rsz spike eiwittenWe kennen tegenwoordig Long Covid en we kennen ook Long Vax.

Er is een nieuw wetenschappelijk onderzoek dat aantoont dat Long Vax slachtoffers 7 keer meer spike eiwitten in hun lichaam hebben dan Long Covid slachtoffers.

De bekende wetenschapper Nicolas Hulscher van Children’s Health Defense komt met het volgende opmerkelijke bericht:

NIEUW ONDERZOEK: Patiënten met langdurige vaccinatie hebben 7 keer meer spike-eiwitten dan patiënten met langdurige COVID.

In een praktijkonderzoek werden 100 patiënten met aanhoudende symptomen na COVID of na vaccinatie vergeleken.

Gevaccineerde personen hadden 7 keer MEER spike-eiwitantistoffen.

📍BELANGRIJKSTE BEVINDINGEN:

• 81 gevaccineerden (post-vaccinatiesyndroom)
• 19 niet-gevaccineerden (langdurige COVID)
• Allemaal >3 maanden na infectie of injectie

🧬Spike-antilichaamspiegels:

💉Gevaccineerd: gemiddeld 11.356 U/ml
🚫Niet-gevaccineerd: gemiddeld 1.632 U/ml

⚠️Gedeelde symptomen: vermoeidheid, brain fog, hoofdpijn, gewrichtspijn, angst, kortademigheid, oorsuizen.

Meer dan 375 peer-reviewed studies bevestigen dat het spike-eiwit op zichzelf zeer pathogeen is voor meerdere orgaansystemen. Deze nieuwe studie suggereert dat gevaccineerde personen – die 7 keer meer spike-antilichamen hebben – een aanzienlijk hoger risico lopen op multisysteemletsel.

Dit is een van de eerste praktijkstudies waarin de immuunrespons van gevaccineerde en niet-gevaccineerde personen met Long COVID-achtige syndromen rechtstreeks met elkaar wordt vergeleken. Ondanks verschillen in blootstelling vertoonden beide groepen vergelijkbare symptomen, maar gevaccineerde patiënten hadden maanden tot jaren na de injectie veel hogere spike-antilichaamspiegels.

In afwachting van brede toegang tot directe spike-eiwittesten, dienen verhoogde spike-antilichaamspiegels als een betrouwbare indicator voor de voortdurende spike-eiwitbelasting in het lichaam. Aangezien gevaccineerde personen 7 keer hogere spike-antilichamen vertonen, duidt dit op een aanzienlijk grotere blootstelling aan spike-eiwitten – en dus op een hoger risico op schade aan meerdere organen.

Daarom zijn strategieën die gericht zijn op het verminderen van de spike-eiwitbelasting — zoals het McCullough Protocol: Base Spike Detoxification — voorlopig van essentieel belang.

In afwachting van grote, prospectieve, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo gecontroleerde onderzoeken die de spike-eiwitniveaus direct kwantificeren en de klinische resultaten beoordelen, blijft deze op bewijs gebaseerde aanpak een van de meest verstandige maatregelen die momenteel beschikbaar zijn.