woensdag, 29 januari 2025 10:03
Je leeft heel gezond, woont ver weg van de Randstad en dan denk je dat je aardig gezond bent.
Totdat ze PFAS waarde in je bloed meten en je schrikt omdat deze veel hoger is dan de Europese norm.
Eén van de dingen waar we in de dagelijkse praktijk eigenlijk vrij weinig van merken is de vergiftiging van ons lichaam door stoffen die we PFAS noemen.
PFAS (poly- en perfluoralkylstoffen) vormen een groep veelgebruikte en door de mens gefabriceerde stoffen die meer dan 4 700 chemische stoffen omvat. PFAS hopen zich geleidelijk op in het menselijk lichaam en in het milieu. Ze zijn zo goed als niet afbreekbaar en blijven dus voor altijd aanwezig in het milieu en in ons lichaam. PFAS kunnen leiden tot leverschade, schildklierziekte, obesitas, vruchtbaarheidsproblemen en kanker.
Inmiddels is dat aantal chemicaliën opgelopen tot 6.500 verschillende chemische stoffen.
Er lopen dan ook miljoenen mensen rond met PFAS in hun lichaam en niemand weet eigenlijk hoe je die chemische stoffen weer kwijt raakt. Duidelijk is dat dit niet op een natuurlijke manier gebeurt.
Dit is wat het RIVM schrijft:
Er is geen behandeling mogelijk om PFAS Per- en polyfluoralkylstoffen (Per- en polyfluoralkylstoffen) uit het lichaam te verwijderen. Alleen door verdere blootstelling zoveel mogelijk te beperken, zal de hoeveelheid PFAS in het lichaam langzaam afnemen.
Nu staat er in het AD een interessant verhaal over een vrouw die in de Achterhoek woont, super gezond leeft, alleen maar biologisch eet en die een oproep zag om je bloed te laten testen om te kijken hoeveel PFAS er in je lichaam zit.
Dit is een initiatief van de Stichting Tegengif en toen de dame de testresultaten hoorde, schrok ze toch wel behoorlijk.
De PFAS-waarde in haar bloed bleek twee keer zo hoog te zijn als de Europese richtlijn. Deze richtlijn geldt als de grens waar geen duidelijk gezondheidseffect te zien is.
En dan leef je ver weg van de vervuilende Randstad en je leeft zo gezond mogelijk en dan toch heb je zoveel PFAS in je lichaam dat deze twee keer hoger is dan de vastgestelde veiligheidsnorm.
Niet alleen onder de rook van Chemours, ook in alle andere provincies blijken mensen rond te lopen met te veel PFAS in hun bloed. Dat is een van de opmerkelijke conclusies van een signaalstudie, gebaseerd op dertien mensen, van de stichting Tegengif.
Aan het onderzoek deden ook Joop Keesmaat en Kees van der Hel van de Sliedrechtse actiegroep Gezondheid vóór Alles mee. Zij behoren tot degenen met de hoogste PFAS-waarden in hun bloed: ruim boven de gezondheidskundige grenswaarde waarmee het RIVM werkt. Logischerwijs komt dat wellicht doordat zij letterlijk onder de rook van de Dordtse chemiefabriek van Chemours wonen. Die stoot al jarenlang PFAS uit. Deze stoffen kunnen het immuunsysteem aantasten en worden in verband gebracht met bepaalde vormen van kanker. Ze hopen zich op in mens en het milieu, omdat ze nauwelijks afbreekbaar zijn.
Hierna een deel uit een eerder artikel over mogelijke oplossingen voor bovenstaand probleem.
Want, hoewel er nu veel meer geluiden komen om PFAS uit te bannen is het voorlopig nog niet zo ver en zal je zelf op zoek moeten naar oplossingen.
Als we kijken naar oplossingen, dan kan je het beste bij de bron beginnen en ervoor zorgen dat je water wordt gefilterd voor gebruik. Een goed waterfilter zal zo goed als alle chemische stoffen eruit filteren, maar dat lost het probleem niet op van de PFAS die zich al in je lichaam bevinden.
Duidelijk is dat er eigenlijk geen reguliere middelen beschikbaar zijn om die PFAS uit je lichaam te verwijderen, althans misschien zijn ze er, maar wij hebben ze niet gevonden.
Eigenlijk ook wel logisch, want als er een simpel middel zou zijn om die PFAS weer uit je lichaam te halen, dan zou niemand zich erg druk maken. Juist omdat die er niet zijn, maakt men zich heel druk, met uitdrukkingen zoals ‘het blijft voor altijd’ in je lichaam.
Nu lijkt het alsof er wel iets is dat een belangrijke rol kan spelen bij de afbraak/afvoer van PFAS en dat is zeoliet. Dit product zal door de mainstreamwereld worden genegeerd vanwege gebrek aan wetenschappelijke onderzoeken.
Daar schijnt nu toch verandering in te komen.
Men begint nu met wetenschappelijke onderzoeken zoals de volgende:
In bovengenoemd onderzoek staat onder andere:
Door hun poreuze structuur en gunstige chemische eigenschappen kunnen zeolieten fungeren als moleculaire zeven en katalysatoren voor gasscheiding, adsorptieproces en katalytische omzetting van biomassa. Recentelijk hebben zeolieten en op zeolieten gebaseerde materialen veel aandacht getrokken voor PFAS adsorptie en katalytische afbraak.
En dan een volgende:
In bovenstaand artikel schrijft men het volgende:
Zeolieten hebben unieke zeefeigenschappen die een hoge selectiviteit bieden voor het verwijderen van verontreinigende stoffen, zoals per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS). Er zijn echter maar weinig studies die de doeltreffendheid van zeolieten als PFAS-sorbentia onderzoeken.
Echter, het feit dat meerdere onderzoeken zich richten op zeoliet als een mogelijkheid om PFAS af te breken cq verwijderen zegt al genoeg.
Als je dit vrij vertaalt, betekent het: Wij weten bijna zeker dat zeoliet heel goed gaat werken bij de afbraak/verwijdering van PFAS, maar er moeten nog onderzoeken komen die dat zullen bevestigen.
Dus, wetenschappelijk is het allemaal nog niet bewezen, maar aangezien er weinig alternatieven zijn en zeoliet voor dit al bekend stond als het wondermineraal zegt genoeg.
Mocht je niet willen wachten op de wetenschappelijke conclusies dan kan je hier zeoliet krijgen.
Totdat ze PFAS waarde in je bloed meten en je schrikt omdat deze veel hoger is dan de Europese norm.
Eén van de dingen waar we in de dagelijkse praktijk eigenlijk vrij weinig van merken is de vergiftiging van ons lichaam door stoffen die we PFAS noemen.
PFAS (poly- en perfluoralkylstoffen) vormen een groep veelgebruikte en door de mens gefabriceerde stoffen die meer dan 4 700 chemische stoffen omvat. PFAS hopen zich geleidelijk op in het menselijk lichaam en in het milieu. Ze zijn zo goed als niet afbreekbaar en blijven dus voor altijd aanwezig in het milieu en in ons lichaam. PFAS kunnen leiden tot leverschade, schildklierziekte, obesitas, vruchtbaarheidsproblemen en kanker.
Inmiddels is dat aantal chemicaliën opgelopen tot 6.500 verschillende chemische stoffen.
Er lopen dan ook miljoenen mensen rond met PFAS in hun lichaam en niemand weet eigenlijk hoe je die chemische stoffen weer kwijt raakt. Duidelijk is dat dit niet op een natuurlijke manier gebeurt.
Dit is wat het RIVM schrijft:
Er is geen behandeling mogelijk om PFAS Per- en polyfluoralkylstoffen (Per- en polyfluoralkylstoffen) uit het lichaam te verwijderen. Alleen door verdere blootstelling zoveel mogelijk te beperken, zal de hoeveelheid PFAS in het lichaam langzaam afnemen.
Nu staat er in het AD een interessant verhaal over een vrouw die in de Achterhoek woont, super gezond leeft, alleen maar biologisch eet en die een oproep zag om je bloed te laten testen om te kijken hoeveel PFAS er in je lichaam zit.
Dit is een initiatief van de Stichting Tegengif en toen de dame de testresultaten hoorde, schrok ze toch wel behoorlijk.
De PFAS-waarde in haar bloed bleek twee keer zo hoog te zijn als de Europese richtlijn. Deze richtlijn geldt als de grens waar geen duidelijk gezondheidseffect te zien is.
En dan leef je ver weg van de vervuilende Randstad en je leeft zo gezond mogelijk en dan toch heb je zoveel PFAS in je lichaam dat deze twee keer hoger is dan de vastgestelde veiligheidsnorm.
Niet alleen onder de rook van Chemours, ook in alle andere provincies blijken mensen rond te lopen met te veel PFAS in hun bloed. Dat is een van de opmerkelijke conclusies van een signaalstudie, gebaseerd op dertien mensen, van de stichting Tegengif.
Aan het onderzoek deden ook Joop Keesmaat en Kees van der Hel van de Sliedrechtse actiegroep Gezondheid vóór Alles mee. Zij behoren tot degenen met de hoogste PFAS-waarden in hun bloed: ruim boven de gezondheidskundige grenswaarde waarmee het RIVM werkt. Logischerwijs komt dat wellicht doordat zij letterlijk onder de rook van de Dordtse chemiefabriek van Chemours wonen. Die stoot al jarenlang PFAS uit. Deze stoffen kunnen het immuunsysteem aantasten en worden in verband gebracht met bepaalde vormen van kanker. Ze hopen zich op in mens en het milieu, omdat ze nauwelijks afbreekbaar zijn.
Hierna een deel uit een eerder artikel over mogelijke oplossingen voor bovenstaand probleem.
Want, hoewel er nu veel meer geluiden komen om PFAS uit te bannen is het voorlopig nog niet zo ver en zal je zelf op zoek moeten naar oplossingen.
Als we kijken naar oplossingen, dan kan je het beste bij de bron beginnen en ervoor zorgen dat je water wordt gefilterd voor gebruik. Een goed waterfilter zal zo goed als alle chemische stoffen eruit filteren, maar dat lost het probleem niet op van de PFAS die zich al in je lichaam bevinden.
Duidelijk is dat er eigenlijk geen reguliere middelen beschikbaar zijn om die PFAS uit je lichaam te verwijderen, althans misschien zijn ze er, maar wij hebben ze niet gevonden.
Eigenlijk ook wel logisch, want als er een simpel middel zou zijn om die PFAS weer uit je lichaam te halen, dan zou niemand zich erg druk maken. Juist omdat die er niet zijn, maakt men zich heel druk, met uitdrukkingen zoals ‘het blijft voor altijd’ in je lichaam.
Nu lijkt het alsof er wel iets is dat een belangrijke rol kan spelen bij de afbraak/afvoer van PFAS en dat is zeoliet. Dit product zal door de mainstreamwereld worden genegeerd vanwege gebrek aan wetenschappelijke onderzoeken.
Daar schijnt nu toch verandering in te komen.
Men begint nu met wetenschappelijke onderzoeken zoals de volgende:
In bovengenoemd onderzoek staat onder andere:
Door hun poreuze structuur en gunstige chemische eigenschappen kunnen zeolieten fungeren als moleculaire zeven en katalysatoren voor gasscheiding, adsorptieproces en katalytische omzetting van biomassa. Recentelijk hebben zeolieten en op zeolieten gebaseerde materialen veel aandacht getrokken voor PFAS adsorptie en katalytische afbraak.
En dan een volgende:
In bovenstaand artikel schrijft men het volgende:
Zeolieten hebben unieke zeefeigenschappen die een hoge selectiviteit bieden voor het verwijderen van verontreinigende stoffen, zoals per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS). Er zijn echter maar weinig studies die de doeltreffendheid van zeolieten als PFAS-sorbentia onderzoeken.
Echter, het feit dat meerdere onderzoeken zich richten op zeoliet als een mogelijkheid om PFAS af te breken cq verwijderen zegt al genoeg.
Als je dit vrij vertaalt, betekent het: Wij weten bijna zeker dat zeoliet heel goed gaat werken bij de afbraak/verwijdering van PFAS, maar er moeten nog onderzoeken komen die dat zullen bevestigen.
Dus, wetenschappelijk is het allemaal nog niet bewezen, maar aangezien er weinig alternatieven zijn en zeoliet voor dit al bekend stond als het wondermineraal zegt genoeg.
Mocht je niet willen wachten op de wetenschappelijke conclusies dan kan je hier zeoliet krijgen.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl