Gezondheid of mRNA, Recht & Vrijheden of Globalisme & Klimaatleugens

dinsdag 21 oktober 2025

Ursula voelt onze hete adem in haar nek

dinsdag, 21 oktober 2025 09:37

De waarheid is voor mensen zoals Ursula von der Leyen niet alleen gevaarlijk, maar zelfs dodelijk voor hun verdere carrière als puppet van de machthebbers.

Dus is ze heel druk in de weer om ervoor te zorgen dat we straks alleen nog maar door haar goedgekeurde 'waarheid' mogen lezen.

Voor normale mensen werkt de waarheid bevrijdend. Je kunt dan misschien niet direct alle wereldproblemen oplossen, maar het geeft wel een heel prettig gevoel als je weet hoe dingen echt in elkaar steken en dat je echt niet gek bent.

Voor mensen zoals Ursula von der Leyen telt het omgekeerde: Hoe meer waarheid er boven water komt, des te moeilijker wordt het voor haar om nog een enigszins geloofwaardig verhaal de wereld in te sturen.

In het volgende bericht zie je hoe Ursula denkt dit probleem op te kunnen lossen. En dat is door zelf te bepalen wat de waarheid is en anderen dwingen om dat te accepteren.

De waarheid heet dan opeens desinformatie en haar leugens heten dan informatie.

Zo staat er in het bericht hieronder het volgende:

Von der Leyen verklaart "desinformatie" tot het grootste mondiale risico op het WEF. Haar oplossing?

De Digital Services Act van de EU: een blauwdruk voor gecentraliseerde controle.

Het geeft de staat de macht om te bepalen wat "verantwoord" spraakgebruik is, waardoor particuliere platforms gedwongen worden haar censors te worden.

Dit is geen bescherming; het is de oprichting van een Ministerie van Waarheid. Ze beschermen onze waarden niet. Ze onderdrukken afwijkende meningen.

Het moet er in de praktijk als volgt gaan uitzien:

De DSA creëert een centraal EU-kader voor het reguleren van online intermediairs (zoals sociale media, marktplaatsen en zoekmachines). Grote platforms ("Very Large Online Platforms", VLOPs zoals Meta, Google, TikTok) vallen onder extra streng toezicht van de Europese Commissie.

De Commissie kan directe sancties opleggen (boetes tot 6% van de wereldwijde omzet) en platforms dwingen om specifieke maatregelen te nemen, zoals het verwijderen van "illegale" content binnen 24 uur.

In plaats van nationale overheden of platforms zelf, krijgt Brussel de zeggenschap over wat online mag en niet mag, wat een uniform, top-down systeem creëert.

Termen als "illegale content", "systemische risico's" en "desinformatie" zijn niet eenduidig gedefinieerd in de DSA. De Europese Commissie krijgt discretionaire macht om deze te interpreteren en toe te passen.

De DSA geldt EU-breed, wat betekent dat één regelgeving alle 27 lidstaten overstemt. Nationale verschillen in cultuur, taal of prioriteiten worden genegeerd ten gunste van een centraal EU-model.

Overheden kunnen onder het mom van "openbare orde" of "democratische waarden" content censureren die hen niet bevalt.

Bovenstaande toont alleen maar aan dat ze dingen te verbergen hebben en als de dood zijn voor de waarheid. Ook toont het aan dat ze in paniek beginnen te raken en de stroom waarheid willen stoppen voordat deze voor hen onherstelbare schade aanricht.

Bron: https://niburu.co/het-complot/21554-ursula-voelt-onze-hete-adem-in-haar-nek

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl

------------

Wouter Beke en zijn partij cd&v zijn medeverantwoordelijk voor de Vlaamse de-industrialisatie (Belga)

Binnenland politiek

Krokodillentranen over Vlaamse de-industrialisatie: politici huilen om zelfgemaakte ramp

Redactie PAL 29 oktober 2025

Politici slaken noodkreten over de krimpende Vlaamse industrie, maar vergeten gemakshalve dat ze zelf aan de knoppen zaten. Van verstikkende regelgeving tot de Green Deal: de schuld ligt dichter bij huis dan ze willen toegeven. Dat leggen we uit in de Economische Zaken-rubriek van deze week.

BASF schrapt 600 banen in Antwerpen, een op zes jobs verdwijnt. ExxonMobil kondigt herstructureringen aan, TotalEnergies sluit twee stoomkrakers. De Antwerpse chemiehub, ooit de motor van onze industrie, kreunt onder de druk. Sommigen zien al het spook van de Waalse staal- en glasindustrie uit de jaren zeventig opdoemen. Tussen 2015 en 2022 kwamen er nochtans jaarlijks 800 banen bij in de haven. De vraag is dus: wat ging er mis?

Vlaamse industrie zonder actie

De diagnose is snel gesteld. Energieprijzen liggen hier drie tot vier keer hoger dan in de VS. Vlaanderen heeft bovendien een energiehandicap van 10 procent ten opzichte van de buurlanden. Dan is er de regulitis: amper de helft van de vergunningsaanvragen krijgt een gunstig gevolg.

Experts legden een rapport vol voorstellen op tafel, maar van concrete actie is nauwelijks sprake. Toch komt Vlaams minister-president Matthias Diependaele (N-VA) moord en brand schreeuwen over de herstructureringen. Het zijn nochtans zijn regering en zijn partij – al twintig jaar in de Vlaamse Regering – die ervoor zorgen dat het vergunningenbeleid zo traag en streng is.

Het groene verhaal als strop om de nek

Nog pijnlijker was de speech van ex-cd&v-voorzitter Wouter Beke in het Europees Parlement. Hij had het over een alarmsignaal voor de Europese chemiesector die “door de zwaarste storm gaat sinds de financiële crisis”. Het is voor hem “vijf voor twaalf”. Hij pleit voor minder papierwerk en een technologieneutrale duurzaamheidsagenda.

Je moet nogal durven.

Het is zijn partij die al die verstikkende regelgeving heeft gestemd en mee de Green Deal heeft gesteund om de Europese Unie zo snel mogelijk klimaatneutraal te maken. Wat Beke doet, is hetzelfde als brandstichters die de brandweer bellen.

Volgens Diependaele “is dit dramatisch. Dit is geen tijdelijke dipje, maar het gaat om structureel probleem in industrie”. Daar heeft hij een punt, maar de N-VA heeft zich de voorbije jaren zeer zelden verzet tegen dit nefaste groene Europese beleid. De Vlaamse chemie-industrie zit ondertussen op 70 procent van zijn productiecapaciteit. Werkgeversorganisaties willen meewerken aan de groene transitie, een codewoord voor de-industrialisatie. Nooit eerder verdween zoveel maakindustrie zo snel. Politieke en economische actoren hangen zichzelf op die manier een strop om de nek.

De volledige analyse over de krimpende industrie leest u hier:

ECONOMISCHE ZAKEN. Krokodillentranen van politici die zélf schuld hebben aan krimpende industrie

Bron: https://pal.be/2025/10/vlaamse-de-industrialisatie/

Zo ver kan het straks gaan als we eenmaal digitale slaven zijn

dinsdag, 21 oktober 2025 10:19

We kunnen elkaar van alles proberen wijs te maken, maar feit is dat ook de volgende regering zal bestaan uit gedresseerde trekpoppen..

En dat betekent dat de nieuwe maatschappij met al haar verschrikkingen steeds dichterbij gaat komen.

Eenieder die op dit moment tijd verdoet met het politieke circus zal tezijnertijd van een koude kermis thuis komen. Er zal helemaal niets veranderen, ongeacht de verkiezingsuitslag.

En ja het is leuk en ook wel nuttig als er wat meer Forum leden hun stem laten horen in de Tweede Kamer, maar in essentie zal dat in de praktijk heel weinig verschil maken, want de gekochte politici bepalen de dienst en zullen iedereen buiten sluiten die anders durft te denken dan zij.

Je kunt Wilders zien als de bekende rattenvanger zoals we dat destijds ook met Donald Trump hebben gezien. De verwachting dit keer is dat de partij meer dan 2 miljoen mensen gaat trekken. Dat zijn kiezers van wie de stem waarschijnlijk compleet verloren gaat omdat dit keer de PVV vakkundig zal worden buitengesloten door de rest.

En misschien is dat wel precies de bedoeling zodat er een coalitie gevormd gaat worden die verder gaat met het slopen van het land, zoals ze ook de afgelopen jaren hebben gedaan.

Een coalitie die net op een heel kritisch punt aan de macht komt, aan de vooravond van de invoering van de digitale identiteit en de CBDC.

Hierdoor zullen we in een maatschappij terecht komen waar het volgende wel eens zomaar werkelijkheid zou kunnen worden. Albert Bourla, de CEO van Pfizer, die spreekt over een soort elektronische pil die een signaal afgeeft wanneer deze is ingenomen.

Wat er in het bericht wordt gesteld is dat dit een droom is voor autoritaire machthebbers en dat dit alles met een digitale identiteit allemaal heel erg gemakkelijk is te volgen. Hierdoor zouden mensen bestraft kunnen worden door de overheid als ze niet op tijd hun pil hebben ingenomen.

Even voor alle duidelijkheid over bovenstaande clip.

In januari 2018 sprak Bourla tijdens een panel op het World Economic Forum (WEF) in Davos over technologische vooruitgang in de gezondheidszorg. Dit was een voorbeeld van een bestaande technologie, niet een aankondiging van een nieuw Pfizer-product.

De pil is echter wel degelijk echt:

Bourla verwees naar Abilify MyCite, een medicijn tegen schizofrenie en bipolaire stoornis, ontwikkeld door Otsuka Pharmaceutical (niet Pfizer) in samenwerking met Proteus Digital Health. Deze pil werd door de FDA in 2017 goedgekeurd door de FDA.

Op dit moment gaat het signaal dat de pil is ingenomen niet naar de autoriteiten maar naar de zorgverlener. Echter, je zou je kunnen voorstellen dat wanneer de digitale identiteit eenmaal een feit is en alles daar aan is gekoppeld de autoriteiten automatisch weten of jij wel of niet op tijd je pil hebt genomen.

En dit is slechts één voorbeeld van dingen die we kunnen verwachten in de maatschappij die ze voor ons hebben gepland.

Bron: https://niburu.co/het-complot/21556-zo-ver-kan-het-straks-gaan-als-we-eenmaal-digitale-slaven-zijn

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl

maandag 20 oktober 2025

‘We importeren armoede’ – Italiaanse krant beweert dat buitenlanders Italië verarmen na publicatie van nieuwe gegevens

17/10/2025

“We importeren arme mensen. Van de totale immigrantenbevolking leeft 35,6% in absolute armoede. Dit percentage is vijf keer hoger dan dat van Italianen.”

Nieuwe gegevens tonen aan dat buitenlanders een aanzienlijk deel uitmaken van de mensen die in absolute armoede leven in Italië, terwijl het armoedepercentage van gezinnen met twee Italiaanse ouders daalt. Een directeur van de krant La Verita, Maurizio Belpietro, heeft een opiniestuk in zijn krant gepubliceerd waarin hij klaagt dat Italië “armoede importeert”, meldt REMIX.

“We importeren arme mensen. Van de totale immigrantenbevolking leeft 35,6 procent in absolute armoede. Dit percentage is vijf keer hoger dan dat van Italianen”, schrijft Belpietro, een invloedrijke stem in de Italiaanse politiek met 360.000 volgers op X.

Hij merkt verder op dat buitenlanders weliswaar een klein percentage van de bevolking vormen, maar dat ze een groot deel van de mensen vertegenwoordigen die in armoede leven.

Van de 2,2 miljoen huishoudens die in armoede leven, dat wil zeggen niet genoeg inkomen hebben om een minimumlevensstandaard te ondersteunen, zijn er 1,5 miljoen Italianen en 733.000 buitenlanders. Dit betekent dat, ondanks dat ze minder dan een tiende van de bevolking vormen, arme niet-EU-burgers een derde van het totaal uitmaken, schreef hij.

Uit gegevens van het Italiaanse overheidsinstituut Istat blijkt dat voor gezinnen met één Italiaanse en één buitenlandse ouder het absolute armoedepercentage slechts iets lager ligt, namelijk op 30,4 procent.

De bewering dat massa-immigratie de Europese pensioenstelsels zou ‘redden’, blijkt steeds vaker geen werkelijkheid te worden.

De Italiaanse commentator Francesca Totolo citeerde het artikel en schreef op X: “Nee, immigranten betalen geen pensioenen aan Italianen. Het absolute armoedepercentage onder gezinnen met alleen buitenlanders is 35,2%, terwijl dit onder gezinnen met alleen Italianen 6,2% is. Dit betekent dat het de Italianen zijn en zullen zijn die de bijstand, subsidies, huisvesting en pensioenen aan hulpbehoevende buitenlanders moeten betalen.”

Deze bevinding is in veel andere landen herhaald, wat aantoont dat de belofte van links dat buitenlanders zouden bijdragen aan het pensioenstelsel, in de praktijk faalt wanneer de gegevens worden bekeken. Opvallend is dat er aanzienlijke verschillen zijn tussen EU- en niet-EU-buitenlanders, waarbij EU-buitenlanders vaak het bbp stimuleren en bijdragen aan de belastinggrondslag, met name die uit bepaalde EU-landen.

Volgens een baanbrekend onderzoek uit Nederland hebben migranten de staat tussen 1995 en 2019 € 400 miljard gekost.

In Duitsland worden de kosten voor migranten momenteel op € 50 miljard per jaar geschat, inclusief sociale voorzieningen, huisvesting, integratie, onderwijs en kinderbijslag.

In 2021 zei de Franse auteur en academicus Jean-Paul Gourévitch in een interview met Radio Sud dat uit werkgelegenheidscijfers blijkt dat het een mythe is dat immigratie naar Frankrijk economische voordelen heeft.

“Ik heb dit onderwerp uitgebreid bestudeerd en vandaag de dag is iedereen in Frankrijk, van links tot rechts, het erover eens dat immigratie meer kost dan het oplevert”, zei Gourévitch. “Er is een groot verschil tussen linkse en rechtse economen wat betreft de kosten: de linkse economen zeggen dat het tekort zes tot tien miljard [euro per jaar] bedraagt, terwijl degenen aan de rechterkant zeggen dat het 40 tot 44 miljard is. Mijn eigen wetenschappelijk onderzoek toont aan dat het tekort 20 tot 25 miljard [euro] bedraagt”, zei hij.

Zoals Remix News onlangs meldde , heeft de snelle economische vooruitgang van China ten opzichte van de EU – ondanks China’s extreme immigratiebeperkingen – de mythe ontkracht dat buitenlanders nodig zijn om de golf van toekomstige innovatie aan te jagen en het pensioenstelsel te ondersteunen.

Duitsland is een goed voorbeeld: China is in veel sectoren dominant, waaronder groene technologie en autoproductie.

Bron: https://dissident.one/we-importeren-armoede-italiaanse-krant-beweert-dat-buitenlanders-italie-verarmen-na-publicatie-van-nieuwe-gegevens

Zonder uw gewaardeerde steun kan Dissident niet bestaan. U kunt HIER doneren om mij in staat te stellen elke dag nieuwe artikelen op deze site te plaatsen.

Ze zeiden dat hij gek was, maar alles wat hij zei ontvouwt zich voor onze ogen

Sinds corona zien steeds meer mensen in dat de machthebbers heel berekenend te werk gaan, zei spreker en auteur David Icke afgelopen weekend tijdens het grote protest tegen de digital ID in Londen.

Hij voegde toe dat dit zich afspeelt op wereldschaal. “Er is een wereldwijd netwerk, dat ik de wereldwijde sekte noem. En via dat netwerk legt zij haar wil en agenda op aan elk land.”

Bron: https://youtu.be/vtkUKGXvQxU

Streep in het zand

Dat verklaart waarom de corona-aanpak vrijwel overal hetzelfde was, merkte Icke op. En nu introduceren allerlei landen opeens een digital ID. “Het is een wereldwijde agenda.”

Mensen als Starmer en Trump zijn slechts loopjongens, benadrukte hij. “Zij komen en gaan, terwijl het netwerk altijd blijft.”

Dit is een streep in het zand en als die wordt overschreden is er geen vrijheid meer, waarschuwde Icke.

We worden tegen elkaar uitgespeeld

“Links wordt gemanipuleerd door deze sekte. Rechts wordt gemanipuleerd door deze sekte. En terwijl mensen elkaar de tent uit vechten, realiseren ze zich niet dat ze worden gemanipuleerd door dezelfde kracht.”

We hebben een kans als we gaan inzien dat we een gemeenschappelijke vijand hebben, maar zolang we met elkaar vechten is er sprake van verdeel en heers, aldus Icke. “We worden tegen elkaar uitgespeeld. Ze lachen ons uit. Het moet stoppen.”

Over de auteur: Robin de Boer is economisch geograaf. Volg hem hier op Substack.

Bron: https://www.ninefornews.nl/ze-zeiden-dat-hij-gek-was-maar-alles-wat-hij-zei-ontvouwt-zich-voor-onze-ogen/

Gebande &verwijderde posts: het lijstje groeit aan (2)

Groot onderzoek bevestigt dat elke dosis van het Covid-‘vaccin’ ‘de levens van gevaccineerden verkort’

15/10/2025

Een vernietigende nieuwe, door vakgenoten beoordeelde analyse heeft onthuld dat elke dosis van de experimentele Covid mRNA-‘vaccins’ de levensverwachting verkort, waardoor herhaalde injecties rechtstreeks in verband worden gebracht met verkorte levens.

Originele Link: https://dissident.one/groot-onderzoek-bevestigt-dat-elke-dosis-van-het-covid-vaccin-de-levens-van-gevaccineerden-verkort

Na 9.949 posts (sinds juni 2021) en 254.346 pageviews op onze blog https://zoerselseopenruimte.blogspot.com begint zich een bizar fenomeen te manifesteren ................

bovenstaande post is namelijk verwijderd door Blogger!! Dit is op zijn minst bizar te noemen omdat het merendeel van de gepubliceerde artikelen 'repost' zijn van andere websites!? Vermits Blogger meent dit te moeten doen, kan u deze post niet meer lezen, daarom geef ik van deze verwijderde posts de originele link weer 😄. Jullie kunnen deze post daar nog gemakkelijk raadplegen.

Ziekenhuizen betrapt op het gebruik van valse overlijdensakten om organen van levende patiënten te oogsten

oktober 17, 2025 11

Foto Credit: https://depositphotos.com/nl

Ziekenhuizen zijn betrapt op het gebruik van valse overlijdensakten om organen van levende patiënten te oogsten. Robert F. Kennedy Jr., minister van Volksgezondheid en Human Services, heeft de gruwelijke waarheid aan het licht gebracht dat de elite haar orgaanhandel begint terwijl de slachtoffers nog tekenen van leven vertonen, een barbaars systeem dat is ontworpen om te profiteren van de dood.

“De organenverkrijgingsorganisaties die de toegang tot transplantaties coördineren, zullen ter verantwoording worden geroepen. Het hele systeem moet worden hervormd om ervoor te zorgen dat het leven van elke potentiële donor met het nodige respect wordt behandeld”, verklaarde Kennedy in een recent persbericht, waarin hij de ongebreidelde praktijken aan de kaak stelde die ervoor hebben gezorgd dat deze nachtmerrie ongecontroleerd kon voortduren, schrijft Sean Adl-Tabatabai.

Infowars.com meldt:

Deze verklaring volgde op een artikel in de New York Times waarin meerdere gevallen werden belicht van orgaandonoren die niet dood waren. Het artikel richtte zich op een praktijk voor het verkrijgen van organen die bekend staat als “donatie na circulatoire dood” of DCD. DCD-donoren zijn niet “hersendood”, maar hebben een slechte prognose en zullen naar verwachting niet overleven of hebben besloten dat hun kwaliteit van leven onaanvaardbaar is. DCD-sterfgevallen zijn een geplande gebeurtenis, gecoördineerd om op een specifiek tijdstip en een specifieke plaats plaats te vinden, zodat organen kunnen worden verkregen.

Het werkt als volgt: voordat tot orgaandonatie wordt overgegaan, krijgen DCD-donoren een ‘niet reanimeren’-verklaring (DNR). Dit is nodig omdat deze patiënten weliswaar gereanimeerd zouden kunnen worden, maar er is besloten dit niet te doen. Hun behandeling verschuift van patiëntgerichte zorg naar orgaangerichte zorg, waarbij vaak grote infusen worden geplaatst en medicijnen worden toegediend ten behoeve van de organen, niet van de patiënt.

Op hun laatste dag worden DCD-donoren naar de operatiekamer gebracht en van de levensondersteuning gehaald. Zodra ze geen hartslag meer hebben, wachten artsen twee tot vijf minuten om te zien of de bloedsomloop spontaan terugkeert. Daarna wordt zo snel mogelijk begonnen met het verwijderen van de organen, omdat warme organen zonder bloedsomloop snel ongeschikt worden voor transplantatie.

Maar zijn deze mensen na slechts twee tot vijf minuten zonder hartslag daadwerkelijk dood? Het is goed gedocumenteerd dat mensen binnen dit tijdsbestek routinematig worden gereanimeerd, maar in het geval van DCD-donoren is besloten dit niet te doen.

Een overzicht in de medische literatuur laat zien dat mensen na wel tien minuten hartstilstand spontaan hun hartslag hebben hersteld, waarbij sommige van deze mensen volledig zijn hersteld. Het is dus niet bekend dat DCD-donoren na slechts twee tot vijf minuten zonder hartslag dood zijn. De reden dat artsen niet langer wachten, is dat na tien minuten zonder hartslag de meeste organen niet meer geschikt zijn voor transplantatie. Omdat artsen sneller handelen, worden patiënten dus wakker tijdens het verwijderen van hun organen.

Een van de gevallen die in het artikel in de New York Times wordt beschreven, is dat van DCD-donor Misty Hawkins. Na een verstikkingsongeval liep Hawkins hersenletsel op en lag ze in coma aan de beademing. Ze was niet hersendood, maar artsen vertelden haar ouders dat ze nooit meer zou ontwaken. Haar moeder wilde niet dat Misty zou lijden en in de hoop dat er iets goeds uit hun tragedie zou voortkomen, stemde ze ermee in om haar dochter DCD-orgaandonor te maken.

Misty werd naar de operatiekamer gebracht, waar een arts haar beademingsapparaat loskoppelde en haar medicijnen toediende om haar te kalmeren. Haar hart stopte 103 minuten later met kloppen. Na een wachttijd van vijf minuten begon de operatie. Maar toen de chirurgen haar borstbeen doorzaagden, ontdekten ze dat Misty’s hart klopte en dat ze weer was gaan ademen. De orgaanuitname werd afgelast en 12 minuten later werd Misty voor de tweede keer dood verklaard.

Het is onduidelijk of ze verdoving heeft gekregen. Tot overmaat van ramp werd haar ouders nooit verteld wat er was gebeurd: een coördinator voor orgaanafname belde Misty’s moeder en zei dat Misty helaas geen orgaandonor had kunnen worden. Pas toen de familie meer dan een jaar later door de New York Times werd benaderd voor commentaar, hoorden ze de rest van het verhaal.

Tijdens een recente hoorzitting van de Subcommissie Energie en Handel van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden haalde Kat Cammack, afgevaardigde uit Florida, het geval aan van een DCD-donor uit Illinois die zichzelf op de operatietafel weer tot leven wekte. Deze onfortuinlijke jonge vrouw onderging een nierverwijdering toen chirurgen merkten dat haar aorta en nierslagaders weer een hartslag hadden en dat ze naar adem snakte. Ze kreeg grote doses lorazepam en fentanyl toegediend, waarna ze overleed. De lijkschouwer van de provincie oordeelde dat haar dood een moord was.

In 2019 werd Larry Black Jr. een DCD-donor en werd hij slechts een week na zijn traumatisch hersenletsel naar de operatiekamer gebracht. Zijn familie zei dat ze toestemming hadden gegeven voor orgaandonatie omdat ze zich onder druk gezet voelden door het orgaanwervings team. Onderweg probeerde Black met zijn ogen te knipperen en te gebaren dat hij wakker en bij bewustzijn was, maar zijn pogingen werden afgedaan als “reflexen”. Gelukkig kon zijn neurochirurg de orgaanuitname stoppen en herstelde Black: hij is nu muzikant en vader van drie kinderen.

Vanuit juridisch oogpunt voldoet het DCD-protocol niet aan de letter van de wet volgens de Uniform Determination of Death Act (UDDA). De UDDA vereist de “onomkeerbare stopzetting van de bloedsomloop en ademhalingsfuncties” voor een wettelijke diagnose van overlijden. Omdat DCD-donoren gereanimeerd zouden kunnen worden (hoewel besloten is dit niet te doen), zijn hun harten dus niet onomkeerbaar gestopt. Artsen omzeilen dit door te zeggen dat de bloedsomloop- en ademhalingsfuncties van de DCD-donor permanent zijn gestopt. In het gewone taalgebruik worden de woorden onomkeerbaar en permanent vaak door elkaar gebruikt, maar in deze toepassing worden ze anders gedefinieerd.

In het kader van de vaststelling van overlijden betekent ‘onomkeerbaar’ ‘niet omkeerbaar’. Maar de term ‘permanent’ wordt gedefinieerd als ‘niet te verwachten dat de functie spontaan hervat wordt en niet hersteld kan worden door ingrijpen’. Omdat artsen dus niet zullen proberen het probleem van de patiënt te verhelpen, is het nu ‘permanent’. Dr. Ari Joffe legt uit dat ‘permanent’ een prognose is, geen diagnose van overlijden: ‘Is een drenkeling dood omdat niemand hem komt redden? Of gaat hij alleen maar dood?’

Socioloog Renee C. Fox had scherpe kritiek op het DCD-protocol en noemde het ‘een onwaardige vorm van medisch gerationaliseerd kannibalisme’ dat ‘grenst aan macaberheid’. Ze betreurde het dat iemand ver van zijn familie in een operatiekamer sterft, een “desolate, godslasterlijke ‘hightech’-dood waarbij de patiënt sterft onder de lampen van de operatiekamer, te midden van gemaskerde, geklede en gehandschoende vreemden”. Wereldwijd zijn veel landen het hiermee eens: de praktijk van DCD is verboden in Finland, Duitsland, Bosnië-Herzegovina, Hongarije, Litouwen en Turkije.

Er zijn varianten van DCD die nog problematischer zijn. Bij normothermische regionale perfusie (NRP) voor het verwijderen van organen wordt eerst het hart van de patiënt stilgelegd volgens het DCD-protocol. Maar omdat chirurgen van plan zijn het hart weer op gang te brengen, klemmen ze eerst de bloedvaten af die de hersenen van de patiënt van bloed voorzien. Vervolgens worden de overige organen volledig gereanimeerd, zodat het hart weer gaat kloppen in de borstkas van de patiënt. Het NRP-protocol van de Universiteit van Nebraska stelt: “De eerste stap voor het afknijpen van de bloedvaten naar het hoofd is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat er geen bloedtoevoer naar de hersenen plaatsvindt.”

Dit toont natuurlijk aan dat nooit is voldaan aan de wettelijke definitie van overlijden volgens de circulatoire-respiratoire norm van de UDDA (die een onomkeerbare stopzetting van de circulatoire functie vereist), aangezien het hart van de patiënt weer klopt. Maar nu zijn artsen “gedekt” omdat ze de patiënt opzettelijk hersendood hebben gemaakt door de cerebrale circulatie af te klemmen. Nu wordt de dood van de patiënt gedefinieerd door de hersendoodclausule van de UDDA: het onomkeerbare stoppen van alle functies van de gehele hersenen, inclusief de hersenstam. Door de dood vast te stellen volgens de circulatiestandaard en vervolgens halverwege de procedure over te schakelen op de neurologische standaard, speelt de NRP-techniek snel en losjes met de wettelijke definities van de dood volgens de UDDA.

Het American College of Physicians, ’s werelds grootste medische beroepsorganisatie, riep op tot een pauze in de praktijk van NRP in 2021, omdat “de bewijslast met betrekking tot de ethische en juridische juistheid van deze praktijk niet is vervuld”. Hun oproep tot een pauze is genegeerd.

Gelukkig brengt het HHS-onderzoek de problemen van DCD-orgaanverkrijging onder de aandacht van het publiek, maar deze informatie is niet nieuw. Drs. Joseph Verheijde, Mohamed Rady en Joan McGregor schreven in 2009: “Het verkrijgen van organen van patiënten met een verminderd bewustzijn, ongeacht of hun hart nog klopt, is de facto een verborgen praktijk van door een arts begeleide dood, en is daarom in strijd met zowel het strafrecht als het centrale principe van de geneeskunde om patiënten geen schade te berokkenen.”

In hun boek uit 2012, Death, Dying, and Organ Transplantation: Reconstructing Medical Ethics at the End of Life, schreven dr. Franklin Miller en dr. Robert Truog: “‘Hersendode’ donoren blijven in leven en donoren die volgens circulatoire en respiratoire criteria dood zijn verklaard, zijn op het moment dat hun organen worden verkregen nog niet dood.”

Het is tijd voor volledige transparantie over de praktijken rond orgaanverkrijging en voor het verplicht stellen van volledig geïnformeerde toestemming wanneer mensen zich registreren als orgaandonor. Voor DCD-donoren moet de huidige praktijk van DCD-donatie na slechts twee tot vijf minuten zonder hartslag worden stopgezet, omdat goed gedocumenteerd is dat mensen zichzelf hebben gereanimeerd (zonder enige medische interventie) ondanks een hartstilstand van wel tien minuten.

Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.

Bron: https://www.frontnieuws.com/ziekenhuizen-betrapt-op-het-gebruik-van-valse-overlijdensakten-om-organen-van-levende-patienten-te-oogsten/

Langzaam afglijden naar nieuwe normen

oktober 20, 2025

Foto Credit: https://depositphotos.com/nl

De agenda verloopt zo traag dat alles waar ze naar streven uiteindelijk werkelijkheid zal worden, maar niemand zal dat ook maar enigszins vreemd vinden. Het is alsof een grasaar zich langzaam onder de huid van een nietsvermoedende hond graaft en een ernstige infectie veroorzaakt, terwijl het arme dier geen idee heeft dat het er überhaupt is.

Ik herinner me dat ik als kind voor het eerst hoorde over een techniek die astronomen gebruikten om een planeet van een ster te onderscheiden. Planeten bewegen namelijk, hoewel dat voor het menselijk oog heel langzaam gaat, terwijl sterren niet bewegen. Astronomen ontwikkelden daarom een ingenieuze methode, de zogenaamde blink comparison, om deze beweging waar te nemen, schrijft Todd Hayen.

Door fotografische platen van hetzelfde sterrenveld met tussenpozen van dagen of weken te maken, konden ze deze beelden in een blink comparator laden, een apparaat dat snel tussen de twee beelden wisselde. Vaste sterren bleven stabiel, maar een planeet zou, vanwege zijn baan rond de zon, iets verschuiven en in het oog van de kijker heen en weer lijken te springen.

Waarom breng ik dit ter sprake? Omdat het me eraan herinnert hoe moeilijk het is om verandering vast te stellen als die langzaam is (bijvoorbeeld de langzame beweging van een planeet). Denk aan een groeiende plant; we kunnen er uren naar staren en zien hem niet echt groeien. Maar wees gerust, hij groeit wel. Er zijn enkele soorten waarvan je de groei daadwerkelijk kunt zien (sommige soorten bamboe en een plant genaamd kudzu), maar dat is moeilijk. Je snapt het wel.

Dat gezegd hebbende, zijn mensen nogal slecht in het detecteren van veranderingen, niet alleen fysieke bewegingen. Dingen moeten behoorlijk snel gaan voordat we het opmerken. De agenda is erg geduldig geweest en niet alleen indoctrineert het mensen om minder opmerkzaam te zijn voor verandering (zoals het al decennia lang doet), maar de verandering zelf is doorgaans vrij traag. Maar niet altijd.

Het Covid-fiasco ging zeker snel. Maar dat was eigenlijk gewoon een experiment. De effecten van Covid, mondkapjes, lockdowns, vaccins, enz. zijn traag. En de meeste mensen merken deze effecten niet op. Dat betekent dat de meeste mensen niet merken dat het IQ van kinderen daalt als gevolg van de vernietiging van het schoolsysteem tijdens lockdowns, dat de meeste mensen de toename van het aantal kankerdiagnoses niet opmerken, dat de meeste mensen de verstoringen in de toeleveringsketen niet opmerken die leiden tot hogere prijzen en een afnemende hoeveelheid, dat de meeste mensen een algemene achteruitgang van het cognitief vermogen als gevolg van het vaccin niet opmerken, dat de meeste mensen de daling van het geboortecijfer niet opmerken.

En zo verder. En als ze het uiteindelijk wel opmerken, is de ware oorzaak al lang uit hun geheugen verdwenen. Ze geven gewoon Trump de schuld.

Ik denk eigenlijk niet dat iemand heel oplettend hoeft te zijn om dit op te merken; de meeste mensen merken langzame veranderingen niet op omdat ze met succes zijn getraind om dat niet te doen. Dit is de aard van de psyops-hersenspoeling, indoctrinatie en technieken die we zien in het onderwijs van onze kinderen en die ook veel voorkomen in de media. Zoals al miljoenen keren gezegd, zijn we niet meer zo goed in kritisch denken en het in twijfel trekken van onze ervaringen als vroeger.

Als mensen horen dat vrienden de diagnose kanker hebben gekregen en vervolgens aan de ziekte zijn bezweken, vinden ze dat niet ongewoon. Of ze schrijven het in ieder geval niet toe aan iets anders dan waaraan ze hebben geleerd het toe te schrijven.

Wat te denken van de campagne “kinderen krijgen ook beroertes” om ons allemaal te leren dat kinderen die plotseling aan een beroerte overlijden ‘normaal’ zijn en geen reden tot bezorgdheid vormen? “Dat gebeurt voortdurend”, wordt ons verteld, “je hebt het alleen niet opgemerkt.” Ik kan niet tellen hoe vaak mensen hebben gespot toen ik vertelde over de duizenden atleten die de afgelopen vijf jaar op het veld aan een hartaanval zijn overleden.

Ze halen hun schouders op en zeggen: “Dat is niets nieuws, dat is altijd al gebeurd.” Als ik bewijs laat zien dat het tegendeel bewijst, halen ze weer hun schouders op en zeggen: “Hoe weet je dat die informatie klopt?” Dit komt allemaal door de succesvolle training om iets niet als ongewoon op te merken.

Het Rode Kruis geeft toe dat zij geen gevaccineerd bloed zullen gebruiken voor convalescent plasma COVID-19 behandelingen - Wat is er mis met gevaccineerd bloed?

Ik vraag me vaak af of het zin heeft om constant als Chicken Little op en neer te springen en te roepen dat de wereld vergaat. Niemand zal het merken als dat gebeurt, totdat het gebeurt. En zelfs dan zal het de meeste mensen (in ieder geval velen) niets kunnen schelen. Ze zullen gewoon iets doms zeggen als: “Wat kun je eraan doen?”, of “Dat is vooruitgang”, of “Het is business as usual.”

Misschien is het wel beter om gewoon mee te gaan met de stroom rioolwater naar de beerput en je aan te sluiten bij de blinde schapen. We kunnen er niet veel aan doen om het te stoppen, tenzij iedereen zich realiseert dat er een vergetelheid in het verschiet ligt – en het is duidelijk dat wij, de wappies, met onze opvattingen in de minderheid zijn.

Helaas is er weinig hoop om ons aan vast te klampen. Dat blijkt duidelijk uit de reacties die ik krijg op elk artikel dat ik schrijf en dat ook maar het kleinste beetje hoop geeft in de eigenzinnige regering-Trump. Net als in Orwells 1984 was zelfs de tegenbeweging binnen de Inner Party onder leiding van Emmanuel Goldstein, de vermeende leider van de ondergrondse Broederschap, misschien een door de partij georkestreerde illusie om dissidenten in de val te lokken. Goldstein, afgeschilderd als een verraderlijk voormalig lid van de Inner Party, is waarschijnlijk een verzonnen zondebok die wordt gebruikt om rebellie in een gecontroleerd narratief te kanaliseren, wat suggereert dat elke hoop in figuren als Trump op dezelfde manier een gemanipuleerde luchtspiegeling zou kunnen zijn om de greep van de deep state op de macht te behouden.

Orwell hintte in zijn boek dat de Broederschap inderdaad een verzinsel van de staat was, en dat zou heel goed het geval kunnen zijn geweest. En Trump is natuurlijk ook mogelijk een marionet van de agenda. Als er dan geen hoop is in de hogere regionen van de wereldregering, waarom zou je dan zoveel tijd besteden aan het proberen schapen wakker te schudden? Nou, ik zal in ieder geval niet stoppen met wat ik doe. Misschien zullen de zaken enigszins veranderen, aangezien mijn intense interesse in de Nieuwe Wereldorde begon toen de geënsceneerde Plandemic-hoax duidelijk maakte dat er iets sinisters gaande was. Nu de capriolen van de agenda niet meer zo duidelijk zijn en commentaar zoals het mijne aan belangstelling inboet, is het misschien beter om een stapje terug te doen en me te concentreren op mijn boek over de vrouwen van Tsjaikovski. Wie weet.

Na dit alles gezegd te hebben, betwijfel ik of deze snode veranderingen van de agenda noodzakelijkerwijs subtiel en onopgemerkt zullen blijven. Covid was immers vrij duidelijk (hoewel mensen nog steeds niet doorhadden wat het werkelijk was). En een paar andere dingen die gebeuren, zijn vrij duidelijk. Het is verbazingwekkend hoeveel er nodig is voordat de schapen dingen opmerken, en dat is een van de redenen waarom de agenda niet veel moeite hoeft te doen om dingen onder de radar te houden.

Naarmate het leven vordert, kan de agenda die inspanning heel goed verminderen. Als de schapen echter massaal beginnen om te slaan, kan de agenda een probleem krijgen. Maar dan kan het voor de schapen te laat zijn om een effectieve klacht te formuleren, zoals we in de geschiedenis vaak genoeg hebben gezien.

Zodra de massa onder controle is, kan de autoriteit boven hen vrijwel alles doen wat ze willen – en zo snel als het hen uitkomt.

C’est la vie.

Bron: https://www.frontnieuws.com/langzaam-afglijden-naar-nieuwe-normen/