Analyse door Dr. Jozef Mercola
HET Verhaal in één oogopslag
· Microplastics van alledaagse voorwerpen zoals
waterflessen verstoren de levercelfunctie door de mitochondriën, de
energieproducerende structuren in uw cellen, te beschadigen
· Zelfs lage doses gewone kunststoffen veroorzaakten
oxidatieve stress, DNA-schade en abnormale celgroei in menselijke levercellen
· Het cellulaire opruimingsproces, bekend als
autofagie, werd geactiveerd maar kon niet worden voltooid, wat leidde tot een
opeenhoping van beschadigd materiaal en verdere disfunctie
· Plastic fragmenten uit de echte wereld
veroorzaakten meer schade dan synthetische plastic kralen, wat benadrukt hoe
vooral de kunststoffen die je dagelijks tegenkomt schadelijk zijn
· Om uw blootstelling te verminderen, vermijd plastic
in voedselopslag en kookgerei, schakel over op natuurlijke vezels en filter uw
water; om de mitochondriale functie te verbeteren, moet u plantaardige oliën
uit uw dieet verwijderen
Plasticvervuiling is niet alleen een
milieuprobleem, maar ook een biologisch probleem. Je eet het, drinkt het en
ademt het in. En hoewel die deeltjes te klein zijn om te zien, zijn ze niet te
klein om uw gezondheid te beïnvloeden. Je lever is een van de eerste plaatsen
waar deze microscopisch kleine kunststoffen terechtkomen, en dat is een
probleem.
Dit orgaan is verantwoordelijk voor het afbreken
van gifstoffen, het reguleren van de bloedsuikerspiegel, het produceren van
vitale eiwitten en het helpen van uw lichaam bij het verwerken van vetten. Als
het voortdurend wordt aangevallen, begint alles stroomafwaarts, van je spijsvertering
tot je hormonen, eronder te lijden. Misschien voel je het nog niet.
Blootstelling aan microplastic veroorzaakt niet meteen duidelijke symptomen.
Maar achter de schermen beschadigt het juist de
structuren waar je lichaam op vertrouwt voor energie en reparatie. Die schade
begint op cellulair niveau, in je mitochondriën — de microscopische motoren die
je in leven houden en functioneren. Als ze offline gaan, volgt al het andere.
Laten we nieuw onderzoek onderzoeken dat laat zien
hoe veel voorkomende microplastics uw cellulaire energie verstoren, het interne
evenwicht van uw lever beschadigen en een stressreactie veroorzaken die uw
lichaam niet kan bijhouden.1 Het allerbelangrijkste is dat ik je laat zien
wat je kunt doen om jezelf nu te beschermen.
Video Link: https://youtu.be/oaj50uOGNmk
Hoe microplastics uw lever verstoren en uw
cellulaire energie afvoeren
In een studie gepubliceerd in Particle and Fiber
Toxicology keken onderzoekers naar hoe twee soorten vaak voorkomen microplastics — polyethyleen (PE) en
polyethyleentereftalaat (PET) — beïnvloeden menselijke levercellen gedurende
drie dagen.2 Dit
waren geen in het laboratorium gemaakte kralen. Het waren echte deeltjes die
uit alledaagse plastic voorwerpen zoals waterflessen werden gehaald en in
kleine stukjes werden vermalen die klein genoeg waren om in cellen te glijden.
Het doel was om het soort blootstelling aan plastic dat je in het echte leven
krijgt te simuleren en te zien wat het op cellulair niveau met je lichaam doet.
•In plaats van af te sterven, begonnen
levercellen zich te snel te vermenigvuldigen — Toen levercellen in contact kwamen met de
plastic deeltjes, werden ze niet afgesloten. Ze begonnen juist sneller te
groeien. Dat klinkt onschadelijk of zelfs goed, maar dat is het niet.
Ongecontroleerde celgroei is een rode vlag.
Het is een teken dat de cellen onder stress staan
en niet normaal functioneren. Dit soort reactie leidt tot problemen zoals
abnormale weefselgroei of zelfs kanker als deze op de lange termijn voortduurt.
En dit gebeurde bij zeer lage doses —-niveaus van microplastic die gemakkelijk
in uw dagelijkse water of voedsel konden verschijnen.
•De cellen vertoonden tekenen van hoge
oxidatieve stress — Toen de plastic deeltjes eenmaal
in de cellen terechtkwamen, veroorzaakten ze een piek in reactieve
zuurstofsoorten (ROS). Denk aan ROS als vonken die in je lichaam vliegen. Te
veel vonken beschadigen belangrijke delen van je cellen, waaronder membranen en
DNA. In deze studie verlichtten de levercellen die aan plastic werden
blootgesteld waarschuwingssignalen. Dit is een duidelijk bewijs dat ze zich in
een staat van inwendige ontsteking en stress bevonden.
•Hun energieproductiesysteem ging kapot
— Je mitochondriën zijn de kleine
energiecentrales in elke cel. Ze creëren de energie die je nodig hebt om te
denken, bewegen en functioneren. Maar in de cellen die aan microplastics werden
blootgesteld, begon dat energiesysteem te falen. De onderzoekers gebruikten een
kleurstof die laat zien hoe sterk de energieproductie van de mitochondriën is.
Het resultaat? Een flinke druppel. Deze cellen hadden moeite om de lichten aan
te houden en probeerden ook plastic schade op te vangen.
•Zelfs het DNA van de mitochondriën
raakte beschadigd — Mitochondria hebben hun eigen unieke DNA, die hen helpt
efficiënt te lopen. In de aan plastic blootgestelde levercellen begon dat DNA
af te breken. Dit was een duidelijk teken dat de belangrijkste machinerie van
de cel uit elkaar viel. Zonder intact mitochondriaal DNA kunnen uw cellen geen
energie produceren, zichzelf repareren of basisfuncties uitvoeren. Het is alsof
je probeert een fabriek te runnen zonder stroom en met een kapotte handleiding.
De Cleanup Crew mislukt onder druk
Normaal gesproken, wanneer uw cellen schade
detecteren, komen ze in een proces terecht dat autofagie wordt genoemd. Dat is
de interne schoonmaakploeg van je lichaam. Het vindt en breekt beschadigde
onderdelen af, zodat er nieuwe kunnen worden gemaakt. Maar in dit geval liep
het systeem vast. Terwijl de opruimsignalen aangingen, vond de laatste stap van
het afbreken van het afval niet plaats. Dat betekent dat de cellen steeds meer
beschadigd materiaal hebben gevuld, waardoor het moeilijker wordt om te
herstellen.
•Het blokkeren van het opruimsysteem
maakte de zaken nog erger — Om te testen of
het afgebroken opruimproces hielp of pijn akte, blokkeerden wettenschappers het
volledig. Wat er daarna gebeurde was veelzeggend: schademarkeringen schoten nog
hoger omhoog. Dat bevestigde dat autofagie was geactiverd, maar de klus niet
afmaakte. Het is ookf je een vaatwassercyclus start die nooit leegloopt. Het
vuile waterbouwt zich gewoon op.
•Microscoopbeelden onthulden een
visuele puinhoop in de cellen — Met
behulp van fluorescerende markers konden de onderzoekers letterlijk zien hoe de
schade zich opstapelde. Met plastic behandelde cellen gloeiden helderder dan
gezonde cellen — bewijs dat de schoonmaakblaasjes zich aan het opbouwen waren
en nergens heen gingen. Na verloop van tijd leidt deze interne puinhoop tot nog
meer stress, storingen en verlies van controle in de cel.
•Plastic uit bronnen uit de echte
wereld veroorzaakte meer schade dan synthetische kralen — In tegenstelling tot andere onderzoeken
waarbij gebruik werd gemaakt van perfect ronde plastic deeltjes gemaakt in
laboratoria, gebruikte deze onregelmatige fragmenten van gebruikte PET-flessen.
Deze stukken waren grilliger, geoxideerder en chemisch reactiever, net zoals
het plastic waaraan je wordt blootgesteld in flessenwater, huishoudelijk stof
en voedselverpakking. Dat maakte ze nog meer storend eenmaal in het
lichaam.
•Meerdere problemen raken de cellen in
één keer — Het onderzoek toonde een
kettingreactie van schade aan: oxidatieve stress veroorzaakte mitochondriale
afbraak, wat vervolgens leidde tot beschadigd DNA, energiefalen en een
vastgelopen schoonmaakproces. De cel werd vanuit elke hoek aangevallen, zonder
tijd om te herstellen of te repareren. Voor een orgaan als uw lever, dat
voortdurend bezig is uw lichaam te ontgiften, is dit soort stress niet
duurzaam.
•Dagelijkse blootstelling aan plastic
heeft reële biologische gevolgen — Dit
waren geen blootstellingen aan hoge doses of exotische chemicaliën. The plastics gebruikt in dit onderzoek bevinden zich al in
uw water, voedsel en omgeving. Dat betekent dat uw lever waarschijnlijk
regelmatig met dit soort schade te maken heeft. En zoals uit dit onderzoek
blijkt, zijn zelfs kleine, herhaalde blootstellingen voldoende om uw cellen in
disfunctie, ontsteking en langdurige afbraak te duwen.
Natuurlijke strategieën om microplastics te
elimineren worden onderzocht
Studies kijken nu naar strategieën om het menselijk
lichaam te helpen microplastics te filteren, op te vangen en te elimineren
voordat ze zich door uw andere systemen kunnen verspreiden. Deze methoden
bieden een aanpak met meerdere hoeken om uw interne plastic belasting te verminderen
en de algehele gezondheid te ondersteunen. Ik heb onlangs een artikel
geschreven waarin ik deze methoden in detail bespreek, en hoewel het nog steeds
onder peer review staat, heb ik de belangrijkste bevindingen hieronder gegeven.
•Verknoopt psyllium zou microplastics
kunnen helpen elimineren — Een belangrijk
systeem dat een rol speelt bij het verwijderen van microplastics uit uw lichaam
zijn uw darmen. Een onderzoek uit 2024 toonde aan dat acrylamide-verknoopt
psyllium (PLP-AM) meer dan 92% van de gebruikelijke plasticsoorten zoals
polystyreen, polyvinylchloride (PVC) en polyethyleentereftalaat (PET) uit water
verwijderde.
Vanwege het hoge zwelvermogen en de kleverige,
gelachtige textuur zou verknoopt psyllium kunnen worden aangepast om in de
darmen te werken, waar het plastic deeltjes kan opvangen voordat ze in het
lichaam worden opgenomen. Hoewel het onderzoek werd uitgevoerd in een
waterbehandelingsomgeving, zijn de resultaten ook veelbelovend voor de
menselijke gezondheid.3
•Chitosan, een natuurlijke vezel
afkomstig van schelpdieren, is ook veelbelovend voor het verwijderen van
microplastics uit uw lichaam — Uit
een recent dieronderzoek gepubliceerd in Scientific Reports bleek dat ratten
die een met chitosan verrijkt dieet kregen, ongeveer 115% van de
polyethyleenmicroplastics die ze kregen konden elimineren, vergeleken met
slechts 84% in de controlegroep.
Dit suggereert dat chitosan niet alleen helpt bij
het binden en elimineren van nieuwe plastic deeltjes, maar zelfs kan helpen bij
het eruit halen van sommige die al zijn geabsorbeerd. Hoewel het over het
algemeen als veilig wordt beschouwd en al in supplementen wordt gebruikt, wordt
mensen met een allergie voor schelpdieren geadviseerd er uit de buurt te
blijven.4
Psyllium en chitosan werken door fysieke adsorptie,
waarbij hydrofobe (waterafstotende) en elektrostatische krachten microplastic
deeltjes aan de vezel plakken, waardoor ze niet worden geabsorbeerd. Een nadeel
van deze bindmiddelen is echter dat ze ook voedingsstoffen kunnen opnemen als ze
niet zorgvuldig worden getimed. Daarom moeten ze strategisch worden gebruikt om
het meeste voordeel te bieden, zoals het innemen ervan met bewerkte of verpakte
voedingsmiddelen, die vaker plastic bevatten.
•Bepaalde nuttige bacteriestammen
kunnen helpen microplastics uit de darmen te verwijderen — Uit een dierstudie uit 2025 bleek dat twee
specifieke stammen, Lacticaseibacillus paracasei DT66 en Lactiplantibacillus
plantarum DT88, in laboratoriumtests aan kleine polystyreendeeltjes konden
binden en deze konden elimineren.
Deze probiotica werken door beschermende biofilms
te vormen die plastic deeltjes vasthouden, waardoor ze gemakkelijker kunnen
worden weggespoeld.5 In
combinatie met voedingsvezels zoals psyllium en chitosan zou het resultaat een
effectievere en natuurlijkere manier kunnen zijn om microplastics uit de darmen
te vegen voordat ze worden geabsorbeerd.
•De lever speelt ook een essentiële rol
bij het verwijderen van microplastics uit de bloedbaan — Gespecialiseerde immuuncellen in de lever,
bekend als Kupffer-cellen, helpen deze vreemde deeltjes op te vangen en naar de
gal te leiden voor eliminatie via de darmen. Hoewel deze methode op kleinere
kunststoffen kan werken, kunnen grotere kunststoffen blijven hangen en zich
ophopen, vooral als uw leverfunctie aangetast is.
Om deze natuurlijke detoxroute te ondersteunen,
bestuderen onderzoekers het gebruik van verbindingen zoals ursodeoxycholzuur
(UDCA) en zijn variant tauroursodeoxycholzuur (TUDCA), die de galproductie
stimuleren en de deeltjesstroom uit de lever verbeteren.
•Onderzoekers kijken ook naar
strategieën om autofagie te verbeteren om microplastics te elimineren — Autofagie is het natuurlijke cellulaire
recyclingsysteem van uw lichaam. Onderzoekers kijken naar verbindingen die dit
systeem kunnen helpen promoten, voornamelijk rapamycine en spermidine.
Rapamycine werkt door de mTOR-route te remmen, een
nutriëntendetectiemechanisme dat normaal gesproken autofagie onderdrukt.
Wanneer mTOR wordt uitgeschakeld, voeren cellen hun schoonmaakinspanningen op
en vormen ze membranen die plastic deeltjes kunnen verzamelen en isoleren voor
afbraak of verwijdering.
Ondertussen is spermidine een natuurlijk voorkomend
polyamine dat in voedingsmiddelen wordt aangetroffen en dat de cellulaire
veerkracht verbetert en de klaring van giftige stoffen ondersteunt. In
laboratorium- en dierstudies hielp de combinatie van spermidine en rapamycine
de mitochondriale disfunctie om te keren en oxidatieve stress veroorzaakt door
microplastics te verminderen.
De onderstaande tabel vat deze nieuwe strategieën
samen om microplastics te elimineren, inclusief hun werkingsmechanismen,
hoeveel tests er zijn uitgevoerd en belangrijke veiligheidsoverwegingen. Het
laat zien dat, hoewel er verschillende benaderingen nodig kunnen zijn, het op
natuurlijke wijze verwijderen van plastic uit uw lichaam mogelijk is.
Natuurlijk is het verminderen van uw blootstelling nog steeds de ideale
voorbereidende handelwijze.
Als microplastics uw levercellen al op cellulair
niveau beschadigen, is wachten tot de toezichthouders de omgeving repareren
niet voldoende. Je moet vandaag beginnen met het verwijderen van de bron van
blootstelling en het versterken van de afweer van je lichaam. Deze stappen gaan
niet over detox-gimmicks, maar over het herstellen van de interne
energiesystemen waarvan uw gezondheid afhankelijk is. Zie uw lever als de
dagelijkse conciërge van uw lichaam. Als het overwerkt is, blijft niets anders
schoon.
Je hoeft niet perfect te zijn. Je hoeft alleen maar
consequent slimme keuzes te maken. Als u dagelijks flessenwater drinkt of met
plastic kookt, is dit vooral dringend. Deze stappen zijn ontworpen om uw
blootstelling te verminderen en uw mitochondriale functie te herstellen, zodat
uw cellen gaan werken zoals ze zijn ontworpen. Dit is wat ik u aanbeveel om nu
te gaan doen:
1.Stop thuis met het innemen van
microplastics door de manier te veranderen waarop u voedsel opslaat, verwarmt
en consumeert — Het verwarmen van plastic, ook
bij het in de magnetron zetten van restjes of het achterlaten van flessenwater
in een hete auto, zorgt ervoor dat microplastics in je eten en drinken
terechtkomen. Gooi de plastic opslagcontainers en waterflessen weg.
Schakel over op glas, roestvrij staal of keramiek
voor alles wat u verwarmt, drinkt of voedsel opslaat. Als u een plastic
koffiezetapparaat gebruikt, overweeg dan om te upgraden naar een Franse pers of
percolator van glas of roestvrij staal. Deze ene dienst zal uw dagelijkse
blootstelling aanzienlijk verminderen.
2.Filter uw water met een systeem dat
microplastics en chemische verontreinigingen verwijdert — Kraanwater, flessenwater en zelfs veel
“-gezuiverde”-bronnen testen al positief op microplasticdeeltjes. Gebruik een
hoogwaardig waterfiltratiesysteem dat deeltjes tot op micronniveau verwijdert.
Zoek naar een systeem dat ook uitfiltert PFAS “forever chemicals” en zware metalen, die beide verergeren mitochondriale stress.
Voor degenen die huren of reizen, een hoogwaardige
countertop filter is nog steeds veel beter dan niets doen. Als uw water hard
is, vermindert het koken vóór gebruik de microplastics dramatisch.6
3.Versterk je mitochondriën door
plantaardige oliën kwijt te raken — Als
je wilt dat je mitochondriën herstellen van microplastische schade, stop dan
met het voeren van gifstoffen. De ergste overtreders zijn plantaardige oliën
zoals koolzaad, soja, maïs, zonnebloem, saffloer en alle “plantaardige
olie”-mengsels.
Deze oliën zijn hoog in linolzuur (LA), een meervoudig onverzadigd vet dat je
mitochondriën breekt en je cellen kwetsbaarder maakt voor stress. Vervang ze
door talg, ghee of met gras gevoede boter. Als u thuis kookt, kan deze ene ruil
alleen al uw LA-inname aanzienlijk verminderen.
4.Stop met dragen en koken met plastic
om uw blootstelling over de hele linie te verminderen — Als u nog steeds plastic snijplanken,
kookgerei of slijtage gebruikt synthetische stoffen net als polyester, nylon of acryl vergroot u
elke dag uw microplasticbelasting. Die snijplanken werpen plastic in je eten,
en synthetische kleding laat vezels los in je huis en wasmachine. Wissel
plastic planken om voor hout of glas en kies roestvrijstalen
gebruiksvoorwerpen.
Als het om kleding gaat, kies dan voor biologisch
katoen, linnen of wol. Voor de synthetische stukken die u al bezit, was ze
minder vaak, laat ze indien mogelijk drogen en gebruik een waszak die
microvezels opvangt om losse vezels op te vangen. Deze kleine stapjes houden
plastic uit uw maaltijden, uw bloedbaan en de watervoorziening.
5.Overweeg natuurlijk progesteron om de
hormonale effecten van blootstelling aan plastic tegen te gaan — Veel kunststoffen werken als oestrogeen in uw
lichaam, waardoor uw hormonale evenwicht wordt verstoord en het voor uw cellen
moeilijker wordt om normaal te functioneren. Als u te maken heeft met symptomen
zoals stemmingswisselingen, gewichtstoename of chronische vermoeidheid, kunt u
hier last van hebben oestrogeen dominantie.
Natuurlijk progesteron helpt het evenwicht te
herstellen. Het werkt als een direct tegenwicht voor de oestrogene werking van
kunststoffen en helpt uw lichaam een gezonder hormonaal ritme terug te krijgen.
How to Use
Progesterone
Before
you consider using progesterone, it is important to understand that it is not a
magic bullet, and that you get the most benefit by implementing a Bioenergetic
diet approach that allows you to effectively burn glucose as your primary fuel
without backing up electrons in your mitochondria that reduces your energy
production. My new book, "Your Guide to Cellular Health: Unlocking the
Science of Longevity and Joy," covers this process in great detail.
Once
you have dialed in your diet, an effective strategy that can help counteract
estrogen excess is to take transmucosal progesterone (i.e., applied to your
gums, not oral or transdermal), which is a natural estrogen antagonist.
Progesterone is one of only three hormones I believe many adults can benefit
from. (The other two are DHEA and pregnenolone.)
I do
not recommend transdermal progesterone, as your skin expresses high levels of
5-alpha reductase enzyme, which causes a significant portion of the
progesterone you're taking to be irreversibly converted primarily into
allopregnanolone and cannot be converted back into progesterone.
Ideal Way to
Administer Progesterone
Please
note that when progesterone is used transmucosally on your gums as I advise,
the FDA believes that somehow converts it into a drug and prohibits any company
from advising that on its label. This is why
companies promote their progesterone products as "topical."
However, please understand that it is
perfectly legal for any physician to recommend an off-label indication for a
drug to their patient. In this case, progesterone is a natural hormone and not a drug and
is very safe even in high doses. This is unlike synthetic progesterone called
progestins that are used by drug companies, but frequently, and incorrectly,
referred.
Dr.
Ray Peat has done the seminal work in progesterone and probably was the world's
greatest expert on progesterone. He wrote his Ph.D. on estrogen in 1982 and
spent most of his professional career documenting the need to counteract the
dangers of excess estrogen with low-LA diets and transmucosal progesterone
supplementation.
He
determined that most solvents do not dissolve progesterone well and discovered
that vitamin E is the best solvent to optimally provide progesterone in your
tissue. Vitamin E also protects you against damage from LA. You just need to be
very careful about which vitamin E you use as most supplemental vitamin E on
the market is worse than worthless and will cause you harm not benefit.
Video Link: https://youtu.be/tWvuzzVw1DA
It is
imperative to avoid using any synthetic vitamin E (alpha tocopherol acetate —
the acetate indicates that it's synthetic). Natural
vitamin E will be labeled "d alpha tocopherol." This is the pure D
isomer, which is what your body can use.
There are also other vitamin E isomers,
and you want the complete spectrum of tocopherols and tocotrienols,
specifically the beta, gamma, and delta types, in the effective D isomer. As an
example of an ideal vitamin E, you can look at the label on our vitamin E in our
store. You can use any
brand that has a similar label.
You can
purchase pharmaceutical grade bioidentical progesterone as Progesterone Powder,
Bioidentical Micronized Powder, 10 grams for about $40 on many online stores
like Amazon. That is nearly a year's supply, depending on the dose you choose.
However, you
will need to purchase some small stainless steel measuring spoons as you will
need a 1/64 tsp, which is 25 mg and a 1/32 tsp, which is 50 mg. A normal dose is typically 25 to 50 mg and is taken
30 to 60 minutes before bed, as it has an anti-cortisol function and will
increase GABA levels for a good night's sleep.
If you are a menstruating woman, you
should take the progesterone during the luteal phase or the last half of your
cycle, which can be determined by starting 10 days after the first day of your
period and stopping the progesterone when your period starts.
If you are a male or non-menstruating
woman, you can take the progesterone every day for four to six months and then
cycle off for one week. The best time of day to take progesterone is 30 to 60
minutes before bed as it has an anti-cortisol function and will increase GABA
levels for a good night's sleep.
This is what I have been personally
doing for over a year with very good results. I am a physician so do not
have any problems doing this. If you aren't a physician, you should consult one
before using this therapy, as transmucosal progesterone therapy requires a
doctor's prescription.
Veelgestelde vragen over microplastics en
mitochondriën
Q: Wat onthulde de nieuwe studie over
microplastics en levergezondheid?
A: Uit
de studie gepubliceerd in Particle and Fiber Toxicology bleek dat twee veel
voorkomende microplastics stressreacties in menselijke levercellen
veroorzaakten. Deze kunststoffen veroorzaakten oxidatieve stress,
mitochondriale afbraak, DNA-schade en een mislukt cellulair opruimingsproces
dat autofagie wordt genoemd, zelfs bij lage doses die blootstelling in de echte
wereld nabootsen.
Q: Waarom zijn mitochondriën zo belangrijk, en
hoe beïnvloeden kunststoffen ze?
A: Mitochondria
zijn de energiecentrales van je cellen. Ze creëren de energie die nodig is om
je lichaam te laten functioneren. De studie toonde aan dat microplastics de
productie van mitochondriale energie verstoorden en hun DNA beschadigden.
Hierdoor hebben uw cellen weinig energie en kunnen ze zichzelf niet goed
herstellen, waardoor het risico op ziekte en degeneratie op de lange termijn
toeneemt.
Q: Zijn kunststoffen uit de echte wereld
gevaarlijker dan synthetische, in een laboratorium gemaakte kunststoffen?
A: Ja.
De onderzoekers gebruikten plastic fragmenten gewonnen uit gebruikte
PET-waterflessen, die onregelmatiger en chemisch reactiever zijn dan schone, in
het laboratorium gemaakte kralen. Deze kunststoffen uit de echte wereld
veroorzaakten ernstigere schade, wat erop wijst dat de soorten plastic waaraan
u in het dagelijks leven daadwerkelijk wordt blootgesteld, zelfs nog
schadelijker zijn voor uw cellen.
Q: Hoe interfereert blootstelling aan
microplastic met het natuurlijke detoxsysteem van mijn lichaam?
A: Uw
lever vertrouwt op een proces dat autofagie wordt genoemd om beschadigde
celdelen op te ruimen. Uit het onderzoek bleek dat microplastics deze
opruimreactie activeerden, maar de voltooiing ervan blokkeerden. Beschadigd
materiaal stapelde zich op in de cellen, wat na verloop van tijd tot nog meer
stress en disfunctie leidde.
Q: Wat zijn de meest effectieve manieren om
mijn blootstelling aan microplastics te verlagen?
A: Begin
met het elimineren van verwarmde plastic voedselcontainers, het gebruik van een
waterfilter dat microplastics verwijdert en het verwijderen van plantaardige
oliën uit uw dieet om de mitochondriën te beschermen. Draag natuurlijke vezels
zoals katoen en wol en vermijd plastic snijplanken en keukengerei. Deze
dagelijkse acties verminderen uw lichaamsbelasting en ondersteunen de lever- en
cellulaire gezondheid op de lange termijn.
Bronnen en referenties
·
1, 2 Deeltjes-
en vezeltoxicologie 17 juni 2025, 22:17
·
3 ChemieSelecteer juni 2024, 9(21)
·
4 Sci Rep. 2025 23
april;15:14041
·
5 Voor
Microbiol. 10 januari 2025;15:1522794
· 6 Brieven over milieuwetenschappen en technologie 28 februari 2024
