20/08/2025
Deze week gaf de door Labour geleide gemeenteraad in Birmingham opdracht om Britse en Engelse vlaggen van lantaarnpalen te verwijderen, omdat dergelijke “ongeoorloofde bevestigingen” “gevaarlijk” kunnen zijn.
De tegenreactie op de gemeenteraad van Birmingham is een onverwacht brandpunt geworden in de cultuuroorlogen, waarbij inwoners in verschillende steden en dorpen nu uit protest de vlag van de Unie en St. George hijsen. De beweging, die ‘Operatie Hijs de vlag’ wordt genoemd, verspreidt zich snel naar Londen, Bradford, Newcastle, Norwich, Swindon en daarbuiten.
Blijkbaar hebben de lokale bewoners in Engeland besloten om hun lokale overheden te fucken door overal Engelse vlaggen te plaatsen. De gemeentes hebben gereageerd door ze neer te halen en het is uitgegroeid tot een regelrechte vlaggenoorlog, lmao. De jongens rijden rond in hoogwerkers en hangen ze nog hoger. Het mooiste is dat de politici woedend zijn, maar letterlijk niet kunnen zeggen waarom.
Lmao, ze gaan letterlijk rond en halen de vlaggen weg, en dan komen er weer 10 terug. Dit komt bijna net zo episch over als de stunt met “It’s ok to be white”.
Andrew Doyle schrijft onder meer:
Onvermijdelijk zien woke-activisten de Britse vlag als bedreigend en “onveilig”, een steunbetuiging aan kolonialisme en slavernij, alsof de vlag van een land alleen maar de ergste aspecten van zijn geschiedenis kan vertegenwoordigen. Dezezelfde activisten lijken er niet voor terug te deinzen om de Progress Pride-vlag in het openbaar te hijsen, ondanks het feit dat dit ontwerp geassocieerd wordt met kinderverminking, de vernietiging van vrouwenruimtes.
De hypocrisie is met name duidelijk in gebieden zoals Tower Hamlets, een raad die consequent de Palestijnse vlag heeft gehesen, maar nu heeft verklaard dat een Britse equivalent niet zal worden getolereerd. Maar waarom zou de nationale vlag als controversieel moeten worden beschouwd in welk gebied van het land dan ook dat hij vertegenwoordigt? Militair gezien is het ondenkbaar om een vlag te laten vallen, want dat zou overgave of nederlaag suggereren. Maar in plaatsen zoals Tower Hamlets lijkt het idee om hem überhaupt te hijsen een gruwel.
Natuurlijk komt dit allemaal neer op de symbolische betekenis van de vlag. Voor velen dient de vlag van de Unie als een verbindend element, dat mensen verbindt met gedeelde waarden binnen één natie. Voor anderen is het een symbool van dominantie en chauvinistische suprematie. Maar hetzelfde zou zeker gezegd kunnen worden van de Palestijnse vlag. Hoewel sommigen zullen beweren dat het een blijk van solidariteit is voor een bepaalde zaak, lijkt het in veel gevallen minder te functioneren als een verbindend symbool dan als een politieke provocatie, gericht op het vervreemden van degenen die het niet eens zijn met de boodschap.
Neem bijvoorbeeld het voorbeeld van Labour-donateur en ondernemer Dale Vince, die momenteel een enorme Palestijnse vlag van negen meter lang buiten zijn kantoor in Stroud uitstalt. Eerder hing hij op dezelfde plek ook de vlag van de Europese Unie. Voor Vince zijn vlaggen niet alleen een manier om zijn politieke voorkeuren kenbaar te maken. Ze zijn ook instrumenten in zijn cultuurstrijd; een manier om zijn standpunt te benadrukken en tegelijkertijd zijn buren in de Cotswolds op te hitsen.
En Jack Watson:
Waarom hebben we een probleem met patriottisme? Ik heb net een week in Istanbul doorgebracht en daar wapperden talloze Turkse vlaggen trots over de straten en rivieren. Geen enkele andere vlag wapperde. Hun talloze moskeeën stonden fier overeind en riepen allemaal vijf keer per dag op tot gebed. Families kwamen samen in openbare ruimtes en straalden vreugde en trots uit. Dit zie je zelden in de Britse cultuur. De secularisatie neemt toe, de meest voorkomende naam is Mohammed en de vlag van de Unie wordt neergehaald. Wanneer het tijd is om trots te zijn op onze cultuur, worden we verdoemd en gestraft.
Bron: https://dissident.one/vlaggenoorlog-uitgebroken-in-groot-brittannie
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
