juni 11, 2025 17
Onderzoek van het bloed van een 3-jarig kind heeft de alarmerende ontdekking aan het licht gebracht van vezelachtige stolsels in het bloed van jonge kinderen van moeders die tijdens de zwangerschap een COVID-mRNA-vaccin hebben gekregen.
Ook blijkt uit een voorlopig geaccepteerd artikel dat vrouwen die met COVID-vaccins zijn gevaccineerd en een IVF-behandeling ondergaan, minder kans hebben op een levende geboorte dan niet-gevaccineerde vrouwen, schrijft Rhoda Wilson.
Toch blijven gezondheidsdeskundigen, medische organisaties en de bedrijfsmedia over de hele wereld, met uitzondering misschien van de VS, beweren dat COVID-vaccins veilig zijn voor zwangere vrouwen en hun ongeboren kinderen.
Spike-eiwit als biologisch wapen veroorzaakt vezelachtige stolsels
Dr. Kevin McCairn is een systeemneurowetenschapper die onderzoek doet naar de effecten van het SARS-CoV-2 spike-eiwit en het potentieel ervan om prionachtige aandoeningen te veroorzaken.
In april organiseerde Health Alliance Australia een webinar waarin Dr. McCairn zijn lopende onderzoek en de implicaties daarvan voor de volksgezondheid toelichtte. Hij besprak de aanwezigheid van amyloïdogene peptiden (peptiden zijn de bouwstenen van eiwitten) en prionachtige deeltjes in bloedstolsels die in verband worden gebracht met het SARS-CoV-2 spike-eiwit biowapen dat in het virus en de covid-vaccins wordt aangetroffen.
Dr. McCairns analyse van de ongewone vezelige witte stolsels, afkomstig van overleden personen, toont aan dat het om ziek, eiwitrijk weefsel gaat, voornamelijk verkeerd gevouwen fibrine dat in hoge mate amyloïdogene eigenschappen heeft. Zijn onderzoek wijst op een mogelijke wereldwijde gezondheidscrisis als gevolg van deze verkeerd gevouwen eiwitten, die multiorganische disfunctie, neurodegeneratie, kanker, hartziekten en andere gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken.
Negentig procent van de bloedmonsters die naar Dr. McCairn zijn gestuurd, bevatten deze amyloïdogene peptiden. Hij waarschuwde dat deze prionen zelfs maanden na verwijdering uit het lichaam actief blijven, wat aanzienlijke bezorgdheid wekt over bloedtransfusies en andere medische procedures.
Zoals Jeanee Rose Andrewartha van Health Alliance Australia zei: “We hebben te maken met een wereldwijde amyloïdogene gezondheidscrisis. Deze amyloïdogene prion-triggerende epitopen [een deel van een antigeen dat een immuunrespons op een binnendringende ziekteverwekker opwekt] en peptiden komen zowel in het milieu als in levende organismen voor. Ze zijn zeer resistent en kunnen multiorgaandisfunctie, neurodegeneratie, kanker, hartziekten, plotselinge dood, beroertes, enz. veroorzaken.”
Als de bovenstaande video van YouTube wordt verwijderd, kunt u deze bekijken op Rumble HIER en BitChute HIER. Links naar bronnen die het bovenstaande interview ondersteunen, vindt u op de website van Health Alliance Australia HIER.
Zijn Covid-vaccins een anticonceptievaccin?
Een paper dat voorlopig is geaccepteerd voor publicatie in het tijdschrift Frontiers onderzocht de effecten van covid-injecties op de vruchtbaarheid en zwangerschapsuitkomsten bij vrouwen die in-vitrofertilisatie met terugplaatsing van ingevroren embryo’s (IVF-FET) ondergingen. “De definitieve, opgemaakte versie van het artikel zal binnenkort worden gepubliceerd,” aldus een opmerking bij het paper. U kunt de samenvatting van het paper HIER lezen.
In totaal werden 2.733 in aanmerking komende vrouwen opgenomen, waarvan 742 (27,1%) in de gevaccineerde groep en 1.991 (72,9%) in de ongevaccineerde groep. Van deze vrouwen kregen 1.367 (50,0%) een levend kind.
“De incidentie van klinische zwangerschappen en levendgeborenen was lager in de gevaccineerde groep dan in de ongevaccineerde groep,” aldus de auteurs. “Deze significante verbanden waren meer uitgesproken bij vrouwen die vóór de ovariële stimulatie waren gevaccineerd, met name bij vrouwen met een interval van ≤ 90 dagen tussen vaccinatie en ovariële stimulatie.”
“Inactieve COVID-19-vaccinatie kan in verband worden gebracht met een bescheiden vermindering van het succes van IVF-FET, met name wanneer deze wordt toegediend vóór ovariële stimulatie. Vaccinatie die meer dan 90 dagen vóór ovariële stimulatie wordt toegediend, kan deze mogelijke nadelige effecten echter helpen verminderen,” concluderen de auteurs.
Geïnactiveerde COVID-19-vaccins bevatten “dode” vormen van het SARS-CoV-2-virus, die doorgaans worden “gedood” met behulp van chemische middelen zoals formaldehyde of β-propiolacton, waarvan wordt beweerd dat ze zich niet kunnen vermenigvuldigen en dus geen infectie kunnen veroorzaken, wat, zoals we eerder hebben opgemerkt, niet noodzakelijkerwijs het geval is (zie HIER en HIER). Een voorbeeld van een geïnactiveerd vaccin is CoronaVac, ontwikkeld door Sinovac, een in Beijing gevestigd biofarmaceutisch bedrijf. De “dode” versies van het SARS-CoV-2-virus bevatten nog steeds het spike-eiwit als biologisch wapen om “een immuunrespons te stimuleren”.
In oktober 2022 legde professor Delores Cahill uit dat het spike-eiwit in de covid-injectie op dezelfde manier werkt als de tetanusinjectie, in die zin dat het de bekleding en de omhulling van de baarmoeder lijkt aan te vallen. In combinatie met het HPV-vaccin heeft dit tot gevolg dat het lichaam de eierstokken aanvalt, waardoor deze binnen 10-15 jaar verschrompelen.
Baby’s geboren met spike-eiwit-infectie
Tien dagen na zijn interview met Health Alliance Australia publiceerde Dr. McCairn zijn casusrapport over een 3-jarig kind. Zijn bevindingen stellen de garanties over de veiligheid van mRNA-vaccins tijdens de zwangerschap ter discussie, schreef Ground Zero.
Dr. McCairn publiceerde zijn bevindingen op zijn Substack-pagina, die u HIER kunt lezen.
Met behulp van geavanceerde microscopische technieken identificeerde hij pathologische veranderingen bij kinderen die in utero, tijdens de ontwikkeling van de foetus in de baarmoeder, waren blootgesteld aan mRNA-injecties.
De moeder van het kind werd gevaccineerd toen ze 32 en 34 weken zwanger was. De baby werd te vroeg geboren, na 35 weken, een week na de tweede dosis van het Pfizer-BioNTech mRNA-vaccin van de moeder, en moest onmiddellijk na de geboorte worden gereanimeerd. De daaropvolgende drie jaar had het kind voortdurend gezondheidsproblemen, waaronder immuunstoornissen, een tonsillectomie en meerdere operaties voor aanhoudende middenoorontstekingen.
Vorige week besprak Dr. McCairn deze zaak met Nicholas Hulscher:
Het bovenstaande is een fragment uit een interview van 52 minuten, dat u kunt bekijken op de Substack-pagina van Focal Points HIER.
Op driejarige leeftijd vertoonden bloedmonsters van het kind microscopisch bewijs van bloedafwijkingen: abnormale vezelachtige structuren in het bloed, eiwitmisvormingen die overeenkomen met amyloïdevorming, aanhoudende microstolling zichtbaar onder speciale verlichting en bewijs van vasculaire disfunctie op cellulair niveau.
De amyloïdogene vezelachtige structuren, of fibrillen, vertoonden verdraaiingen, lamellaire verdikking en een verhoogde dichtheid, wat kenmerken zijn van volgroeide amyloïde filamentaggregatie. Dr. McCairn voegde meerdere afbeeldingen toe van de filamenteuze aggregaten en een netwerk van onderling verbonden fibrillen.
Van het spike-eiwit, dat wordt gebruikt in op mRNA gebaseerde COVID-vaccins, is vastgesteld dat het amyloïdogene epitopen vormt en proteolytische (eiwitafbrekende) resistentie heeft die vergelijkbaar is met die van prionen, infectieuze eiwitten die neurodegeneratieve ziekten kunnen veroorzaken.
“Het voortduren van amyloïdogene fibrillen jaren na blootstelling tijdens de zwangerschap kan niet worden weggewuifd met verouderde farmacokinetische aannames [d.w.z. aannames over wat er met vaccinbestanddelen in het lichaam gebeurt na injectie]. Alleen rigoureuze surveillance na het in de handel brengen, onafhankelijke replicatie en transparante toegang tot eigendomsgegevens van vaccins kunnen deze dringende vragen oplossen, vooral en totdat de dreiging van synthetische, door biologische oorlogsvoering voortgebrachte amyloïden/prionen onder controle is,” concludeerde Dr. McCairn.
