20/07/2025
De BBC (van alle media) heeft een uitgebreid artikel over hoe groene technologie een nieuwe milieucrisis aanwakkert. Het lijkt erop dat, terwijl de beter gesitueerden hun verlangen naar een goed gevoel bevredigen door in elektrische auto’s te rijden en nu kunnen rekenen op een door de belastingbetaler gefinancierde subsidie van £ 3.750 voor de kosten, ze in feite op een geheel nieuwe manier bijdragen aan de ondergang van de planeet, schrijft Sallust.
Vroeger, in de slechte oude tijd, toen de rijken begonnen te genieten van de vruchten en vrijheden van de Industriële Revolutie met stoomtreinen en met kolen gestookte oceaanstomers, was de schade voor Groot-Brittannië maar al te duidelijk zichtbaar in de kolenmijnen, dagbouwmijnen, de vieze lucht en de walgelijke rivieren.
De oplossing is nu simpelweg om de verwoesting ergens anders heen te verplaatsen. De elektrische Chelsea Tractor heeft zo zijn eigen gevolgen. Het probleem is lithium voor batterijen en de explosief stijgende vraag ernaar, waarvoor enorme verdampingspoelen in Chili nodig zijn, na Australië de grootste bron ter wereld.
De oplossing is nu simpelweg om de verwoesting ergens anders heen te verplaatsen. De elektrische Chelsea Tractor heeft zo zijn eigen gevolgen. Het probleem is lithium voor batterijen en de explosief stijgende vraag ernaar, waarvoor enorme verdampingspoelen in Chili nodig zijn, na Australië de grootste bron ter wereld.
Raquel Celina Rodriguez let op haar stappen terwijl ze over de Vega de Tilopozo op de Atacama-zoutvlakten in Chili loopt.
Het is een wetland, bekend om zijn grondwaterbronnen, maar de vlakte is nu droog en vol met gaten die ooit poelen waren, legt ze uit.
“Vroeger was de Vega helemaal groen,” zegt ze. “Je kon de dieren niet door het gras zien. Nu is alles droog.” Ze wijst naar een paar grazende lama’s.
Generaties lang hield haar familie hier schapen. Naarmate het klimaat veranderde en de regen stopte, werd het steeds moeilijker om te groeien, met minder gras.
Maar het werd erger toen ‘zij’ het water begonnen te drinken, legt ze uit.
“Zij” zijn lithiumbedrijven. Onder de zoutvlakten van de Atacamawoestijn liggen ’s werelds grootste lithiumreserves, een zacht, zilverwit metaal dat een essentieel onderdeel is van de batterijen die elektrische auto’s, laptops en zonne-energieopslag van stroom voorzien.
Naarmate de wereld overstapt op meer hernieuwbare energiebronnen, neemt de vraag ernaar toe.
In 2021 werd er wereldwijd ongeveer 95.000 ton lithium verbruikt; in 2024 was dat meer dan verdubbeld tot 205.000 ton, aldus het Internationaal Energieagentschap (IEA).
De verwachting is dat dit in 2040 meer dan 900.000 ton zal zijn.
Volgens het IEA zal het grootste deel van de stijging komen door de vraag naar accu’s voor elektrische auto’s.
De Chileense overheid moedigt de industrie aan, maar dat heeft een prijs:
Mijnbouwbedrijven winnen lithium hoofdzakelijk door pekel van de zoutvlakten van Chili naar verdampingspoelen aan de oppervlakte te pompen.
Bij dit proces worden enorme hoeveelheden water onttrokken aan dit toch al droogtegevoelige gebied.
De gevolgen voor de fauna en flora zijn al zichtbaar, omdat het grondwater een eindige hulpbron is en zichzelf niet op natuurlijke wijze in hetzelfde tempo vernieuwt als de mijnwerkers het verwijderen:
Faviola Gonzalez is een bioloog uit de lokale inheemse gemeenschap die werkt in het Los Flamencos Nationaal Reservaat, midden in de Atacamawoestijn, met uitgestrekte zoutvlakten, moerassen en lagunes en zo’n 185 vogelsoorten. Ze heeft de veranderingen in de lokale omgeving in de gaten gehouden.
“De lagunes hier zijn nu kleiner”, zegt ze. “We hebben een afname gezien in de voortplanting van flamingo’s.”
Ze zei dat lithiumwinning gevolgen heeft voor de micro-organismen in deze wateren waar vogels zich mee voeden, en dat de hele voedselketen er dus onder lijdt.
Ze wijst naar een plek waar dit jaar voor het eerst in 14 jaar flamingokuikens uit het ei zijn gekropen. Ze schrijft het “geringe voortplantingssucces” toe aan een lichte daling van de wateronttrekking in 2021, maar zegt: “Het is klein.”
Uiteraard luisteren de mijnbouwbedrijven naar wat er gaande is en zijn ze van plan om lithium rechtstreeks uit pekel te winnen:
Valentín Barrera, adjunct-manager Duurzaamheid bij SQM Lithium, zegt dat het bedrijf in een van hun fabrieken in Antofagasta nauw samenwerkt met gemeenschappen om “hun zorgen te begrijpen” en om milieueffectbeoordelingen uit te voeren.
Hij is er stellig van overtuigd dat we in Chili en wereldwijd “meer lithium nodig hebben voor de energietransitie.”
De lokale bevolking is er, begrijpelijkerwijs, niet zo van overtuigd:
Sara wordt emotioneel als ze over de toekomst praat.
De zoutvlakten produceren lithium, maar op een dag houdt het op. De mijnbouw stopt. En wat moeten de mensen hier dan? Zonder water, zonder landbouw. Waar moeten ze dan van leven?
“Misschien maak ik het niet meer mee vanwege mijn leeftijd, maar onze kinderen en kleinkinderen wel.”
Zij is van mening dat mijnbouwbedrijven te veel water onttrekken aan een ecosysteem dat toch al kampt met klimaatverandering.
Omgekeerd:
Mensen die lithiumwinning steunen, beweren vaak dat het, ook al is het schadelijk voor het milieu, wel grote voordelen oplevert in de vorm van banen en geld.
Daniel Jimenez van het lithiumadviesbureau iLiMarkets in Santiago gaat nog een stap verder.
Hij beweert dat de schade aan het milieu wordt overdreven door gemeenschappen die schadevergoeding willen.
Zoals altijd, of het nu gaat om ‘groene technologie’ of een andere ontwikkeling in de geschiedenis, hoe je het ook wendt of keert, als je het wilt begrijpen, volg dan gewoon het geld. De volgende keer dat je een preek krijgt van een zelfvoldane ‘ik doe het goed’-elektrische autobezitter, wijs hem of haar dan gewoon op dit artikel. Misschien worden ze ooit wel verguisd door de eco-rechtvaardigen van de toekomst met het harenhemd, net zoals nu het geval is met diesel- en benzineautobezitters. Het lijkt er in ieder geval op.
Het is de moeite waard om het volledig te lezen.
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
Bron: https://dissident.one/lithium-de-nieuwe-milieucrisis
