandse klanten van Pegasus verzamelden.
Eenheid 8200 bespioneert ook Amerikanen. Klokkenluider Edward Snowden onthulde dat de National Security Agency (NSA) regelmatig gegevens en communicatie van Amerikaanse burgers deelde met de Israëlische inlichtingendienst. “Ik vind dat verbazingwekkend… Het is een van de grootste misstanden die we ooit hebben gezien”, zei hij.
Voor de Israëlische regering is het nut van deze particuliere spionagebedrijven, waar voormalige inlichtingenfunctionarissen van het Israëlische leger actief zijn, dat ze een zekere mate van geloofwaardige ontkenning mogelijk maken wanneer ze geconfronteerd worden met spionageaanvallen. Zoals Haaretz uitlegde: “Wie [deze spionagebedrijven] bezit, is niet duidelijk, maar hun werknemers zijn geen soldaten. Daardoor kunnen ze het probleem van het leger oplossen, zelfs als de oplossing die ze bieden niet perfect is.”
Tegenwoordig creëren voormalige Unit 8200-agenten niet alleen een groot deel van ’s werelds spyware, maar ook de beveiligingsfuncties die beweren te beschermen tegen ongewenste surveillance. Uit onderzoek van MintPress bleek dat drie van de zes grootste VPN-bedrijven ter wereld eigendom zijn van en gecontroleerd worden door een Israëlisch bedrijf dat mede is opgericht door een Unit 8200-veteraan.
Hoe Unit 8200 Palestijnen controleert
Het is echter in Palestina dat Unit 8200 het meest actief is geweest. De eenheid vormt het hart van het hightech repressieve Israëlische staatsapparaat. Door gebruik te maken van gigantische hoeveelheden data die over Palestijnen zijn verzameld door al hun bewegingen te volgen met gezichtsherkenningscamera’s, en door hun telefoongesprekken, berichten, e-mails en persoonlijke gegevens te monitoren, heeft Unit 8200 een digitaal vangnet gecreëerd waarmee ze Palestijnen kunnen bespioneren, lastigvallen en onderdrukken.
Het stelt dossiers samen van vrijwel elke inwoner van Gaza, inclusief hun medische geschiedenis, seksleven en zoekgeschiedenis, zodat deze informatie later kan worden gebruikt voor afpersing of chantage. Als iemand bijvoorbeeld zijn of haar partner bedriegt, dringend een medische operatie nodig heeft of in het geheim homoseksueel is, kan dit worden gebruikt als pressiemiddel om burgers tot informanten en spionnen voor Israël te maken.
Een voormalige agent van Unit 8200 vertelde dat hij als onderdeel van zijn training de opdracht had gekregen om verschillende Arabische woorden voor ‘homo’ uit zijn hoofd te leren, zodat hij ernaar kon luisteren tijdens telefoongesprekken die hij afluisterde.
Eenheid 8200 zit naar verluidt ook achter het nog controversiëlere Project Lavender, een gigantische, door AI gegenereerde dodenlijst van tienduizenden inwoners van Gaza, die het IDF gebruikt om de burgerbevolking van de dichtbevolkte strook aan te pakken.
Elke inwoner van Gaza (inclusief kinderen) krijgt een score van 1 tot 100, gebaseerd op de waargenomen nabijheid van Hamas. Een breed scala aan kenmerken kan iemands score verhogen, zoals wonen of werken in hetzelfde gebouw of lid zijn van een WhatsApp-groep met een bekend of vermoedelijk Hamas-lid.
Als iemands aantal een bepaalde drempel bereikt, wordt hij of zij automatisch toegevoegd aan de dodenlijst van Unit 8200. Dit, zo legde een commandant van het Israëlische leger uit , loste Israëls aanhoudende ‘menselijke knelpunt’ op, waardoor ze alleen al in de eerste weken na de aanval van 7 oktober tienduizenden aanvallen op Gaza konden uitvoeren.
Eenheid 8200 zou ook de aanval met de pager in Libanon hebben uitgevoerd, waarbij duizenden elektronische apparaten tegelijk tot ontploffing werden gebracht, waarbij tientallen doden en duizenden gewonden vielen. De operatie werd, zelfs door voormalig CIA-directeur Leon Panetta, alom omschreven als een terroristische daad.
Deze lange geschiedenis van geweld, bedrog en spionage roept de vraag op of een bedrijf dat is opgericht en bemand wordt door tientallen mensen van zo’n organisatie, wel vertrouwd kan worden met de persoonlijke en privégegevens van miljarden gebruikers.
De banden van Google met de Israëlische inlichtingendienst
De overname van Wiz door Google versterkt de toch al nauwe banden met Unit 8200. In 2013 nam de techgigant Waze over, een online kaartendienst opgericht door drie Unit 8200-veteranen, voor $ 1,3 miljard. Het bedrijf heeft ook tientallen voormalige spionnen rechtstreeks in dienst genomen; een onderzoek van MintPress News uit 2022 bracht aan het licht dat er minstens 99 voormalige Unit 8200-agenten bij de Silicon Valley-gigant werkten.
Onder deze figuren bevindt zich Gavriel Goidel, Hoofd Strategie en Operations bij Google Research. Goidel trad in 2022 in dienst bij Google na een zesjarige carrière bij de militaire inlichtingendienst, waar hij opklom tot Hoofd Leren bij Unit 8200. Daar gaf hij leiding aan een groot team van agenten dat inlichtingengegevens doorzocht om “patronen van vijandige activisten te begrijpen”, aldus zijn eigen verklaring.
Google is verre van een buitenbeentje als het gaat om het inhuren van voormalige Israëlische spionnen voor zijn activiteiten. Facebook, Microsoft en Amazon hebben allemaal een aanzienlijk aantal ex-Unit 8200-agenten aangenomen. Zelfs TikTok, zogenaamd een broeinest van antisemitisme, heeft een aanzienlijk aantal ex-spooks in dienst . Het meest verrassend is misschien wel dat een aantal grote Amerikaanse media, waaronder CNN en Axios, voormalige Unit 8200-spionnen en -analisten hebben gerekruteerd om Amerikaans nieuws over het Midden-Oosten te schrijven en te produceren.
Google heeft fors geïnvesteerd in Israël en opende er in 2006 zijn eerste kantoor. CEO Eric Schmidt staat bekend als een uitgesproken voorstander van de controversiële staat. Tijdens een ontmoeting met premier Benjamin Netanyahu in 2012 verklaarde hij dat “de beslissing om in Israël te investeren een van de beste was die Google ooit heeft genomen.”
Maar de Wiz-deal is ongetwijfeld de grootste Israëlische investering van het bedrijf tot nu toe. De overname, volledig in contanten, vertegenwoordigt een enorme geldinjectie in de kwakkelende en door oorlog geteisterde Israëlische economie, goed voor 0,6% van het bbp van het land. Het geld, zo meldt de Israëlische pers enthousiast , stelt de regering in staat om door te gaan zonder grote bezuinigingsmaatregelen door te voeren, het tekort van het land te verminderen en Israël in staat te stellen langer in oorlogstijd te blijven. Critici noemen dit een financiële interventie namens Israël. Bovendien geeft het ook een signaal af aan de rest van de zakenwereld om in het land te investeren, wat het beleggerssentiment versterkt op een moment dat het het hardst nodig is.
De omvang van de deal verraste velen ook. De prijs is vergelijkbaar met die van de verkoop van JPMorgan Chase en Wells Fargo in 2008, Visa Europe in 2017 en Twitter in 2022. Toch is Wiz een nieuw en relatief onbekend bedrijf, wat vragen oproept over de waardering ervan.
Uiteindelijk zijn deze overwegingen echter ondergeschikt aan de hoofdkwestie: zo’n groep wordt nu belast met de beveiliging van de gegevens van miljarden gebruikers wereldwijd. Gezien de rol van Unit 8200 bij het monitoren en targeten van de Palestijnse bevolking, zullen velen zich afvragen of Google-producten in de toekomst überhaupt nog veilig te gebruiken zijn.
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
Lang voordat industriële CO2 zich in de atmosfeer ophoopte, bestonden er al afwisselend warme en koude perioden.
Hier is de boekbeschrijving:
De zogenaamde Middeleeuwse Warme Periode (MWP) is al jaren onderwerp van wetenschappelijk debat. Het gaat niet zozeer om de vraag of deze warme periode zich daadwerkelijk in Europa heeft voorgedaan, maar eerder om de vraag hoe deze zich heeft voorgedaan. Was het een lokaal fenomeen dat in de tijd beperkt was en zich voornamelijk tot Europa beperkte, of was het een periode van intense klimaatverandering met ook wereldwijde gevolgen?
Eén ding is zeker: vanaf ongeveer 950 n.Chr. vond er in Duitsland een temperatuurstijging plaats die minstens 300 jaar duurde, wat resulteerde in een uitgesproken warme periode die gunstig was voor landbouw en leven. Deze periode werd echter uiterlijk vanaf het begin van de 14e eeuw vervangen door een relatief snelle temperatuurdaling en klimaatturbulentie in de richting van de zogenaamde Kleine IJstijd.
In de eerste rapporten besteedde het IPCC (1990, AR1) nog relatief veel aandacht aan de MWP. In de loop der jaren nam deze focus echter af en in de meest recente beoordeling (2021, AR6) werd er weinig aandacht besteed aan de Middeleeuwse Warme Periode. Studies trekken vaak zelfs in twijfel of het een wereldwijd fenomeen was. Een inventarisatie van de beschikbare wetenschappelijke publicaties (vanaf 2022), geïnitieerd door S. Lüning, laat echter zien dat de Warme Periode zeker sporen heeft achtergelaten over continenten heen.
Vanuit natuurhistorisch en cultuurhistorisch perspectief laten veel verslagen zien dat Duitsland zich vanaf ongeveer 1000 n.Chr. in een periode van intense culturele en economische groei bevond. Deze periode wordt gekenmerkt door de stichting van talloze steden, de uitbreiding van landbouwgrond en een sterke bevolkingsgroei. Bossen werden gekapt, bouwmethoden werden beïnvloed en stijgende temperaturen en de daaruit voortvloeiende positieve landbouweconomie droegen bij aan de welvaart.
Natuurlijk bestonden er geen wetenschappelijke methoden om het weer te registreren, maar modern klimaatonderzoek gebruikt zogenaamde “proxies” om de klimaatparameters van die tijd af te leiden. Zo wijzen de vijgenteelt ten noorden van Keulen, de succesvolle wijnproductie tot in Sleeswijk-Holstein en (over het algemeen) de PFISTER-index, die voortvloeit uit talrijke kenmerken, op een langere periode van milde temperaturen en gunstige klimatologische omstandigheden. Klimaatnumerieke achterwaartse simulaties bevestigen deze ‘warme periode’ in principe.
Historisch gezien waren dit vaak periodes waarin het leven floreerde – een idee dat een nogal ambivalente rol speelt in het klimaatdebat voor de 21e eeuw.
Het voorbeeld van klooster Walkenried en het kloosterlandschap in de zuidelijke Harz illustreren de concrete gevolgen van het MWP: de ontginning van moerassige gebieden, de ontwikkeling van het waterbeheersysteem in de Boven-Harz, de bevordering van mijnbouw en het intensieve gebruik van hout voor bouw- en energiedoeleinden zijn slechts enkele voorbeelden.
Deze periode van monastieke welvaart tussen 1130 en 1300 n.Chr. werd echter blijkbaar beëindigd door een snelle temperatuurdaling. Het begin van de ‘Kleine IJstijd’ bracht zeer oncomfortabele weersomstandigheden met zich mee die tot het einde van de 18e eeuw aanhielden. Al aan het begin van de 14e eeuw werd het land getroffen door verwoestende regenval en overstromingen (“Schluchtenreisen” / Magdalenenflut), mislukte oogsten na intense droogtes (Dante-anomalie) en verwoestende plagen met miljoenen doden door epidemieën die sociale structuren gedeeltelijk verwoestten. Deze instabiliteit en ontberingen, die niet in de laatste plaats werden bepaald/veroorzaakt door het klimaat, hadden ongetwijfeld verwoestende gevolgen voor het levensonderhoud van de kloosters in de zuidelijke Harz. Ze leidden tot aanzienlijke interne crises (waaronder het verlies van bekeerlingen en lekenbroeders) en uiteindelijk tot het einde van de kloostergroep Walkenried (met het verlaten van grote delen van de Harzer ertsmijnbouw) in de 15e eeuw.
Zo ja, welke overkoepelende klimatologische processen droegen daaraan bij? Aangenomen mag worden dat naast temperaturen ook andere factoren, zoals de duur van de zonneschijn, een belangrijke rol speelden in de leefomstandigheden: de zon lijkt inderdaad ‘de’ factor van de MWP te zijn geweest, terwijl CO₂ die van de moderne tijd is… .
Recente analyses en de AMO-index (Atlantic Multidecadal Oscillation), die teruggaat tot 900 n.Chr., geven aan dat cyclische SST-energie-invloeden (Sea Surface Temperature) vanuit de Atlantische Oceaan de bewolking en daarmee de zonneschijnduur en temperaturen in Europa aanzienlijk hebben beïnvloed. Deze interacties waren ook belangrijk voor de zuidelijke Harz en Walkenried. Kunnen evaluaties van huidige klimaatprocessen indirect conclusies trekken over fysieke en sociale veranderingen uit het verleden met bijbehorende fasen van stijging en daling tussen 1000 en 1400 n.Chr.?
De huidige studie onderzoekt deze vragen en probeert conclusies te trekken over de interacties van het middeleeuwse klimaat, gebaseerd op grootschalige processen van potentiële ’teleconnecties’ en oceanische cycli. Het boek is onder andere bedoeld als een reeks stappen die helpt de complexe onderlinge verbanden van middeleeuwse klimaatverandering beter te begrijpen. Het laat zien welke ‘natuurlijke’ parameters mogelijk hebben bijgedragen aan de opkomst en ondergang van het klooster van Walkenried.
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
