maandag 27 januari 2025

Following the Science, gaat Trump CO2 gratie verlenen

 januari 26, 2025   9  

 

    Freepik

Eerst waren er de familie Biden gratieverleningen, daarna de J6 politieke gevangenen gratieverleningen. Maar nu komt daar misschien nog een geval bij waarbij de onterecht veroordeelden van hun schuld worden vrijgesproken. Het is ook de hoogste tijd, want deze veroordeelde partij heeft bijna een generatie lang in het cachot van de publieke opinie en pseudowetenschap doorgebracht. Zijn naam?

Koolstofdioxide – afgekort CO2.

De redder van het gas is mogelijk president Donald Trump, die heeft besloten dat de CO2-zaak nog een keer moet worden bekeken. Het gaat om een “endangerment finding” uit 2009, waarin het Environmental Protection Agency (EPA) onder Barack Obama eenzijdig besloot dat het gas een “vervuilende stof” was. (“Maakt niet uit dat het noodzakelijk is voor het bestaan van leven.”) Maar nu heeft Trump bevolen dat deze bevinding opnieuw moet worden bekeken, schrijft Selwyn Duke.

Echte milieurechtvaardigheid

Climate-Science.Press berichtte woensdag over het verhaal:

De richtlijn van president Trump aan de EPA om de endangerment finding te herzien is een teken van een langverwachte afrekening. Jarenlang hebben sceptici gewezen op flagrante fouten in zowel het proces waarmee de bevinding tot stand is gekomen als in de aannames die eraan ten grondslag liggen. Bijvoorbeeld:

1.    Wetenschappelijke onzekerheid: de “endangerment finding” steunde zwaar op computermodellen die een catastrofale opwarming van de aarde voorspelden. Toch komen deze modellen niet overeen met de waargenomen temperatuurtrends. Door de risico’s van broeikasgassen te overdrijven heeft de EPA een klimaat van angst gecreëerd en draconische regelgeving gerechtvaardigd.

2.    Wettelijke overschrijding: de Clean Air Act is nooit ontworpen om wereldwijde klimaatproblemen aan te pakken. Het oprekken van de wet om kooldioxide te reguleren … was een juridische manoeuvre die het Congres omzeilde en de macht concentreerde in de handen van ongekozen bureaucraten.

3.    Economische schade: de regels die voortvloeien uit de “endangerment finding” zijn rampzalig geweest voor Amerikaanse arbeiders en gezinnen. Hoge energiekosten zijn onevenredig nadelig voor de armen en de arbeidersklasse, terwijl bedrijven te maken hebben met hogere nalevingskosten die innovatie en het creëren van banen in de kiem smoren.

De schade voor de armen kan niet genoeg benadrukt worden. Bjorn Lomborg van het Copenhagen Consensus Center schatte ooit dat het verlagen van de temperatuur van de aarde met een derde van een graad tegen 2100 100 biljoen dollar zou kosten. Het verspillen van hulpbronnen heeft dus tragische gevolgen. Lomborg schreef in 2019, onder verwijzing naar studies, dat het klimaatakkoord van Parijs

zal leiden tot een stijging van de armoede met ongeveer 4% en “kan de armoedebestrijding in ontwikkelingslanden vertragen.” … In feite zou de “duurzame” wereld tot 2050 gemiddeld 26 miljoen meer mensen per jaar in armoede hebben dan de rijkere en minder ongelijke fossiele-brandstof wereld.

Is CO2 een vervuiler? De wetenschap zegt…

Een van de gevaren van het mengen van overheid en wetenschap is dat de beslissingen van de laatste vaak meer politiek dan wetenschappelijk zijn. Neem CO2: het is in feite geen vervuilende stof, maar een voorwaarde voor het voortbestaan van leven. Astrobioloog Jack O’Malley-James voorspelde in 2013 dat het leven op aarde zou eindigen door te weinig CO2. De reden? Als het gasniveau blijft dalen (het langetermijnpatroon), zullen de concentraties uiteindelijk te laag worden voor fotosynthese door planten. En natuurlijk, zonder plantaardig leven stort de hele voedselketen in. (Maar doe nog niet de “Eet, drink en wees vrolijk” routine. O’Malley-James’ apocalyps is nog een miljard jaar verwijderd).

Dit gezegd hebbende, alles is giftig op een bepaald niveau, zelfs water; vandaar het principe “De dosis maakt het gif.” Maar hoe zit het met CO2? Is het niveau daarvan buitensporig hoog?

De gemiddelde persoon denkt misschien dat 20 procent van onze atmosfeer uit kooldioxide bestaat. In werkelijkheid is het echter iets meer dan 4/100 van één procent – of ongeveer 420 deeltjes per miljoen. Bedenk dat de concentratie ooit 5000 ppm was en dat de fotosynthese van planten stopt bij 150 ppm. Klinkt het huidige niveau echt te hoog?

(Propaganda alert: de vraag “bij welk CO2-niveau kunnen planten niet langer fotosynthetiseren,” leverde vandaag een merkwaardig antwoord op van Bing. De zoekmachine antwoordde: “Planten kunnen niet langer fotosynthetiseren bij CO2-niveaus boven 150 delen per miljoen (ppm).” Over het omkeren van de werkelijkheid gesproken).

Het diepere probleem

Het diepere probleem hier is echter niet de concentratie van CO2 , maar de concentratie van politieke macht – in de verkeerde handen. Afgelopen woensdag schreef ik nog over hoe de federale bureaucratie de facto een vierde tak van de regering is geworden. Maar meer nog, ze gedraagt zich als de machtigste tak.

Neem de CO2 bevinding van de EPA. Afgezien van het feit dat de Clean Air Act waarschijnlijk ongrondwettelijk is, is de realiteit dat deze wet, die in 1963 werd ingevoerd, bedoeld was om verontreinigende stoffen aan te pakken, zoals ozon op leefniveau, koolmonoxide, zwevende deeltjes, lood en zwaveldioxide. Aan natuurlijk voorkomende, levensonderhoudende CO2 werd niet eens gedacht.

Dus door te beweren dat de Clean Air Act plotseling ook van toepassing was op CO2, herschreef de EPA in wezen de wet. Dat is de taak van het Congres – niet van de bureaucratie.

Zelfs dit doen met de zegen van de gekozen president Obama – wat de EPA deed – maakt het nog niet goed. Want de uitvoerende macht heeft ook niet de macht om wetten te maken.

Een steeds groter wordende overheidsblob

Maar de overtredingen van de bureaucratie houden niet op bij de feitelijke usurpatie van de wetgevende macht. Uit een recente enquête bleek dat een hoog percentage van de federale bureaucraten zweert “een rechtmatig bevel van Trump niet uit te voeren als ze het als slecht beleid beschouwen,” schrijft de New York Post vandaag (cursivering in origineel). Dit is de bureaucratische usurpatie van de uitvoerende macht. Voeg hieraan toe dat onder de “Chevron”-doctrine de bureaucratie ook de bevoegdheid kreeg om de betekenis van dubbelzinnige wetten te bepalen. Dit is de facto de uitoefening van juridische macht. En waar komt dit op neer? James Madison, de vader van de Grondwet, wist wel wat.

“Een opeenstapeling van alle machten, wetgevend, uitvoerend en rechterlijk, in dezelfde handen,” waarschuwde hij, is “de definitie van tirannie.”

Eerlijk gezegd is er ook goed nieuws. Na vier decennia van inbreuken werd de Chevron doctrine vorig jaar eindelijk omvergeworpen door het Hooggerechtshof. En zelfs voor die tijd was de bureaucratische tirannie nog niet compleet. (De rechtbanken hebben zichzelf ook onterecht macht toegeëigend.) Toch is het niet genoeg om CO2 uit zijn metaforische gevangenis te bevrijden. Het overheidsbeest moet in een kooi worden opgesloten en vervolgens worden ingekrompen – totdat de imperiale bureaucratie niet meer bestaat.


Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/following-the-science-gaat-trump-co2-gratie-verlenen/

Memes . . .

                                                      link