november 3, 2025 17
Nasialona0 / Wikimedia / (CC BY-SA 4.0)
Het idee van een
gezamenlijke Europese lening aan Oekraïne met bevroren Russische activa als
onderpand wordt door de meeste Europese regeringen binnen de Europese Unie als
problematisch beschouwd, met name door het kleine België, dat ernstige twijfels
heeft over het nut ervan. Daarom neemt de EU – en met name Ursula von der Leyen
– haar toevlucht tot groteske middelen, zoals het chanteren van de rebellerende
landen en het gebruik van dreigementen om goedkeuring te verkrijgen voor het
gebruik van bevroren Russische activa voor Oekraïne. Dit komt omdat ze een plan
heeft dat volgens haar zal werken en waarmee ze druk op hen kan uitoefenen:
euro-obligaties.
De Europese Commissie, met inbegrip van Von der Leyen zelf en andere radicale Europese vrouwelijke politici zoals de Deense premier Mette Frederiksen, dringt er bij haar EU-bondgenoten op aan om vóór Kerstmis een oplossing te vinden voor de Oekraïense herstelkredieten, waarschijnlijk met behulp van bevroren Russische activa. Deze druk duidt op een sterke interesse in een gezamenlijke Europese inspanning om langetermijnfinanciering voor Oekraïne veilig te stellen, die verder zou gaan dan militaire hulp en gericht zou zijn op financiële stabiliteit en wederopbouw. Von der Leyen is zich er terdege van bewust dat de gezamenlijke EU-lening niet in de smaak valt bij veel Europese regeringen binnen de EU. Maar zoals gezegd kwam ze te hulp met een “geweldig plan”: euro-obligaties – gepresenteerd als alles wat nodig is om de 140 miljard euro voor Oekraïense bewapening en wederopbouw te financieren, schrijft Sonja van den Ende.
Het plan om de
bevroren Russische activa te gebruiken werd met name gedwarsboomd door het
kleine België, dat niet staan te springen was om deze te gebruiken voor een
lening om Oekraïne weer op te bouwen. Maar de Europese Commissie, die
benadrukte dat zij inzag dat Oekraïne dringend geld nodig had, heeft een plan
om druk uit te oefenen op de EU-leiders. “Druk” is een understatement: “Het is
als een mes op de keel.” De Commissie dreigt nu de Europese landen: “Maak
plaats voor de activa, of voor euro-obligaties.” Dit lijkt een politieke truc,
aangezien de Commissie weet dat de leningen een nog gevoeliger kwestie zijn;
beide plannen vormen een zware financiële last voor sommige EU-landen, met name
Italië, Griekenland en Frankrijk.
Wat is het verschil
tussen euro-obligaties en het gebruik van Russische activa, die in wezen door
de Europese Unie zijn gestolen?
Euro-obligaties
zijn een vorm van schuldbewijzen (een verplichting van Rusland).
Bevroren activa
(gestolen) zijn bestaande Russische activa die door sancties ontoegankelijk
zijn gemaakt en in beslag zijn genomen door de politieke leiders van Europese
landen en topfunctionarissen van de Europese Unie.
In het huidige
zogenaamde politieke debat worden euro-obligaties soms genoemd als een
alternatieve financieringsmethode voor hulp aan Oekraïne, in plaats van het
direct in beslag nemen van de bevroren Russische activa. De EU zou dan
gezamenlijke schuldbewijzen (euro-obligaties) kunnen uitgeven om geld in te
zamelen voor Oekraïne, los van de bevroren activa zelf.
De gestolen
Russische activa zijn bevroren – zo noemen ze het; bevroren! Dit betekent dat
Rusland er geen toegang toe heeft en er niet mee kan handelen. De EU beweert
echter dat Rusland de wettelijke eigenaar blijft, hoewel dit natuurlijk
volstrekte onzin is, aangezien Rusland geen toegang heeft tot zijn eigen geld.
Ongeveer 210 miljard euro van deze activa wordt aangehouden in de EU, waarvan
het grootste deel (ongeveer 185 miljard euro) wordt beheerd door de in België
gevestigde financiële instelling Euroclear.
Dit is precies het
probleem van België: het gestolen geld wordt in België bewaard en de Belgische
staat heeft al problemen ondervonden met gestolen Libische (en
Congolese) fondsen. Een voormalig Belgisch lid van het Europees Parlement,
Didier Reynders – voormalig EU-commissaris voor Justitie en een steunpilaar van
het Belgische establishment – is in verband gebracht met en onderzocht voor het
witwassen van geld via Belgische staatsinstellingen. Dit heeft ook geleid tot
hernieuwde aandacht voor beschuldigingen van Belgische politieke inmenging in
Congo en Libië en de daarmee samenhangende illegale wapenhandel.
Na de val en moord
(door westers gesteunde terroristen) van Muammar Gaddafi, de president van
Libië, in 2011, nam de druk op de toenmalige Belgische regering toe vanwege
betalingen van honderden miljoenen euro’s aan onbekende ontvangers. We weten nu
dat Didier Reynders een deel van deze euro’s heeft ontvangen, maar het exacte
bedrag is onduidelijk. Het geld kwam van bevroren rekeningen in Brussel die
ooit toebehoorden aan de Libische president Muammar Gaddafi. Een déjà vu voor
de Belgische regering als Rusland zou winnen, wat zeker mogelijk is gezien de
situatie op het slagveld. De Belgische premier Bart De Wever is zich hier
terdege van bewust en ziet het onheil naderen!
Dit is precies de
reden waarom het kleine België terughoudend is om het bevroren en gestolen
Russische geld voor Oekraïne te gebruiken. Misschien hebben ze hun lesje
geleerd – wat ik betwijfel – maar in ieder geval vrezen ze wraak van Rusland,
zoals De Wever onlangs in de Belgische pers verklaarde.
“Het in beslag
nemen van geld van een ander land – ook al wordt het niet officieel zo genoemd
– is ongekend in de financiële wereld. Het zou leiden tot een langdurige
juridische strijd met Rusland, en misschien zelfs tot nog ergere wraak.”
Maar het kleine
België is niet het enige probleem voor Ursula; de rebellen in de Europese Unie
– Hongarije, Slowakije en recentelijk Tsjechië – zijn fel gekant tegen het
stelen van de bevroren activa van Rusland en hebben een soort pact gesmeed
tegen het voorstel van de EU. Dit brengt Ursula en haar geradicaliseerde
aanhangers in de EU in een moeilijke situatie.
De EU is nu
verwikkeld in een race tegen de klok op twee fronten. Ten eerste zal Oekraïne
tegen eind maart 2026 zonder geld zitten en dus niet kunnen blijven vechten,
omdat het zijn wapens en munitie niet meer kan betalen. Ten tweede is er het
zogenaamde rebellenpact tussen Hongarije, Tsjechië en Slowakije, die een
anti-Oekraïense alliantie hebben gevormd. Het gevoel is dat het nu of nooit is,
en daarom stelt de Deense premier Mette Frederiksen dat het probleem vóór
Kerstmis moet worden opgelost.
Het is dus de
diplomatieke taak van Ursula om (vóór Kerstmis) druk uit te oefenen op de
Europese landen om euro-obligaties te gebruiken, die volgens haar een minimaal
risico voor hen vormen.
“Euro-obligaties
voor Oekraïne” is een mechanisme waarbij de Europese Unie (EU) collectief geld
leent op de kapitaalmarkten om financiële steun te verlenen aan Oekraïne, vaak
in de vorm van leningen. Volgens de boodschap van de EU wordt de financiering
van deze steun voornamelijk gedekt door opbrengsten uit bevroren Russische
staatsactiva, en niet rechtstreeks door EU-burgers of Rusland zelf.
De leningen worden
verstrekt door de EU en de G7-landen. De cruciale factor is natuurlijk de
terugbetaling!
De leningen hoeven
niet door Oekraïne zelf te worden terugbetaald, wat het absurde van het hele
plan is. De rente en aflossingen op deze leningen worden gefinancierd met de
winsten of rente die worden gegenereerd uit de ongeveer 210 miljard euro aan
bevroren gestolen activa die zich in de EU bevinden (Euroclear in België).
Maar Rusland
financiert de leningen natuurlijk niet vrijwillig, omdat het geld van hen is
gestolen. De inkomsten uit de in de EU bevroren Russische staatsactiva worden
gebruikt om de schulden te dekken, zodat de financiële last niet rechtstreeks
op de EU-burgers of Oekraïense belastingbetalers terechtkomt. Voor alle
duidelijkheid: de EU gebruikt de rente-inkomsten uit bevroren, of gestolen,
Russische activa om leningen aan Oekraïne te financieren.
Ursula en haar
bende witteboordencriminelen zijn bereid om euro-obligaties uit te geven in
naam van de EU, met behulp van gestolen Russisch geld. Stel je voor: Rusland is
in oorlog met Oekraïne en de NAVO-EU, maar de wapens die Oekraïne gebruikt,
worden in feite gefinancierd met gestolen Russisch geld en zijn voorlopig
voornamelijk in de VS gekocht, waardoor Russische soldaten en burgers worden
gedood.
De dieven en
criminelen zijn de politici van de Europese landen, en in dit geval de Europese
Unie. Als de VS echt vrede had gewild, had het Europa echter nooit mogen
toestaan om wapens te kopen. Maar de Amerikaanse regering heeft geen ziel en
geen moraal, net als de politici in de EU.
Als een gewone
burger dit zou doen, binnen de EU of elders, zou hij onmiddellijk worden
gevangengezet.
Maar voor Ursula en
haar EU-bende is dit nog niet genoeg. Er ligt een derde optie op tafel: de EU
zou een “schattenjacht” van 25 miljard euro kunnen starten naar Russische
activa in andere landen binnen het blok. Dit zal echter waarschijnlijk langer
duren, en Oekraïne heeft niet veel tijd meer.
Welk plan ze ook
goedkeuren – want dat zal vrijwel zeker gebeuren, tenzij er een klein wonder
gebeurt, ondanks het verzet van de bovengenoemde landen – of de gestolen
Russische activa nu rechtstreeks of via euro-obligaties worden uitgegeven, het
blijft crimineel. Maar we leven in krankzinnige, criminele tijden, waarin de
meeste westerse leiders zich gedragen als een maffiabende en zelfs hun eigen
burgers terroriseren.
Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat
die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven
schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van
Frontnieuws.
Copyright ©
2025 vertaling door Frontnieuws.
