dinsdag, 21 oktober 2025 09:37
De waarheid is voor mensen zoals Ursula von der Leyen niet alleen gevaarlijk, maar zelfs dodelijk voor hun verdere carrière als puppet van de machthebbers.Dus is ze heel druk in de weer om ervoor te zorgen dat we straks alleen nog maar door haar goedgekeurde 'waarheid' mogen lezen.
Voor normale mensen werkt de waarheid bevrijdend. Je kunt dan misschien niet direct alle wereldproblemen oplossen, maar het geeft wel een heel prettig gevoel als je weet hoe dingen echt in elkaar steken en dat je echt niet gek bent.
In het volgende bericht zie je hoe Ursula denkt dit probleem op te kunnen lossen. En dat is door zelf te bepalen wat de waarheid is en anderen dwingen om dat te accepteren.
De waarheid heet dan opeens desinformatie en haar leugens heten dan informatie.
Zo staat er in het bericht hieronder het volgende:
Von der Leyen verklaart "desinformatie" tot het grootste mondiale risico op het WEF. Haar oplossing?
De Digital Services Act van de EU: een blauwdruk voor gecentraliseerde controle.
Het geeft de staat de macht om te bepalen wat "verantwoord" spraakgebruik is, waardoor particuliere platforms gedwongen worden haar censors te worden.
Dit is geen bescherming; het is de oprichting van een Ministerie van Waarheid. Ze beschermen onze waarden niet. Ze onderdrukken afwijkende meningen.
De DSA creëert een centraal EU-kader voor het reguleren van online intermediairs (zoals sociale media, marktplaatsen en zoekmachines). Grote platforms ("Very Large Online Platforms", VLOPs zoals Meta, Google, TikTok) vallen onder extra streng toezicht van de Europese Commissie.
De Commissie kan directe sancties opleggen (boetes tot 6% van de wereldwijde omzet) en platforms dwingen om specifieke maatregelen te nemen, zoals het verwijderen van "illegale" content binnen 24 uur.
In plaats van nationale overheden of platforms zelf, krijgt Brussel de zeggenschap over wat online mag en niet mag, wat een uniform, top-down systeem creëert.
Termen als "illegale content", "systemische risico's" en "desinformatie" zijn niet eenduidig gedefinieerd in de DSA. De Europese Commissie krijgt discretionaire macht om deze te interpreteren en toe te passen.
De DSA geldt EU-breed, wat betekent dat één regelgeving alle 27 lidstaten overstemt. Nationale verschillen in cultuur, taal of prioriteiten worden genegeerd ten gunste van een centraal EU-model.Overheden kunnen onder het mom van "openbare orde" of "democratische waarden" content censureren die hen niet bevalt.
Bovenstaande toont alleen maar aan dat ze dingen te verbergen hebben en als de dood zijn voor de waarheid. Ook toont het aan dat ze in paniek beginnen te raken en de stroom waarheid willen stoppen voordat deze voor hen onherstelbare schade aanricht.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl
Krokodillentranen
over Vlaamse de-industrialisatie: politici huilen om zelfgemaakte ramp
Redactie PAL 29 oktober 2025
Politici slaken noodkreten over de krimpende Vlaamse industrie, maar
vergeten gemakshalve dat ze zelf aan de knoppen zaten. Van verstikkende
regelgeving tot de Green Deal: de schuld ligt dichter bij huis dan ze willen
toegeven. Dat leggen we uit in de Economische Zaken-rubriek van deze
week.
BASF schrapt
600 banen in Antwerpen, een op zes jobs verdwijnt. ExxonMobil kondigt
herstructureringen aan, TotalEnergies sluit twee stoomkrakers. De
Antwerpse chemiehub, ooit de motor van onze industrie, kreunt onder de druk.
Sommigen zien al het spook van de Waalse staal- en glasindustrie uit de jaren
zeventig opdoemen. Tussen 2015 en 2022 kwamen er nochtans jaarlijks 800 banen
bij in de haven. De vraag is dus: wat ging er mis?
Vlaamse industrie zonder actie
De diagnose is snel gesteld. Energieprijzen liggen hier drie tot vier
keer hoger dan in de VS. Vlaanderen heeft bovendien een energiehandicap van 10
procent ten opzichte van de buurlanden. Dan is er de regulitis: amper de helft
van de vergunningsaanvragen krijgt een gunstig gevolg.
Experts legden een rapport vol voorstellen op tafel, maar van concrete
actie is nauwelijks sprake. Toch komt Vlaams minister-president Matthias
Diependaele (N-VA) moord en brand schreeuwen over de
herstructureringen. Het zijn nochtans zijn regering en zijn partij – al twintig
jaar in de Vlaamse Regering – die ervoor zorgen dat het vergunningenbeleid zo
traag en streng is.
Het groene verhaal als strop om de
nek
Nog pijnlijker was de speech van ex-cd&v-voorzitter Wouter Beke in
het Europees Parlement. Hij had het over een alarmsignaal voor de Europese
chemiesector die “door de zwaarste storm gaat sinds de financiële crisis”. Het
is voor hem “vijf voor twaalf”. Hij pleit voor minder papierwerk en een technologieneutrale duurzaamheidsagenda.
Je moet nogal durven.
Het is zijn partij die al die verstikkende regelgeving heeft gestemd en
mee de Green Deal heeft gesteund om de Europese Unie zo snel mogelijk
klimaatneutraal te maken. Wat Beke doet, is hetzelfde als brandstichters die de
brandweer bellen.
Volgens Diependaele “is dit dramatisch. Dit is geen tijdelijke dipje,
maar het gaat om structureel probleem in industrie”. Daar heeft hij een punt,
maar de N-VA heeft zich de voorbije jaren zeer zelden verzet tegen dit nefaste
groene Europese beleid. De Vlaamse chemie-industrie zit ondertussen op 70
procent van zijn productiecapaciteit. Werkgeversorganisaties willen meewerken
aan de groene transitie, een codewoord voor de-industrialisatie. Nooit eerder
verdween zoveel maakindustrie zo snel. Politieke en economische actoren hangen
zichzelf op die manier een strop om de nek.
De volledige analyse over de krimpende
industrie leest u hier:
ECONOMISCHE ZAKEN. Krokodillentranen van politici die
zélf schuld hebben aan krimpende industrie
Bron: https://pal.be/2025/10/vlaamse-de-industrialisatie/
