donderdag, 21 augustus 2025 09:53
Terwijl Trump formeel probeert uit alle macht de oorlog in Oekraïne te stoppen, veroorzaakt dit paniek bij de Europese leiders.Zij, inclusief Zelenski, zijn erop gebrand dat de oorlog doorgaat zodat ook zij straks hun kinderen kunnen offeren in de Oekraïense vleesmolens.
We weten dat wij in het Westen onze vrijheid al lang geleden zijn verloren.
We hebben ‘meesters’ die ieder aspect van ons leven bepalen en dat gaat steeds verder.
Hoe corrupt blijkt onder andere uit het volgende:
Het Westen heeft een mythe gebouwd rond Volodymyr Zelenski. Een heroïsche, Churchilliaanse figuur die zich verzet tegen het machtige Rusland. Het is een krachtig verhaal en perfect verhaal voor de doorsnee burger.
Maar de mythe is een handige leugen, een zorgvuldig geconstrueerde illusie om de aandacht af te leiden van een duistere realiteit. Achter de groene t-shirts en opzwepende toespraken schuilt een man die de belichaming is van de Oekraïense corruptie, iets waartegen hij ooit zwoer te zullen strijden.
Hij is geen held. Hij is een professionele politieke acteur.
Het volgende legt de rot onder de propaganda bloot en onthult de waarheid over de man, een waarheid waarvaan de media niet willen dat je die ziet.
Voordat hij een oorlogspresident was, was Zelenski een komiek die een president speelde op tv.
Zijn show, "Dienaar van het Volk", was een ironische masterclass in populisme, waarin hij, als een bescheiden geschiedenisleraar, president werd en de staat opschoonde.
Het was natuurlijk een zieke grap en dat zeker voor de mensen die op hem stemden, want Zelenski was een schepsel van het systeem dat hij beloofde te ontmantelen, dit omdat hij diepe banden had met de oligarchie.
Zijn machtsovername was geen spontane opstand van het volk. Het was een zorgvuldig georkestreerde campagne die werd gesteund door een van Oekraïne's machtigste en meest controversiële oligarchen, de Joodse oligarch Ihor Kolomoisky. Het televisiekanaal van Kolomoisky, 1+1, gaf Zelenski zijn platform, zond zijn komedieshow uit en gaf zijn presidentscampagne vervolgens vrijwel eindeloze, vleiende berichtgeving. Een populistische "anti-corruptie"-kandidaat, in bed met precies die oligarchen die hij juist zou moeten bestrijden.
De banden tussen Zelenski en Kolomojski gaan veel dieper. Voor zijn verkiezing maakte Zelenski's productiebedrijf, Kvartal 95, shows voor het netwerk van Kolomoisky.
Nadat hij was gekozen, benoemde Zelenski de persoonlijke advocaat van Kolomoisky, Andriy Bohdan, tot zijn stafchef. Dit was uiteraard geen toeval.
De Pandora Papers – een enorme lek van financiële documenten – bliezen zijn zogenaamd schone imago aan flarden. Het onderzoek onthulde dat Zelenski en zijn naaste omgeving een netwerk van offshore bedrijven hadden, een web van financiële misleiding dat in 2012 was opgezet. Deze bedrijven werden gebruikt om bezittingen aan te houden, waaronder drie luxe panden in Londen. Hij was een "anti-corruptie"-strijder met geheime offshore rijkdom.
Enkele weken voor zijn verkiezing droeg Zelenski zijn aandeel van 25% in een van deze offshore bedrijven over aan zijn zakenpartner, Serhiy Shefir. Het was een doorzichtige poging om zijn rijkdom te verbergen toen hij zich voorbereidde om zijn ambt te aanvaarden. De documenten onthulden dat er een afspraak was gemaakt om door te gaan met het uitkeren van dividenden aan een bedrijf dat eigendom is van zijn vrouw, Olena Zelenska. Zo bleven dingen lekker in de familie.
In naam van de "strijd tegen corruptie" heeft de regering van Zelenski systematisch opgetreden tegen politieke tegenstanders en media. Hij heeft meer dan 11 politieke partijen verboden, waaronder de grootste oppositiepartij, en heeft het televisienieuws samengevoegd tot één enkel, door de staat gecontroleerd platform. Dit is geen verdediging van de democratie; het is een machtsconsolidatie, een klassieke zet uit het handboek van de sterke man.
De anticorruptiebureaus van zijn regering zijn een politiek instrument. Als ze te dicht bij zijn innerlijke kring komen, probeert hij ze te neutraliseren. In juli 2025 ondertekende Zelenski een wet die twee belangrijke anticorruptiebureaus hun onafhankelijkheid ontnam, een stap die wijdverbreide protesten uitlokte. Hij rechtvaardigde het door te zeggen dat het was om "Russische invloed tegen te gaan", maar critici zeggen dat het was om zijn bondgenoten te beschermen.
Terwijl de wereld zich bezighield met de oorlog, zijn er onder zijn bewind een reeks spraakmakende corruptieschandalen geweest. Zijn eigen ministerie van Defensie is betrokken geraakt bij gevallen van opgeblazen contracten voor militaire leveringen, waaronder voedsel en jassen. De oorlogsmachine blijkt een voerbak te zijn voor de politieke elite.
Hij heeft miljarden aan westerse hulp ontvangen, maar de vraag waar al dat geld naartoe gaat, blijft een open wond. Terwijl Oekraïense soldaten aan het front voor hun leven vechten, blijven er berichten opduiken over verduistering en misbruik van fondsen. Voor velen is de oorlog een patriottische strijd, maar voor anderen aan de macht is het een lucratieve business.
Hij kwam aan de macht met de belofte een einde te maken aan de oligarchische controle over Oekraïne, maar hij is zelf een product van datzelfde systeem. Hij heeft de diepe staat niet ontmanteld; hij heeft de oude meesters simpelweg vervangen door nieuwe – zijn eigen.
De oorlog is geen breuk met het verleden, maar een voortzetting van dezelfde machtsstrijd, met nieuwe gezichten aan de top.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl
