Der Spiegel noemde de inbeslagname van Russische tegoeden in Europa “de laatste kogel” van de EU. De Duitsland-correspondent van de Russische televisie was het daar weliswaar mee eens, maar in een andere betekenis dan Der Spiegel bedoelde.
december 15, 2025 21
Foto Credit: https://depositphotos.com/nl
Zoals elke zondag
keek ik ook nu weer uit naar het verslag van de correspondent in Duitsland, dat
de Russische televisie in haar wekelijkse nieuwsoverzicht liet zien. En ik werd
niet teleurgesteld, want zijn blik op de politieke week in Duitsland en de EU wees
op veel dingen die anderen over het hoofd hadden gezien.
Ik vond het vooral
interessant dat hij verslag deed van een lang artikel in Der Spiegel dat enkele
dagen geleden verscheen onder de kop “Inbeslagname van Russische
staatsgelden – Europa’s laatste kogel”. Hij wees er echter op
dat men de laatste kogel in een oorlog meestal voor zichzelf bewaart,
schrijft Thomas Röper.
Als je de kwestie
van de roof van Russische activa door de EU vanuit dit perspectief bekijkt, zou
Der Spiegel onbedoeld gelijk kunnen hebben gehad, en wordt dit inderdaad de
laatste kogel van de EU.
Maar in de
Russische bijdrage ging het
om veel meer, en ik heb deze ook deze week weer vertaald.
Begin van de
vertaling:
Trump heeft steeds
meer genoeg van de Europese fantasieën en manipulaties
Steve Witkoff, de
speciale gezant van de Amerikaanse president, en ondernemer Jared Kushner zijn
in Duitsland aangekomen. Eerst voeren ze achter gesloten deuren gesprekken met
de adviseurs voor buitenlands beleid, morgen zetten ze de gesprekken voort met
bondskanselier Friedrich Merz, de Franse president Emmanuel Macron, de Britse
premier Keir Starmer en Zelensky, die ze ook naar Berlijn hebben gehaald.
Het onderwerp van
de gesprekken is duidelijk: wat vindt de regering-Trump van de 20 punten
waarover de Europeanen het tijdens de bijeenkomst in Londen eens zijn geworden
en die ze vervolgens schriftelijk en telefonisch aan Trump hebben voorgelegd?
Hun plan bestaat
uit drie pakketten, en geen daarvan ruikt ook maar een beetje naar vrede, zoals
Macron zei met het oog op de mogelijke toekomstscenario’s voor Europa en
Rusland: “Ik denk dat we veel troeven in handen hebben: financiering,
wapenleveringen, opleiding van personeel. Oekraïne verdedigt zich in deze
oorlog.”
Kater Larry uit de
residentie van de Britse premier ontving Zelensky samen met de gastheer, maar
wilde vervolgens niet in dezelfde kamer zijn als de gasten van Starmer. Hij had
andere plannen en verliet het huis. Hetzelfde gold voor de Amerikaanse
president, want men had erg gehoopt op een persoonlijke ontmoeting met Trump,
maar die is de Europese fantasieën en manipulaties steeds meer beu.
The National
Interest verwoordde het als volgt: “Londen wil Oekraïne tijd geven om zijn
slagkracht te herstellen en de gevechtshandelingen op een gunstiger moment te
hervatten. Voor alle duidelijkheid: de Britten en Europeanen willen geen
duurzame vrede in Oekraïne.”
Dat staat in schril
contrast met het standpunt van Washington, dat een akkoord eist tegen 25
december. Er blijft nauwelijks tijd over om een manier te vinden om het
vredesproces te torpederen zonder Trump te irriteren. De tijdsdruk is enorm.
De Europese
sponsors van Oekraïne merken dat ook bij de kwestie van de financiering van het
regime in Kiev, dat de beschikbare middelen tegen april volgend jaar volledig
zal opgebruiken of stelen. Tijdens de EU-top op 18 december moet daarom het
politieke besluit worden doorgevoerd om de bevroren Russische tegoeden te
gebruiken als onderpand voor een “herstelkrediet” aan Oekraïne.
Er zijn geen plannen B en C, zoals de uitgifte van pan-Europese
obligaties onder eigen garantie. Merz maakte dat ondubbelzinnig duidelijk
tijdens een gezamenlijke persconferentie met NAVO-secretaris-generaal Mark
Rutte: “Volgend jaar zullen we Oekraïne met ongeveer 15 miljard euro steunen. We
hebben ook extra noodhulp gemobiliseerd. Dit alles is al opgenomen in de
begroting voor 2026. Verdere betalingen vanuit Duitsland zijn niet gepland.”
Dat betekent dat er geen alternatief is voor de diefstal.
Vrijdag hebben de EU-ambassadeurs ingestemd met het voor onbepaalde tijd
bevriezen van Russische activa ter waarde van 210 miljard euro. Voorheen moest
hierover elke zes maanden worden gestemd in de Europese Raad.
EU-Commissievoorzitter Ursula von der Leyen heeft het risico van een politieke,
militaire of andere verandering in de situatie, die een teruggave van de activa
noodzakelijk zou kunnen maken, weggenomen. Maar de enige voorwaarde hiervoor –
dat Rusland schadevergoeding betaalt – is duidelijk onhaalbaar.
De eerste fase van de roof, de onteigening van het eigendom van
de rechtmatige eigenaar, is daarmee afgerond. Nu volgt de tweede fase: het
recht krijgen om dit eigendom voor eigen doeleinden te gebruiken.
Von der Leyen sprak van een nieuwe aanpak, waarmee ze al ver
gevorderd zijn. De Belgische premier klonk minder gelukkig: “Ja, je kunt niets
uitsluiten, ook niet dat er een beslissing wordt genomen die in mijn ogen
duidelijk in strijd is met de wet, zinloos is en enorme risico’s voor ons land
met zich meebrengt.”
De nieuwe aanpak van Von der Leyen houdt in dat de beslissing
over de “herstelbetalingslening” tijdens de 18e top geen unanieme goedkeuring
behoeft.
Om het veto te omzeilen, is de voorzitter van de Europese
Commissie van plan artikel 122 van het EU-Verdrag toe te passen. Dit artikel
maakt het mogelijk om in uitzonderlijke economische omstandigheden – die zij
zelf heeft veroorzaakt – het gewenste resultaat te bereiken met een
gekwalificeerde meerderheid, in de EU is dat 60 procent.
Hongarije hoort daar zeker niet bij, net zomin als bij de
goedkeuring van de onbeperkte bevriezing van tegoeden, want de Hongaarse
premier Viktor Orbán schreef op X: “Het besluit van vandaag vormt een
bedreiging voor de rechtsstaat in de EU, en de Europese staatshoofden en
regeringsleiders stellen zich boven de regels (…) De Europese Commissie doet
dit om de oorlog in Oekraïne voort te zetten, een oorlog die duidelijk
onmogelijk te winnen is (…) Met andere woorden, de dictatuur van Brussel is een
feit.”
Maar krijgen Merz en von der Leyen de vereiste meerderheid van
60 procent bij elkaar? Dat is niet zeker.
EU-Raadsvoorzitter António Costa probeerde degenen die openlijk
een andere mening zijn toegedaan, op andere gedachten te brengen. Hij had deze
week een ontmoeting met de Slowaakse premier Robert Fico. Tevergeefs, zoals
Fico daarna verklaarde: “Als West-Europa zich niets aantrekt van het leven van
Russen of Oekraïners, wil ik geen deel uitmaken van dat West-Europa. Ik heb Costa
gezegd dat ik niets zal steunen wat zou leiden tot steun voor de militaire
uitgaven van Oekraïne, zelfs als we tot Nieuwjaar in Brussel zitten.”
Duitsland, Noord-Europa, de Baltische staten en mogelijk ook
Polen zijn voor het gebruik van Russische middelen om Oekraïne te steunen. Er
zijn echter ook landen die een ambivalente houding aannemen: België, Malta en
Bulgarije hebben weliswaar ingestemd met het onbeperkte bevriezen van de
tegoeden, maar niet met het verdere gebruik ervan.
Ook Italië neemt een soortgelijk genuanceerd standpunt in. De
Italiaanse premier Giorgia Meloni zwijgt opvallend. Volgens haar
plaatsvervanger Matteo Salvini is dat om Trump niet te irriteren: “Iemand in
Brussel herhaalt voortdurend: ‘We zullen overwinnen, we zullen overwinnen’, maar
noch Napoleon noch Hitler konden Rusland op de knieën dwingen. Dus hoe eerder
iedereen aan de onderhandelingstafel gaat zitten en tot een akkoord komt, hoe
beter voor iedereen. Naast honderdduizenden doden heeft deze oorlog al 300
miljard euro gekost. Vertel mij nu eens: wie moet dat geld opbrengen? Ik ga het
niet aan het Italiaanse gezondheidszorgsysteem onttrekken om een oorlog voort
te zetten die al verloren is.”
De G7, waarop de Europese Commissie zeker had gehoopt, toonde
geen enthousiasme voor het “herstelkrediet”: Frankrijk en Japan weigerden mee
te werken aan de zekerstelling met Russische activa die onder hun jurisdictie
vallen.
Ook de Britse banksector heeft zich hiertegen uitgesproken. Ook
de Europese Centrale Bank is tegen. Het belangrijkste obstakel blijft echter
België, waar het grootste deel van wat men wil stelen zich bevindt en dat men
al met alles behalve ijzer en soldeerbouten heeft gemarteld.
Politico schrijft dat als de Belgische regering blijft weigeren
de kluizen van Euroclear te openen, haar een even volledige boycot dreigt als
die van Hongarije.
De Belgische premier is echter minder bang voor dit vooruitzicht
dan voor de juridische en financiële gevolgen voor zijn land als het
internationaal recht zou schenden, zei hij: “We zijn niet in oorlog met Rusland
en willen ook geen oorlog met Rusland. Je moet je niet laten leiden door
emoties, maar door de realiteit. En in de realiteit neem je geen geld van een
centrale bank in beslag. Dat zou hetzelfde zijn als inbreken in een ambassade, alle
meubels eruit halen en verkopen. Dat doe je niet.“
Mocht de politieke beslissing over het ”herstelkrediet” worden
genomen, dan zijn de Belgische regering en het management van Euroclear van
plan deze voor de rechter aan te vechten. En dat zullen ze waarschijnlijk niet
alleen moeten doen omdat Europa geen andere mogelijkheid heeft om Oekraïne
financieel te steunen.
De inbeslagname van de activa wordt gezien als een kans om “weer
in het spel te komen”, zoals Ischinger, de voormalige voorzitter van de veiligheidsconferentie
in München, het formuleerde. In het “grote spel” waarin president Trump de
Europese medespelers in de nieuwe nationale veiligheidsstrategie van de VS
zojuist rode kaarten of “zwarte markeringen” heeft gegeven.
De Duitse veiligheidsexpert Peter Neumann zei hierover: “Nooit
eerder was er een nationale strategie waarin Amerika niet alleen verklaarde dat
Europa niet langer belangrijk was, maar ook dat Europa de tegenstander was. En
dat is precies wat er in feite op deze drie of vier pagina’s in het hoofdstuk
over Europa staat.”
En kanselier Merz zei op het CSU-partijcongres: “Dit is geen op
en neer gaan van goede betrekkingen. Het is bijna een tektonische verschuiving.
We vallen al meer dan een decennium terug. De decennia van de Pax Americana, de
Amerikaanse wereldorde, zijn voor ons voorbij. Nostalgie helpt niet. Dat is een
feit! De Amerikanen verdedigen hun belangen nu heel hard. En daarom moeten wij
nu ook de onze verdedigen.”
En het belangrijkste is: niet Europa geeft de Pax Americana op,
de regering-Trump verdrijft Europa daaruit.
De huidige uitgave van Der Spiegel toont op de cover de
Russische president Vladimir Poetin terwijl hij de kaart van Europa versnijdt –
Oekraïne is nu zonder Donbass en de Krim – terwijl de Amerikaanse president
achter hem staat. De kop luidt: “Twee schurken, één doel: hoe Trump en Poetin
Europa aanvallen.”
In het artikel schrijft Der Spiegel: “De diepe radeloosheid van
de Europeanen. Zolang de camera’s aan staan, prijzen de Europese staatshoofden
plichtsgetrouw de bemiddelingspogingen van Trump. Maar zodra de leiders onder
elkaar zijn, maken ze er geen geheim van dat ze Trump en zijn mensen niet als
bondgenoten zien, maar als rivalen die meer sympathie koesteren voor Vladimir
Poetin dan voor hun vroegere partners. Oekraïne kan de oorlog tegen Rusland
niet winnen, daar heeft Trump gelijk in. Maar het zou onverstandig zijn om het
land een vrede op te leggen die Poetin een adempauze zou geven voor de volgende
agressie tegen Europa.”
Ze schrijven hun tegenstanders altijd hun eigen geheime
bedoelingen toe en escaleren dan zelf als eerste. Maar het lijkt erop dat de
treden van deze escalatieladder ten einde komen. Der Spiegel zelf noemt de
inbeslagname van Russische activa “Europa’s laatste kogel”. In een oorlog
reserveer je de laatste kogel meestal voor jezelf.
De E3 van Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië en de
Europese Commissie wegen hun acties duidelijk niet af in het licht van de
gevolgen, zelfs als die fataal zouden kunnen zijn voor henzelf, hun landen of
hun valuta’s. Ze leven nu in het oorlogsparadigma dat zo lang mogelijk moet
voortduren.
En dat betekent maar één ding: ze zullen hun laatste kogel
gebruiken voor Oekraïne.
Einde van de vertaling
Vind
je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet
wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven
en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van
Frontnieuws.
Copyright
© 2025 vertaling door Frontnieuws.
Onderschat de koppigheid van een Vlaming niet!
De Europese leider die in de alternatieve media het meest bekend staat
om zijn verzet tegen de imperiale, autocratische Ursula von der Leyen is
ongetwijfeld de Hongaarse premier Viktor Orbán. Hij heeft het beleid van de
Commissie ten aanzien van Rusland veroordeeld en gedreigd zijn veto uit te
spreken over de financiering van wapens aan … Meer lezen overOnderschat de koppigheid van een Vlaming niet!
https://www.frontnieuws.com/onderschat-de-koppigheid-van-een-vlaming-niet/
