november 5, 2025 81
Aan de hand van
enkele persoonlijke voorbeelden beschrijft Dr. Vernon Coleman hoe banken bezig
zijn contant geld uit het financiële systeem te verwijderen.
Er wordt ons
verteld dat dit in ons belang is, maar dat is een leugen, zegt hij. “Ze willen
contant geld afschaffen voor hun eigen voordeel, niet voor ons voordeel. Het
afschaffen van contant geld zal de samenzweerders meer macht geven en voorgoed
een einde maken aan de laatste restjes van onze onafhankelijkheid,”
schrijft Rhoda wilson.
Door Dr. Vernon Coleman
Ik waarschuw al
minstens drie decennia voor het einde van contant geld, en de samenzwerende
autoriteiten dringen al sinds de tijd vóór laptops en smartphones aan op de
invoering van digitale valuta.
Vandaag de dag
sluiten de bankiers (geholpen en gesteund door politici) zo snel mogelijk
banken (met het valse argument dat iedereen online wil bankieren) en maken ze
het moeilijk om contant geld van je bankrekening te halen. Geldautomaten
(“ATM’s”) verdwijnen in hoog tempo en als je probeert contant geld van je
rekening te halen aan de balie, kun je wel eens als een crimineel worden
ondervraagd.
Zodra digitale
valuta de enige manier zijn om geld te verdienen, te sparen of uit te geven,
worden we allemaal slaven. De centrale banken zullen ons geld kunnen
controleren. Ze zijn al van plan om elke persoon te beperken tot een bedrag
tussen £ 10.000 en £ 20.000. Alles wat daarboven komt, zal gewoon verdwijnen.
Negatieve rentetarieven zullen sparen ontmoedigen. Geld zal een beperkte
houdbaarheid hebben, net zoals geld op mobiele telefoons na een paar maanden
kan verdwijnen. En de bankiers zullen beslissen hoe je je geld kunt uitgeven.
Het is trouwens de
moeite waard om erop te wijzen dat de centrale banken grotendeels
“onafhankelijk” zijn geworden. Toen dit in 1997 in het Verenigd Koninkrijk
gebeurde, misleidde de Labourregering het land door te zeggen dat zij de Bank
of England onafhankelijkheid gaf en haar operationele onafhankelijkheid
verleende op het gebied van monetair beleid, zodat zij vrij zou zijn van
invloed van de regering. In feite was dit nogal onoprecht, aangezien alle
centrale banken werden aangepast aan de eisen van de financiële elites – die
liever zaken doen met onafhankelijke banken. In de Europese Unie was het het
Verdrag van Maastricht dat de centrale banken onafhankelijkheid gaf. De
Europese Centrale Bank in de EU wordt gecontroleerd door de Deutsche Bank (die
lange tijd werd gecontroleerd door Abs, een voormalig nazi) en andere Duitse en
Europese banken. De EU en haar Parlement hebben geen controle over de bank of
haar beleid. Het monetaire beleid over de hele wereld wordt gecontroleerd door
’s werelds toonaangevende financiële instellingen. Regeringen hebben, zoals u
weet, geen controle.
Het lijkt erop dat
iedereen van contant geld af wil.
Ten eerste moeten
bedrijven die betalingen met een kaart accepteren, commissie betalen aan de
creditcardmaatschappijen. De commissie kan soms erg hoog zijn, met
commissietarieven van 5% en 7% die helemaal niet ongewoon zijn.
Ten tweede houden
clearingbanken niet van contant geld omdat het verwerken ervan tijdrovend en
dus duur is. Geld overmaken door simpelweg op een toetsenbord te drukken is
veel sneller en goedkoper (hoewel het vreemd genoeg lijkt alsof het langer
duurt om geld van de ene rekening naar de andere over te maken sinds deze
methoden beschikbaar zijn).
Ten derde zien
overheden en overheidsinstanties graag dat burgers gedwongen worden om op
digitaal geld te vertrouwen, omdat het veel gemakkelijker is om controle te
houden over wat iedereen verdient en uitgeeft als al het geld via computers
verloopt. Zo heeft de belastingdienst (HMRC) in het Verenigd Koninkrijk
bijvoorbeeld gemakkelijk informatie kunnen verkrijgen over wat taxichauffeurs
doen door de gegevens van bedrijven zoals Uber te bekijken. Wanneer chauffeurs
een aanvraag indienen om hun vergunning te verlengen, stuurt HMRC dreigbrieven
waarin wordt gesuggereerd dat ze mogelijk te weinig of helemaal niets hebben
aangegeven.
En natuurlijk zijn
er al die mensen die denken dat het slim en modern is om alles met plastic te
betalen. Ze beseffen niet dat plastic kaarten en chips onder hun huid hen tot
slaven maken en de laatste restjes vrijheid wegnemen.
Elk bedrijf dat
afhankelijk is van een financieel spoor (bijvoorbeeld een bedrijf dat gebruikmaakt
van een e-commerce site) kan nu gemakkelijk worden gecontroleerd door alle
overheidsinstanties. En natuurlijk is het voor banken of de overheid veel
gemakkelijker om iemand de toegang tot zijn eigen geld te ontzeggen als alles
digitaal gebeurt. En als al het geld digitaal is, kunnen banken en andere
financiële instellingen vragen wat ze willen. De belastingdienst neemt wat ze
willen van uw rekening.
In de nieuwe wereld
van digitaal geld zal iedereen die zogenaamde “haatzaaiende uitlatingen” of ‘desinformatie’
deelt, worden verbannen en geen rekening meer mogen hebben. (Dit gebeurt
natuurlijk al.) Al die oude tweets en die keer dat u een “duim omlaag” gaf aan
het World Economic Forum (“WEF”) zullen tegen u worden gebruikt.
Weet u nog hoe
Amerikaanse burgers die geld gaven aan de Canadese vrachtwagenchauffeurs hun
bankrekeningen bevroren zagen worden? Als u ooit kritiek heeft geuit op uw
regering, dan zullen zij u zwaar laten boeten voor uw brutaliteit.
Mensen die hun
PayPal-rekening al kwijt zijn, zullen waarschijnlijk nooit meer een digitale
rekening mogen hebben. En zonder digitale rekeningen zullen zij verhongeren.
Het wordt nu al
bijna onmogelijk om zonder creditcard benzine te kopen. En het aantal
parkeerplaatsen waar nog contant geld wordt geaccepteerd, neemt snel af.
Banken over de hele
wereld maken zich klaar om alle vrije denkers de mond te snoeren. Als je denkt
dat ik overdrijf, kijk dan maar eens naar wat er al is gebeurd.
Er is duidelijk
gemaakt (door de Bank of England en andere clearingbanken) dat wanneer contant
geld is vervangen door digitale valuta, de banken zullen controleren hoe mensen
hun geld uitgeven. Het zal mogelijk zijn om algemene beslissingen te nemen
(bijvoorbeeld dat niemand alcohol mag kopen) en specifieke beslissingen (patiënten
met beginnende hartproblemen mogen bepaalde voedingsmiddelen niet kopen). Het
zal ook mogelijk zijn voor overheden, banken en bedrijven om uitgavenpatronen
te controleren. Als er bijvoorbeeld een tekort aan eieren is, kunnen de
autoriteiten ervoor zorgen dat niemand meer eieren koopt dan is toegestaan.
Het verwijderen van
contant geld uit de samenleving zal het leven ongelooflijk moeilijk (lees:
“onmogelijk”) maken voor mensen die niet met computers kunnen omgaan, voor
bedelaars en voor liefdadigheidsinstellingen die afhankelijk zijn van contant
geld. De kwaliteit van ons leven zal enorm achteruitgaan door het verdwijnen
van contant geld. En natuurlijk kan het afschaffen van contant geld worden
gebruikt om bij te houden waar we heen gaan en wat we doen.
Veel lokale
besturen verplichten automobilisten nu om een app te gebruiken die alleen op
een smartphone beschikbaar is om voor parkeren te betalen, en op die plaatsen
is het onmogelijk om met contant geld voor een parkeerplaats te betalen. De
informatie die automobilisten moeten verstrekken, kan op vele manieren worden
gebruikt (en zal aan verschillende kopers worden verkocht, zodat bijvoorbeeld
dieven weten wanneer huiseigenaren niet thuis zijn). Automobilisten dwingen om
een smartphone te gebruiken om een voertuig te parkeren, is duidelijk
discriminerend (aangezien dit betekent dat mensen zonder smartphone niet kunnen
parkeren) en vrijwel zeker illegaal.
En natuurlijk
hebben mensen de neiging om te veel uit te geven wanneer ze voor al hun
aankopen een creditcard of betaalkaart gebruiken. Door contant geld te
gebruiken, blijven mensen uit de schulden.
Het is van cruciaal
belang om te onthouden dat zij contant geld willen afschaffen voor hun eigen
voordeel en niet voor ons voordeel. Het afschaffen van contant geld zal de
samenzweerders meer macht geven en voorgoed een einde maken aan de laatste
restjes van onze onafhankelijkheid.
Wat contant geld
betreft, zijn we echt bijna aan het einde gekomen. Volgens gegevensleverancier
Merchant Machine wordt contant geld nu nog maar in 1% van de betalingen
gebruikt in de meest gedigitaliseerde economieën ter wereld, waaronder Zweden,
Denemarken, Singapore en het Verenigd Koninkrijk. Elke keer dat iemand een
creditcard of betaalkaart gebruikt, of een contactloze betaalkaart laat zien
voor een kleine aankoop, brengt dat ons dichter bij een digitale samenleving en
digitale slavernij.
Het einde van
contant geld is nu nog maar enkele jaren verwijderd.
En wanneer contant
geld verdwijnt, verdwijnt daarmee ook het laatste overblijfsel van onze
vrijheid.
De beperkingen op
wat we wel en niet met ons eigen geld mogen doen, worden met de dag strenger.
Zo zullen de lidstaten van de EU informatie moeten verzamelen over het bezit
van luxegoederen zoals vliegtuigen, boten en auto’s, en zal elke lidstaat een
“financiële inlichtingendienst” moeten oprichten. Door de regels in Engeland is
het voor burgers nu buitengewoon moeilijk om toegang te krijgen tot hun eigen
geld of zelfs om het van de ene rekening naar de andere over te maken.
Ik heb onlangs
geprobeerd om een deel van mijn geld van mijn rekening te halen en werd
opgesloten in een kamer en ondervraagd als een crimineel, voordat ik
uiteindelijk, en nogal met tegenzin, een envelop kreeg met het geld dat ik had
gevraagd.
Zelfs het
overboeken van geld van de ene rekening naar de andere is een duivels
ingewikkelde en tijdrovende aangelegenheid geworden.
Ik stond onlangs in
een bank en probeerde geld over te maken van de ene rekening naar de andere. Ik
maakte geld over van een van mijn eigen rekeningen naar een andere van mijn
eigen rekeningen. Ik weet niet of u dit onlangs hebt geprobeerd, maar het wordt
met de week moeilijker. U moet natuurlijk uw rijbewijs of paspoort laten zien.
(God sta je bij als je geen van beide hebt, of liever nog, beide.) En je hebt
je bankkaart nodig. En, afhankelijk van de gemoedstoestand van de kassier, heb
je misschien een energierekening, een belastingformulier en een aanslagbiljet
voor de gemeentebelasting nodig. Binnenkort heb je misschien een briefje van je
moeder nodig.
En natuurlijk
hebben ze nu een hele reeks vragen die ze je voorleggen. “Heeft iemand je gevraagd
om deze transactie uit te voeren?” “Word je onder druk gezet om dit te doen?”
Enzovoort, enzovoort. Ze doen alsof de vragen bedoeld zijn om ons te
beschermen, maar alleen naïeve en domme mensen geloven dat. Deze stomme vragen
zijn bedacht door zeer slechte mensen om de hele procedure te vertragen en ons
allemaal te dwingen om online te bankieren.
Een van de meest
idiote vragen is deze: “Staat er buiten iemand op je te wachten?”
Naast mij, aan het
raam ernaast, stond een kleine oude dame – nou ja, in de negentig. Ook zij
probeerde geld over te maken van de ene rekening naar de andere, zodat ze een
rekening kon betalen.
“Staat er iemand
buiten op u te wachten?”, vroeg de bankbediende.
“O ja”, zei de
kleine oude dame naïef. “Mijn vriendin heeft me gebracht.”
De medewerkster
keek alsof ze de loterij had gewonnen. “Oh, dan kan ik u niet helpen,” zei ze
met een grote glimlach en een gevoel van voldoening dat je in een flesje had
kunnen stoppen.
Het oude dametje
begreep het niet. “Maar mijn buurvrouw moest me brengen,” legde ze uit. “Ik ben
93. Ik moest mijn rijbewijs inleveren.”
De arme vrouw
begreep niet dat logica en eerlijkheid niet langer relevant zijn.
“Maar uw buurvrouw
heeft u misschien onder druk gezet om deze transactie te doen,” zei de
medewerkster, vol van schijnheilige, zelfingenomen, formalistische
gehoorzaamheid.
“Mijn buurvrouw?”
zei de oude dame. “Waarom zou ze me iets vervelends aandoen? Ik ken haar al
bijna 50 jaar.” Ze keek verbaasd om zich heen. “Ik bankier hier al jaren.
Herkent niemand me?”
“Dat maakt niet
uit,” zei de bankmedewerkster, haar vreugde nu enigszins getemperd door
ergernis. “Ik kan u niet helpen als er iemand op u wacht. Dat zijn de regels.”
En toen voegde ze de genadeslag toe. “Het is voor uw eigen veiligheid.”
En dus strompelde
de oude dame, verbaasd en verward, de bank uit, terug naar de auto van haar
buurvrouw.
Ik zweer dat dit
echt gebeurd is. En het verbaast me niets.
(De banken maken
veel ophef over onze verantwoordelijkheden en hun gebrek daaraan. Maar wist u
dat Barclays Bank net een boete van 361 miljoen dollar heeft gekregen van de
Amerikaanse Securities and Exchange Commission? En weet u ook waarom? Nou, ze
hebben “per ongeluk” voor 17,7 miljard dollar aan gestructureerde financiële
producten verkocht waarvoor ze geen toestemming hadden. Het totale effect op de
aandeelhouders (waaronder veel gepensioneerden) als gevolg van dit “ongelukje”
van 17,7 miljard dollar was dat het netto-inkomen met 19% daalde. De enige fout
van het oude dametje was dat ze de bankbediende niet had gevraagd om 17,7
miljard dollar die ze niet had van de ene rekening naar de andere over te
maken. Dat hadden ze met een glimlach gedaan en haar waarschijnlijk ook nog een
gratis pen en een kopje koffie gegeven. )
Idioten (en dat
zijn er tegenwoordig veel) beweren, zoals hen is verteld, dat de inquisitie in
ons belang is. Dat is weer een leugen. De banken willen ons online dwingen. En
als neveneffect willen ze zichzelf vrijspreken van schuld wanneer ze het
verprutsen (wat ze regelmatig doen). Als je bewijs wilt dat de banken
gepolitiseerd zijn, kijk dan maar eens naar de manier waarop mensen die durven
op te staan en het systeem in twijfel te trekken, hun bankrekeningen
kwijtraken. In Canada raakten burgers die opkwamen voor vrachtwagenchauffeurs
die protesteerden tegen vaccinatieverplichtingen, hun bankrekeningen kwijt. En
hetzelfde gebeurt met angstaanjagende regelmaat overal elders. In Engeland
verloor de baas van een onafhankelijk platform met video’s over vrije
meningsuiting zijn bankrekening en ontdekte hij dat geen enkele andere bank hem
als klant wilde accepteren. Niemand kon hem vertellen wat zijn misdaad was.
Nigel Farage, de bekende politicus, kreeg plotseling te horen dat een bank waar
hij al 40 jaar klant was, zijn rekeningen zou sluiten – zowel zijn zakelijke
als zijn persoonlijke. Een man die vroeg waarom zijn lokale bouwvereniging
versierd was met vlaggen ter ere van homoseksualiteit, ontdekte wat de prijs
van vrije meningsuiting was toen de woningvereniging op zijn vraag reageerde
door zijn rekening te sluiten.
Het bankpersoneel
lijkt geïndoctrineerd te zijn door dezelfde mensen die het NHS-personeel,
treinbestuurders, ambtenaren, leraren, gemeentemedewerkers en zowat iedereen in
deze steeds ellendiger en onderdrukkender wordende wereld hebben
geïndoctrineerd.
(Leraren noemen wat
ze doen “hersenspoeling voor een goed doel”. Maar kan hersenspoeling ooit
worden verdedigd? Als het bewijs voor hun beweringen solide en eerlijk was,
zouden ze geen dingen hoeven te verzinnen of hun leerlingen hoeven te
hersenspoelen. Al tientallen jaren indoctrineren leraren hun leerlingen in
plaats van hen les te geven, promoten ze de mythe van klimaatverandering,
veranderen ze de geschiedenis om aan woke-eisen te voldoen en veranderen ze de
balans van de geschiedenis om deze aan te passen aan hun propaganda. En ze
weigeren leerlingen toe te staan de officiële versie van de geschiedenis in
twijfel te trekken of te bediscussiëren.)
Geld opnemen van je
eigen rekening is een oefening in geduld en vastberadenheid geworden.
Onlangs ging ik
naar een filiaal van mijn bank om wat geld op te nemen – iets meer dan ik bij
de geldautomaat kon opnemen. Ik had rekeningen te betalen en ik wilde wat
cadeautjes kopen.
“Gaat u dit geld
mee naar huis nemen en daar bewaren?”, vroeg de medewerkster.
Ik vond dit een
ongelooflijk domme vraag. De vrouw was een vreemde en ze had mijn adres op een
scherm voor zich staan. Ze wilde weten of ik het geld mee naar huis zou nemen
en daar zou bewaren, zodat het gestolen zou kunnen worden. Wat een idioot. Dus
ik was een beetje voorzichtig. Zoals elke verstandige persoon zou doen, zei ik
“nee”.
“Waarom wilt u dit
geld dan?” vroeg de brutale bankbediende.
“Om snoep te
kopen”, antwoordde ik. Dat is al jaren mijn standaardantwoord op deze vraag.
Bam. Ik zag aan
haar ogen dat de metaforische luiken waren gesloten.
Je kunt geen
luchtige opmerkingen meer maken.
De medewerkster
keek naar haar scherm alsof dat haar iets vertelde.
“Uw verzoek is
geblokkeerd”, zei de medewerkster.
In het volle zicht
van andere klanten werd ik een kamer binnengeleid en werd de deur gesloten.
En ik werd
ondervraagd. Ik voelde me een crimineel. De meeste mensen zouden dit een
vernederende en gênante ervaring hebben gevonden, denk ik.
Er werd
getelefoneerd. Ik moest vragen beantwoorden die mij via de telefoon werden
gesteld. (Ik kon het accent van de vraagsteller niet verstaan en had dus een
vertaler nodig.) Om mijn identiteit te controleren, werd mij gevraagd naar mijn
geboortedatum (een stukje informatie dat ongeveer even geheim is als de mate van
genegenheid van prins Harry voor zijn broer).
En uiteindelijk, na
wat wel urenlang ondervragen leek, kreeg ik, zonder excuses en met tegenzin,
het bedrag dat ik had gevraagd.
Ik vroeg niet om
een lening. Het was mijn geld.
Dit maakt
natuurlijk allemaal deel uit van het plan om ons te dwingen online te bankieren
– klaar voor de digitale valuta die ze voor ons in petto hebben.
Je bank haat je. Ze
willen je veranderen in niets meer dan cijfers op een computer.
Als contant geld
verdwijnt, word je een slaaf van het systeem. Je hebt geen vrijheid en geen
onafhankelijkheid meer. De autoriteiten kunnen je toegang tot je eigen geld
afsluiten. Je bezit niets meer en je bent niet gelukkig. Je bent gewaarschuwd.
Vind je het
belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt
gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en
onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.
Copyright ©
2025 vertaling door Frontnieuws.
