De Volkskrant pakt groots uit met een artikel over postcovidpatiënten die vergeten zijn door de buitenwereld en een wachtend bestaan leven. Ze liggen in sommige gevallen al meer dan 1000 dagen in het donker.
Nederland telt enkele honderden ernstig zieke postcovidpatiënten, aldus de krant. Ze waren gezond en hadden een normaal leven, totdat ze een corona-infectie opliepen die ontspoorde. Voor hen is geen zicht op genezing, klinkt het.
Wetenschapsredacteur van de Volkskrant Maarten Keulemans sneert: “Terwijl de desinformatieindustrie zich verrijkt met youtubekanalen en doneerknoppen, is dit de realiteit. Honderden stakkers met extreme longcovid, die als levende doden op bed liggen.” Hij spreekt van een ‘huiveringwekkend stuk’.
Extreem verlies van spiermassa
Er viel al snel iets op aan de foto’s van de patiënten. “Dit zijn volgens de Volkskrant long-covid lijders die al jarenlang op bed liggen. Dan zou je extreem verlies van spiermassa moeten zien. Zien we niet,” merkt wetenschapsjournalist Arnout Jaspers op.
Hij voegt eraan toe dat één patiënt een zongebruind hoofd heeft en een andere een witte ‘horlogestreep’ op haar arm. “Hoe komt die daar?”
Volgens de auteur van het stuk, Ellen de Visser, spaarden ze allemaal hun dagenlange energie op om 20 minuten met de krant te kunnen praten. Jaspers: “Je kunt helemaal niet ‘dagenlang energie opsparen’, ook niet als je heel weinig energie hebt en ziek bent. Die goedgelovigheid van journaliste Ellen de Visser…”
Hele duidelijke discrepantie
Briljant gezien, zegt neuroloog Jan Bonte over de horlogestreep. “Tenzij deze dame een open dak in haar slaapkamer heeft of het bed af en toe verwisselt voor de zonnebank, is dit typisch een voorbeeld van een hele duidelijke discrepantie tussen wat mensen je vertellen en wat je aan (het gedrag van) mensen kunt zien!”
Hij zegt verder nog dat de Volkskrant de mensen op de site zelfs laat knipperen om het meer dramatisch te laten lijken.
Over de auteur: Robin de Boer is economisch geograaf. Volg hem hier op Substack.
