augustus 4, 2025 7
(Cutout from photo) Eman arab / Wikimedia / (CC BY-SA 4.0 DEED)
Het covid-tijdperk
heeft traditionele ideologische paradigma’s als messen door boter gesneden.
Niets gedroeg zich zoals we hadden verwacht. De voorvechters van burgerlijke
vrijheden waren nergens te bekennen. De rechtbanken functioneerden niet. Grote
bedrijven en media werkten volledig mee. De grote religies zwichtten. De
nationale veiligheidsstaat bloeide, terwijl beide partijen dit allemaal lieten
gebeuren. De bevolking werd genadeloos gehersenspoeld en geplunderd zonder dat
er weerstand kwam vanuit de hoogste kringen.
Uit het niets
bleken farmaceutische bedrijven machtiger dan enig industrieel monopolie in de
geschiedenis van de mensheid, in staat om de hele wereld stil te leggen om
mensen in paniek te brengen en hun product te laten consumeren, schrijft Jeffrey Tucker.
Het oude
onderscheid tussen de publieke en private sector is verdwenen. De staat heeft
ons niet gered van grote bedrijven en de top van de commerciële samenleving
heeft ons niet gered van de staat. Ze werkten samen om de vrijheid van alle
anderen te verstikken. Wie de hand was en wie de handschoen, bleef onduidelijk.
De politici waren vrijwel volkomen nutteloos, bang om hun eigen leven en
carrière te redden, geld naar hun kiezers te sluizen en zich verder onder hun
bank te verstoppen.
Gedurende deze hele
periode verdween de bescherming waarvan we allemaal dachten dat die onze
rechten en vrijheden garandeerde, en werd deze vervangen door surveillance, censuur,
mandaten, subsidies, boetes, uitvluchten, dubbelhartigheid, misleiding,
nepwetenschap en non-stop psyops van instanties, media, influencers, medische
verenigingen en schreeuwende hacks uit alle hoeken. Ze rekruteerden
politieagenten uit de bevolking om naleving af te dwingen en niet-naleving te
demoniseren. Ja, het was Orwell die tot leven kwam.
Aan de andere kant
was het een leerzame ervaring. Het zet degenen die om vrijheid geven ertoe aan
het debat te herformuleren en zowel de bedreigingen als de antwoorden op een
andere manier te begrijpen dan voorheen, op een manier die realistischer is. De
machthebbers hebben hun kaarten op tafel gelegd, hun doelen onthuld en hun
dystopische plannen getest. De plannen zijn er nog steeds, maar we weten nu
tenminste wat ze zijn en wat we ertegen kunnen doen.
Met het voordeel
van achteraf gezien en de lessen die we uit deze ervaring hebben geleerd, volgt
hier een voorstel voor een herformulering van een pro-vrijheid visie en agenda.
1. Het probleem van
vergiftiging
“We wisten het in
het voorjaar van 2020 nog niet – hoewel veel van de vroege, ervaren mensen hun
vermoedens hadden – dat de lockdowns en belachelijke niet-farmaceutische
maatregelen allemaal bedoeld waren om de weg vrij te maken voor farmaceutische maatregelen.
Het ging al die tijd om het vaccin, en daarom bracht de Great
Barrington Declaration de elites in paniek. Daarin werd
gesproken over endemie door natuurlijke immuniteit. De machthebbers wilden maar
één oplossing, de prik, en daarom hebben ze ook bewezen geneesmiddelen van de
markt gehaald.
De drijvende kracht
achter dit industriële project waren de farmaceutische bedrijven en hun nieuwe
speeltje: mRNA-prikken. Deze waren ongetest, experimenteel en gevaarlijk, maar
hadden een enorm potentieel voor oneindig schaalbare distributie. Covid was de
kans voor de industrie om voet aan de grond te krijgen, aangezien de
technologie nog niet eerder was goedgekeurd.
De noodsituatie
bood het voorwendsel om het product op de bevolking los te laten. Nee, het
loste het probleem niet op en veroorzaakte ongekende schade en sterfgevallen,
maar een industrieel taboe was doorbroken. Nu is het essentieel om het te
normaliseren en steeds breder toe te passen als remedie voor alle kwalen.
Nu dit zich
ontvouwt, komen ook andere sectoren in het vizier, zoals de voedselvoorziening.
De landbouw heeft te maken met een vergelijkbare chemische vervuiling door
kartels, waaronder industriële pesticiden waarvoor de industrie momenteel juridische
immuniteit vraagt voor de veroorzaakte schade.
Gepatenteerde
producten voor meststoffen en genetisch gemodificeerde zaden zijn ongekend in
de geschiedenis van de landbouw, terwijl traditionele methoden wettelijk worden
afgeschreven en verboden. We worden opnieuw behandeld als proefkonijnen in hun
experimenten. Voorstanders van onbewerkte voedingsmiddelen, rauwe melk,
scharrelkippen en grasgevoerd rundvlees worden behandeld als achterlijke
antivaccin-activisten die hun eigen onderzoek doen en de wetenschap verwerpen.
Het narratief, de
demonisering, de oplossingen: er is een directe analogie tussen de vermeende
remedie tegen Covid en de remedie tegen honger. Beide zijn afhankelijk van
chemische, farmaceutische en medische middelen om te voorzien in wat volledig
natuurlijk zou moeten zijn en voortkomt uit traditie en menselijke ervaring.
Beide dragen bij
aan een slechte gezondheid. Net zoals we werden gewaarschuwd voor ziekte en
dood zonder Covid-vaccins, worden we nu gewaarschuwd voor hongersnoden als we
deze bedrijven niet meer wettelijke privileges geven.
Ook de transkwestie
draait in wezen om een ideologie van kneedbare seksualiteit, ondersteund door
een leven lang medicijnen, zonder welke de hele illusie van
geslachtsverandering onmogelijk zou zijn. Je kunt de schijnbare ‘cultuuroorlog’
achter deze hele beweging beschouwen als niets meer dan weer een farmaceutische
zwendel.
Het doel is altijd
hetzelfde: macht en winst. Aan het motief verandert niets. Alleen de middelen
waarmee ze worden gerealiseerd, veranderen in de loop van de tijd. Naarmate de
niet-naleving toeneemt, wordt de druk om meer verplichtingen op te leggen
steeds groter. De door de farmaceutische industrie gefinancierde American
Academy of Pediatrics eist nu landelijke verplichtingen voor
wat steeds meer gezinnen tegenwoordig beschouwen als schadelijk voor hun
kinderen.
Het is niet langer
vergezocht om te zeggen dat we systematisch worden vergiftigd. Dit wordt in de
doofpot gestopt, want elke onderzoeker die de waarheid onthult, wordt uit de
tijdschriften verbannen en gecensureerd.
Dit gaat niet
alleen over ons lichaam, maar ook over onze geest. Overigens: een op de drie
kinderen en zo’n 65 miljoen volwassenen gebruiken psychofarmaca die geen echte
genezing bieden, maar chemische middelen die de hersenen verlammen of een
illusie van hyperactiviteit creëren. Terwijl de oorlog tegen illegale drugs
wordt opgevoerd, nemen legale middelen om de bevolking chemisch te
lobotomiseren toe en worden deze wetenschap genoemd.
Stap één: erken het
probleem en de methoden. Stap twee: zeg nee.
2. Biologisch
imperialisme
Merk op dat al het
bovenstaande betrekking heeft op invasies van het menselijk lichaam en de geest
via de wetenschap en laboratoria, allemaal gesteund door enorm machtige
industrieën die rechtstreeks samenwerken met de overheid. Voor theoretisch
ingestelde mensen die het grotere geheel willen begrijpen – om hun behoefte aan
een grote Hegeliaanse theorie om het ondenkbare te begrijpen te bevredigen –
verwijzen we naar Dr. Toby Rogers en zijn fascinerende historische kaart. Toen
land en schatten nog de begeerde grondstoffen waren, ontstonden er grote rijken
die voor hun plezier en winst binnenvielen, plunderden en roofden, wat
resulteerde in enorm menselijk leed en bloedbaden. De grens was niet alleen
bloederig; hij inspireert ontdekkingsreizigers en vrijheidszoekers om te
ontdekken en te creëren.
In de 21e eeuw is
de grens op het land verdwenen en is geen enkel deel van de aarde meer
onontdekt en onontgonnen. Waar wendt de heersende klasse zich nu toe? Mars is
een beetje vergezocht. Het meer voor de hand liggende antwoord is goedkoper en
toegankelijker. Het keert zich naar binnen, naar het eigen volk, naar de mens
en zijn geest en lichaam.
Dit schept de
voorwaarden voor wat Dr. Rogers biologisch imperialisme noemde. Het gebruikt
dezelfde methoden als de imperiums van weleer, maar heeft een ander doel voor
ogen: onszelf, onze families, onze buren.
Terwijl veroveraars
van weleer alleen maar met schepen en wapens hoefden te verschijnen, moet het
nieuwe imperium samenwerking en vrijwillige acceptatie nastreven. Dat vereist
propaganda en een dekmantel. Oude imperiums schaarden zich achter de koning,
het vaderland en het geloof; het nieuwe bio-imperium verheerlijkt de wetenschap
en laboratoria. Dit zijn de geloofsovertuigingen van onze tijd, dus is het
logisch dat ze als essentiële dekmantel dienen.
Het bedrijfsmodel
bestaat erin een remedie aan te bieden die mensen ziek maakt en waarvoor
vervolgens weer een andere remedie nodig is die mensen ziek maakt, in een
eindeloze cyclus. Steeds meer medicijnen en diensten zijn niets anders dan
oplossingen voor eerdere mislukte oplossingen. Het is iatrogenese als weg naar
permanente winst, en dat blijkt allemaal uit de gegevens. De leveranciers hopen
tegen beter weten in dat u de veroorzakers niet ontdekt.
Dit is een oorlog
om uw lichaam. Het is het enige dat ze nog kunnen binnenvallen en controleren.
Stap één: herken
het probleem en de methoden. Stap twee: zeg nee.
3. Administratieve
staat
Het permanente
ambtenarenapparaat ontstond in het tijdperk van de democratie aan het einde van
de 19e eeuw. Het doel was om een buffer van stabiliteit te bieden tussen de
eisen van het volk en de plannen van politici die beweerden hen te
vertegenwoordigen. Het leek logisch om een klasse van deskundigen in te stellen
om de excessen van populistische woede te temperen, maar oorlogen en
economische crises zorgden ervoor dat deze klasse steeds groter werd. Ze werd
de vierde macht in de regering, machtiger dan de andere drie.
Meestal was de
administratieve staat te saai om veel publieke aandacht te trekken en te
onbeduidend om veel gemoederen te verhitten. Dat veranderde allemaal met Covid,
toen de instanties met een stortvloed aan verordeningen kwamen. Het waren geen
wetten en ze kwamen niet uit de wetgeving. Het waren vaak slechts wijzigingen
in “aanbevelingen” die op websites werden geplaatst. Maar ze hadden een ingrijpende
invloed op ons leven.
Uit het niets werd
ons verteld dat we op afstand moesten stemmen, een mondkapje moesten dragen, in
de supermarkt op een bepaalde manier moesten lopen, geen huisfeestjes mochten
geven, niet naar concerten mochten gaan, alle drukte moesten vermijden, niet
mochten reizen, enzovoort. Het werd afgedaan als gezondheidsadvies, maar het
zorgde ervoor dat de steden er post-apocalyptisch uitzagen. Geen enkele
politicus heeft hierover stemming gehouden en geen enkele politicus kon de
instanties vertellen dat ze moesten stoppen, zelfs de president niet.
Het was duidelijk
dat we een probleem hadden, en dat hebben we nog steeds. Democratie was
bureaucratie geworden en een regering van, door en voor het volk was een staat
binnen een staat geworden die zichzelf en haar industriële belangen diende.
Deze staat was zo machtig geworden dat hij een complot smeedde om een zittende
president af te zetten, niet alleen in de VS, maar in vele andere landen. De
administratieve staat gebruikte Covid om overal ter wereld quasi-staatsgrepen
te plegen.
Het Hooggerechtshof
heeft een aantal uitstekende uitspraken gedaan die in de richting van enige
terughoudendheid gaan. Misschien zien we hier tenminste enige vooruitgang.
Stap één: erken het
probleem en de methoden. Stap twee: zeg nee.
4. Nationale
veiligheidsstaat
Wat een reactie op
de volksgezondheid leek, was in werkelijkheid een reactie op de nationale
veiligheid, een feit dat uitvoerig wordt bewezen in het boek van Debbie
Lerman, The Deep State Goes Viral.
Haar verslag is herhaaldelijk bevestigd door mensen die erbij waren en alles
hebben zien gebeuren. Zelfs de civiele bureaucratie werd misleid over wie er
werkelijk de touwtjes in handen had.
Documentatie over
deze bewering is moeilijk te vinden omdat deze streng geheim is. Zo werkt de
moderne staat. De oppervlakkige informatie voor het grote publiek verschijnt op
internet. Maar er is een hele onderwereld van geheime informatie die alleen
toegankelijk is voor mensen met een veiligheidsmachtiging. Zelfs dan zien deze
mensen alleen wat betrekking heeft op hun eigen gebied. Het delen van
informatie is verboden. Zelfs als een van deze mensen u of mij vertelt wat er
staat, riskeren zij gevangenisstraf en lopen wij gevaar alleen al door het te
weten.
Als dit klinkt als
een complottheorie, dan is dat ook zo, maar het is geen complottheorie. Het is
de realiteit van de overheid in onze tijd. De belangrijkste functies van de
staat en zijn industriële partners zijn geheim, opgesloten in kluizen en gehuld
in geheimhoudingsverklaringen. Ze worden niet gemakkelijk vrijgegeven. Als dat
wel gebeurt, hebben we geen idee of het om een beperkte onthulling gaat of om
het hele verhaal. We weten het gewoon niet.
Hopelijk wordt
transparantie in de praktijk, en niet alleen in slogans, in de toekomst een
belangrijk onderdeel van de vrijheidsagenda. Een geheime regering is
waarschijnlijk een corrupte regering.
Stap één: erken het
probleem en de methoden. Stap twee: zeg nee.
5. Technocratie
In het begin van de
binnenlandse reisbeperkingen betekende het overschrijden van de staatsgrens dat
je een automatisch telefoontje kreeg van het kantoor van de sheriff. Je moest
twee weken in quarantaine. Het was ook een waarschuwing: we weten waar je bent
dankzij het bewakingsapparaat dat je in je zak hebt. Vreemd: ooit dachten we
dat onze mobiele telefoons een gemak waren. We hebben ontdekt dat ze onze
bewakers zijn.
Op het hoogtepunt
van de vaccinatieplicht werden Amerikaanse steden gesegregeerd op basis van
naleving. New York, de eerste stad die openbare voorzieningen sloot, voerde een
digitaal vaccinatiepaspoort in. Dat was duur en ingrijpend. Het plan was om
hetzelfde in Boston, Washington D.C., Seattle, Los Angeles, Chicago en New
Orleans in te voeren. Gelukkig werkte het systeem niet goed en werd het
ingetrokken.
New York had
slechts een proefprogramma. Het lijdt geen twijfel dat het plan was om deze
apparaten wereldwijd in te voeren. Dat het mislukt is, betekent niet dat ze het
niet nog eens zullen proberen.
Financiële controle
is alomtegenwoordig, net als het verzamelen van biometrische gegevens. Een
vriend wilde een cola op het vliegveld, maar de automaat wilde zijn creditcard
en vingerafdruk. Die vingerafdruk is veel meer waard dan het bruisende
suikerwater dat hij ervoor kreeg. Er zijn geen beperkingen die particuliere
bedrijven verbieden om aan de overheid te verkopen.
De markt voor
gegevens is de meest lucratieve ter wereld en de enige die kan concurreren met
de omvang, reikwijdte en macht van de farmaceutische industrie. Voeg die twee
samen en je hebt een schijnbaar onstuitbare kracht die ons rechtstreeks naar
een technocratie zal leiden. Soms vermomt deze technocratische agenda zich als
anti-overheid: de overheid is log en incompetent, dus laten we het maar aan de
AI-experts in de privésector over.
Dit geldt ook voor
cryptovaluta. Het begon als een technologie voor vrijheid. Een reeks kleine
veranderingen dwong het weg van een peer-to-peer en onbemiddelde valuta naar
een valuta die werd ondergebracht en geïnstitutionaliseerd, waardoor
surveillance mogelijk werd als nooit tevoren. Nu zou de glorieuze innovatie wel
eens de ergste nachtmerrie kunnen worden van programmeerbaar geld dat wordt
gecontroleerd door en ten dienste staat van de staat.
De technocraten
kennen de waarde van het verdelen van de bevolking op basis van ideologie en
zichzelf als oplossing voorstellen. Laten we machines de plaats van mensen
innemen! Dat gebeurt al op grote schaal in ons leven. Als de dokter je ziet,
staart hij naar het scherm, niet naar jou. Op het vliegveld kun je geen
medewerker vinden met beslissingsbevoegdheid. AI-antwoorden op internet hebben
de plaats ingenomen van door mensen geschreven content.
Stap één: erken het
probleem en de methoden. Stap twee: zeg nee.
Vrijheid betekent
onbemiddelde ervaringen
Tom Harrington is
de auteur van The Treason of the Experts.
Hij formuleert het probleem en de oplossing iets anders. Hij zegt dat de
tirannen van onze tijd een einde willen maken aan onbemiddelde menselijke
relaties: het gezinsetentje, fysieke ontmoetingen, iemand die een fysiek boek
leest, een krant, het bijwonen van een toneelstuk, door mensen gemaakte muziek,
handgemaakte ambachtelijke producten, plantaardige geneesmiddelen, rauw en
onbewerkt voedsel, de wijsheid van levenservaring en ouderwetse intuïtie.
Dit alles moet
verdwijnen en worden vervangen door bemiddelde ervaringen die zijn geschreven
door grote publieke en private instellingen. Op die manier worden we allemaal
afhankelijk. Ons leven kan worden in- en uitgeschakeld naar gelang de wil van
onze meesters. Als die visie je paranoïde of zelfs gek in de oren klinkt, heb
je niet goed opgelet. Dit is precies waar we naartoe gaan.
Zijn we ons hiervan
bewust? En wat gaan we eraan doen? De toekomst van de vrijheid zelf staat op
het spel. Oude ideologische categorieën en systemen hebben niet veel nut meer.
Nu we de 250ste verjaardag van de Onafhankelijkheidsverklaring naderen, moeten
we de fundamenten van vrijheid, de bedreigingen ervan en onze reactie daarop
heroverwegen.
Copyright ©
2025 vertaling door Frontnieuws.
Bron: https://www.frontnieuws.com/vrijheid-in-een-post-covidwereld/
