zondag 12 oktober 2025

De verborgen crisis bij orgaantransplantatie — Diagnose van hersendood en ethisch falen

12 september 2025

HET Verhaal in één oogopslag

· Het concept van ‘hersendood’, geïntroduceerd in 1968 om orgaanroof mogelijk te maken, is nooit gelijkwaardig gebleken aan daadwerkelijke dood. — het definieert slechts een onomkeerbare coma

· Er bestaan gedocumenteerde gevallen van ‘hersendode’ patiënten die bij bewustzijn waren, waaronder sommigen die ‘help mij’ uitten toen hun organen bijna werden geoogst

· Mondiale orgaantekorten hebben een zwarte markt aangewakkerd, waarbij naar schatting 5% tot 20% van de transplantaties illegale aanschaf met zich meebrengt en de druk is toegenomen om de diagnostische normen voor “hersendood” te verlagen

· Uit recent federaal onderzoek is gebleken dat er ernstige tekortkomingen zijn in het Amerikaanse orgaandonatiesysteem: 29,3% van de beoordeelde gevallen vertoonde verontrustende symptomen, en 20,8% van de patiënten had neurologische activiteit die onverenigbaar was met de verkrijging, terwijl transplantatiecoördinatoren nog steeds aandrongen om door te gaan

· Er bestaan veiligere, ethische alternatieven, zoals natuurlijke therapieën zoals DMSO, die — hersendode“-patiënten nieuw leven hebben ingeblazen en de orgaanfunctie hebben hersteld, waardoor transplantatie niet meer nodig is

Toen ik jaren geleden voor het eerst mijn rijbewijs haalde, vroegen ze of ik orgaandonor wilde worden. Nadat ik had geleerd sceptisch te zijn over instituties en enkele verontrustende verhalen had gehoord, zei ik nee. Maar ik voelde me er in conflict over. — Ik geloof in het behandelen van anderen zoals je behandeld zou willen worden, en als ik ooit een transplantatie nodig had, zou ik wanhopig willen dat iemand bereid was mijn leven te helpen redden.

Sindsdien heb ik veel meer verontrustende informatie over orgaantransplantatie ontdekt die mijn perspectief volledig heeft veranderd. Onlangs deed RFK Jr. iets wat ik nooit had verwacht. Hij kondigde formeel aan dat er wijdverbreide mislukkingen waren in de ethische waarborgen van ons orgaandonatiesysteem.¹ Dit opende de sluizen voor anderen om de grimmige realiteit te bespreken dat organen werden afgenomen van mensen die nog leefden.²

Video Link

(https://odysee.com/@DoctorMercola:2/OD-9.12-Lead-The-Hidden-Crisis-in-Organ-Transplantation-%E2%80%94-Brain-Death-Diagnosis-and-Ethical-Failures:f )

De waarde van organen

In de loop van de tijd transformeerde de geneeskunde onze culturele relatie met de dood — van een geaccepteerde, intieme metgezel in een gevreesde, gemedicaliseerde vijand die verslagen moest worden (een auteur volgt deze verschuiving bijvoorbeeld door zes historische stadia, met het argument dat medicalisering individuen van autonomie beroofde en de dood zelf tot handelswaar maakte).³

De geneeskunde voedde deze transformatie door moderne “-wonderen uit te voeren, ” zoals het doen herleven van de doden door hartreanimatie en het transplanteren van organen — die een absolute grens tussen leven en dood overschreden. Door dit te doen kreeg het een enorm vertrouwen van het publiek en het vermogen om exorbitante kosten te rechtvaardigen.

Hiermee werd de mythe gecultiveerd dat de geneeskunde de dood kan overwinnen. In de loop van de tijd werd het niet alleen gezien als een middel om te overleven, maar als iets dat voortdurend geconsumeerd kon worden in naam van de ‘gezondheid’, waardoor het veranderde in een zeer winstgevende industrie die nu goed is voor meer dan 17,6% van alle Amerikaanse uitgaven.

Omdat levensvatbare donororganen (een centrale kern van de heerschappij van de geneeskunde over de dood) zo beperkt zijn, werden transplantaties al snel ongelooflijk waardevol. De kosten variëren van $446.800 tot $1.918.700, afhankelijk van het orgaan.⁴ Gezien hoe wanhopig mensen zijn op zoek naar organen en hoeveel geld er mee gemoeid is, prei het daarom roodelijk om aan te nemen dat er illegaal zou worden geoogst.

Door de jaren heen, terwijl de vraag naar organen blijft toenemen, heb ik voortdurend verontrustend bewijs gevonden dat dit gebeurde.⁵ Dit omvat:

•Individuen die werden misleid om een nier te verkopen (in 2011 werd bijvoorbeeld in een viraal verhaal een Chinese tiener besproken die dit deed voor een iPhone 4 —, ongeveer 0,0125% van het zwarte markttarief voor een nier, waarna hij septisch werd en zijn andere nier faalde, waardoor hij permanent bedlegerig werd⁶ en in 2023 werd een rijke Nigeriaanse politicus veroordeeld omdat hij iemand probeerde te misleiden om een nier te doneren voor een transplantatie in een Engels ziekenhuis).⁷

•Een 2009⁸ en 2014⁹ Newsweek-onderzoek en een paper uit 2025 benadrukken de uitgebreide illegale orgaanhandel¹⁰ schatten dat 5% van de mondiale orgaantransplantaties betrekking heeft op aankopen op de zwarte markt (in totaal $600 miljoen tot $1,7 miljoen per jaar), waarbij de nieren 75% hiervan uitgeverij vanwege de grote vraag naar gedrag voor nierfalen en de mogelijkheid om te overleven met één nier (hoewel dit uw vitaliteit).

Ongeveer 10% tot 20% van de niertransplantaties van levende donoren is illegaal, waarbij Britse kopers 50.000 tot 60.000 dollar betalen, terwijl wanhopige verarmde donoren (bijvoorbeeld uit vluchtelingenkampen of landen als Pakistan, India, China en Afrika) een minimale betaling ontvangen en in de steek worden gelaten wanneer zich medische complicaties voordoen, ondanks beloften van zorg. Om het artikel uit 2009 te citeren:¹¹

“Diflo werd enkele jaren geleden een uitgesproken pleitbezorger voor hervormingen, toen hij ontdekte dat, in plaats van het risico te lopen te sterven op de Amerikaanse wachtlijst, veel van zijn rijkere dialysepatiënten hun transplantaties in China lieten uitvoeren. Daar konden ze de nieren van geëxecuteerde gevangenen kopen.

In India ontdekte Lawrence Cohen, een andere antropoloog van UC Berkeley, dat vrouwen door hun echtgenoten werden gedwongen organen aan buitenlandse kopers te verkopen om bij te dragen aan het gezinsinkomen, of om te zorgen voor de bruidsschat van een dochter. Maar hoewel de WHO schat dat netwerken voor orgaanhandel wijdverspreid zijn en groeien, zegt zij dat betrouwbare gegevens vrijwel onmogelijk te verkrijgen zijn.”

Opmerking: Deze rapporten benadrukten ook dat deze operaties plaatsvinden aan de rand van het medische systeem en dat er medeplichtige medische professionals bij betrokken zijn die doorgaans beweren onwetend te zijn over de onwettigheid ervan (er werd bijvoorbeeld goed betoogd dat een paar Amerikaanse ziekenhuizen, zoals Cedars Sinai, medeplichtig waren aan de handel).

•Een rechtszaak uit 2004 waarin een Zuid-Afrikaans ziekenhuis schuldig pleitte aan het illegaal transplanteren van nieren van armere ontvangers (die $ 6.000 tot $ 20.000 ontvingen) aan rijke ontvangers (die tot $ 120.000 betaalden).¹²^,¹³

•Veel berichten over orgaanroof door de Chinese regering tegen specifieke politieke gevangenen.¹⁴^,¹⁵^,¹⁶^,¹⁷^,¹⁸ Dit bewijsmateriaal is behoorlijk overtuigend, vooral sinds 2006¹⁹ China gaf toe dat organen afkomstig waren van ter dood veroordeelde gevangenen (met gegevens die erop wijzen dat de praktijk niet is gestopt).²⁰

Opmerking: Het oogsten van organen van ter dood veroordeelde gevangenen is een van de meest betrouwbare manieren om onmiddellijk op het moment van overlijden gezonde organen te krijgen (wat een van de grootste uitdagingen is in de transplantatiegeneeskunde).

•Ik heb berichten gelezen over orgaanoogst in conflictgebieden in het Midden-Oosten²¹door ISIS en in het Kosovo-conflict,²² en met drugskartels.²³

Opmerking: Veel andere verontrustende gevallen van illegale orgaanoogst worden gedetailleerder besproken hier. Evenzo kunnen veel andere waardevolle weefsels (bijvoorbeeld pezen en hoornvliezen) uit dode lichamen worden geoogst. Er bestaat ook aanzienlijke controverse over de ethiek van de manier waarop deze worden verzameld (bijvoorbeeld het respect dat aan de instanties wordt gegeven of hoe winstgericht die industrie is).

Wanneer het bewustzijn gevangen raakt

Verschillende delen van de hersenen controleren verschillende aspecten van ons wezen, zodat mensen die nog bij bewustzijn zijn soms de controle over hun lichaam of hun vermogen om te communiceren volledig kunnen verliezen, bekend als het Locked-in-syndroom.²⁴

Het bekendste geval betreft Martin, een 12-jarige die hersenvliesontsteking kreeg en in een vegetatieve toestand terechtkwam.²⁵ Hij werd naar huis gestuurd om te sterven, maar bleef in leven. Op 16-jarige leeftijd begon hij weer bij bewustzijn te komen, werd zich er op 19-jarige leeftijd volledig van bewust, en op 26-jarige leeftijd realiseerde een verzorger zich eindelijk dat hij bij bewustzijn was en bezorgde hem een communicatiecomputer. Hij trouwde uiteindelijk.

Video Link: https://youtu.be/LTikuFFr7JA

Opmerking: Twee dingen uit zijn memoires bleven mij bij: jarenlang achtervolgd worden door zijn moeder die ooit gefrustreerd zei: 'Ik hoop dat je sterft', en hij deelde: 'Ik kan je niet eens uitdrukken hoeveel ik Barney haatte', omdat het zorgcentrum had hij kijkt elke dag naar Barney-herhalingen, ervan uitgaande dat hij vegetatief was.²⁶

Wanneer iemand op sterven ligt, gaan bepaalde functies verloren vóór anderen. In de palliatieve zorg wordt vaak waargenomen dat aanraking en gehoor de laatste zintuigen zijn die verdwijnen²⁷ (uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat het gehoor aan het levenseinde aanhoudt).²⁸ Dit is de reden waarom ik rouwende families soms vertel dat hun ‘hersendode’ geliefde nog steeds hun stem hoort of hun aanraking voelt.

Opmerking: Veel mensen die gereanimeerd zijn, melden 'bijna-doodervaren' waarbij ze zijn bewust waren van hun omgeving toen hun hersenen zogenaamd 'dood' waren, wat suggereert dat andere zintuigen kunnen blijven bestaan tijdens hersendood.²⁹

Bewaar dit artikel voor later - Ontvang nu de PDF

Download PDF

Het probleem met hersendood

Omdat organen snel hun levensvatbaarheid verliezen zodra iemand sterft, is de enige manier om ze ethisch te verkrijgen van iemand die is "gestorven", maar wiens lichaam nog steeds organen in leven houdt, iemand die hersendood is.

Hersendood werd gedefinieerd door een Harvard Medical School Committee uit 1968³⁰ rapport genaamd "Een definitie van onomkeerbare coma."³¹ Ze verklaarden dat het hun doel was om "reversibele coma te definiëren als een nieuw criterium voor de dood" om twee redenen: de last van de zorg voor patiënten met hersenbeschadiging en het vermijden van controverse bij het verkrijgen van organen voor transplantatie.

De commissie had echter vertrouwen in het diagnosticeren van ‘onomkeerbare coma’, maar was voorzichtig met het noemen van deze ‘dood’³² Een ethicus van Harvard merkte op: "Die link, tussen onomkeerbaar onbewust zijn en dood zijn, is nooit echt op een overtuigende manier gelegd"

De criteria omvatten geen reactie op stimuli, geen ademhaling, geen reflexen, geen hersengolven en replicatie na 24 uur. Hoewel het snel werd overgenomen, werd het onmiddellijk betwist door artsen die vonden dat het oogsten van organen van iemand met een hartslag onethisch was, zich zorgen maakten over diagnostische fouten en vermoedden dat de voornaamste motivatie het vermijden van kosten voor langdurige zorg en het verkrijgen van organen was.³³

Opmerking: Recente onderzoeken tonen aan dat fMRI's opzettelijke hersenactiviteit aantonen bij 20% van de vegetatieve patiënten³⁴ en 25% van de patiënten zonder fysiek vermogen om te reageren kan nog steeds hersengebieden activeren als er met hen wordt gesproken.³⁵

De New York Times publiceerde onlangs een essay waarin werd gepleit voor het verbreden van de definitie van dood, met het argument: "We moeten de definitie van dood verbreden... Zolang de patiënt geïnformeerde toestemming had gegeven voor orgaandonatie, zou de verwijdering onverwijld plaatsvinden... We zouden meer organen beschikbaar hebben voor transplantatie."³⁶

Wanneer ‘Brain Dead’-patiënten daadwerkelijk bewust zijn

Dringende gevallen tonen aan dat deze zorgen terecht zijn. Zack Dunlap, een 21-jarige die hersendood werd verklaard na een ATV-ongeluk, stond op het punt zijn organen te laten oogsten toen een familielid van een verpleegster zijn reflexen testte en reacties kreeg.³⁷ De transplantatie werd geannuleerd en Zack herstelde volledig. Cruciaal was dat Zack de hele tijd volledig bij bewustzijn was

“Het volgende dat ik me herinner was dat ik in het ziekenhuisbed lag, niet kon bewegen, ademen, niets kon doen, aan de beademing, en ik hoorde iemand zeggen: het spijt me dat hij hersendood is... Ik probeerde te schreeuwen, probeerde te bewegen, werd gewoon extreem boos.”

Video Link: https://youtu.be/ZXFM9INV-bQ

Jahi McMath, een dertienjarige die hersendood werd verklaard na complicaties bij de tonsillectomie, werd ondanks gerechtelijk bevel door haar familie aan de beademing gehouden.³⁸ Negen maanden later had ze hersengolven en bloedtoevoer naar de hersenen herwonnen en bewoog ze zich als reactie op verbale bevelen.

Meer gevallen zijn onder meer Lewis Roberts (begon uren vóór de orgaanoogst met ademhalen)³⁹ Ryan Marlow (diagnose omgekeerd na aandringen van de vrouw),⁴⁰ Colleen Burns (werd wakker op de operatietafel en bleek later door HHS herhaaldelijk een verkeerde diagnose te hebben gesteld),⁴¹ en Trenton McKinley (13-jarige die herstelde vóór de geplande donatie).⁴²

Er waren ook gevallen zoals Steven Thorpe (door vier artsen hersendood verklaard, ouders weigerden orgaandonatie en hij werd twee weken later wakker)⁴³ en Gloria Cruz (echtgenoot weigerde intrekking van de zorg toe te staan, en ze herstelde).⁴⁴

Opmerking: Uit een recent onderzoek is gebleken dat meer dan 30% van de patiënten met hersenletsel die als onherstelbaar worden beschouwd, gedeeltelijk of volledig hersteld zouden zijn als de levensondersteuning niet was stopgezet.⁴⁵

Oogsten bij bewuste patiënten

Het meest alarmerend zijn de gevallen waarin werd geprobeerd te oogsten bij bewuste patiënten. Anthony Thomas "TJ" Hoover II, die herhaaldelijk tekenen van leven vertoonde maar verdoofd was, werd met open ogen naar de operatiekamer gebracht.⁴⁶ De tranen stroomden over zijn gezicht terwijl hij 'help me' mondde en sloeg om een operatie te voorkomen. De chirurg weigerde verder te gaan, maar de coördinator probeerde een alternatieve chirurg te vinden.

Opmerking: In een soortgelijk geval was een vrouw bij wie de diagnose hersendood was gesteld in feite “vergrendeld en in staat om alles om haar heen te horen, inclusief een arts die medische studenten vertelde dat haar man ” onredelijk“was omdat ze niet bereid was haar organen weg te geven aan mensen die er baat bij zouden kunnen hebben. van hen, en dat het prima was om zo om haar heen te spreken, aangezien ze hersendood was.⁴⁷

Er zijn ook gevallen geweest zoals James Howard-Jones, die wakker werd vlak voordat de levensondersteuning zou worden teruggetrokken voor orgaanroof.⁴⁸ Bovendien zijn er verschillende patiënten, waaronder een jongen van drie maanden⁴⁹ een tien maanden oude jongen, een 15-jarig meisje,⁵⁰ en een 65-jarige vrouw,⁵¹ van degenen die allemaal "hersendood" werden verklaard, werd hun levensondersteuning uitgeschakeld om vreedzame overgangen mogelijk te maken, maar in plaats daarvan overleefden ze onverwachts en herstelden ze.

Video Link: https://youtu.be/LimqrEkVsq0

Opmerking: Ik vermoed dat deze verhalen vaker voorkomen dan we (bijvoorbeeld nadat ik publiceerde dit verhaal op Substack, lezers kwamen naar voren om gevallen te delen van “hersendode”-kinderen of patiënten die vervolgens volledig herstelden).

Federale onderzoeken leggen systematische mislukkingen bloot

Regionale organisaties voor orgaaninkoop faciliteren transplantaties in het kader van het Organ Procurement and Transplant Network (OPTN). Als gevolg van chronische orgaantekorten (jaarlijks sterven er ongeveer 5.600 in afwachting van organen)⁵² OPTN kreeg te maken met vernietigende hoorzittingen in het Congres⁵³ en DOJ onderzoek.⁵⁴ Ze ontdekten dat OPTN corrupt en disfunctioneel was geworden:

•20% tot 25% van de nieren verloren tijdens transport

•Nooit 80% van de in aanmerking komende organen verzamelen

•Slechte training waardoor het personeel de hersendood niet kan vaststellen

•Vergeldingsacties tegen klokkenluiders

•Het verkeerd informeren van gezinnen en het vragen van toestemming van gehandicapte familieleden

•Medicare-fraude en het veranderen van doodsoorzaken

Als zodanig keurde het Congres in 2023 een wet goed die het monopolie van OPTN verbrak.⁵⁵

De HRSA Investigation Bombshell

De Health Resources and Services Administration voerde een uitgebreid onderzoek uit nadat OPTN weigerde kritische gegevens vrij te geven. Hoewel de beoordeling van OPTN "geen grote zorgen" opleverde, bracht het onderzoek van HRSA verontrustende patronen aan het licht.

RFK Jr. nam de ongekende beslissing om deze gruwelijke bevindingen publiekelijk bekend te maken⁵⁶^,⁵⁷ ondanks dat we weten dat dit het vertrouwen in orgaandonaties zou ondermijnen. In het gedeeltelijk geredigeerde rapport werd geconstateerd⁵⁸

"HRSA vond een zorgwekkend risicopatroon voor neurologisch gewonde patiënten... Er werd gedocumenteerd dat meerdere patiënten pijn of ongemak vertoonden tijdens peri-procurementgebeurtenissen nadat OPO-personeel er niet in was geslaagd de neurologische functie adequaat te beoordelen of gedocumenteerde bevindingen had die inconsistent waren met succesvol orgaanherstel zonder wijziging van het plan."

De schaal was schokkend: van de geautoriseerde maar niet herstelde gevallen (wat betekent dat er op het laatste moment iets misging) ontdekte HRSA dat 103 (29,3%) zorgwekkende kenmerken hadden, waaronder 73 patiënten (20,8%) die een neurologische status vertoonden die onverenigbaar was met orgaanverkrijging. Bij ten minste 28 (8,0%) patiënten werd geen cardiaal tijdstip van overlijden opgemerkt, wat wijst op een mogelijke overleving.

Opmerking: ANR staat voor "authorized but not recovered" — er ging op het laatste moment iets mis (zoals de donor die weer tot leven kwam) waardoor de oogst werd stopgezet.

Het rapport bracht systematische verkeerde rapportage aan het licht van gevallen van drugsintoxicatie, waarbij de depressieve mentale toestand als gevolg van drugs werd aangezien voor permanent hersenletsel.

Mainstream Media Bevestigt de Horror

Een onderzoek van de New York Times uit juli 2025 bevestigde deze bevindingen:⁵⁹

"Vijfenvijftig medische hulpverleners in 19 staten vertelden The Times dat ze getuige waren geweest van ten minste één verontrustend geval... coördinatoren die ziekenhuisartsen ervan overtuigden morfine, propofol en andere medicijnen toe te dienen om de dood van potentiële donoren te bespoedigen."

Een chirurgische technicus beschreef een huilende, alerte vrouw die toch verdoofd werd: "Ik had het gevoel dat als ze meer tijd aan de beademing had gekregen, ze erdoor had kunnen komen... Ik had het gevoel dat ik deel uitmaakte van het vermoorden van iemand." Dr. Wade Smith, een UCSF-neuroloog, concludeerde: "Ik denk dat dit soort problemen veel meer gebeuren dan we weten."

Leven met transplantaties

Transplantaties zijn niet het wonder dat ze worden afgeschilderd. De faalpercentages zijn aanzienlijk:

•Long — 10,4% (binnen een jaar),⁶⁰ 72% (binnen 10 jaar)⁶¹

•Hart — 7,8% (binnen een jaar),⁶² 46% (binnen 10 jaar)⁶³

•Nier — 5% (binnen een jaar),⁶⁴ 46,4% (binnen 10 jaar)⁶⁵

•Lever — 7,6% (binnen een jaar),⁶⁶ 32,5% (binnen 10 jaar)⁶⁷

Patiënten moeten een levenslang regime volgen van immuunonderdrukkende medicijnen die jaarlijks $10.000 tot $30.000 kosten veel ernstige bijwerkingen. Er is doorgaans ook uitgebreide vaccinatie nodig, wat controversieel werd tijdens COVID-19 toen mensen transplantaties werd geweigerd wegens het weigeren van COVID-vaccins (en in sommige gevallen vervolgens stierven aan de vereiste vaccins).

Het meest weerzinwekkende is dat het COVID-vaccin dat zou kunnen verhoog feitelijk het risico op transplantaatafstoting. . Ik ontving talloze rapporten van mijn netwerk hierover en vond een artikel waarin 44 gevallen van afstoting van hoornvliestransplantaten na COVID-vaccins werden gedocumenteerd⁶⁸ plus vergelijkbare resultaten bij niertransplantaties (36 gevallen)⁶⁹ en leverafwijzingen (12 gevallen).⁷⁰

Opmerking: DMSO is getoond om afstoting van bepaalde weefseltransplantaten te voorkomen, naar potentieer veel farmaceutische medicijnen (bijvoorbeeld medicijnen tegen orgaanafstoting), waardoor lagere en veiligere doses kunnen worden gebruikt om auto-immuunreacties sterk te verminderen (vandaar de behandeling van veel reumatologische zien), en om falende organen herstellen —, wat allemaal suggereert dat het de resultaten voor ontvangers van een transplantaat aanzicht zou kunnen verbeteren.

De emotionele kosten van transplantaties

Ontvangers van transplantaties worden vaak geconfronteerd met intense psychologische stress, van de onzekerheid van het wachten op een donor tot het altijd aanwezige risico op orgaanafstoting en de levenslange last van het beheersen van complexe medische behoeften.

Een van de meest over het hoofd geziene maar diepgaande bronnen van stress is het fenomeen van persoonlijkheid, voorkeur en geheugenoverdracht van donor naar ontvanger. Talrijke gedocumenteerde gevallen beschrijven dat ontvangers nieuwe eigenschappen verwerven, zoals voedselvoorkeuren, talenten of zelfs verschuivingen in seksuele geaardheid, die nauw aansluiten bij die van hun donor, ondanks dat ze er geen voorkennis van hebben.

In sommige buitengewone gevallen hebben ontvangers herinneringen gerapporteerd aan gebeurtenissen die ze nooit hebben meegemaakt, inclusief details over de dood van een donor die later bijdroegen aan het oplossen van misdaden.

De psychologische impact van het integreren van deze onverwachte eigenschappen — In wezen kunnen elementen van de identiteit van iemand anders zeer verontrustend zijn. Bovendien suggereren onderzoek en klinische observatie dat ontvangers die zich verzetten of moeite hebben om deze veranderingen te accepteren, na de transplantatie meer complicaties kunnen ervaren. Op dezelfde manier observeren we vaak een enorme hoeveelheid overdracht met organen, en het is vaak nodig om de gevangen emoties uit het orgaan los te laten om de transplantatieresultaten te verbeteren.

Deze observaties roepen complexe vragen op over de aard van bewustzijn, geheugen en identiteit. Ze brengen ook ethische zorgen op de voorgrond, vooral als er tastbare spirituele gevolgen bestaan voor het ontvangen van organen die worden geoogst zonder de geïnformeerde toestemming van de donor.

Wat moet veranderen

Veel van de al lang bestaande problemen binnen het Amerikaanse orgaantransplantatiesysteem komen voort uit het gebrek aan verantwoordelijkheid en concurrentie binnen het Organ Procurement and Transplantation Network (OPTN).

Tientallen jaren lang heeft OPTN met minimaal toezicht gewerkt, wat heeft geresulteerd in weinig prikkels om de identificatieprotocollen van donoren te verbeteren (bijvoorbeeld het erkennen van de “brain dead”-patiënten die nog in leven zijn), te investeren in betere diagnostische hulpmiddelen of orgaanverzamelingspraktijken te moderniseren, zodat minder vitale organen verloren gaan. Om deze systeemproblemen aan te pakken zijn dringend zinvolle hervormingen nodig

•Verbeterde diagnostische normen — Integreer geavanceerde methoden voor het beoordelen van bewustzijn —, zoals functionele MRI (fMRI) en andere neuroimaging-technieken — die subtiele tekenen van bewustzijn kunnen detecteren die vaak worden gemist door traditionele evaluaties.

•Onafhankelijk toezicht — Zorg voor een duidelijke scheiding tussen orgaanverkrijgingsorganisaties en klinische zorgteams. Alle potentiële donorgevallen moeten worden beoordeeld door onafhankelijke ethische en medische commissies.

•Juridische waarborgen — Zorg voor sterkere wettelijke bescherming, inclusief verplichte wachttijden, tweede medische adviezen van onafhankelijke professionals en gezinsrechten die onder druk niet terzijde kunnen worden geschoven.

•Transparantie en verantwoording — Implementeer strenge toezichtsmechanismen, robuuste bescherming van klokkenluiders en afdwingbare straffen voor organisaties die ethische normen schenden.

Belangrijker nog is dat levensvatbare alternatieven voor conventionele orgaantransplantatie prioriteit moeten krijgen, omdat zolang de vraag het aanbod ver overtreft, er onvermijdelijk onethische praktijken zullen ontstaan. Gelukkig liggen verschillende veelbelovende oplossingen al binnen handbereik:

•Natuurlijke en regeneratieve therapieën — Gedurende mijn carrière heb ik veel gemarginaliseerde “alternatieve”-therapieën falende organen zien herstellen. Op dezelfde manier hebben artsenlezers gemeld dat DMSO levers en longen heeft gered, waardoor hun patiënten van de transplantatielijst konden worden gehaald.

•Bio-engineered orgels — Baanbrekend onderzoek bevordert de ontwikkeling van synthetische en in het laboratorium gekweekte organen, die mogelijk binnen het komende decennium commercieel verkrijgbaar zullen zijn.

•Levende donoroplossingen — In veel gevallen kan een gezond levende donor —, vaak een familielid —, veilig niet-essentiële organen zoals een nier doneren, waardoor de noodzaak voor overleden donortransplantaties aanzienlijk wordt verminderd.

•Omkering van “Hersendood” — Intraveneuze DMSO heeft opmerkelijk succes laten zien bij het nieuw leven inblazen van patiënten met de diagnose hersendood of in ernstige neurologische toestanden (en die een leven lang kostbare medische zorg nodig hebben). Ondanks tientallen jaren van klinisch bewijs dat het potentieel ervan ondersteunt, heeft de reguliere geneeskunde deze goedkope therapie grotendeels genegeerd.

Opmerking: Veel gedocumenteerde gevallen van orgaanoogst bij verlamde maar bewuste individuen weerspiegelen nauw scenario's waarin DMSO tot volledig neurologisch herstel heeft geleid.

Kortom, recente federale onderzoeken hebben scheuren in een systeem blootgelegd die niet langer kunnen worden genegeerd. We hebben nu niet alleen een cruciale kans om een zeer gebrekkig proces te hervormen, maar ook om ethische, innovatieve alternatieven te verdedigen die de waardigheid van elk menselijk leven eren.

Het is aan ieder van ons — patiënten, zorgverleners, beleidsmakers en burgers — om ervoor te zorgen dat medische beslissingen worden genomen in het ware belang van het individu, en niet worden gedreven door de druk van de vraag naar organen. Orgaandonatie raakt aan een van de meest heilige aspecten van het mens-zijn, en nu is het tijd om ervoor te zorgen dat het wordt geëerd.

Opmerking van de auteur: Dit is een verkorte versie van een langer artikel dat gaat dieper in op de hier genoemde punten (bijvoorbeeld de therapieën die falende organen kunnen herstellen, het uitgebreide lichaam van databewustzijn dat zich in de organen bevindt, en methoden voor het vrijgeven van gevangen emotioneel trauma). Dat artikel, samen met aanvullende links en referenties, kan worden gelezen hier.

Een opmerking van Dr. Mercola over de auteur

Een Midwestern Doctor (AMD) is een gecertificeerde arts uit het Midwesten en al jarenlang lezer van Mercola.com. Ik waardeer het uitzonderlijke inzicht van AMD over een breed scala aan onderwerpen en ben dankbaar om dit te delen. Ik respecteer ook de wens van AMD om anoniem te blijven, aangezien AMD nog steeds in de frontlinie staat bij de behandeling van patiënten. Om meer van AMD's werk te vinden, moet je zeker eens kijken De vergeten kant van de geneeskunde op Substack.

Sources and References

· ^1, ⁵⁷ X, Secretary Kennedy, July 22, 2025

· ² Malone News, August 9, 2025

· ³ Pantheon Books, New York, 1976

· ⁴ Transplant Alliance, Accessed September 2025

· ⁵ The Alliance, December 2024

· ⁶ Vice, January 28, 2019

· ⁷ BBC, 23 March 2023

· ^8, ¹¹ Newsweek, January 9, 2009

· ⁹ Newsweek, August 9, 2024

· ¹⁰ Monash Bioeth. Rev. 43, 150-165 (2025)

· ¹² State v. Netcare Kwa-Zulu Limited, December 2010

· ¹³ BBC, 10 November 2010

· ¹⁴ China Organ Harvest Research Center, Accessed September 2025

· ¹⁵ China Tribunal, Accessed September 2025

· ¹⁶ NBC, June 18, 2019

· ¹⁷ United Nations, 14 June 2021

· ¹⁸ Uphold Justice, November 18, 2015

· ¹⁹ Liver Transplant. 2015 Apr;21(4):419-22

· ²⁰ BMC Med Ethics 20, 79 (2019)

· ²¹ Arab News, July 8, 2020

· ²² Lieber Westpoint, July 24, 2023

· ²³ CBC, March 17, 2014

· ²⁴ Wikipedia, Locked-in syndrome, Accessed September 2025

· ²⁵ NPR, January 9, 2015

· ²⁶ NPR, January 8, 2015

· ²⁷ Wales Online, 22 April 2023

· ²⁸ Sci Rep. 2020 Jun 25;10:10336

· ²⁹ Wikipedia, Near-death experience, Accessed September 2025

· ³⁰ JAMA, August 5, 1968;205;(6):337-340

· ³¹ JAMA, August 5, 1968, Vol. 205, No. 6

· ³² The Harvard Gazette, July 24, 2018

· ³³ Social Science & Medicine, Volume 44, Issue 10, May 1997, Pages 1465-1482

· ³⁴ Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry 2016;87:485-492

· ³⁵ N Engl J Med 2024;391:598-608

· ³⁶ New York Times, July 30, 2025

· ³⁷ NBC, March 23, 2008

· ³⁸ Wikipedia, Jahi McMath, Accessed September 2025

· ³⁹ Daily Mail, 30 March 2021

· ⁴⁰ Christian Post, March 6, 2023

· ⁴¹ Syracuse.com, July 7, 2013

· ⁴² CBS, May 6, 2018

· ⁴³ BBC, 19 April 2012

· ⁴⁴ FOX News, May 11, 2011

· ⁴⁵ Journal of Neurotrauma Vol. 41, No. 19-20

· ⁴⁶ NPR, October 17, 2024

· ⁴⁷ YouTube, 7 December 2015

· ⁴⁸ Daily Mail, 6 July 2023

· ⁴⁹ Mirror, 30 October 2015

· ⁵⁰ Daily Mail, 10 December 2018

· ⁵¹ Life Site, October 17, 2013

· ⁵² Donatelife, Accessed September 2025

· ⁵³ C-Span, July 20, 2023

· ⁵⁴ Washington Post, February 26, 2024

· ⁵⁵ H.R.2544 — 118th Congress (2023-2024)

· ⁵⁶ HHS, July 21, 2025

· ⁵⁸ Health Systems Bureau/Division of Transplantation, May 28, 2025

· ⁵⁹ New York Times, July 20, 2025

· ^60, ^62, ^64, ⁶⁶ UC San Diego, Accessed September 2025

· ⁶¹ J Card Surg. 2022 May;37(5):1153-1160

· ⁶³ Transplantation Proceedings, Volume 37, Issue 10, December 2005, Pages 4509-4512

· ⁶⁵ N Engl J Med 385;8, nejm.org, August 19, 2021

· ⁶⁷ HRSA, 2022

· ^68, ^69, ⁷⁰ Vaccines 2022, 10, 1289

Bron: https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2025/09/12/organ-transplant-brain-death-diagnosis-ethical-failures.aspx?cid_source=takecontrol&cid_medium=email&cid_content=art1HL&cid=20251012_TC

--------------------------------------------------

ZXFM9INV-bQ

Video: Declared Brain Dead – the story of Zack Dunlap

Enkele van de 52 Reacties:

@christina507

3 maanden geleden

A doctor explained to me that the diagnosis of "brain death" is something relatively new. The doctor said organs are not viable unless the heart is still beating in the "donor" patient; that the "donor" patient's heart must be beating (they must be alive) when they take out the organs. And since this would be a crime to do on a living person (ie murder!)...we have "brain death" which gets around the problem of killing someone in order to take their organs.

@arsamandi8529

3 jaar geleden (bewerkt)

Doctors and nurses were so comfortable and satisfied with the consent to harvest Zack's organs that they stopped administrating the drug that kept him paralysed-they thought that the dose they gave him would suffice until the operation. THIS IS THE TRUTH PEOPLE. It is a business! Just imagine you are paralyzed during the surgery and you feel everything but cannot move.