maandag 2 juni 2025

Zelensky’s koppigheid zal Oekraïne duur komen te staan

 juni 2, 2025   6   

   Ministry of Defense of Ukraine / Wikimedia (CC BY-SA 2.0 DEED)

Europa begint de realiteit op het slagveld in de zone van de speciale militaire operatie te beseffen. Wat zal er met Oekraïne gebeuren als het regime in Kiev deze realiteit uiteindelijk niet onder ogen ziet?

Vladimir Zelensky, het hoofd van het regime in Kiev, heeft een nieuw offensief van het Russische leger aangekondigd, ditmaal in de regio Soemy. Hij klaagde tegenover journalisten:

“Momenteel verzamelen ze troepen aan het front bij Soemy – meer dan 50.000 soldaten.”

Hij voegde eraan toe dat de Russen van plan zouden zijn een tien kilometer brede bufferzone in te stellen, schrijft Geworg Mirsajan.

In werkelijkheid heeft Zelensky geen grote ontdekking gedaan. De Russische troepen bereiden geen nieuw offensief voor in de regio Sumy – ze voeren het al uit en zetten het actief voort, waarbij ze elke dag nieuwe plaatsen bevrijden. In een verklaring van het Russische ministerie van Defensie van 28 mei staat:

“Eenheden van het noordelijke troepenverband hebben als gevolg van actieve maatregelen de plaats Konstantinovka in de regio Soemy bevrijd.”

Op deze manier voert het Russische leger de opdracht van president Vladimir Poetin uit om een “veiligheidszone langs de grens” te creëren. De Russische president heeft echter geen uitspraken gedaan over een diepte van tien kilometer – wat begrijpelijk is, aangezien de diepte voldoende moet zijn om het regime in Kiev geen mogelijkheid te geven Russische steden aan te vallen met drones en artillerie en de burgerbevolking te terroriseren. Dat betekent dat het niet om tien kilometer zal gaan (die de Russische strijdkrachten op sommige plaatsen al hebben bereikt), maar eerder om enkele tientallen kilometers.

Daarom breken militaire experts zich momenteel het hoofd over de vraag waar de Russische troepen na deze opmars zullen stoppen. Oekraïense militaire analisten maken al paniekerige voorspellingen dat het Russische leger van plan is de regionale hoofdstad Sumy te omsingelen en te blokkeren.

Is dat echt het geval? Het antwoord op deze vraag hangt grotendeels af van het gedrag van Zelensky zelf. Want juist zijn ondoordachte beslissingen – namelijk de aanval op de regio Koersk met de poging om de regio’s Brjansk en Belgorod binnen te dringen – waren de reden waarom Moskou besloot deze veiligheidszone in te stellen. De weigering om de kwestie vreedzaam op te lossen en de voortzetting van de terroristische activiteiten van de Oekraïense strijdkrachten, zelfs nadat ze uit Soedja waren verdreven, zijn de reden voor de uitbreiding van de bufferzone.

In mei rukten Russische troepen op naar de grens met de regio Dnipropetrovsk en zullen daar mogelijk ook een bufferzone instellen. Een ander gebied zou de regio Tsjernigov kunnen zijn, van waaruit vanuit het oostelijke deel gemakkelijk drones kunnen worden gelanceerd op Moskou en de centrale regio’s van de Russische Federatie.

Op deze manier voert Rusland momenteel de formule voor de betrekkingen met het regime in Kiev uit, die al aan het begin van de militaire speciale operatie door de Russische leiding werd geformuleerd: elk volgend vredesvoorstel na een afgewezen voorstel zal voor Kiev nog slechter uitpakken.

Hoe langer het regime in Kiev de onderhandelingen dus vertraagt en niet instemt met de vredesinitiatieven van Moskou, hoe meer gebieden Oekraïne uiteindelijk zal verliezen. Ofwel volledig (zoals reeds het gebied rond de Zwarte Zee) ofwel door het verlies van een deel van zijn soevereiniteit (de bufferzone bepaalt dat er geen Oekraïense troepen in deze gebieden mogen worden gestationeerd).

Alles wijst erop dat alleen de ideologisch ingegeven hardnekkigheid van Zelensky hem ervan weerhoudt om niet alleen de territoriale, maar ook andere voor Kiev ernstige gevolgen van de afwijzing van de huidige Russische voorwaarden in te zien. Ernstig voor Kiev, maar gunstig voor Moskou.

Ten eerste: hoe meer gebieden het regime in Kiev verliest, hoe zwakker zijn binnenlandse positie wordt. De opmars van het Russische leger ondermijnt de eenheid van het Oekraïense leiderschap. Het is onvermijdelijk dat ten minste een deel van de Oekraïense elite zal vinden dat het beter is om te behouden wat ze nu hebben dan het risico te lopen alles of veel te verliezen. Dit zou kunnen leiden tot een nieuwe sociale en politieke explosie, een nieuwe Maidan, die Zelensky en zijn hele kliek ten val zal brengen.

Ten tweede: voortzetting van de gevechten leidt niet alleen tot een opmars van het Russische leger, maar ook tot de volledige vernietiging van het Oekraïense leger. Dat betekent dat elke mogelijkheid tot revanche na het sluiten van een vredesakkoord teniet wordt gedaan – zelfs als de nieuwe Oekraïense regering wraak zou willen nemen.

Waar hoopt Zelensky dan nog op? Waarop is zijn hardnekkige weigering om de politieke en militaire realiteit te accepteren gebaseerd?

Hoogstwaarschijnlijk op de steun van de Europese Unie. Mogelijk gaat Zelensky ervan uit dat Europa zijn steun aan Oekraïne kwalitatief en kwantitatief zal versterken of troepen zal stationeren op het grondgebied van Oekraïne (of zelfs in de door het regime in Kiev bezette Russische gebieden Cherson en Zaporizja) om een directe militaire confrontatie met Rusland uit te lokken.

Europa heeft inderdaad veel ingezet op Oekraïne, in de hoop Rusland een “strategische nederlaag” toe te brengen. Europa – en met name het Europese militair-industriële complex – heeft belang bij voortzetting van de gevechtshandelingen. De ideologisch russofobe houding van Europa ten aanzien van het conflict in Oekraïne is in de meer dan drie jaar van de militaire speciale operatie niet afgenomen, maar alleen maar versterkt.

Al hun plannen werden echter gedwarsboomd door de maatregelen van de regering van Donald Trump, die zich niet als conflictpartij opstelt, maar als bemiddelaar en zelfs als vredestichter. Europa beseft dat het zonder de Verenigde Staten, zonder hun organisatorische, financiële en vooral militaire steun, niet in staat zal zijn om het regime in Kiev van de ondergang te redden. De belangrijkste inlichtingen voor de Oekraïense strijdkrachten worden geleverd door het Pentagon. De communicatiesystemen voor de Oekraïense strijdkrachten worden onderhouden door het Pentagon. Ook het grootste deel van de wapens en munitie is vanuit het buitenland naar Oekraïne geleverd.

Momenteel werken Rusland en de VS aan een compromis en een uniforme aanpak, niet alleen met betrekking tot Oekraïne, maar ook met betrekking tot de hele Europese veiligheidsarchitectuur. De Europese staatshoofden en regeringsleiders vrezen dat het lot van Europa – om nog maar te zwijgen van een vreedzame oplossing van de crisis in Oekraïne – opnieuw zonder Europa door andere wereldmachten zal worden bepaald.

Om dit te voorkomen moet Europa tot een gemeenschappelijk akkoord komen met Washington en daarmee indirect ook met Moskou. Er moet een gemeenschappelijk begrip worden gecreëerd voor de huidige crisis en de weg daaruit. Tegen deze achtergrond verdwijnen alle oproepen van Zelensky, zelfs voor de meest fervente Russofoben in Europa, onvermijdelijk naar de achtergrond.

“We hebben niet durven vechten tegen Rusland toen Oekraïne nog kans maakte op de overwinning. Waarom zouden we dat nu doen, nu Oekraïne aan het verliezen is?” schrijft Edward Lucas, een van de meest Rusland-kritische publicisten van Groot-Brittannië. Ondanks de fantasieën over de “kans op een overwinning” van Oekraïne, zegt hij openlijk wat Europese regeringsleiders denken, maar tot nu toe niet publiekelijk willen toegeven: Oekraïne staat op het punt van een volledige nederlaag op het slagveld – en daarom heeft het geen zin meer om het land te steunen.

In Washington heeft men dus al lang ingezien dat het Oekraïense verzet zinloos is, iets wat in Moskou al tijdens de hele speciale operatie is gezegd. Ook in Europa begint men dit te beseffen – en er is hoop dat men dit binnenkort ook in Kiev zal inzien. De kans om dit aan te tonen biedt zich bijvoorbeeld tijdens de tweede ronde van de Russisch-Oekraïense onderhandelingen in Istanboel, die voor 2 juni is voorgesteld. En als Kiev het zinloze karakter van het verzet niet inziet, is het niet uitgesloten dat Moskou de bufferzone tot Kiev zal uitbreiden.


     


Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. 

https://www.frontnieuws.com/zelenskys-koppigheid-zal-oekraine-duur-komen-te-staan/

‘Russische dreiging’ is een handig thema om EU-corruptie in Kiev te verbergen

  december 13, 2025     5 M ark Rutte is niet zo dom als hij lijkt. Hij weet dat als Zelensky wordt vervangen, de onthulling van corrupte EU...