donderdag 11 december 2025

De EU haast zich om Russische tegoeden te stelen met behulp van noodbevoegdheden, waarmee het Hongaarse veto wordt omzeild

11/12/2025

Oekraïne is wanhopig op zoek naar meer geld, een aanhoudend probleem tijdens de oorlog, en de Europese Unie doet haar best om oplossingen te vinden te midden van een algemene westerse oorlogsmoeheid, waardoor er al honderden miljarden in de schatkist van Kiev zijn gestroomd.

Momenteel werken EU-lidstaten in hoog tempo aan een plan om maar liefst €210 miljard aan Russische staatsactiva permanent te bevriezen om Oekraïne voor ten minste de komende twee jaar te financieren. Commissievoorzitter Ursula von der Leyen probeert een maas in de wet te vinden om dit erdoorheen te jagen, door noodbevoegdheden in te roepen om de bevroren activa permanent te sanctioneren, in plaats van de fondsen vast te houden op basis van de huidige verlengingen van zes maanden, waarvoor unanieme instemming van alle lidstaten vereist is, meldt ZH.

Het plan voorziet in de vrijmaking van €90 miljard over de komende twee jaar. Het voorstel van Von der Leyen maakt het mogelijk dat het plan met een gekwalificeerde meerderheid wordt aangenomen, waardoor het niet door een enkel veto kan worden tegengehouden. Landen als Duitsland en Spanje hebben hun steun al toegezegd. 

De EU-leiding probeert dit door te drukken om het dwarsliggende Hongarije te omzeilen en zo een zogenaamde “herstelbetalingslening” aan Oekraïne te verkrijgen. Daarnaast bestaat het idee dat het de onderhandelingspositie van de EU in de door de VS geleide vredesonderhandelingen zou versterken.

Voorzitter Antonio Costa van de EU-top heeft gezworen het gewenste resultaat met alle middelen te bereiken. “De leiders zullen op 18 december tijdens een top in Brussel beslissen hoe ze hun belofte zullen nakomen, en Costa vertelde verslaggevers in Dublin dat hij hen desnoods dagenlang aan de onderhandelingstafel zal houden totdat ze een akkoord bereiken“, aldus Reuters.

Het zal echter meer vergen dan alleen het overwinnen van de Hongaarse bezwaren, aangezien België op dit moment niet meedoet en het grootste deel van de Russische fondsen op Belgische bankrekeningen staat.

Om te beginnen vreest Brussel onmiddellijke negatieve gevolgen van Rusland, die de economie ernstig zouden kunnen schaden, en wil daarom voorafgaand aan een eventuele EU-stemming garanties dat alle lidstaten zullen helpen de impact op te vangen.

Von der Leyen heeft het probleem erkend en schreef op X: “De bijzondere situatie van België met betrekking tot het gebruik van de bevroren Russische tegoeden is onmiskenbaar en moet zodanig worden aangepakt dat alle Europese staten hetzelfde risico dragen.” Ze voegde eraan toe: “We zijn overeengekomen onze gesprekken voort te zetten met als doel een consensus te bereiken tijdens de bijeenkomst van de Europese Raad op 18 december.”

De eerste reactie van België was om het “complete waanzin” te noemen – aldus The Hungarian Conservative:

‘Dit is volkomen waanzinnig’, zei de Belgische premier Bart de Wever in oktober over het voorstel, aldus POLITICO Brussels. De Belgische premier betoogde dat het risico op juridische en financiële represailles vanuit Moskou simpelweg te groot is. Hij vertelde zijn collega’s dat als Rusland rechtszaken tegen België of Euroclear – dat de bevroren tegoeden beheert – zou winnen, het land gedwongen zou zijn het volledige bedrag zelf te vergoeden.

De zorgen van De Wever zijn niet ongegrond. In reactie op het voorstel van de Commissie waarschuwde Maria Zakharova, woordvoerster van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, dat elke ‘illegale actie’ met betrekking tot bevroren tegoeden de ‘hardste reactie‘ zou uitlokken, en voegde eraan toe dat Moskou al een pakket tegenmaatregelen voorbereidt. Vicevoorzitter van de Veiligheidsraad Dmitry Medvedev omschreef het plan als een ‘casus belli’ en bestempelde de stap als regelrechte diefstal.

EU-diplomaten hebben heen en weer onderhandeld met België. Ook de Duitse bondskanselier Merz heeft erkend: “Wat we nu besluiten, zal de toekomst van Europa bepalen: de bijzondere kwetsbaarheid van België met betrekking tot het gebruik van de bevroren Russische tegoeden is onbetwistbaar en moet zodanig worden aangepakt dat alle Europese staten hetzelfde risico dragen.”

De Europese Commissie werkt aan ‘waarborgen’. “De Belgische regering zoekt samen met Euroclear financiële garanties van andere EU-lidstaten voordat ze zich verbindt aan het plan“, schrijft Fox News. “De Wever vreest dat België uiteindelijk verantwoordelijk zal worden gehouden en gedwongen zal worden de in beslag genomen activa terug te betalen als er een sanctieakkoord met Rusland wordt gesloten om de oorlog in Oekraïne te beëindigen.” Maar ongetwijfeld heeft het Kremlin al nagedacht over de strafmaatregelen die het op zijn beurt zou kunnen nemen om België en Europa de pijn te laten voelen.

***

Als de EU de Russische tegoeden steelt, zal dat het wereldwijde financiële vertrouwen in de EU vernietigen, want als de EU de Russische tegoeden kan stelen, kan het de tegoeden van elk ander land ook stelen.

The Islander schrijft:

Als Brussel de bevroren Russische tegoeden steelt, is dat niet alleen een misdaad, maar ook de laatste nagel aan de doodskist van de naoorlogse financiële orde.

Het juridische voorwendsel is lachwekkend. De morele dekmantel is verdwenen. Wat overblijft is diefstal – pure, politieke, onomkeerbare diefstal, verpakt in briefpapier van de Europese Commissie.

De Wever, de Belgische premier, heeft de ontsteker in handen gekregen. Als hij de inbeslagname van de tegoeden goedkeurt, wordt Euroclear een plaats delict. En Europa, ooit een continent gebouwd op verdragen en vertrouwen, wordt ’s werelds gevaarlijkste beheerder van kapitaal.

De Oekraïnefaciliteit, bedoeld om Kiev tot 2027 financieel te ondersteunen, raakt al leeg. Van de oorspronkelijk toegezegde €50 miljard is nog maar €18 miljard over. Ondertussen lopen de fiscale eisen van Oekraïne enorm op. De regering van Zelensky vraagt ​​om nog eens €60 miljard, alleen al om de elektriciteit te blijven betalen en de salarissen te voldoen.

Nu Washington zich richt op de bezuinigingen van het Trump-tijdperk en er in de VS een opstand broeit over de hulp aan Oekraïne, staat Brussel er nu voor om met een brandende fakkel en een lege portemonnee te spelen, terwijl het zich voordoet als moreel leider.

Het plan dat op tafel ligt? De Russische centrale bank plunderen. Niet jachten. Niet het geld van oligarchen. Maar de staatsreserves, de ruggengraat van het financiële systeem na Bretton Woods.

Dit gaat niet alleen over Rusland. Het gaat om een ​​precedent.

Want zodra de reserves van een centrale bank niet langer beschermd worden door het internationaal recht – zodra de deposito’s van je vijand je oorlogskas worden – stort de hele architectuur van het mondiale kapitaal in elkaar.

Elke dollar, euro of yen die in Westers bezit is, wordt gijzelingskapitaal. Stilzwijgend als het land meewerkt. Verbeurd als het soeverein is.

Als ze het Moskou kunnen aandoen, kunnen ze het ook Riyad aandoen. Of New Delhi. Of Peking. Of Brasilia. Het BRICS-blok weet dit. En met elke wanhopige actie van de EU-G7 versnellen ze hun uittocht, door firewalls en handelsroutes te bouwen die niet langer via Brussel of Wall Street lopen.

En laten we duidelijk zijn: dit gebeurt niet vanuit een positie van kracht. De timing schreeuwt om wanhoop.

De EU-economie stagneert en lijkt op instorten te staan. Duitsland, ooit de industriële motor van Europa, stort in door energiezelfmoord en zelfopgelegde sancties. Frankrijk verkeert in politieke beroering, met Macron gereduceerd tot een meme van irrelevantie. De ECB zit klem tussen inflatie en insolventie.

En wat financiert deze diefstal? Een regime in Kiev waar geen enkele Europeaan ooit op heeft gestemd. Een oorlog die geen enkele verstandige Oekraïner, laat staan ​​Europeaan, wil voeren. En een toekomst waarin Europa geen baken van recht wordt, maar een waarschuwend voorbeeld.

Ondertussen loopt Euroclear zelf financieel en juridisch gevaar. Als de diefstal wordt uitgevoerd, zet dat een lawine van rechtszaken, vergeldingsmaatregelen en ontkoppeling in gang, niet alleen van Rusland, maar van het hele mondiale Zuiden dat nu met een verrekijker en harde valutareserves toekijkt.

Dit is geen slimme zet. De financiële orde van Bretagne was slechts gebaseerd op de illusie van vertrouwen. Dat vertrouwen komt niet meer terug.

Dit is een zelfmoordpact met imperialistische waanideeën.

En wanneer je niets meer kunt afpakken van het mondiale Zuiden, keer je je naar binnen en begin je je eigen belangen te ondermijnen.

Europa vreet nu zijn eigen banksysteem, zijn energiebasis en zijn laatste restjes juridische geloofwaardigheid op, alleen maar om een ​​oorlog te voeden die al op het slagveld verloren is en nu ook in de balansen verloren gaat.

De Wever kan nog steeds nee zeggen. Maar als hij ja zegt, zal de dag waarop Euroclear die eerste gestolen euro overmaakt de geschiedenis ingaan als de dag waarop het Westen zijn eigen financiële ruggengraat brak.

Want ze vreten niet alleen de bezittingen van Rusland op. Ze vreten hun toekomst op.


2025 is bijna voorbij en  Dissident.one heeft uw hulp nodig als Dissident u nog een jaar van onafhankelijk nieuws en analyses wil brengen. Deze site is volledig onafhankelijk, wat betekent dat er geen enkele verplichting is aan een bedrijf of overheidsinstantie. Ik ben alleen afhankelijk van mijn lezers om deze site te ondersteunen. Als u deze updates waardeert en mijn werk wilt ondersteunen, kunt u HIER een donatie van elke grootte sturen.

Europa moet gehoor geven aan de oproep in de Amerikaanse nationale veiligheidsstrategie en de macht teruggeven aan de nationale staten

6


Foto Credit: Strategic-culture.su

De publicatie van de nieuwe Amerikaanse nationale veiligheidsstrategie heeft veel Europese commentatoren in collectieve woede gebracht. Het is misschien niet verrassend dat degenen die het meest verontwaardigd zijn, dezelfde mensen zijn die voorstander zijn van voortzetting van de oorlog in Oekraïne. 

De harde waarheid is dat Europese burgers willen dat hun landen zich richten op hun nationale belangen. De Europese Commissie zou hen liever in een oorlog meesleuren.

Ondanks de ophef op X en andere sociale media zegt de Amerikaanse nationale veiligheidsstrategie relatief weinig over Europa, juist omdat zij zich richt op de kernbelangen van de VS. En dat is inderdaad het belangrijkste punt dat over Europa wordt gemaakt: dat het bij zijn pogingen om een verenigde geopolitieke rol te creëren, de kernbelangen van zijn lidstaten heeft verwaarloosd, schrijft Ian Proud.

De strategie geeft uiting aan de wens dat Europa zijn zelfvertrouwen terugkrijgt en de strategische stabiliteit met Rusland herstelt. Die aspiratie lijkt ingegeven door de wens om Europa als open markt voor Amerikaanse goederen en investeringen te behouden en te voorkomen dat het een chaotisch continent blijft dat Amerikaanse middelen afleidt van zijn belangrijkste concurrent, China. Er is ook een onderliggend, maar onuitgesproken gevoel dat Europa en Rusland een gezondere relatie moeten onderhouden, deels om zich te verzetten tegen de Chinese dominantie van beide.

De vermeende neergang van Europa wordt gekaderd in de context van de afname van zijn economische belang van 25 % van het mondiale bbp tot 14 % nu. De Europese economische groei is nooit volledig hersteld van de schok van de wereldwijde financiële crisis. Nu het economische zwaartepunt naar Azië verschuift, raakt het continent achterop.

Deskundigen hebben vooral aanstoot genomen aan het idee dat Europa geconfronteerd wordt met een verdwijning van de beschaving, aangedreven door: “de Europese Unie en andere transnationale organen die de politieke vrijheid en soevereiniteit ondermijnen…, censuur van de vrijheid van meningsuiting en onderdrukking van politieke oppositie, dalende geboortecijfers en verlies van nationale identiteit en zelfvertrouwen”.

De kern van deze kritiek is het idee dat de huidige ‘koers van Europa’, waartegen de VS ‘verzet wil kweken’, de nationale soevereiniteit en de waarde van de naties binnen Europa ondermijnt. De strategie is doordrongen van verbijstering over het feit dat de cultureel rijke en diverse Europese naties, die de bron zijn van het Amerikaanse burgerschap, hun belangen opgeven ten gunste van een onvolgroeide supranationale identiteit die tegelijkertijd onbereikbaar en zelfvernietigend is.

In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en eeuwenlange conflicten ontstond het Europese project als een manier om vreedzame coëxistentie mogelijk te maken tussen landen die taalkundig, politiek en historisch zeer verschillend zijn. De adrenaline die tot 2014 door de aderen stroomde van een ongekende mate van vrede en stabiliteit, was het afbreken van economische, sociale en culturele barrières tussen landen, zonder dat dit ten koste ging van het unieke zelfbewustzijn van welke natie dan ook.

Het is wellicht waar dat een Amerikaans veiligheidsschild tot 1991 de overheersing van Europa door een vijandige Sovjet-Unie heeft voorkomen, en daar moeten we dankbaar voor zijn. Maar de reden waarom Europese staten na die periode hebben geleerd in vrede met elkaar te leven, was grotendeels omdat politiek en veiligheid grotendeels buiten beschouwing werden gelaten.

De reden waarom Europese landen na de val van de Sovjet-Unie minder aan defensie uitgaven, was niet omdat hun veiligheid werd gewaarborgd door Amerikaanse troepen in Europa, maar omdat ze niet werden geconfronteerd met een externe dreiging van invasie, noch in militaire zin, noch door ongecontroleerde migratie.

De ironie is natuurlijk dat de factoren die hebben geleid tot de huidige neergang van Europa, namelijk het steeds grotere gewicht en belang dat wordt toegekend aan ondemocratische transnationale groeperingen zoals de NAVO, door de VS werden aangestuurd. De impuls van de VS om de NAVO verder uit te breiden, bracht geleidelijk aan weer een zeer reëel risico voor Europa met zich mee, aangezien Rusland zich steeds meer buitengesloten en bedreigd voelde. Om hun rol te rechtvaardigen, hebben de Europese instellingen steeds meer bevoegdheden van de lidstaten overgenomen om weerstand te bieden aan de zogenaamde Russische agressie.

De strategie probeert voor eens en voor altijd, althans dat is de hoop, een einde te maken aan “de perceptie … van de NAVO als een voortdurend uitbreidende alliantie”. Dat wordt door de gebruikelijke pro-oorlogscommentatoren geïnterpreteerd als een zoethoudertje voor Rusland. In feite is het een uitnodiging aan de Europese landen om zich opnieuw te concentreren op hun nationale belangen, ten behoeve van het Europese continent als geheel.

Zonder opnieuw in te gaan op de geschiedenis van de uitbreiding van de NAVO, is het belangrijkste punt dat noch de NAVO, noch de Europese instellingen staten zijn. Ze hebben geen kernbelangen buiten de bureaucratische noodzaak om te bestaan, te groeien en steeds meer macht te verwerven. Je zult nooit zien dat de Europese Commissie of de NAVO aanbevelingen doen over hoe ze in omvang kunnen worden teruggebracht of macht kunnen teruggeven aan hun leden.

In deze tijd van ongekende dreiging van een heropleving van een continentbreed conflict in Europa, suggereren de Amerikanen simpelweg dat natiestaten de controle weer terug moeten nemen. Naar mijn mening hebben zowel de NAVO als de Europese Commissie het nationale ondermijnd en het internationale aangewakkerd, terwijl ze hebben bijgedragen aan de stagnatie van Europa als idee van een gemeenschap, in plaats van een confederatie.

Een kernprincipe van de Amerikaanse strategie is ‘goede betrekkingen en vreedzame handelsrelaties nastreven met de landen van de wereld, zonder hen democratische of andere sociale veranderingen op te leggen die sterk afwijken van hun tradities en geschiedenis’.

De manier waarop Trump streeft naar coëxistentie met andere landen in de wereld is precies dezelfde manier waarop Europese staten na de Tweede Wereldoorlog vreedzaam met elkaar wilden samenleven. De Europese Economische Gemeenschap, zoals ze een tijdlang werd genoemd, streefde niet naar uitholling van het primaat van de natiestaat, maar richtte zich in plaats daarvan op de economische, sociale en culturele kenmerken om het idee van een gemeenschappelijk doel te creëren, zonder de ketenen van een gemeenschappelijke identiteit.

Het concept van uitbreiding van de Europese Commissie – dat Europa zich sowieso niet kan veroorloven – is echter geworteld in een verlangen om staten te homogeniseren onder een fictief begrip van gemeenschappelijke Europese waarden, en om conformiteit voorrang te geven boven identiteit.

Elke bestaande Europese lidstaat die zijn hand opsteekt, wordt door het collectief bestempeld als een dwarsligger, een verrader en een marionet van Poetin, met Hongarije als schoolvoorbeeld.

Toch zouden Europese landen die zich in de eerste plaats richten op hun economisch welzijn en het behoud en de bescherming van hun industriële basis, Russisch gas kopen omdat dat economisch gezien verstandig is.

Een Europa dat zich richt op de bescherming van zijn burgers zou zo snel mogelijk streven naar een onderhandelde beëindiging van de oorlog in Oekraïne, in plaats van elke mogelijkheid tot dialoog af te wijzen en het spookbeeld op te roepen van een toekomstige oorlog die miljoenen van hun burgers het leven zou kosten en op de vlucht zou jagen.

Een Europa dat zich zou richten op goede nabuurschapsbetrekkingen, zou een manier zoeken om op goede voet met Rusland te leven en om Rusland en Oekraïne op goede voet met elkaar te laten leven, hoe lang het ook zou duren om dat evenwicht te herstellen.
En mijn ervaring met de Russen is dat zij vriendschap even krachtig beantwoorden als vijandigheid, dus de mogelijkheid van vrede is veel minder een luchtspiegeling dan men u wil doen geloven.

Natuurlijk wordt de oorlog met Oekraïne gebruikt als reden waarom dit noch mogelijk, noch wenselijk is. Maar dan worden de argumenten voor een voortdurend conflict met Rusland helaas zelfversterkend, waarbij zowel Europa als Rusland met hun geheel afzonderlijke bondgenoten discussiëren over wie de schuldige is, en niemand verzoening zoekt door het contact te verbreken.

Daarom heeft de Europese Commissie steeds meer geprobeerd om de diplomatie op het hele continent te domineren en heeft zij de middelen ingezet van haar legioenen media-commentatoren die volhouden dat er niets mag veranderen en dat praten met Rusland neerkomt op verraad. De oorlogszuchtige reactie op de Amerikaanse nationale veiligheidsstrategie is daar het bewijs van. Het feit dat Moskou aangeeft zich aan te sluiten bij de principes ervan, werd gezien als een verder bewijs dat Trump ons verraadt.

Maar om het strategische evenwicht tussen Europa en Rusland te herstellen, wat de Amerikaanse strategie beweert te willen, moet de voorrang van de afzonderlijke lidstaten van Europa boven de Europese instellingen worden hersteld en moet de controle over de betrekkingen met Rusland en andere landen weer aan de hoofdsteden worden teruggegeven.

De Europese instellingen zijn erin geslaagd Europa te definiëren als iets dat losstaat van Rusland, terwijl Rusland in feite deel uitmaakt van Europa. De oproepen van defensiecommissaris Kubilius om een gemeenschappelijke Europese geopolitieke strategie te ontwikkelen, zijn slechts een nieuwe poging om meer bevoegdheden van de nationale staten van Europa af te nemen. Deze moeten resoluut worden afgewezen. Het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid is een jammerlijke mislukking en moet worden ontmanteld.

Het zijn de Europese instellingen die pogingen om de betrekkingen met Rusland enigszins te normaliseren in de weg staan, met name in de vorm van fanatieke russofoben zoals Kaja Kallas. Zij zou Europa graag vanuit een veilige afstand in oorlog storten. Ik zou meer Europese burgers willen uitnodigen om gehoor te geven aan de oproep van de Amerikanen om een manier te zoeken om haar en andere niet-gekozen oorlogszuchtigen hun macht te ontnemen.


Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.
https://frontnieuws.backme.org/


Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. 
Bron: https://www.frontnieuws.com/150541-2/

The Telegraph legt onverbloemd uit waarom Oekraïne de oorlog heeft verloren

Naar aanleiding van de onderhandelingen van de Amerikaanse delegatie met president Poetin in Moskou is in de Britse Telegraph een artikel verschenen dat in de Duitse media ondenkbaar zou zijn. In het artikel wordt niet alleen genadeloos uitgelegd waarom Oekraïne de oorlog heeft verloren, maar ook waarom de EU met haar pogingen om zich tegen … Meer lezen overThe Telegraph legt onverbloemd uit waarom Oekraïne de oorlog heeft verloren

https://www.frontnieuws.com/the-telegraph-legt-onverbloemd-uit-waarom-oekraine-de-oorlog-heeft-verloren/


België zit klem tussen de eurohond en de Russische brandkraan

december 11, 2025       9

Als je klem zit tussen een hond met een volle blaas en een brandkraan, krijg je een gouden douche. Als Ursula von der Leyen van de EU haar zin krijgt, staat België een onaangename douche te wachten. Sommige Europese NAVO-leden, die graag een Oekraïne willen redden dat niet meer te redden valt, proberen wanhopig een manier te vinden om Russische activa die bij Euroclear worden aangehouden te stelen zonder toe te geven dat ze zich schuldig maken aan diefstal. De Europese Commissie is de meest uitgesproken voorstander van het gebruik van het geld en de onverwachte winsten die worden gegenereerd door bevroren  Russische staatsactiva die bij Euroclear (en soortgelijke EU-instellingen) worden aangehouden, in een bedrieglijk plan om grote leningen voor de begroting, defensie en wederopbouw van Oekraïne te ondersteunen. Zij presenteert dit als een ongekend maar juridisch “veiliger” mechanisme voor herstelbetalingen, waarbij de eigendomsclaim van Rusland op de onderliggende activa formeel  intact blijft, terwijl de inkomsten en kassaldi die deze genereren, worden omgeleid. Maar hoe je het ook wendt of keert, het blijft diefstal en België kronkelt bij het vooruitzicht daarvan.

 

Om te begrijpen wat er aan de hand is, heb je een korte uitleg over Euroclear nodig. Euroclear is een in Brussel gevestigde wereldwijde effectenbewaarinstelling die ongeveer 200-300 miljard euro aan bevroren Russische    centrale bankactiva (per december 2025) aanhoudt als gevolg van EU-sancties na de Russische invasie van Oekraïne in 2022. Het plan van de EU, dat begin december 2025    werd voorgesteld, beoogt deze activa in beslag te nemen of te gebruiken voor een lening van 50 miljard euro aan Oekraïne, maar België – het gastland van Euroclear – heeft dit plan verworpen omdat het onaanvaardbare risico’s met zich meebrengt. Belgische functionarissen stellen dat deze maatregel het land zou blootstellen aan een “enorme aansprakelijkheid” als wettelijke locatie van de activa, waardoor het plan mogelijk zou worden lamgelegd. Hieronder volgen de belangrijkste risico’s, gebaseerd op verklaringen van de Belgische regering, de bezorgdheid van Euroclear en analyses van deskundigen, schrijft Larry Johnson.

Het grootste probleem voor België is dat Rusland heeft gedreigd met een Investor-State Dispute Settlement (ISDS)-procedure tegen België op grond van bilaterale investeringsverdragen (bijvoorbeeld de overeenkomst tussen Rusland, België en    Luxemburg uit 1989), waarbij het de inbeslagname als “diefstal” bestempelt en miljarden aan schadevergoeding eist. Deze verdragen, die dateren van vóór de oorlog, kunnen leiden tot arbitrage bij instanties zoals het Permanent Hof van Arbitrage in Den Haag, met boetes tot 33-50 miljard euro (overeenkomend met de geschatte verliezen van Rusland). België is terecht van mening dat het deze arbitrage zou verliezen.

België beschouwt het EU-plan als “illegaal volgens het internationaal recht”, omdat het mogelijk eigendomsrechten schendt en de staat blootstelt aan directe rechtszaken, in tegenstelling tot andere EU-lidstaten zonder soortgelijke verdragen. De garanties van de EU (bijvoorbeeld gedeelde aansprakelijkheid) worden door Brussel als onvoldoende beschouwd.

Als toezichthouder en gastheer van Euroclear zou België te maken krijgen met schade-claims van klanten of Rusland, waardoor zijn staatsinvesteringsfonds van 500 miljard euro onder druk zou komen te staan of reddingsoperaties door de belastingbetaler nodig zouden zijn. Euroclear heeft al gewaarschuwd voor “catastrofale” operationele verstoringen, waaronder het opnemen van geld door klanten, wat België jaarlijks 10 tot 20 miljard euro aan verloren financiële activiteit zou kunnen kosten.

Rusland heeft op zijn beurt gewaarschuwd dat inbeslagname zal leiden tot vergeldingsmaatregelen in de vorm van het bevriezen van Russische activa in het buiten-land (waarvan Moskou al ongeveer 33 miljard euro in beslag heeft genomen), wat de economische oorlog zal escaleren.

De neutraliteit van Euroclear als “veilige haven” voor wereldwijde effecten (met een    omvang van 37 biljoen euro) zou worden ondermijnd, waardoor investeerders zouden worden afgeschrikt en de status van België als financieel centrum (bijvoorbeeld Brussel als hoofdstad van de EU) zou worden aangetast. Het bedrijf heeft zijn “ernstige bezorgdheid” geuit over de politisering, die mogelijk zou kunnen leiden tot een daling van 10-15% van de bewaarnemingsvolumes.

Het standpunt van België heeft het EU-plan tot stilstand gebracht, wat heeft geleid tot oproepen om activa (bijvoorbeeld 25 miljard euro buiten Euroclear) te herverdelen om deze risico’s te beperken. Critici vinden dit te voorzichtig, maar de Belgische premier Alexander De Croo heeft prioriteit gegeven aan “rechtszekerheid” om “onbedoelde gevolgen” te voorkomen.

De Europeanen moeten luisteren naar een klassieker van The Beatles… Geld kan geen liefde kopen (seks wel, maar geen liefde) en het kan Oekraïne geen overwinning op Rusland kopen. Ondanks de retoriek die uit hun gapende monden komt, zijn de Europeanen niet bereid om Oekraïne alles te geven wat ze te geven hebben als dat betekent dat de Europeanen hun eigen middelen moeten gebruiken. Het is beter om met de creditcard van een ander land wapens te gaan kopen.



Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.

https://frontnieuws.backme.org/


Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws.

Bron: https://www.frontnieuws.com/belgie-zit-klem-tussen-de-eurohond-en-de-russische-brandkraan/ 

 

 

https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi1h9fWQco5zz-FwSN0718T5gbpOgBLDdCEkHimSPheNJi88OJUaGgA42_-g9MqodY48RFY1Ky7N8WUe3xYCI6u68KejawcKqV_jDhJV-_HC04KeT_gX4subA72YRiVmWtH_o2UxxMaoyWH3ZA6oXgo3SRCLvskkZ_Lcc6IR6If7gGPdJ1x-NSJ=w468-h230

Euroclear dreigt Brussel voor de rechter te slepen als het wordt gedwongen Russische staatsactiva over te dragen

De grootste ironie in de moderne financiële wereld? De EU is zo wanhopig om de Russische staatsactiva te    stelen dat haar eigen beheerder, Euroclear, nu waarschuwt dat zij Brussel voor de rechter zal dagen als zij dat probeert. Wanneer uw bank dreigt u voor de rechter te slepen wegens het overtreden van de wet, dan …         Meer lezen overEuroclear dreigt Brussel voor de rechter te slepen als het wordt gedwongen Russische     staatsactiva over te dragen

https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjA6Y4eFV_v62M37iBApYQJDoxiq3ylqgvJbN9EGSDhOyLhX5fyjpPtMzuiM_I_P0Ckme-fnNXD0hq1mK-N8dBRBKCU-c50I7lsYoyssIaukRO5b5cUE_Aql5H_Pozy4UjVkfnsUM47rUBHuzw3sbutyFt2Yjpi_oNLpXaat5rS5LrCRvzI5X6X=s16000Frontnieuws  15reacties 

https://www.frontnieuws.com/euroclear-dreigt-brussel-voor-de-rechter-te-slepen-als-het-wordt-   gedwongen-russische-staatsactiva-over-te-dragen/

 

Dans macabre: het fenomeen van de dansende verpleegsters tijdens de pandemie

 november 19, 2025    22

 

   Screenshot video

In het voorjaar van 2020, toen de wereld worstelde met de escalerende pandemie – ziekenhuizen zouden overbelast zijn, lijkzakken zouden zich opstapelen in geïmproviseerde mortuaren en gezondheidswerkers werden geprezen als helden in de frontlinie – ontstond er een merkwaardige trend op social media. Video’s van verpleegsters in operatiekleding die uitgebreide dansroutines uitvoerden in griezelig lege ziekenhuisgangen gingen viraal op TikTok. Op de vrolijke klanken van ‘Blinding Lights’ van The Weeknd of de hypnotiserende ritmes van het Zuid-Afrikaanse ‘Jerusalema’ draaiden, schudden en twerkten deze ‘dansende verpleegsters’, waarbij veel van hun bewegingen tot bijna professionele perfectie waren gepolijst. Wat bedoeld was als een morele opkikker te midden van onvoorstelbare stress, leidde al snel tot onbehagen, wantrouwen en regelrechte verontwaardiging. Waren dit oprechte uitingen van luchtigheid van uitgeput personeel of iets meer georkestreerds – misschien een soort psychologische operatie om het abnormale te normaliseren? En, cruciaal, schonden ze daarmee de ethische normen die verpleegkundigen gezworen hebben te handhaven?

Sommige journalisten en onderzoekers namen de tijd om het fenomeen te onderzoeken en vragen te stellen over de oorsprong en implicaties van deze video’s. Eén studie omvatte een grondige academische analyse van de inhoud van de video’s, waaruit een wirwar van professionele misstappen, manipulatie van het publiek en onopgeloste mysteries naar voren kwam. Door de gelikte productiewaarde, ethische rode vlaggen en bredere culturele context te onderzoeken, werd ontdekt dat deze dansen niet alleen vermakelijk waren, maar ook het vertrouwen in de gezondheidszorg hadden ondermijnd op een moment dat dat vertrouwen het hardst nodig was.

De trend brak bijna van de ene op de andere dag door. Op een dag begin 2020 waren er nog geen dergelijke video’s, de volgende dag overspoelden ze de feeds. De Britse krant The Guardian prees ze als een hartverwarmende afleiding, met koppen als “NHS-personeel voert TikTok-dansroutines uit om het moreel hoog te houden”. Een dermatoloog die was overgeplaatst naar een COVID-afdeling, dr. Walayat Hussain, tweette een clip van de routine van zijn team, met als bijschrift: “Ik heb zeker geen slechte invloed op de afdeling… Fantastisch team op J19. Hard werken, hard spelen.”

 

Maar voor veel kijkers was de tegenstelling schokkend: beweringen over overvolle IC’s botsten met gangen die er verlaten uitzagen, op een cameraploeg na die elke heupbeweging vastlegde.

Naarmate de video’s zich verspreidden, nam de kwaliteit ervan toe. De choreografie werd steeds ingewikkelder – volledige routines met gesynchroniseerde passen, rekwisieten zoals kussens die in broeken werden gestopt voor een komisch effect en zelfs een beruchte clip waarin verpleegsters dansten terwijl ze een nep-lijk droegen als dragers, wat leidde tot snelle reacties en berichtgeving in The US Sun.

De overstap naar “Jerusalema”, een Zuid-Afrikaans nummer met teksten die een gebed om verlossing en “naar huis gaan” oproepen, voegde een griezelige dimensie toe. Door sommigen geïnterpreteerd als een macabere knipoog naar het begeleiden van patiënten naar het hiernamaals, wakkerde het speculaties aan over rituele ondertonen.

Verdedigers voerden aan dat het onschuldige stressverlichting was in een “oorlogsgebied”. Een X-gebruiker grapte: “Ze moeten op de een of andere manier stoom afblazen”, maar het antwoord was een verbijsterde stilte – hoe konden verpleegkundigen met 12-uursdiensten tijd vinden om te repeteren te midden van de chaos van een pandemie? Sceptici zagen het anders: een opzettelijke ontkoppeling om “je uit te putten en je te dwingen je te onderwerpen aan hun controle”, zoals een X-bericht het omschreef, onderdeel van een “op vernedering gebaseerd protocol voor psychologische controle”.

De gepolijste productie van veel van deze video’s deed verschillende alarmbellen rinkelen. De camerahoeken suggereerden statieven of crews, geen wankele iPhone-beelden. De bewegingen varieerden van speelse sprongen tot suggestieve wrijvingen en heupbewegingen. “Dit is een aspect van de Covid-fraude dat ik nog niet heb kunnen achterhalen”, twitterde Dr. Tony Royle, PhD. “Ik kan niet geloven dat echte artsen en verpleegkundigen zich zo zouden hebben uitgelaten … dus wie waren de acteurs? “

Honderden verpleegkundigen, acteurs, dansers en hulpverleners ontkenden dit. ”Als voormalig professioneel actrice/zangeres/danseres ben ik het daarmee eens“, schreef voormalig artiest Caroline Sargeant op X. ”Je kreeg via een agent/castingsite een briefing waarin stond dat ze bijvoorbeeld acteurs zochten die konden dansen, maar niet professioneel waren (om authentiek over te komen). Zo ziet het eruit.”

 

De uitzonderingen op de lockdown van de regering voor “high-end tv- en filmproducties” gaven geloofwaardigheid aan theorieën over ingehuurd talent. A.I.-detectietools op screenshots leverden geen uitsluitsel op, maar de maskers – blauwe chirurgische maskers die gezichten verborgen – werden afgedaan als “essentieel” voor anonimiteit. tactieken.

Financiële prikkels speelden een grote rol. Niet veel mensen wisten dat TikTok in april 2020 5 miljoen pond had gedoneerd aan de Royal College of Nursing Foundation – de grootste gift van een social-mediagigant – als onderdeel van een wereldwijd fonds van 325 miljoen dollar. De Britse minister van Volksgezondheid Matt Hancock straalde: “Ik ben verheugd dat TikTok de RCN Foundation steunt, die zoveel steun biedt aan zo velen.” Twitter (nu X) en Facebook volgden met hun eigen toezeggingen. Was dit altruïsme of een tegenprestatie voor virale propaganda?

Om het onbehagen te kwantificeren, voerden onderzoekers een systematische inhoudsanalyse uit van 52 TikTok-video’s van maart tot december 2020, met behulp van zoektermen als “dancing nurse” en hashtags zoals #dancingnurse. Elke video werd gemiddeld 1,51 miljoen keer bekeken en verzamelde miljoenen impressies tijdens de piek van de pandemie. Toch bracht het onderzoek 356 overtredingen van belangrijke professionele normen aan het licht, waaronder de ethische code van de American Nurses Association (ANA), de principes voor sociale netwerken van de ANA en de richtlijnen van de National Council of State Boards of Nursing.

Zevenenzeventig procent (40 video’s) bevatte gechoreografeerde dansen, die veel verder gingen dan spontaan plezier. In 46% (24 video’s) werd getwerkt, terwijl 6% (3 video’s) escaleerde tot heupbewegingen en ronddraaiende bewegingen – bewegingen die als “ongepast en zelfs seksueel suggestief” werden beschouwd. Gegevens over likes, volgers en gelijktijdige Covid-sterftecijfers onderstreepten de ironie: naarmate het aantal sterfgevallen in de VS steeg, kregen deze clips steeds meer aandacht, waardoor het aantal slachtoffers mogelijk werd gebagatelliseerd.

De conclusie van het onderzoek is vernietigend en stelt dat dergelijke inhoud “het professionele imago van verpleegkundigen kan schaden en de ernst van de huidige pandemie kan bagatelliseren”. Het roept op tot dringende voorlichting over het beleid inzake sociale media en benadrukt dat verpleegkundigen moeten afwegen hoe posts hun plicht jegens patiënten en het publiek weerspiegelen. Journalisten en onderzoekers die de tijd namen om dit te onderzoeken, wezen op het risico van vertrouwensverlies – juist op een moment dat gezondheidswerkers als redders werden gezien.

 

Door deze perspectieven samen te voegen ontstaat een beeld van dissonantie. De video’s, of ze nu door echte verpleegkundigen of stand-ins waren gemaakt, dienden als een Rorschach-test: voor sommigen een morele opkikker, voor anderen een spottend ritueel. Een PubMed-review die in het onderzoek wordt aangehaald, sluit aan bij de bevindingen van de studie en waarschuwt dat suggestieve dansen de waardigheid van de verpleegkunde schaden.

In een crisis die plechtigheid vereiste, brachten ze een luchtigheid die grensde aan farce.

Toch blijven de kernvragen bestaan: wie heeft de choreografie gefinancierd? Waarom plotseling de overstap naar “Jerusalema”? En waarom zijn er geen klokkenluiders?

Vijf jaar later, met achteraf gezien een opgeblazen caseload en beleidswijzigingen, staan deze dansen symbool voor de absurditeiten van de pandemie – deels entertainment, deels ethisch mijnenveld en deels blijvend raadsel.

Uiteindelijk, of het nu opzettelijke spot, onschuldige pret of een slechte inschatting was, herinneren de dansende verpleegkundigen ons eraan: in de mist van een crisis is perceptie beleid. Verpleegkundigen, platforms en het publiek moeten beter eisen en zich richten op genezing, niet op optreden.

(Voor het eerst gepubliceerd in nummer 63 van The Light.)

Via Thepeoplesvoice.


Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.


Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. 

https://www.frontnieuws.com/dans-macabre-het-fenomeen-van-de-dansende-verpleegsters-tijdens-de-pandemie/

‘Russische dreiging’ is een handig thema om EU-corruptie in Kiev te verbergen

  december 13, 2025     5 M ark Rutte is niet zo dom als hij lijkt. Hij weet dat als Zelensky wordt vervangen, de onthulling van corrupte EU...