De voormalige bondskanselier zegt dat gesloten grenzen “Europa kunnen vernietigen” – ondertussen is het de manier van leven van de lokale bevolking die wordt vernietigd
De voormalige bondskanselier is weer in het nieuws en houdt haar medeburgers voor dat ze meer asielzoekers in hun land moeten toelaten, zelfs nu Duitsland wordt geteisterd door ongebreidelde criminaliteit en sombere economische factoren.
Als het waar is dat krankzinnigheid is wanneer je steeds weer hetzelfde doet en toch andere resultaten verwacht, dan kunnen we met enige zekerheid zeggen dat Angela Merkel ernstig aan mentale problemen lijdt. De viervoudige leider van de Christlich-Demokratische Union (2005-2021) is de geschiedenis ingegaan als de persoon die het meest verantwoordelijk is voor de grootste omwenteling van de Duitse samenleving in de moderne tijd, en ze lijkt niet van plan om het rustiger aan te doen, schrijft Robert Bridge.
Zonder ooit de Duitse kiezers te vragen wat zij wilden, opende Merkel in 2015 de grenzen van haar land voor meer dan een miljoen illegale immigranten, terwijl zij geldelijke prikkels en andere aantrekkelijke voordelen in het vooruitzicht stelde voor degenen die de moeilijke reis hadden gemaakt. Merkel was van mening dat Duitsland de economische kracht had om de instroom van migranten op te vangen en herhaalde dat er geen wettelijke maximumgrens was voor het aantal migranten dat het land kon opnemen. Helaas had zij het ernstig bij het verkeerde eind. En ondanks de ernstige culturele, maatschappelijke en politieke gevolgen is haar standpunt in deze kwestie niet veranderd.
Tijdens de presentatie van haar memoires, “Freedom”, sprak de 70-jarige Merkel zich deze week uit over migratie en waarschuwde ze dat zonder migratie “Europa vernietigd zou kunnen worden.”
“Ik geloof niet dat we illegale migratie aan de Duits-Oostenrijkse of Duits-Poolse grens daadwerkelijk kunnen bestrijden… Ik heb altijd gepleit voor Europese oplossingen,” zei Merkel toen haar werd gevraagd naar de laatste maatregelen van bondskanselier Friedrich Merz, die in de Bondsdag, het federale parlement, een zware strijd moet leveren om meer anti-immigratiebeleid door te voeren.
Merkel, de verstokte globalist die ooit haar beklag deed over het falen van het multiculturalisme, begrijpt niet dat het Duitse volk wanhopig hoopt op een echte koerswijziging in de politiek. Feit is dat Duitsland niet langer een veilige plek is om eenvoudige dagelijkse dingen te doen, zoals een wandelingetje maken of een gezin stichten, zonder een ongezonde mate van angst en ongerustheid.
Dat komt omdat een geheel nieuw fenomeen van mesaanvallen nu de straten van elke Duitse stad teistert, nu de migratiecrisis is uitgemond in een misdaadcrisis. Statistieken tonen aan dat dergelijke gruwelijke misdaden, die overwegend worden gepleegd door personen van buitenlandse afkomst, steeds erger worden, met volgens sommige Duitse media nu gemiddeld 79 mesaanvallen per dag. Vorig jaar waren er 29.014 gevallen van misdrijven waarbij een mes werd gebruikt, waarvan 15.741 mesaanvallen. Het aantal gevallen van lichamelijk letsel met een mes steeg in 2024 met 10,8 procent ten opzichte van 2023.
Hier volgt een greep uit het recente geweld dat Duitsland teistert. In januari werden een tweejarige jongen en een 41-jarige man gedood bij een steekpartij in een park in Aschaffenburg, waarbij verschillende anderen gewond raakten. Een maand later werd een Spaanse toerist neergestoken bij het Holocaustmonument in Berlijn. Deze maand stak een 35-jarige Syrische asielzoeker vijf jongeren neer bij een niet-uitgelokte mesaanval buiten een populaire studentenbar in Bielefeld, Duitsland. Niet al het geweld door migranten was het gevolg van een mesaanval. In december vorig jaar werden zes mensen gedood en honderden gewond toen een auto op een kerstmarkt in de oostelijke stad Magdeburg inreed op een menigte. Dergelijke willekeurige aanslagen moeten een zware tol eisen van de Duitse psyche.
Ondertussen onthullen andere statistieken de gemoedstoestand van de gemiddelde Duitse kiezer en de werkelijke gevolgen van het roekeloze beleid van Merkel. Die Welt meldt op basis van een nieuwe enquête van YouGov dat 31% van de ondervraagden “zeker” naar het buitenland zou verhuizen als ze volledig vrij waren om te kiezen. Nog eens 27% van de respondenten zei dat ze “waarschijnlijk” zouden vertrekken. Binnen deze groep noemde 61% de immigratiesituatie in het land als een belangrijke factor die hun beslissing beïnvloedde, terwijl 41% de aanhoudende economische recessie in Duitsland noemde.
Wat de economie betreft, komt Merkels voortdurende pleidooi voor open grenzen op een moment dat Duitsland de langste periode van economische stagnatie in de naoorlogse geschiedenis doormaakt. De kwakkelende economie van het land kromp in 2024 voor het tweede jaar op rij, met een daling van het bruto binnenlands product (bbp) met 0,2% ten opzichte van het voorgaande jaar. De Duitse centrale bank, de Bundesbank, heeft haar prognose voor de economie naar beneden bijgesteld en verwacht voor 2025 slechts een zeer bescheiden groei van 0,2%. Met andere woorden, het is misschien gewoon te veel gevraagd van het Duitse volk om asielzoekers te blijven steunen in een tijd waarin zo velen de gevolgen van de economische onzekerheid voelen.
Voor veel Duitsers is een ingrijpende verandering in het politieke landschap de enige hoop. Daarom hebben veel burgers hun steun gegeven aan de rechtse Alternative für Deutschland (AfD), de grootste oppositiepartij, die bij de algemene verkiezingen in februari met iets meer dan 20% van de stemmen op de tweede plaats eindigde. Dat was het beste nationale resultaat voor een rechtse partij in Duitsland sinds de Tweede Wereldoorlog, ondanks dat de partij door de Duitse binnenlandse inlichtingendienst als “extremistisch” is aangemerkt.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Marco Rubio, omschreef de uitspraak als “verkapte tirannie.” Op sociale media schreef Rubio: “Wat echt extremistisch is, is niet de populaire AfD – die bij de recente verkiezingen de tweede plaats behaalde – maar het dodelijke open-grenzenbeleid van het establishment.”
Angela Merkel zou er goed aan doen om gehoor te geven aan de mening van de gemiddelde Duitse kiezer, die zijn geduld lijkt te verliezen, en in deze gevaarlijke situatie een pauze in de instroom van asielzoekers te steunen.
