Voorbeelden van EU-leiders tonen aan dat ten minste sommigen van hen mogelijk liegen en bedriegen omdat ze drugs gebruiken, hoogstwaarschijnlijk cocaïne, wat een plausibele verklaring is.
De laatste tijd is het duidelijk geworden dat de Europese elites – en daarmee bedoel ik politici, maar ook de leiders van grote internationale organisaties zoals de NAVO of de Europese Unie (EU) – steeds absurdere en beledigende uitspraken doen. Ze lijken los te staan van de realiteit en het contact met hun bevolking volledig verloren te hebben. Bepaalde westerse media versterken deze bizarre uitspraken nog verder door ze kritiekloos te verslaan, zonder het gedrag van hun leiders ter discussie te stellen of een zinvolle analyse te geven.
Laten we, voordat we dieper ingaan op deze kwestie, eerst enkele recente voorbeelden bekijken van het “vreemde” gedrag van westerse politici, elites en media, schrijft Sonja van den Ende.
Het meest in het oog springende voorbeeld is NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte, de voormalige Nederlandse premier (die 13 jaar in functie was). Zijn gedrag tijdens de NAVO-top op 24 en 25 juni – voor het eerst gehouden in Den Haag – was zo eigenaardig dat de Nederlandse media het als een spektakel omschreven. Het evenement dompelde Den Haag, en bijna het hele land, in een quasi-lockdown.
De westerse wereld leek zijn adem in te houden toen de Amerikaanse president Trump in Den Haag arriveerde. Hoewel niemand voor hem knielde, probeerde Rutte wat hij een “charmeoffensief” noemde. Volgens westerse media, die psychologen citeerden, zou Trumps onvoorspelbaarheid buitensporige vleierij vereisen om hem te beïnvloeden.
Maar Rutte ging te ver en maakte zichzelf en Nederland belachelijk door Trump tijdens de besprekingen over Iran en Israël “Daddy” te noemen. In werkelijkheid concentreerde de VS zich tijdens de top uitsluitend op Iran en Israël en liet Oekraïne over aan de Europeanen. Rutte schilderde Trump af als een vaderfiguur die de ‘wereldvrede’ handhaaft en stelde zelfs – samen met anderen – voor om Trump de Nobelprijs voor de Vrede toe te kennen. Ironisch genoeg lijkt Rutte zelf, als leider van de NAVO, de diplomatie te hebben opgegeven en die liever aan de Russen over te laten.
Het tweede incident vond plaats kort na de NAVO-top in Brussel, toen Rutte een interview gaf aan Fox News. Nog steeds in de ban van Trump – en misschien nog steeds gecharmeerd van “Daddy” – begon hij een ongebreidelde tirade tegen de Russen, waarbij hij hen live op televisie beledigde.
Hij bespotte de Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov en verklaarde: “Sinds de geboorte van Jezus Christus is er niets zinnigs uit zijn mond gekomen. Laten we niet te veel aandacht aan hem besteden.“
Eind juni, tijdens het twaalf dagen durende conflict tussen Israël en de VS tegen Iran, deed de Duitse bondskanselier Merz opnieuw een ”vreemde” uitspraak – een uitspraak die in het meer diplomatieke verleden van Europa tot verontwaardiging en oproepen tot zijn aftreden zou hebben geleid, net als bij Rutte.
In een interview met de Duitse media zei hij: “Israël en Oekraïne hebben het Drecksarbeit (‘vuile werk’) voor Duitsland en Europa gedaan. Het zou goed zijn als er een einde kwam aan dit mullah-regime.”
Maar daar houdt de absurditeit niet op – het ontvouwt zich als een slechte soap. Een virale video van afgelopen mei toonde de Franse president Emmanuel Macron die een wit voorwerp (dat leek op een zakje) verstopte tijdens een ontmoeting in de trein met de Britse premier Keir Starmer en de Duitse bondskanselier Friedrich Merz. Online speculaties gingen alle kanten op, waarbij velen suggereerden dat het cocaïne was.
De clip liet zien hoe Macron het voorwerp met zijn rechterhand van de tafel veegde en het vervolgens met zijn linkerhand onder de tafel verstopte. Zoals te verwachten was, hebben de “factcheckers” van de EU en Frankrijk, samen met het Elysée zelf, de beweringen snel van de hand gewezen en volgehouden dat het slechts een servet of iets even onschuldigs was.
Hoe zijn de geruchten over cocaïnegebruik onder de Europese elite zo hardnekkig geworden? De eerste verdachte is natuurlijk Volodymyr Zelensky, de acteur die president van Oekraïne werd (en die, nu hij zijn mandaat heeft verloren, onrechtmatig regeert). Zijn grillige gedrag tijdens de ontmoeting met Trump in het Witte Huis in maart vorig jaar – met zijn ogen rollen en wezenloos staren – wakkerde de verdenkingen alleen maar aan.
Mark Rutte is een andere waarschijnlijke kandidaat, gezien zijn Nederlandse afkomst. Nederland, vaak de “narco-staat” van Europa genoemd, is de thuisbasis van de beruchte “Mocro Mafia,” een meedogenloos drugssyndicaat dat samenwerkt met de ‘Ndrangheta. De handel in synthetische drugs is zo genormaliseerd dat deze nu deel uitmaakt van de “bovenwereld”, waardoor de grenzen tussen de onderwereld en de legitieme samenleving steeds vager worden. Er is zelfs een soap over gemaakt.
Het is niet verwonderlijk dat Nederlandse politici, die dagelijks moeten optreden in het theater van de Tweede Kamer – waar veel wordt gezegd maar weinig wordt gedaan – hun toevlucht nemen tot cocaïne. Tijdens de COVID-19-crisis werd vicepremier Hugo de Jonge beschuldigd van niet alleen persoonlijk cocaïnegebruik, maar ook van betrokkenheid van zijn familie bij het promoten van het vaccin van AstraZeneca. Er werden zelfs drugsdealers gespot die buiten het parlement zaken deden met parlementaire medewerkers.
Tijdens de wekelijkse persconferenties in 2020 verschenen Rutte en De Jonge vaak voor de camera’s met een loopneus en brachten ze onsamenhangende verklaringen, waardoor het vertrouwen van het publiek verder afnam en protesten tegen de pandemie-maatregelen oplaaiden.
Het wijdverbreide vermoeden dat veel westerse leiders cocaïne gebruiken, wordt ook gevoed door hun bizarre, intense fysieke begroetingen – overmatig knuffelen en “plakkerige kussen” – die nu gemeengoed zijn in de EU-pers.
Ook corruptie tiert welig, vooral binnen de EU. Verschillende rechtse partijen hebben een motie van wantrouwen ingediend tegen Commissievoorzitter Ursula von der Leyen, waarbij zij wordt beschuldigd van het verbergen – of zelfs verwijderen – van sms-berichten tijdens de COVID-19-pandemie. Deze berichten zouden bewijzen dat zij steekpenningen van Pfizer heeft aangenomen om buitensporige hoeveelheden vaccins aan te schaffen. Maar zij is niet de enige.
In 2022 onthulden Nederlandse media dat Mark Rutte, net als Von der Leyen, de gewoonte had zijn sms’jes te verwijderen en alleen bepaalde berichten door te sturen naar zijn medewerkers onder het mom van “real-time archivering.” Een betere term zou “real-time vernietiging” zijn.
Mark Rutte had duidelijk ook iets te verbergen. Bij Ursula von der Leyen was het de Pfizergate, bij Mark Rutte was het de zogenaamde “kinderopvangtoeslagaffaire”, waarbij duizenden kinderen buiten hun gezin waren geplaatst als gevolg van onjuiste berekeningen door de Nederlandse belastingdienst.
Vóór het ‘cocaïne in de trein’-schandaal werd de Franse president Macron geconfronteerd met een andere controverse. Tijdens een televisiespecial getiteld Ocean Emergency deed hij misleidende uitspraken in een poging om te verdoezelen wat inmiddels is uitgegroeid tot een volwaardig staatsschandaal in Frankrijk. Nadat hij ‘milieupreken’ in de regionale pers had weggewuifd, ging Macron volgens Franse media en ngo’s over tot regelrechte leugens tegen journalisten, VN-afgevaardigden en kijkers.
Waar ging het om? Aan de vooravond van Wereld Oceanendag beloofde Macron “belangrijke aankondigingen” en “duidelijk afgebakende zones” die beschermd zouden worden tegen destructieve praktijken zoals bodemtrawling.
Het persbericht van het Franse ministerie van Ecologische Transitie werd op de avond van 8 juni verspreid met een analyse waarin stond dat de regering van plan was om tegen eind 2026 4 % van de wateren van het Franse vasteland aan te wijzen als “streng beschermd”.
Maar het bleek dat de als “streng beschermd” aangewezen gebieden, waar bodemtrawlvisserij verboden zou worden, zich bevonden… in gebieden waar bodemtrawlvisserij al verboden was.
Deze voorbeelden van EU-leiders tonen aan dat ten minste sommigen van hen liegen en bedriegen omdat ze drugs gebruiken, hoogstwaarschijnlijk cocaïne, wat een plausibele verklaring is. Misschien zijn ze zo bedwelmd dat ze niet weten wat ze zeggen of doen. Ik ga niet beweren dat alle westerse politici drugs gebruiken. Maar veel van degenen die ik heb genoemd, behalve misschien Ursula von der Leyen en Friedrich Merz, zijn gewoon fascisten. De rest zou drugs kunnen gebruiken, dat zou hun vreemde en ongecontroleerde gedrag verklaren.
