De lobbygroep heeft verschillende banden met ecologistische partijen. Foto: Photonews
Lode Goukens 27 januari 2025Transport & Environment (T&E), een groene en linkse lobbygroep
die brandstofmotoren en centrale verwarming op aardgas wil laten verbieden in
Europa, blijkt wel heel nauwe banden te onderhouden met de Chinese overheid en
de Chinese communistische partij. Dezelfde ‘denktank’ leverde studies aan de
Europese Commissie.
Wie de archieven van diverse parlementen of agentschappen van de
overheid doorzoekt op ‘T&E’, vindt best veel vermeldingen. De partij Groen bestookte jarenlang de Vlaamse
administratie en de Vlaamse regering met studies van T&E. Ook op Europees
niveau werden deze studies vaak gebruikt door groenen en socialisten.
T&E werd in 2003 opgericht in Brussel door de Nederlander Arie
Bleijenberg, een voormalig hoofd bij het Nederlandse ministerie van Transport.
In 2004 kwam de Nederlander Jos Dings aan het hoofd te staan als zakelijk
leider. Dings was een voormalig adviseur van de Nederlandse overheid en van
de Europese Commissie.
Officieel is T&E een federatie van 49 milieuverenigingen die zich vooral op
de transportsector richt. In de praktijk is het een denktank tegen fossiele
brandstoffen.
Banden met Groen en Ecolo
Bekende recente bestuursleden waren bijvoorbeeld Mathias Bienstman, de voormalige woordvoerder van federaal minister
voor klimaat Zakia Khattabi (Ecolo).
Bienstman was afkomstig van Bond Beter
Leefmilieu en werkt momenteel in het Europees Parlement als adviseur van Europarlementariër Sara
Matthieu (Groen).
De grootste officiële geldschieters zijn de European Climate Foundation (ECF), de Amerikaanse lobbygroep Climate Imperative Foundation (CIF) en de
Europese Commissie.
Het feit dat de Europese Commissie T&E jaarlijks 700.000 euro aan
middelen geeft, lijkt sterk op een
belangenconflict. Eigenlijk geeft de Commissie een lobbygroep geld om bij
zichzelf te komen lobbyen.
Transport and Environment (T&E) kreeg tussen 2014
en 2023 van de Europese Commissie liefst 4,92
miljoen euro, enkel en alleen via het LIFE-programma voor klimaatactie dat
onder de Nederlandse socialistische
eurocommissaris Frans Timmermans viel. Daarmee was het de 23ste grootste
ontvanger van subsidies uit dat programma. In totaal kreeg de denktank 12,7
miljoen euro, tot in 2023 plots de EU-geldkraan werd dichtgedraaid. Timmermans
vertrok op 23 augustus 2023 richting de Nederlandse politiek.
Geldschieters
Om T&E beter te leren kennen, moet men de geldschieters leren
kennen. De belangrijkste, namelijk ECF
is een klimaat-ngo waar veel voormalige socialistische politici banden mee
hebben, maar ook voormalige Unilever-topman Paul Polman. Achter de schermen
fungeert die NGO als fondsenwerver voor allerlei klimaatactivisten.
Aan het hoofd van ECF staat Laurence
Tubiana, een voormalige socialistische ‘klimaatveranderingsambassadeur’
voor de Franse premier Laurent Fabius op de klimaatconferentie van Parijs
in 2015. Een van de bekendste lobbyisten bij ECF was de Belg Dries Acke. Hij verruilde in 2022 die job voor de topjob
bij SolarPower Europe de lobbygroep
van de zonnepanelenindustrie.
Hoewel op papier van de 300 leden, maar 7 procent Chinese bedrijven
zijn, komt 15,2 procent van hun
inkomsten uit China.
98 procent van de zonnepanelen in de
EU wordt in China geproduceerd. Goed voor 20
miljard euro invoer uit China in 2023. Eigenlijk komt dus het hele budget uit
China op 39,63 miljoen euro die SolarPower Europe van de Europese Commissie
ontving tussen 2015 en 2023, het laatste bekende jaar.
In het bestuur van geldschieter ECF zitten naast Polman mensen zoals Caio Koch-Weser, een Duitse econoom en
SPD-politicus met een verleden bij de Wereldbank. Koch was ook vicevoorzitter
van Deutsche Bank tot 2016. De Ierse socialistische politica Mary Robinson was dan weer ex-president
van Ierland en daarna ‘United Nations High Commissioner for Human Rights’. Die
laatste baan moest ze verlaten na druk van de Verenigde Staten vanwege
antisemitische uitspraken en kritiek op de ‘war on terror’. Ze was lid van de
socialistische fractie in het Europees Parlement. In Ierland kwam ze in
opspraak vanwege belastingontduiking.
Verschillende lobbygroepen
ECF werkt indirect via vijf andere lobbygroepen.
De belangrijkste gelieerde organisatie is uiteraard T&E waarover dit
artikel gaat. Deze denktank bestaat enkel om te lobbyen bij de EU. De Belg William Todts is ‘executive director’.
Todts startte zijn carrière als medewerker van Europees parlementslid Kathleen
Van Brempt (Vooruit). Todts keurt enkel elektrisch vervoer goed. Van auto’s tot
vrachtwagens. Continu valt hij de Europese vrachtwagenconstructeurs aan wegens
hun CO2-emissies. Het aandeel
elektrische auto’s van Chinese makelij dat in de EU wordt verkocht, is de
afgelopen 3 jaar gestegen van 3 procent naar meer dan 20 procent.
Een tweede aan ECF gelieerde lobbyorganisatie is het European Environmental Bureau (EEB) dat zich presenteert als
‘internationale wetenschappelijke organisatie van Belgisch recht’. De
verantwoordelijke is Patrick ten Brink,
een activist voor CO2-taksen. Datzelfde EEB zit momenteel in het oog van de
storm van het groene lobbyschandaal van
de Europese Commissie. Het wetenschappelijk instituut is puur cosmetisch,
EEB is een propagandavehikel.
De rol van een andere financier van T&E is misschien nog meer
omstreden. Ook CIF bleek zeer nauwe banden te onderhouden met de
Chinese overheid. Eén van de topadviseurs van CIF is de Chinese professor
Wang Yi. Professor Wang Y is lid van het Chinees Nationaal Volkscongres. Dus
lid van de Chinese communistische partij en bovendien lid van een commissie die
de macht van China moet bevorderen.
Influence watch
De rol van de Chinezen laat zich volgens
websites zoals Influence Watch omschrijven als het werken met ‘pass through’
liefdadigheidsinstellingen. Dat zijn tal
van linkse organisaties die zich voordoen als goede doelen en eigenlijk dienen
als geldschuif voor het doorgeven van geld naar lobbygroepen en NGO’s met een
linkse en groene agenda.
Op deze manier ontstaan watervallen
van NGO’s die elkaar geld geven. Eén daarvan is de Amerikaanse Energy
Foundation, die eveneens de belangen van
Chinese fabrikanten van zonnepanelen en windmolens zou verdedigen.
Die rol van China is een terugkerend
gegeven.
Net als bij CIF blijkt ECF niet zo Europees als de naam European Climate
Foundation doet vermoeden. De Chinese
klimaatactivist Jun Ma, de voorzitter van het Institute of Public &
Environmental Affairs (IPE) en van
het Institute of Finance and Sustainability (IFS) in Peking, is één van de adviseurs van ECF. Jun Ma is een vertrouweling van de Chinese
president Xi Jinping. Een andere Chinese medewerker is Chan Yang. Zij werk in Parijs voor ECF waar ze staal en steenkoolindustrie moet helpen te vergroenen. Waarom in
Parijs? Om tegelijk de Organisatie voor Economische Samenwerking en
Ontwikkeling (OESO) te bewerken. De
OESO is een westerse instelling die ontstond uit het Marshallplan en een
samenwerkingsverband is van westerse geïndustrialiseerde landen. De OESO doet
aan beleidsondersteunend onderzoek voor haar lidstaten, waaronder België.
Sofina & TikTok
Een derde Chinese pion bij ECF, Chendan
Yan, is ondertussen vertrokken bij ECF om aan de slag te gaan bij de Belgische
beursgenoteerde holding Sofina van de familie Boël. Daar is ze verantwoordelijk
voor ESG of Environmental, Social and
Governance. Dit zijn de
duurzaamheids- en diversiteitscriteria die de Verenigde Naties wil opleggen aan
bedrijven en overheden wereldwijd. Sofina
is niet toevallig een belangrijke investeerder in China, onder andere door
een belang in ByteDance (de eigenaar
van TikTok).
Andere met T&E verbonden NGO’s blijken ook banden met China of de
Chinese communistische partij te hebben. Dit alles past in een Chinese
strategie om de Europese wetgeving te beïnvloeden via NGO’s. En dit voor haar
eigen belangen. T&E speelt daarbij net als ECF een belangrijke rol als
doorgeefluik voor geld naar andere NGO’s die zowel op Europees als op nationaal
niveau de wetgeving proberen te beïnvloeden in de richting die interessant is
voor de Chinese regering.
Tinne Van der Straeten
Dit alles gebeurt via lagen van
twijfelachtige en ondoorzichtige stichtingen en vzw’s (meestal naar
Belgisch of naar Nederlands recht) wier
enig doel lijkt om de Chinese financiering en invloed te verbergen. De
vraag dringt zich stilaan op of al die groene NGO’s jarenlang Chinese belangen
behartigden en waarom niemand dat blijkbaar doorhad.
De voor de hand liggende volgende vraag is dan: hadden die groene klimaatactivisten het misschien zelf ook niet door?
Als uitsmijter nog een opvallend detail. Het Belgische ‘Ministerie van
Energie’ zou geldschieter zijn van T&E voor een bedrag van minder dan
25.000 euro. Nu bestaat er geen ministerie van Energie, maar wel een minister
van Energie, namelijk Tinne Van der
Straeten (Groen) die blijkbaar belastinggeld geeft aan een Europese NGO die
actief lobbyt om de Europese luchtvaart- en automobielindustrie kapot te maken.
Meer over Groen en Ecolo
Centrum
voor Risicoanalyse van Klimaatverandering gaat advies geven rond
klimaatrisico’s
Raad
van bestuur VRT: 140 ‘prominenten’ eisen plaatsje voor Groen en Open Vld
SATIRE.
“Eet uw kerstboom op voor het klimaat”
Top
Groen niet even warm en verbindend tegenover alle kandidaat-voorzitters
Bang
voor Vlaams Belang? Groen biedt ‘safe space’ aan
Bron: https://pal.be/2025/01/klimaatdenktank-blijkt-chinees-lobbywapen/
