25/04/2025
Israëliërs voeren “serieuze debatten” op televisie “over de vraag of pasgeboren baby’s in Gaza onschuldig zijn of dat ze gedood moeten worden”, meldt Trita Parsi van het Quincy Institute.
Parsi deelde een fragment van 15 maart waarin Moshe Ya’alon in debat ging met Channel 13-presentatoren Eyal Berkovic en Moriah Asraf over de vraag of Israël baby’s zou moeten doden, meldt Info Lib.
Berkovic betoogde dat er geen onschuldigen in Gaza zijn, omdat “iedereen een terrorist is”.
Ya’alon zei dat het Israëlische leger niet naar Gaza gestuurd zou moeten worden “met het doel iedereen te doden” – waarop Berkovic terugsloeg: “Dus de natie is het niet met je eens! De natie is het niet met je eens!”
Berkovic hield vol dat “Gaza van de kaart moet worden geveegd.”
Asraf probeerde Ya’alon ondertussen uit te schelden omdat hij had gezegd dat Israël soldaten opdracht gaf baby’s aan te vallen.
“Denkt u dat de huidige Israëlische regering Israëlische soldaten stuurt om baby’s in Gaza te doden?” vroeg Asraf.
“Ik denk dat het moment dat rabbijnen zeggen dat er geen onschuldigen in Gaza zijn… en Smotrich en Ben Gvir praten over evacuatie, het uitdunnen van de bevolking zodat Gaza vrij is van Arabieren, en dat we Joden in hun plaats vestigen, dat dat geen doel is van een oorlog in een land waar ik wil leven.”
“Oké, we zijn het daar niet mee eens!”, reageerde Berkovic.
Zoals Ya’alon opmerkte, hebben vooraanstaande Israëlische rabbijnen expliciet gezegd dat de Thora het doden van Palestijnse baby’s eist.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu verwees naar het uitroeien van Amalek toen hij de oorlog voor het eerst aankondigde:
De Israëlische minister van Financiën, Bezalel Smotrich, zei dat de oorlog niet mag stoppen “totdat Amalek definitief is vernietigd.”
De troepen op de grond werden ook expliciet aangemoedigd om Palestijnse baby’s te doden in naam van ‘het uitroeien van Amalek’ en ‘het uitwissen van de herinnering aan [de Palestijnse Amalekieten]’:
Oproepen om “Amalek uit te roeien” zijn oproepen tot genocide en een uitroeiingsoorlog. Deze uitroeiingsmentaliteit is in Israël volledig genormaliseerd, zoals Berkovic zo luidkeels aangaf. Ya’alon werd uiteindelijk in de Israëlische media fel aangevallen vanwege dit interview en beschuldigd van het verspreiden van antisemitische “bloedsprookjes”. Vorig jaar, in een vergelijkbaar geval, ging een video viraal waarin Israëlische parlementariërs debatteerden over de vraag of het oké is om Palestijnse gevangenen te verkrachten.
Toen de Israëlische regering kleine toenaderingen deed alsof ze een paar soldaten zouden straffen die gefilmd werden terwijl ze een Palestijnse gevangene verkrachtten in hun detentie op een Israëlische basis, kwam het Israëlische publiek in opstand tegen hun eigen regering en organiseerde een reeks demonstraties voor het “recht op verkrachting” om te eisen dat de soldaten geen straf zouden krijgen.
Een van de beschuldigde leiders werd een kleine tv-beroemdheid en werd bovendien gezegend door een vooraanstaande Israëlische rabbijn die nauwe banden met Netanyahu had.
“Je hebt de vijand verslagen, en dan?”, zei de rabbijn tegen hem. “Het is allemaal goed… Hebben wij niet het recht om het te doen?… In elk ander land zouden ze medailles krijgen… Wees niet bang voor de gojim.”
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
