24/10/2025
Klimaatbescherming als voorwendsel: hoe banken en steden in het geheim een digitaal bewakingssysteem opzetten
Achter de groene façade groeit een netwerk van CO₂-scores, digitale ID en algoritmisch paternalisme, meldt Uncut News.
Van het groene ideaal naar digitaal paternalisme
In het huidige nummer van The Pulse tekent zich een verontrustend patroon af: onder het mom van klimaatbescherming vestigt zich wereldwijd een technocratisch systeem dat gericht is op het sturen van gedrag en volledige dataverzameling.
Wat ooit begon als een ecologisch ideaal, ontwikkelt zich geleidelijk tot een infrastructuur van controle – van bankrekeningen tot privéconsumptie, van mobiliteit tot voeding.
Centraal in het rapport staat “De toekomst van stedelijke consumptie in een wereld met een temperatuur van 1,5°C” van het C40 Cities-netwerk, waartoe ook de Universiteit van Leeds en adviesbureau Arup behoorden. De daarin geformuleerde “ambitieuze doelen” lezen als een script voor een technocratische toekomst:
geen vlees, geen melk, geen privévoertuigen, slechts drie nieuwe kledingstukken per jaar – en één korteafstandsvlucht om de drie jaar.
Als banken het leven evalueren
Wat volgens The Pulse vooral verontrustend is, is dat deze transitie niet langer theoretisch is, maar in de praktijk al lang op gang is gekomen.
In het Verenigd Koninkrijk meet de bank NatWest nu de CO2-voetafdruk van elke klant. De app berekent de uitstoot op basis van koopgedrag en suggereert “klimaatvriendelijke alternatieven” – zoals kleding huren in plaats van kopen.
Banken veranderen zo in morele autoriteiten: ze beoordelen hoe milieuvriendelijk mensen leven en maken van duurzaamheid een instrument van sociale controle.
De volgende stap ligt voor de hand: het integreren van dergelijke systemen in een digitale ID. Zodra CO₂-gegevens, financiën en identiteit gekoppeld zijn, verdwijnt de grens tussen aanbeveling en dwang volledig. Dan kunnen aankopen, vluchten of voedselkeuzes automatisch worden goedgekeurd – in naam van het klimaat.
Het Duitstalige gebied volgt dit voorbeeld
Wat velen over het hoofd zien, is dat ook in Duitstalige landen de koers allang is uitgezet – stilletjes maar doelbewust.
Sinds 2021 biedt Deutsche Bank een “CO₂-indicator” aan in haar app die de CO₂-voetafdruk van een persoon berekent op basis van transacties. Klanten kunnen zien hoe “duurzaam” hun levensstijl is aan de hand van bankgegevens – gecategoriseerd op huisvesting, mobiliteit, vrije tijd of voeding. Officieel is de functie vrijwillig, maar de stap naar standaardisatie is slechts een kwestie van tijd.
Tegelijkertijd experimenteren overheidsinstellingen en onderzoekscentra met concepten zoals ‘Consumptie 4.0‘, een gedigitaliseerde vorm van gedragssturing die burgerdata gebruikt om aankoopbeslissingen, voeding en mobiliteit ‘duurzamer’ te maken.
Het Bundesamt für Umwelt (Milieuagentschap) bespreekt openlijk de ontwikkeling van digitale tools om ‘de consumptie efficiënter te beheren’.
Ook Zwitserland doet mee – CO₂-tracking door PostFinance
Maar Duitsland is niet het enige land dat dergelijke digitale sturingsmechanismen test. Ook het Zwitserse PostFinance heeft een functie geïntroduceerd die het bestedingsgedrag van zijn klanten evalueert.
De interne
CO₂-calculator, geïntegreerd in de PostFinance-app en online bankieren, berekent automatisch uw persoonlijke CO₂-uitstoot op basis van betalingen met uw PostFinance-kaart, creditcards, TWINT of bankoverschrijvingen. U vindt deze hier en hier.Officieel, aldus de bank, dient de functie om “klanten bewust te maken van hun consumentengedrag”. Critici zien het echter als het begin van een digitale rating-economie die – net als in Groot-Brittannië en Duitsland – de basis legt voor individuele CO2-registratie en de daaropvolgende regulering.
Wat vandaag als een vrijwillige dienst wordt gepresenteerd, kan morgen standaard worden – of zelfs een voorwaarde voor “duurzame” financiële dienstverlening.
Wat als technologische innovatie wordt verkocht, is in werkelijkheid de toetreding tot een sociale architectuur die menselijk gedrag algoritmisch evalueert en standaardiseert.
De technocratische blauwdruk
The Pulse legt uit dat al deze maatregelen samenkomen op een gemeenschappelijke basis: digitale identiteit (Digital ID) en het e-KYC-systeem (‘elektronische Know Your Customer’).
Wat oorspronkelijk bedoeld was om witwassen te bestrijden, wordt nu geleidelijk uitgebreid naar alle aspecten van het leven – van bankieren tot telecommunicatie en gezondheidszorg.
De COVID-pandemie heeft dit proces versneld: biometrische verificatie, online identiteit, gecentraliseerde gegevensopslag – dit alles is tijdens de noodtoestand genormaliseerd.
Tegenwoordig is e-KYC in veel sectoren al verplicht. Dit creëert een wereldwijd identiteitssysteem dat op elk moment kan verifiëren wie er consumeert, reist, communiceert of werkt .
Wanneer deze systemen – zoals in het Verenigd Koninkrijk of Duitsland – worden gekoppeld aan CO₂-beoordelingen, smart city-doelen en gedragsanalyses, ontstaat een naadloze digitale dienstverlening.
De stille fusie van economie en moraal
Het verhaal van de “groene transitie” dient steeds meer als morele rechtvaardiging voor een maatschappelijke transformatie waarin economische macht, datacontrole en politiek bestuur samensmelten.
Steden, banken en technologiebedrijven vormen de ruggengraat van deze nieuwe orde – niet door open wetgeving, maar door sluipende standaardisatie.
Vandaag is het een app, morgen een ESG-score, overmorgen een verplicht koolstofbudget.
Zo wordt de democratie vervangen door het bestuur, en de consument door de ‘verantwoordelijke dataset’.
Individuen mogen nog steeds stemmen, maar alleen binnen digitaal gedefinieerde grenzen.
Conclusie: Controle over alles
Wat The Pulse laat zien, is geen verre dystopie, maar een proces dat al lang aan de gang is – zelfs in Centraal-Europa.
Banken transformeren tot scholen voor sociale hervorming, steden tot technocratische laboratoria en burgers tot gemonitorde datapunten.
Onder het label duurzaamheid ontstaat een systeem dat het gedrag van mensen in realtime meet, evalueert en vormgeeft.
Klimaatbescherming is slechts een voorwendsel. Het doel is controle over alles.
Zonder uw gewaardeerde steun kan Dissident niet bestaan. U kunt HIER doneren om mij in staat te stellen elke dag nieuwe artikelen op deze site te plaatsen.
-----------
Alles wordt echt — behalve wij
Absolute kijktip: Patrick Savalle bij blckbx.tv in gesprek over de laatste grens tussen digitale perfectie en menselijke leegte
|
| |||||||||||||||
Een heldere, bijna verontrustend begrijpelijke uitleg van Patrick Savalle over wat AI met ons leven doet in gesprek met Ab Gietelink van blckbx.tv. Over vrijheid en eigenheid. Red and blue pills. Over Palantir, Google en Oracle. De NAVO en Gaza. Over hoe technologie ons observeert, beïnvloedt– en uiteindelijk overneemt.
Van privacy tot singularity, van gesloten surveillancesystemen tot volledige gedragssturing.
Het moment dat digitale perfectie bereikt wordt, komt snel dichterbij. En daarmee ook iets ongemakkelijks: als alles digitaal foutloos is, verliest het zijn waarde. Misschien volgt eerst nog een zucht van verlichting – een herontdekking van wat echt en menselijk is – voordat AI zich rechtstreeks met ons brein verbindt en we geen zintuigen, en dus geen ander, meer nodig hebben.
Klinkt dystopisch.
Misschien is het dat ook.
Maar het komt akelig dichtbij.
© 2025 Stefan Noordhoek
