augustus 1, 2025 36
Niet alleen in China of de Verenigde Staten wordt onderzoek gedaan naar dodelijke virussen, maar ook in Nederland. Gefinancierd door de belastingbetaler. Maar wat gebeurt er bij het volgende laboratoriumlek? Wie neemt dan de verantwoordelijkheid voor mogelijk tientallen miljoenen doden?
Lelystad, een idyllisch plaatsje aan het IJsselmeer – of beter gezegd: het Europese Wuhan in het polderlandschap. Waar normaal gesproken koeien grazen en een paar windmolens staan, werken onderzoekers aan het perfecte dodelijke virus. In het streng beveiligde laboratorium van Wageningen Bioveterinary Research (WBVR) is een H5N1-vogelgriepvirus volgens berichten zo gemanipuleerd dat het bij fretten een sterftecijfer van 100 procent veroorzaakte. Dit onderzoek werd gefinancierd door het Nederlandse ministerie van Landbouw.
De Amerikaanse journalist Jon Fleetwood onthulde dat het door de overheid gesubsidieerde laboratorium in Lelystad een gemuteerd H5N1-virus heeft gecreëerd dat niet alleen dodelijk is voor fretten, maar ook tussen fretten onderling overdraagbaar is. Het uitgangspunt was het hersenweefsel van een vos, vermeerderd in kippeneieren en vervolgens via de neus toegediend aan de proefdieren. Binnen een week waren ze dood of zo ernstig ziek dat ze moesten worden geëuthanaseerd. Oorzaak: een bekende mutatie die het virus bijzonder goed aanpast aan zoogdiercellen. De Nederlandse wetenschappers hebben de resultaten van hun onderzoek gepubliceerd onder de titel “Transmission and pathogenicity in ferrets after experimental infection with HPAI clade 2.3.4.4b H5N1 viruses” in het Journal of General Virology van de Microbiology Society.
Natuurlijk, zo benadrukken de onderzoekers, is alles onder strengste omstandigheden verlopen. Maar hoeveel “strenge omstandigheden” hebben we al moeten opofferen op het altaar van de realiteit? Hoe vaak moet de geschiedenis ons nog leren dat biolaboratoria geen onfeilbare forten zijn, maar menselijke instellingen – vatbaar voor fouten, nalatigheid en politieke belangen? Dat dit soort onderzoek (namelijk het zogenaamde “gain-of-function-onderzoek”) überhaupt nog wordt uitgevoerd, is een schandaal op zich. Na de coronapandemie, die hoogstwaarschijnlijk zijn oorsprong vindt in een Chinees laboratorium – iets wat zelfs de Amerikaanse geheime diensten vandaag de dag niet meer uitsluiten – zou je denken dat een wereldwijd moratorium op zogenaamde ‘gain-of-function’-experimenten het minimum zou zijn. Maar nee: in plaats daarvan gaan virologen gewoon door. In Nederland, in Zuid-Korea, in de VS. Trouw aan het motto: “We spelen voor God – maar deze keer goed.”
En wie duikt er weer op de gastenlijst op? Niemand minder dan professor Ron Fouchier van het Erasmus Medisch Centrum – berucht om zijn frettenproeven met vogelgriepvirussen in 2011 (ook Dr. McCullough wees op zijn mogelijke betrokkenheid bij de recente uitbraak van vogelgriep in Nederland). Destijds waarschuwde zelfs de New York Times voor een “kunstmatig gecreëerde doomsday”. Ook de naam Ab Osterhaus valt – een oude bekende van de pandemische zelfverheffing. Hun studies zorgden wereldwijd voor ontzetting, maar in plaats van berouw of een ommezwaai: steun van bovenaf en subsidies in overvloed. De Gates Foundation en het WEF laten groeten.
Het wordt nog absurder als we kijken naar de officiële reacties. Volgens het rapport verklaarde de Nederlandse minister van Volksgezondheid Ernst Kuipers in 2022 op verzoek dat er geen centraal register bestaat van hoogbeveiligde laboratoria in het land – en al helemaal geen overzicht van waar precies “gain of function”-onderzoek wordt gedaan. In een land dat elke kippenhok reguleert als een kerncentrale, weet men dus niet wat er in risicovolle laboratoria gebeurt. Of wil men het niet weten. Het resultaat is een ongecontroleerd systeem waarin lokale autoriteiten risicovolle laboratoria goedkeuren zonder enige nationale coördinatie. Bij ongevallen hoeft zelfs de brandweer niet te worden geïnformeerd.
Terwijl onderzoekers in talkshows en parlementaire commissies beweren hoe veilig hun werk is, stapelen de meldingen van laboratoriumongevallen zich wereldwijd op. Maar zoals het gezegde luidt: “Mensen maken fouten.” Alleen gaat het hier niet om typefouten in een Excel-tabel, maar om de mogelijke dood van miljoenen mensen. En terwijl alle bevindingen van deze studies vrij toegankelijk op internet worden gepubliceerd, maakt niemand zich zorgen dat ze ook in Teheran, Pyongyang of Peking kunnen worden gelezen. De wereldwijde bouwdoos voor biologische wapens als open source, gesponsord door westerse belastingbetalers.
Wat zich in Lelystad, Rotterdam, Bilthoven en elders afspeelt, is geen voorbereiding op pandemieën – het is het bouwplan voor de volgende. Wie experimenteert met een 100 procent dodelijk virus dat overdraagbaar is op zoogdieren, heeft niet de volksgezondheid voor ogen, maar een technocratische haalbaarheidsfantasie die zich onttrekt aan elke democratische controle. En daarbij wordt de bevolking nog steeds voor de gek gehouden. In 2020 werd iedereen die een laboratoriumoorsprong van SARS-CoV-2 vermoedde, nog beschouwd als een complottheoreticus. Vandaag de dag spreken zelfs Europarlementariërs, inlichtingenanalisten en mainstreamjournalisten er openlijk over.
De pandemie was geen wake-upcall, maar een generale repetitie. De politieke instrumenten – van lockdowns en massale vaccinaties tot noodwetten – zijn geperfectioneerd. Het enige wat nog ontbreekt, is de volgende aanleiding. En als die niet uit de natuur komt, dan maar uit het laboratorium. Lelystad, Wuhan, Boston – kies maar uit…
