03/05/2025
De oorlog tegen boeren bestaat uit een stortvloed aan administratieve en regelgevende maatregelen die erop gericht zijn de landbouw onrendabel te maken, boeren te ontmoedigen om voedsel te produceren en hen te dwingen hun boerderijen te verkopen, schrijft Alex Krainer.
De afgelopen jaren heb ik gemerkt dat de supermarkten waar ik boodschappen doe, steeds minder specifieke producten op voorraad hebben. Dat geldt met name voor biologisch vlees en soms ook melk en eieren. Het verschil is overduidelijk. Mijn Carrefour-supermarkt heeft zelfs de schapruimte voor deze producten verkleind. Bepaalde soorten vlees die vroeger normaal verkrijgbaar waren, zijn nu niet meer (of helemaal niet) te koop en kan ik alleen nog maar bij slagers vinden. Gelukkig zijn er in Frankrijk nog wel slagerijen (al zijn er aanzienlijk minder dan vroeger).
Dit is geen toeval, maar onderdeel van een wereldwijde oorlog tegen de landbouw, zoals de Britse boer en activist Mark Byford (ook bekend als “Bowler Hat Farmer”) uitlegt in dit (zeer aanbevolen) interview. Het is een oorlog tegen koolstof, een oorlog tegen stikstof, een oorlog tegen de vogelgriep en andere virussen, een oorlog tegen Russische meststoffen, erfbelasting, rewilding-programma’s, geldbedragen voor mensen die stoppen met landbouw en steeds meer regelgeving en bureaucratie om het allemaal in de gaten te houden.
Kweek onkruid en word rijk!
Byford legde bijvoorbeeld uit dat in Groot-Brittannië de teelt van tarwe ongeveer 160 pond per acre op kan leveren. Dit is zwaar werk en brengt aanzienlijke kosten met zich mee. Tegelijkertijd promoot de overheid zogenaamde ‘set-aside’- of rewildingprogramma’s, waarbij boeren £300 tot £400 per acre worden betaald om onkruid op hun velden te laten groeien. Voor boeren betekent dit meer inkomsten, lagere kosten en minder werk. Een ander aanvalspunt is de melkproductie: boeren zijn gebonden aan exclusieve leveringscontracten met grote afnemers, die de melk vaak niet afnemen.
Het gevolg is dat er elke dag tienduizenden litersworden weggegooid, met enorme financiële verliezen voor de boeren tot gevolg. Gezien de aard van hun leveringscontracten hebben ze kennelijk geen mogelijkheid om deze verliezen te compenseren. Hierdoor ontstaat er een tekort aan melk en moeten boeren ongeveer de helft van hun productie vernietigen. Het tekort aan eieren werd in scène gezet onder het voorwendsel van ‘vogelgriep’ om de afslachting van miljoenen dieren te rechtvaardigen.
72% minder eten
Ook de voedselproductie wordt belemmerd door regelgeving. Actieve boeren worden overspoeld met steeds meer regels en voorschriften. Ze moeten steeds meer formulieren invullen om te voldoen aan de steeds strengere regels en voorschriften. Veel van de nieuwe regels, waaronder de Get Out of Farming Payments Scheme, bestraffen of belemmeren de voedselproductie en stimuleren boeren om hun boerderijen te verkopen. De landbouwgrond wordt vervolgens vaak opgekocht door wereldwijde investeringsgiganten als BlackRock en Vanguard. Het eindresultaat is dat de veestapel geleidelijk verdwijnt en de voedselproductie afneemt. Dat is nu duidelijk te zien in onze supermarkten. Er zijn nu berichten dat de Britse regering van plan is om tegen eind 2025 een massaslachting van landbouwhuisdieren te houden.
Volgens Byford worden vergelijkbare maatregelen genomen in Ierland, de EU, India en veel Afrikaanse landen, met als gevolg dat er nu 72% minder voedsel door de wereldwijde distributieketens stroomt dan vóór de pandemie. Hoogstwaarschijnlijk is dit allemaal te wijten aan klimaatverandering, of misschien aan Rusland, Rusland, Rusland, of China, China, China. Het is echter ook een vreemd toeval dat al deze maatregelen ogenschijnlijk gepland waren.
De agenda van ‘Absolute Zero’
Op 29 november 2019 werd een belangrijk beleidsdocument gepubliceerd met de titel “Absolute Zero”, opgesteld in samenwerking met vooraanstaande Britse universiteiten, waaronder Cambridge, Oxford, Nottingham, Bath en Imperial College London. Dit alles werd gefinancierd door de Britse Engineering and Physical Sciences Research Council (EPSRC) en bevatte de strategie voor het bereiken van koolstofneutraliteit in overeenstemming met de angstaanjagend dystopische Britse Climate Change Act van 2008.
Absolute Zero adviseerde: “Om met de huidige technologieën emissievrij te worden, moeten we niet alleen onze vraag naar energie verminderen, maar ook stoppen met vliegreizen, scheepvaart, de productie van lams- en rundvlees en de productie van hoogovenstaal en cement.” Interessant genoeg heeft Groot-Brittannië inmiddels zijn laatste hoogoven gesloten, waarmee het het enige G7-land is zonder staalindustrie. Ondertussen draait het in de commerciële media alleen maar om “China, China, China”, en niemand rept over de “Absolute Zero”-agenda.
Terug naar de landbouw: de agenda bepaalt dat de consumptie van rund- en lamsvlees tussen 2020 en 2029 met 50% moet dalen en in 2050 moet zijn “uitgefaseerd”. Bovendien moet alle nieuwbouw in 2050 zijn stopgezet. De “Absolute Zero”-agenda (die overigens al lang vóór de Covid-19-pandemie is opgesteld) wordt volledig gesteund en uitgevoerd door de Britse overheid, dezelfde overheid die miljarden ponden heeft geïnvesteerd in zonne-energie en nu van plan is de lucht te besproeien om de zon te verduisteren.
De vrije wereld: sommige gedragingen veranderen, andere verbieden
Natuurlijk anticipeerden de genieën achter de ‘Absolute Zero’-plannen op het verzet van de proletariërs en boeren van het land, en daarom schreven ze ook over de nodige gedragsmaatregelen: “De gedragsveranderingen die nodig zijn om ‘Absolute Zero’ te bereiken, zijn duidelijk significant. In principe zouden deze veranderingen teweeggebracht kunnen worden door prijsveranderingen en dus door duidelijke prikkels te bieden voor gedragsverandering. Het alternatief is dat de overheid bepaald gedrag verbiedt en productieprocessen reguleert.”
Voor degenen die de agenda bepalen is het duidelijk dat zij hun doelen moeten bereiken tegen de wil van het volk in en dat de veranderingen ‘teweeggebracht’ moeten worden. Gelukkig hebben de ongelukkige boeren en proletariërs andere ideeën en ontstaat er verzet, terwijl er van onderaf alternatieve voedselsystemen worden opgezet. We kunnen verwachten dat regeringen in Groot-Brittannië en elders deze alternatieven zullen proberen te onderdrukken, maar de vraag of je wel of niet iets te eten hebt, is te belangrijk om je door de overheid te laten intimideren. Om deze strijd te kunnen voeren, is er echter meer bewustzijn en steun voor boeren nodig.
Bron: https://dissident.one/wereldwijde-oorlog-tegen-de-landbouw
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
