01/09/2025
Als ik kijk naar de ontwikkelingen van de laatste tijd, met name: (1) het lek over het aantal slachtoffers in Oekraïne, waaruit blijkt dat er maar liefst 1,7 miljoen doden en vermisten zijn gevallen; en (2) de Oekraïense ramp ten noorden van Pokrovsk, dan dacht ik dat ik nog eens terug moest komen op een sombere gedachte die ik een tijdje geleden had, namelijk dat “misschien is het doden zelf wel de bedoeling van dit alles.”, schrijft Armchair Warlord.
Laten we het hebben over de Russische strategie in Oekraïne…
Kijkend naar de ontwikkelingen van de laatste tijd, met name:
(1) het lek van de Oekraïense slachtoffers, waaruit blijkt dat er astronomisch 1,7 miljoen doden en vermisten zijn gevallen; en
(2) de Oekraïense ineenstorting ten noorden van Pokrovsk
Ik dacht dat ik nog eens terug moest komen op een donkere gedachte die ik een tijdje geleden had, namelijk dat “misschien is het doden zelf wel de bedoeling van dit alles.”
Ik heb al eerder gezegd dat de Russen een buitengewoon eerlijke oorlog in Oekraïne hebben gevoerd, maar er zit wel een heel juridische ondertoon aan die beoordeling.
Ze hebben maar heel weinig burgers gedood en Oekraïense propagandisten houden zichzelf voortdurend voor de gek door te doen alsof het gebruikelijke handjevol gewonde burgers dat gepaard gaat met de laatste aanval waarbij honderden wapens op stadscentra worden afgevuurd (waarbij secundaire explosies vanuit de ruimte zichtbaar zijn terwijl militaire doelen verborgen in de civiele infrastructuur met chirurgische precisie worden vernietigd) op de een of andere manier genocide is in plaats van een van de best gecontroleerde oorlogsvoeringen in de geschiedenis van de industrie.
Er zit echter ook een andere, veel duisterdere kant aan de ‘schone’ oorlog van Rusland.
Laten we eens kijken naar het lot van de Oekraïense strijdkrachten – allemaal legale strijders, die de Russen onbeperkt kunnen aanvallen en doden. Ik noemde het lek in het aantal slachtoffers al eerder, maar ik vind dat hier een grens onder moet worden getrokken – 1,7 miljoen manschappen zijn omgekomen of vermist in de luchtmachtbasis tijdens de oorlog. 1,7 MILJOEN. Zeven of acht procent van de Oekraïense bevolking van voor de oorlog, waarschijnlijk ongeveer een kwart van de totale nationale groep mannen van militaire leeftijd, dood of vermist. Slachtoffers op de schaal van een genocide, voldoende om elke Oekraïense natie na de oorlog permanent te verlammen .
Het aantal slachtoffers is vele malen groter dan wat ik twee jaar geleden op basis van de ervaringen van nazi-Duitsland als voldoende had ingeschat om de AFU te vernietigen.
Dit brengt mij bij de Oekraïense ineenstorting ten noorden van Pokrovsk twee weken geleden, waarbij een doorsnee Russische aanval door twintig kilometer aan Oekraïense verdedigingsgordels en in open gebied plaatsvond.
De Oekraïense propagandisten klaagden erover dat de belangrijkste frontsector van de AFU op de een of andere manier “geen infanterie meer had”.
Maar hebben de Russen een mobiele reserve ingezet om het front te breken en de AFU terug te jagen naar de Dnjepr, ondanks dat ze ongetwijfeld heel goed wisten wat er gaande was? Nee, dat deden ze niet – ze consolideerden zich in de bres en wachtten op de onvermijdelijke, paniekerige Oekraïense tegenaanval, waarin ze de kans zouden krijgen om de resterende Oekraïense elitetroepen te vernietigen.
En dat brengt mij tot mijn conclusie.
De Russen hebben talloze kansen gehad om grote vorderingen te maken in deze oorlog, vooral recentelijk – de Oekraïense frontlinie is een absolute puinhoop en hun tactiek van de “dronemuur” zal falen bij elke serieuze aanval. De AFU is zo ineffectief dat maar weinig Russische frontlinies tegenwoordig nog serieuze tegenstand ondervinden. De meeste geolocaties van Russische opmarsen tonen aan dat ze al op hun plaats zijn en te maken hebben met intimidatie door kill drones nadat ze zonder bloedvergieten posities hebben ingenomen. De Russen hebben er in feite consequent van afgezien om het front te doorbreken en grote stukken terrein te veroveren, ten gunste van het doden van zoveel mogelijk Oekraïense soldaten aan de bestaande frontlinie onder de huidige, uitputtende gevechtsdynamiek.
Deze “tactische richtlijn” gold zelfs tijdens de Slag om Soedzja-Korenevo, die in het Rusland van vóór de oorlog werd uitgevochten. In plaats van een agressieve tegenaanval in te zetten om de AFU te verdrijven, zagen de Russen de kans om gigantische aantallen Oekraïners te doden in een val waar de vijand zich om ideologische redenen niet uit zou kunnen bevrijden, en ze grepen die kans. Die slag eindigde in negen maanden van afschuwelijk eenzijdig bloedbad dat de ruggengraat van de AFU brak.
Dit alles maakt het observeren van de oorlog behoorlijk frustrerend, maar het is een consistent patroon van gedrag dat om een verklaring vraagt.
Dit is mijn theorie.
De Russische regering heeft er consequent naar gestreefd de oorlog te beëindigen via een vredesverdrag met de huidige Oekraïense regering, niet via een regimewisseling, een regelrechte verovering, of zelfs het doden van genoeg leden van die regering om een flexibeler gesprekspartner te vinden onder de Maidanieten. Poetin wil blijkbaar een verdrag met Zelenski. De Russen hebben ook consequent eisen gesteld aan de Oekraïense regering – en haar NAVO-sponsors – die absoluut politiek onhaalbaar zijn voor het regime uit het Maidan-tijdperk en die dat regime, van nature, simpelweg niet kan accepteren. Russische taalrechten, orthodoxe religieuze rechten, demilitarisering, grote territoriale concessies waardoor de AFU grote stedelijke gebieden zonder schot zou moeten overgeven. En toch blijven de Russen aandringen, en ze zullen doorgaan met het doden van Oekraïense soldaten in steeds schevere verhoudingen totdat ze hun zin krijgen.
Wat me tot de brute conclusie brengt: Poetin wil Oekraïne niet veroverd zien. Hij heeft nooit publiekelijk zijn wens daartoe uitgesproken.
Het consistente Russische beleid is daarentegen om Oekraïne – een “vrij” en “onafhankelijk” Oekraïne, dat door zijn eigen soevereine wil in deze impasse is beland – volkomen vernederd te zien.
Poetin wil dat Zelensky een pak aantrekt, onderdanig wordt aan het Kremlin en een verdrag tekent waarin de Maidanistische regering haar wapens overdraagt, enorme hoeveelheden grondgebied afstaat en alle anti-Russische standpunten die ze ooit heeft ingenomen, terugdraait.
Het Oekraïense nationalisme zal in één nacht tijd in diskrediet worden gebracht door de handen van diezelfde nationalisten, en de economisch irrelevante, demografisch verwoeste reststaat zal binnen enkele dagen weer in de Russische politieke invloedssfeer worden gezogen.
Het is dus logisch dat de Russen slechts op de meest ontspannen manier oprukken.
Hun doel is om de Oekraïense regering in een militair onhoudbare situatie te brengen, om zo een vernederend vredesverdrag op te dringen. Dit verdrag omvat grote territoriale concessies voorbij de grenslijn – het ultieme Oekraïense taboe – om zo het Oekraïense nationalisme in diskrediet te brengen door toedoen van dezelfde ultranationalisten die hun land in de eerste plaats de oorlog in hebben gestuurd.
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
Ja. Het doel is zoveel mogelijk doden. Blanke doden. En op dat punt moet gezegd worden dat het een joodse oorlog is. Het Zelenski-regime is joods, zowel de politieke als de militaire top. Poetin zijn inner circle van St. Peterburgse oligarchen is joods. De premier van Rusland is een jood, net als die van Oekraïne. Dat nep-nazi-regiment Azov is opgericht en gefinancierd door de grootste Oekraïnse joodse oligarch, Kolomoisky.
En de directe aanstichters van deze oorlog die miljoenen Blanken het leven gekost heeft zijn de Amerikaanse Neo-Cohen-Joden onder leiding van Victoria Nuland.
Het is een joodse oorlog om zoveel mogelijk Blanken te vermoorden. Net als WW2 en WW1.
Bron: https://dissident.one/een-duistere-theorie-russische-strategie-in-oekraine
Eén miljoen doden voor Victoria Nuland
Daarmee
heeft ze haar rasgenoot Madeleine Albright die beweerde trots te zijn op de
dood van 500.000 Iraakse baby’s overtroffen. “Volgens (Oekraïense)
schattingen hebben ze meer dan een miljoen van hun zonen, vaders en echtgenoten
verloren; een hele generatie is verdwenen.” Maria Mateiciuc vertelde twee weken
geleden op twitter dat ze net terug was uit … Meer lezen overEén miljoen doden voor Victoria Nuland
https://dissident.one/een-miljoen-doden-voor-victoria-nuland
