06/07/2025
CO₂ is een voedingsstof voor planten, geen “vervuilende stof”, en kassenbouwers injecteren het doelbewust (tot 1000 ppm) om de opbrengst met 80% of meer te verhogen. China, Spanje en de VS leiden een revolutie in de glastuinbouw door CO₂ te benutten voor de voedselproductie in woestijnen en stedelijke braakliggende terreinen – het bewijs dat emissies de wereld kunnen voeden, schrijft Dr. Peter F. Mayer.
Terwijl overheden en de elite van het bedrijfsleven draconische klimaatmaatregelen doorvoeren – koolstofbelastingen, energierantsoenering en gedwongen de-industrialisatie – blijft de waarheid over koolstofdioxide (CO₂) verborgen onder lagen paniekzaaierij. Terwijl activisten spreken van een “existentiële klimaatcrisis”, benutten boeren en wetenschappers in stilte CO₂ om oogsten te verhogen, hongersnood te bestrijden en de landbouw te revolutioneren.
Een onderzoek van Xiaoye Tong et al. van de Universiteit van Kopenhagen, gepubliceerd in Nature, getiteld “Global area boom for greenhouse farming revealed by satellite mapping”, weerlegt de algemene opvatting en bewijst dat verhoogde CO₂-niveaus de plantengroei versnellen en leiden tot overvloedige oogsten in kassen over de hele wereld.
De klimaatexperts van de VN en de media van het bedrijfsleven berichten hier uiteraard niet over. Het klimaatindustriële complex gedijt op bedrog, niet op oplossingen. Ondertussen zorgt CO₂ voor een revolutie in de glastuinbouw, decentraliseert het de voedselvoorziening en stelt het gemeenschappen in staat zich te bevrijden van de controle van bedrijven over hun voedselvoorziening.
CO₂ is een voedingsstof voor planten, geen ‘verontreinigende stof’. Kaseigenaren injecteren het doelbewust (tot 1000 ppm) om de opbrengsten met 80% of meer te verhogen.
De broeikasgasrevolutie: CO₂ als ontbrekend ingrediënt
Klimaatactivisten demoniseren CO₂ al decennia lang als een “dodelijke emissie” en negeren de rol ervan als basis voor fotosynthese. Maar in kassen – van Zuid-Spanje tot de Xinjiang-woestijn in China – behandelen boeren CO₂ als vloeibaar goud. Met behulp van generatoren die werken op propaan of aardgas pompen ze concentraties van 1000 ppm of meer in de atmosfeer, waardoor dorre landschappen veranderen in graanschuren.
Het Ministerie van Landbouw van Ontario noemt CO₂ botweg een voedingsstof en noemt het vermogen ervan om de bloei te versnellen, de stengels te versterken en het gebruik van pesticiden te verminderen. In de Spaanse regio Almería leveren CO₂-verrijkte kassen nu 30 kilo tomaten per vierkante meter op – een verbazingwekkende prestatie voor een gewas dat ooit beperkt werd door het droge klimaat van Spanje. In Xinjiang produceren woestijnkassen met 1200 ppm CO₂ jaarlijks 19.000 ton fruit en groenten, wat bewijst dat het niet de “klimaatverandering” is die de gewassen vernietigt, maar het overheidsbeleid.
Hoe komt dit? Planten nemen CO₂ op via huidmondjes aan de onderkant van hun bladeren, die vervolgens door fotosynthese met behulp van zonlicht en water worden omgezet in suiker. Hoe meer CO₂ er in de lucht zit, hoe sneller de huidmondjes sluiten en hoe minder water de plant verliest door druppelen of verdampen via deze huidmondjes. De stijging van de CO₂-concentratie heeft ook geleid tot vergroening van zeer droge gebieden – een wereldwijde toename van 13%, zoals blijkt uit satellietgegevens.
De grote CO₂-hongersnood: hoe alarmisten de planeet uithongeren
500 miljoen jaar geleden lag de CO₂-concentratie boven de 7000 ppm – en floreerde het leven. Tegenwoordig, met een schamele 420 ppm, verhongeren planten. Kaseigenaren weten dit uit eigen ervaring: overdag absorberen planten CO₂ tot 200 ppm, wat hun groei belemmert. Toch eisen klimaatelites, zonder de ironie te erkennen, nog lagere concentraties.
“Als CO₂ zo giftig is,” vraagt de Chinese onderzoeker Xiaoye Tong zich af, “waarom verdrievoudigen we dan de concentratie ervan in onze kassen om miljoenen mensen te voeden?” Het antwoord is simpel: het is niet de overmaat, maar het tekort aan CO₂ dat de voedselzekerheid bedreigt. Terwijl het Westen fossiele brandstoffen demoniseert, is één enkel kassencomplex in North Carolina – Metrolina, met een verwarmd oppervlak van 743.000 vierkante meter – afhankelijk van CO₂ om supermarkten het hele jaar door te bevoorraden.
Het klimaatindustriële complex heeft het niet alleen mis, het heeft het gevaarlijk mis. De huidige CO₂-niveaus in de atmosfeer zijn nog steeds kritiek laag vergeleken met de niveaus die tijdens eerdere interglaciale perioden werden waargenomen – en toch roepen activisten om “ongekende” niveaus.
Feit is dat het CO₂-gehalte van de atmosfeer aan het einde van de laatste ijstijd was gedaald tot 185 ppm. Dit is een gevaarlijk laag niveau, omdat het plantenleven bij 150 ppm stopt. Het is de laagste grens waarbij plantengroei nog mogelijk is.
Door veranderingen in de baan van de aarde volgens de Milankovic-cycli vond er ongeveer 11.000 jaar geleden een opwarming plaats van zo’n 10 tot 12 graden Celsius. Dit zorgde ervoor dat de oceanen meer CO₂ uitstoten en de CO₂-waarden weer stegen tot tussen de 300 en ruim 400 ppm. Zo rapporteert Meyers Conversationslexicon – zonder falsificatie – over CO₂-metingen door chemici in de 19e eeuw. Rond 1820 werden waarden van rond de 420 ppm gemeten. Latere metingen, van 1870 tot 1910, lieten een daling zien, veroorzaakt door de koude periode na het Daltonminimum van de zon rond 1800. De opwarming die na 1820 volgde, leidde tot de – vertraagde – toename van CO₂ die we nu waarnemen. En dit alles valt ver buiten de invloed van de mens.
Maar klimaatgelovigen slopen liever energiecentrales dan dat ze boeren hun uitstoot laten beheersen. De anti-CO₂-agenda is erop gericht schaarste en afhankelijkheid van gecentraliseerde voedselsystemen te creëren . Door betaalbare energie te vernietigen en de CO₂-voorziening te beperken, creëren globalisten crises om totale controle over voedsel- en energievoorziening te rechtvaardigen – en ondermijnen ze de soevereiniteit van landen, gemeenschappen en families.
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
