De EU en haar belangrijkste lidstaten doen er momenteel alles aan om een vreedzame oplossing van het conflict in Oekraïne te verhinderen. In The American Conservative is een artikel verschenen dat in Brussel gelezen zou moeten worden.
augustus 12, 2025 12
Foto Credit: https://depositphotos.com/nl
Het portaal The
American Conservative is allesbehalve Rusland-vriendelijk, waardoor een artikel
dat daar is verschenen bijzonder interessant is voor de verantwoordelijke
politici in Europa. Het artikel legt namelijk vanuit een pro-Oekraïens
perspectief uit waarom Trump de oorlog in Oekraïne zo snel mogelijk moet
beëindigen, ook al moet hij daarvoor grote concessies doen aan Poetin. Dat zou
in het belang zijn van het Westen.
De reden is
duidelijk: Oekraïne verliest de oorlog en hoe langer deze duurt, hoe slechter
het resultaat zal zijn voor de Oekraïense regering en de westerse landen die
haar steunen. Daarom is het ook in het belang van de vijanden van Rusland in
Europa om de oorlog snel te beëindigen, desnoods met concessies aan Rusland,
omdat de tijd tegen Oekraïne en haar bondgenoten werkt, schrijft Thomas Röper.
Het enige
alternatief zou zijn om westerse soldaten naar Oekraïne te sturen om tegen
Rusland te vechten, maar dat zou onvermijdelijk een grote oorlog in Europa
betekenen.
Ik heb het artikel uit The
American Conservative vertaald om de argumentatie ook in het Nederlands ter
discussie te stellen. Het artikel is al enkele dagen oud en verscheen voordat
de topontmoeting tussen Trump en Poetin werd aangekondigd. Maar zijn argumentatie
is daarom niet minder interessant, zeker omdat ze niet afkomstig is van een
pro-Russisch medium.
Begin van de
vertaling:
Trump mag de oorlog
in Oekraïne niet verlengen alleen om Poetin te irriteren
Het huidige
conflict in Oekraïne is een tragedie, maar verdere Amerikaanse inmenging zou
het onvermijdelijke alleen maar uitstellen.
door Patrick Casey
| The American Conservative
De deadline voor
een Oekraïens vredesakkoord nadert. Op 14 juli gaf president Trump Vladimir
Poetin 50 dagen de tijd om tot een akkoord te komen, maar slechts twee weken
later verkortte hij deze termijn en eiste hij een staakt-het-vuren tot 8
augustus. Als Moskou geen noemenswaardige vooruitgang boekt op weg naar vrede,
hebben de VS aangekondigd te zullen reageren met sancties tegen Rusland en
strafheffingen op de handelspartners van Rusland.
Trump, die begin
deze maand een nieuwe wapenleverantie aan Oekraïne aankondigde, lijkt steeds
gefrustreerder te raken over de Russische president. Dat is begrijpelijk,
aangezien Rusland ondanks de vredesinspanningen van Trump Oekraïne blijft
bombarderen.
Trump had tijdens
zijn verkiezingscampagne vrede in Oekraïne beloofd – en die moet hij nu ook
waarmaken. Hij beloofde ook een Derde Wereldoorlog te voorkomen, die door een
grotere Amerikaanse betrokkenheid in Oekraïne waarschijnlijker zou worden.
Trump heeft nu weliswaar een deadline gesteld om de oorlog in Oekraïne te
verkorten, maar het lijkt waarschijnlijker dat hij daarmee de onvermijdelijke
overwinning van Rusland uitstelt. Moskou zal misschien nooit een volledige
overwinning op Kiev behalen, maar beschikt over voldoende militaire voordelen
om zijn belangrijkste oorlogsdoelen te bereiken. Trump mag het conflict dus
niet verlengen alleen om Poetin te irriteren.
De belofte om de oorlog in Oekraïne
snel te beëindigen – “binnen 24 uur, niet minder” – was een centraal element in
de verkiezingscampagne van Trump in 2024. Maar zes maanden na het begin van
zijn tweede ambtstermijn is de oorlog in Oekraïne nog lang niet voorbij. Zoals
te verwachten was, hebben de mainstream media Trump hiervoor fel bekritiseerd.
Het liberale CNN telde het aantal keren dat Trump deze belofte
tijdens de verkiezingscampagne heeft gedaan: 53 keer.
Trump, die geen
beschuldigingen onbeantwoord laat en berichtgeving over zichzelf in de media
niet negeert, reageerde afgelopen april op deze kritiek. In een interview met het
tijdschrift Time verklaarde de president dat hij “symbolisch
sprak” en dit “als een overdrijving” had bedoeld. Zijn belangrijkste punt was
dat de oorlog beëindigd moest worden.
Trump staat bekend
om zijn voorliefde voor overdrijvingen. Waarschijnlijk geloofde hij zelfs echt
dat hij snel een einde aan deze oorlog kon maken – zij het niet binnen 24 uur.
Naar mijn mening bewijzen deze uitspraken zijn oprechte verlangen naar vrede,
maar ze wijzen er ook op dat hij de uitdagingen van een akkoord mogelijk heeft
onderschat.
Het beëindigen van
de oorlog in Oekraïne is namelijk geen sinecure. Trump wil misschien wel een
einde aan de oorlog, maar willen Oekraïne en Rusland dat ook? In zekere zin
wel, want onder bepaalde voorwaarden zouden beide partijen kunnen instemmen met
een einde aan de oorlog.
Rusland zou zeker
de wapens neerleggen als Oekraïne bijvoorbeeld zijn nationale regering zou
ontbinden en zich bij de Russische Federatie zou aansluiten. Oekraïne zelf zou
vrede sluiten als Rusland de sinds februari 2022 veroverde gebieden zou
teruggeven. Maar de kans dat een van deze scenario’s zich voordoet, is vrijwel
nihil.
De uitdaging voor
Trump is dus om voorwaarden te vinden waaronder beide partijen vrede kunnen
sluiten. En hoewel onze president bekend staat om zijn
onderhandelingsvaardigheden, bevindt hij zich in een ondankbare positie,
aangezien noch Rusland, noch Oekraïne bereid lijken te zijn om in te stemmen
met een vredesakkoord dat ook voor de andere partij aanvaardbaar is.
De VS hebben echter
enorme invloed op Oekraïne, dat zonder de talloze miljarden dollars uit
Washington nooit het hoofd zou kunnen bieden aan het Russische offensief. Zelfs
als Oekraïne geen vrede wil, zou Trump het land aan de onderhandelingstafel
kunnen dwingen door te dreigen deze steun in te trekken.
En dat is precies
wat er is gebeurd. Tegelijkertijd heeft Trump Moskou aanzienlijke concessies in
het vooruitzicht gesteld: geen toetreding van Oekraïne tot de NAVO, afstaan van
de door Rusland gecontroleerde Oekraïense gebieden en opheffing van de
sancties.
Doet Trump dit
omdat hij in het geheim in opdracht van het Kremlin handelt, zoals de gemene
media en inlichtingendiensten ons willen doen geloven? Waarschijnlijk niet.
Trump is een pragmaticus. Hij beseft dat het Oekraïense verzet tegen het
Russische imperialisme moreel gerechtvaardigd is, maar dat het gehavende land
nauwelijks noemenswaardige delen van het verloren gebied zal kunnen heroveren.
De Oekraïense hoop om de Russen volledig uit hun gebied te verdrijven is
precies wat het is: hoop. Hoe gerechtvaardigd en begrijpelijk die ook mag zijn.
Kortom: Trump is
van mening dat het, ondanks het onrecht van de Russische invasie, geen zin meer
heeft om een oorlog voort te zetten die enorm kostbaar is gebleken – zowel in
mensenlevens als voor de Amerikaanse belastingbetaler.
Tijdens de
verkiezingscampagne was Trump ervan overtuigd dat hij een akkoord met Poetin
kon bereiken. Dat was grotendeels te danken aan zijn vertrouwen in zijn eigen
onderhandelingsvaardigheden. Toen het tijdschrift Time hem
afgelopen april vroeg of er vrede met Poetin mogelijk was, antwoordde Trump:
“Ik denk dat dat met mij als president kan. Als iemand anders president was,
geen kans.”
Met andere woorden:
Trump trad aan in de overtuiging dat een vredesakkoord met Rusland haalbaar was
– niet zozeer vanwege Poetins bereidheid tot onderhandelen, maar vanwege zijn
eigen capaciteiten en sterke persoonlijkheid.
Maar na verloop van
tijd en gezien de vruchteloze onderhandelingen heeft Trump ingezien dat Poetin
minder bereid is om de oorlog te beëindigen dan hij had verwacht. Dat is
ongetwijfeld tot ergernis van Trump. Het gaat Trump niet alleen om het
beëindigen van de oorlog, ook zijn reputatie staat op het spel. En niemand
bereikt de top in de economie en de politiek zonder op zijn reputatie te
letten.
“Ik ben
teleurgesteld in president Poetin”, zei Trump onlangs tijdens zijn vakantie in
Schotland. “Ik ga de 50 dagen die ik hem heb gegeven inkorten, omdat ik denk
dat ik het antwoord op wat er gaat gebeuren al weet.”
De frustratie van
Trump over Poetin is begrijpelijk. Tijdens de lopende onderhandelingen heeft
Rusland Kiev en andere delen van Oekraïne bestookt met drone- en
raketaanvallen. Volgens gegevens van de Oekraïense luchtmacht heeft Rusland
alleen al in juli 6.443 drones op Oekraïne afgevuurd – het hoogste aantal in
één maand sinds het begin van de oorlog.
“We dachten dat we
dit al meerdere keren hadden uitgepraat, en dan gaat president Poetin raketten
afvuren op een willekeurige stad als Kiev en doodt hij veel mensen in een
verpleeghuis of waar dan ook”, zei Trump tegen de Europese staatshoofden en regeringsleiders.
“En ik zeg: zo doe je dat niet.”
Maar waarom is
Poetin zo onvermurwbaar? Je zou denken dat de genereuze voorwaarden die Trump
heeft aangeboden voldoende zouden moeten zijn en dat Poetins weigering om ze te
accepteren zijn onverzoenlijke agressiviteit laat zien. Maar hoewel de
Russische president meedogenloos is, handelt hij niet irrationeel.
Een mogelijke
verklaring is dat Poetin gelooft dat Rusland nog meer gebieden kan veroveren.
In juni nam Rusland 600 vierkante kilometer Oekraïens grondgebied in, een
stijging van 20 procent ten opzichte van de gebiedsveroveringen in mei. Rusland
controleert ongeveer 20 procent van Oekraïne, waaronder meer dan twee derde van
de regio Donetsk, waar momenteel hevige gevechten plaatsvinden.
Critici van de westerse
steun aan deze oorlog hebben erop gewezen dat Rusland zijn kleinere, zwakkere
buurland zeker zal verslaan in een lange uitputtingsslag. En misschien is dat
precies wat Poetin voor ogen heeft.
De frustratie van
Trump over Poetin heeft zijn koers al beïnvloed, zoals blijkt uit de verkorting
van de onderhandelingstermijn. Ook dat is begrijpelijk. Onze president heeft
een groot ego en reageert gevoelig als hij zich beledigd voelt.
Persoonlijke
beledigingen hebben ook in het verleden de manier waarop Trump met het conflict
omgaat bepaald. Nadat de Oekraïense president Volodymyr Zelensky Trump in
februari tijdens een optreden in het Oval Office had geïrriteerd, schortte
Trump een week lang de militaire en inlichtingensteun aan Oekraïne op.
Bovendien eiste hij van Zelensky een wapenstilstand van 30 dagen en stelde hij
de ondertekening van de mineralenovereenkomst uit. In dit geval waren de
politieke gevolgen van Donald Trumps koppigheid gering. Maar een verwoestende
oorlog verlengen is iets heel anders.
Trump moet vrede
brengen in Oekraïne. Zelfs als Poetin momenteel het grootste obstakel daarvoor
lijkt te zijn, mag Trump deze oorlog niet verlengen alleen om hem te irriteren.
Er is geen scenario waarin Oekraïne de Russische strijdkrachten volledig uit
zijn grondgebied zou verdrijven. Dat is weliswaar een tragedie, maar een die we
moeten accepteren om een nog grotere tragedie te voorkomen.
Copyright ©
2025 vertaling door Frontnieuws.
