januari 21, 2025 14
We leven in een tijd
waarin technologie sneller toeneemt dan we ooit eerder in de geschiedenis van
de mensheid hebben gezien. Maar is de mensheid wel opgewassen tegen de extreem
bizarre technologie die we nu ontwikkelen? Eerder deze maand besprak ik enkele
van de angstaanjagende manieren waarop AI onze
samenleving verandert. Vandaag wil ik me richten op nanotechnologie. Dit is een
gebied waar regelmatig buitengewone vooruitgang wordt geboekt en ons wordt
verteld dat nanotechnologie nu al “een revolutie teweegbrengt in talloze industrieën”…
Nanotechnologie, een baanbrekende discipline op het snijvlak van wetenschap, techniek en technologie, zorgt voor een revolutie in talloze industrieën door de focus op het manipuleren van materie op nanoschaal. Op dit minuscule niveau vertonen materialen unieke eigenschappen en gedragingen, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor ongekende vooruitgang op uiteenlopende gebieden als geneeskunde, elektronica, energie en materiaalkunde.
Een “nanodeeltje”
is een materiedeeltje met een diameter van minder dan 100 nanometer. Er is zeer
gespecialiseerde apparatuur nodig om met nanodeeltjes te werken, omdat ze veel te klein zijn om met het blote oog te zien…
schrijft Michael Snyder.
Een van de
kenmerken van nanotechnologie is het gebruik van nanodeeltjes, minuscule
entiteiten die vaak variëren van 1 tot 100 nanometer. Als deze
deeltjes met precisie worden gemanipuleerd, brengen ze onderscheidende
eigenschappen voort die de functionaliteit van materialen opnieuw kunnen
definiëren. In de geneeskunde fungeren nanodeeltjes bijvoorbeeld
als dragers van medicijnen, waardoor ze gericht kunnen worden toegediend en de
therapeutische werkzaamheid kunnen verbeteren terwijl de bijwerkingen tot een
minimum worden beperkt. Nanomaterialen hebben hun plaats gevonden
in de elektronica.
Wetenschappers
beloven ons dat nanotechnologie de potentie heeft om ons leven veel beter te
maken.
Maar zijn er ook
gevaren?
Velen zijn bezorgd
dat de gezondheidszorg een gebied is waar nanodeeltjes al op grote schaal worden gebruikt …
De gezondheidszorg
is getuige van een transformerende invloed door nanotechnologie. Nanogeneeskunde,
een interdisciplinair vakgebied, maakt gebruik van instrumenten op nanoschaal
voor de diagnose, beeldvorming en behandeling van ziekten. Nanodeeltjes,
met hun vermogen om door biologische barrières te navigeren, bieden een nieuwe
benadering voor gerichte medicijnafgifte, wat zorgt voor een nauwkeurige en
efficiënte behandeling met minder bijwerkingen.
“Precieze en
efficiënte behandeling met minder bijwerkingen” klinkt zeker goed.
Maar er zijn andere
ontwikkelingen op dit gebied die nogal onheilspellend zijn.
Een team
onderzoekers in Zuid-Korea heeft bijvoorbeeld een manier ontdekt om
nanodeeltjes te gebruiken om “het brein van muizen te besturen”…
Wetenschappers van
het Institute for Basic Science (IBS) in Zuid-Korea hebben een nieuwe manier
ontwikkeld om het brein van muizen te besturen door nanodeeltjes-geactiveerde
“schakelaars” in hun hersenen te manipuleren met een extern magnetisch veld.
Het systeem, dat
Nano-MIND (Magnetogenetic Interface for NeuroDynamics) wordt genoemd, werkt
door gerichte gebieden in de hersenen te besturen door neurale circuits te
activeren.
Met behulp van een
extern magnetisch veld konden deze wetenschappers muizen meer of minder laten
eten. En in een ander experiment konden ze het moedergedrag van vrouwelijke muizen manipuleren…
In experimenten
activeerden de onderzoekers remmende neuronen in specifieke gebieden van de
hersenen om de eetlust en het eetgedrag met 100% te verhogen. Door deze
neuronen aan te wakkeren, kon het team omgekeerd het voedsel dat de muizen aten
met 50 procent verminderen.
Ze gebruikten het
systeem ook om selectief receptoren te activeren die verantwoordelijk zijn voor
moederlijk gedrag in de hersenen van vrouwelijke muizen die zich niet hadden
voortgeplant. Door deze paden te activeren, vertoonden de muizen “significant
meer verzorgend gedrag, zoals het naar hun nest brengen van pups, vergelijkbaar
met moederlijke muizen,” aldus een persbericht.
Natuurlijk is dit
slechts het topje van de ijsberg.
Als ze het brein
van muizen kunnen besturen, is het onvermijdelijk dat er onderzoek wordt gedaan
naar het besturen van het brein van mensen.
Dus wat zou er
gebeuren als wetenschappers “nanodeeltjes” ontwikkelen die de mogelijkheid
hebben om belangrijke gebieden van het menselijk brein op te zoeken en zich
daaraan te hechten?
Zulke
“nanodeeltjes” zouden veel te klein zijn om door het menselijk oog gezien te
worden en mensen zouden “besmet” kunnen raken met deze “nanodeeltjes” zonder
het te weten.
Sterker nog, als
een tirannieke regering een effectieve manier zou vinden om nanodeeltjes te
gebruiken om de gedachten van de bevolking op afstand te controleren, dan zou
er een massaal mind control programma geïmplementeerd kunnen worden zonder dat
het publiek doorheeft wat er aan de hand is.
Als dat erg
beangstigend voor je klinkt, dan is dat omdat het erg beangstigend is.
Helaas realiseren
de meesten van ons zich niet eens dat er nanodeeltjes zitten in veel gewone voedingsmiddelen die we regelmatig
eten…
Onder de voedingsmiddelen die waarschijnlijk nano-tech bevatten: Voedingsmiddelen met gekarameliseerde suiker, voedingssupplementen, tandpasta, kauwgom, M&M’s, Jello Banana Cream Pudding, Pop Tarts, Mentos, Nestle Original Coffee Creamer en zelfs… gezuiverd water!
Een van de engste elementen van het artikel is niet dat deze stukjes nanotechnologie schadelijk zijn voor het menselijk lichaam. Het is dat niemand weet of ze schadelijk zijn. Er zijn bijna geen testen uitgevoerd. De FDA, het bestuursorgaan dat we de leiding hebben gegeven om te voorkomen dat slechte dingen ons lichaam binnendringen, heeft niet eens een lijst van voedingsmiddelen die nanotechnologie bevatten.
En de meeste mensen
realiseren zich niet eens dat er nanodeeltjes zitten in veel van de inentingen die we aangemoedigd
krijgen.
Dit is zelfs een
gebied waar veel onderzoek naar wordt gedaan. Het volgende komt uit een
MIT-artikel met de titel “MIT-wetenschappers gebruiken een nieuw type nanodeeltje om
vaccins krachtiger te maken”…
Veel vaccins,
waaronder vaccins tegen hepatitis B en kinkhoest, bestaan uit fragmenten van
virale of bacteriële eiwitten. Deze vaccins bevatten vaak
andere moleculen die hulpstoffen worden genoemd en die helpen om de reactie van
het immuunsysteem op het eiwit te versterken.
De meeste van deze
hulpstoffen bestaan uit aluminiumzouten of andere moleculen die een
niet-specifieke immuunrespons uitlokken. Een team van
MIT-onderzoekers heeft nu aangetoond dat een type nanodeeltje genaamd een
organisch metaalraamwerk (MOF) ook een sterke immuunrespons kan uitlokken, door
het aangeboren immuunsysteem – de eerste verdedigingslinie van het lichaam
tegen elke ziekteverwekker – te activeren via celeiwitten die toll-like
receptoren worden genoemd.
In een onderzoek
met muizen toonden de onderzoekers aan dat deze MOF met succes een deel van het
SARS-CoV-2 spike-eiwit kon inkapselen en afleveren, terwijl het ook als
hulpstof fungeerde zodra de MOF in cellen werd afgebroken.
Er is niet veel
fantasie voor nodig om een scenario te bedenken waarin het gebruik van
nanotechnologie vreselijk misgaat.
Heb je bijvoorbeeld
wel eens een film of televisieprogramma gezien waarin zelfreplicerende
“nanobots” iedereen en alles op hun pad dreigen te vernietigen?
Als we niet
oppassen, kan zo’n scenario ooit werkelijkheid worden.
Net als AI is
nanotechnologie potentieel een existentiële bedreiging voor het menselijk ras.
Onze wetenschappers
zouden uiterst voorzichtig te werk moeten gaan, maar dat gebeurt helaas niet.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
