juli 21, 2025
Er is een baanbrekende
nieuwe analyse verschenen die het gangbare narratief over ‘opwarming van de
aarde’ op zijn kop zet en roet in het eten gooit voor de radicale
klimaatagenda.
Volgens onderzoekers van de Universiteit van Exeter is de grootste factor die sinds 2001 de opwarming van de aarde heeft aangewakkerd niet de stijging van het kooldioxidegehalte (CO2), maar juist de vermindering van de zwaveldioxidevervuiling (SO2), schrijft Frank Bergman.
Deze onthulling
heeft grote gevolgen voor het debat over ‘opwarming van de aarde’ en voor het
‘milieubeleid’ dat dure regelgeving en collectivistische overheidscontrole
afdwingt.
De onderzoekers
ontdekten dat de daling van de SO2-uitstoot, die in verband wordt gebracht met
industriële en maritieme vervuiling, heeft geleid tot donkerdere wolken,
waardoor minder zonnestraling naar de ruimte wordt gereflecteerd.
Dit betekent dat de
aarde meer warmte absorbeert, wat leidt tot ‘opwarming van de aarde’.
De studie,
gepresenteerd op de Exeter Climate Conference in
het Verenigd Koninkrijk, roept vragen op over het standpunt dat CO2 de
belangrijkste oorzaak is van “klimaatverandering” en suggereert dat een
vermindering van de vervuiling, in plaats van een toename van CO2, ten
grondslag ligt aan de opwarmingstrend.
Uit de analyse van
CERES-gegevens van 2001 tot 2019 door de onderzoekers blijkt een duidelijk
verband tussen de vermindering van zwaveldioxide en een afname van het albedo
van de aarde, het vermogen van de planeet om zonlicht terug de ruimte in te
reflecteren.
De bevindingen suggereren
dat, in tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, minder vervuiling de
echte oorzaak is van de opwarming van de aarde.
Zoals professor Peter Cox, een vooraanstaand
klimaatwetenschapper aan de Universiteit van Exeter, het verwoordde:
“Twee derde van de
opwarming van de aarde sinds 2001 is te danken aan de vermindering van SO2 en
niet aan de toename van CO2.”
Jarenlang was de
globalistische klimaatagenda gebaseerd op het idee dat CO2-uitstoot
verantwoordelijk is voor de opwarming van de aarde, wat heeft geleid tot
ingrijpende maatregelen zoals het Akkoord van Parijs en CO2-belastingen die
industrieën lamleggen en consumenten schaden.
Maar deze nieuwe
gegevens doen ernstige twijfels rijzen over die theorie en leggen de gebrekkige
logica achter veel klimaatmaatregelen bloot.
De studie benadrukt dat
sulfaatvervuiling, voornamelijk afkomstig van industriële emissies en
scheepsuitstoot, de helheid van wolken juist verhoogt, waardoor ze meer
zonlicht reflecteren.
Deze wolken kunnen
fungeren als een schild tegen zonnestraling en zo de aarde afkoelen.
De vermindering van
de sulfaatvervuiling, grotendeels als gevolg van het afstappen van brandstoffen
met een hoog zwavelgehalte zoals steenkool, heeft ervoor gezorgd dat de wolken
donkerder zijn geworden, waardoor ze minder zonlicht kunnen reflecteren.
In wezen zien we
een klimaatverandering die wordt veroorzaakt door milieuregels en
beleidsbeslissingen, niet door CO2-uitstoot.
De wereldwijde
drang om vervuiling terug te dringen heeft onbedoelde gevolgen gehad, die
hebben geleid tot hogere temperaturen.
Deze nieuwe
informatie is rampzalig voor de globalistische “klimaatveranderingslobby” die
op basis van CO2 aandringt op massale overheidsingrijpen.
Het idee dat de
werkelijke oorzaak van de opwarming misschien wel een afname van de
luchtvervuiling is, en niet een toename van CO2, is een enorme klap voor het
verhaal dat de wereld op de rand van een ramp staat als we geen extreme
klimaatmaatregelen nemen.
We worden nu
geconfronteerd met de ongemakkelijke waarheid dat decennia van klimaathysterie,
aangewakkerd door door de overheid gesteunde milieugroeperingen, gebaseerd zijn
op onvolledige of misleidende wetenschap.
Wat betekent dit
voor de Green New Deal, voor wereldwijde CO2-belastingen en voor het radicale
beleid dat aandringt op socialistische regulering van industrieën en energie?
Zullen
beleidsmakers eindelijk de moed hebben om hun klimaatdoelstellingen te
heroverwegen in het licht van dit nieuwe onderzoek?
De bevindingen doen
ernstige twijfels rijzen over de ware motieven achter de wereldwijde drang naar
klimaatmaatregelen.
Velen zijn van
mening dat het narratief over de klimaatcrisis wordt gebruikt als dekmantel om
een radicale socialistische agenda door te drukken die regeringen
ongecontroleerde macht zou geven om de economie te controleren.
De drastische
maatregelen die door milieugroeperingen worden geëist, zoals de afschaffing van
fossiele brandstoffen en de invoering van enorme overheidssubsidies voor
“groene” industrieën, gaan niet alleen over het redden van de planeet, maar ook
over het creëren van grote overheidscontrole.
Is de vermindering
van de vervuiling echt de oorzaak van de “klimaatverandering”?
Of is dit gewoon weer een reden om meer gecentraliseerde controle over de
wereldwijde industrie, energie en persoonlijke vrijheid te eisen?
Naarmate er meer
onderzoek naar boven komt, wordt de roep om transparantie en eerlijkheid in de
klimaatwetenschap steeds urgenter.
Deze nieuwe
gegevens vragen om een heroverweging van het hele klimaatbeleidskader.
Misschien, heel misschien, hebben de mondiale elites een agenda doorgevoerd die
minder te maken heeft met het redden van de planeet en meer met het doorvoeren
van globalisme en socialisme.
De feiten zijn
duidelijk: de echte boosdoener achter veranderingen in de temperatuur op aarde
is misschien niet de CO2-voetafdruk, maar de afname van bepaalde
verontreinigende stoffen, een ontdekking die het hele klimaatdebat op zijn kop
zou kunnen zetten.
Laten we hopen dat
de waarheid eindelijk de aandacht krijgt die ze verdient en dat het streven
naar globalistisch klimaatbeleid opnieuw wordt geëvalueerd in het licht van het
nieuwe bewijs.
Copyright ©
2025 vertaling door Frontnieuws
