Ik deel in deze post graag en vooral de indringende open brief die de hoofdredacteur van de Andere Krant, Karel Beckman (oud FD-journalist en oud hoofdredacteur en (mede)oprichter van Energy Post, European Energy Review en World Energy Focus ) al vorige week aan de leden van de Eerste Kamer stuurde.
De
Pandemiewet, of eigenlijk de wetswijziging WPG legt het permanente
‘recht’ vast van de ministers van VWS en Binnenlandse zaken om bij een
mogelijke dreiging van een ‘pandemie’ de grondrechten van Nederlandsers
in te perken. Zaken als lockdowns, 1,5m, mondkapjes en meer kunnen door
deze ministers in deze wet per ‘ministeriële regeling’ worden
afgekondigd. Het parlement – de werkelijke volksvertegenwoordiging – kan
deze grondrechteninperkingen slechts tegengaan door binnen 7 dagen met
2/3 meerderheid een stemming in de Tweede Kamer aan te vragen en
vervolgens met 2/3 meerderheid tegen de inperkingen te stemmen.
Omgekeerde democratie.
Veel logischer zou het zijn om grondrechten juist a priori te
respecteren en – omgekeerd - een inperking van die grondrechten alleen
met 2/3 meerderheid van het parlement toe te staan.
Maatregelen nooit geëvalueerd.
Zorgelijk is dat de mogelijke maatregelen die – als de Eerste Kamer
niet ingrijpt – bij elke ‘mogelijke dreiging' van een pandemie kunnen
worden afgekondigd (zoals bijvoorbeeld door de ‘dreiging van Omicron’
waardoor Nederland als enige land ter wereld eind 2021 opnieuw in
lockdown ging) op geen enkele manier zijn geévalueerd. Mogelijk nut en
zekere schade zijn niet gemeten, gewogen of geëvalueerd. Openbare
gezondheidsdata om deze effecten wél te kunnen onderzoeken worden door
dezelfde minister die straks uw grondrechten mag inperken achtergehouden
en met halve waarheden en hele leugens soms al 3 jaar lang, tegen
rechterlijke uitspraken en wettelijke verplichtingen vanuit de WOB (nu
WOO) getraineerd.
Maatregelen ineffectief en schadelijk.
Een wérkelijke onafhankelijke transparante en wetenschappelijke
Nederlandse ‘evaluatie’ van de maatregelen heeft helemaal niet
plaatsgevonden (en nee, de presentatie van het RIVM over de
‘modelschattingen’ van wat de maatregelen allemaal zou hebben opgeleverd
was noch wetenschappelijk, noch transparant en al helemaal niet onafhankelijk, in tegendeel)
maar de internationale wetenschap van vóór 2020 en ná 2022 is er
inmiddels behoorlijk helder over. Het wereldwijd gevolgde
‘corona-beleid’ met z’n samenleving-brede grondrechten-inperkingen,
lockdowns en andere verboden was zo’n beetje het állerslechtst mogelijke
antwoord op het gevaar van een in een lab gecreëerd, air-borne,
griepachtig virus dat voor 98,5% van de bevolking eigenlijk vooral heel
ongevaarlijk was. De inmiddels meer dan 935.000x ondertekende Great Barrington Declaration
van de hand van topexperts van Oxford, Harvard en Stanford werd al in
de zomer van 2020 op basis van de tot dan toe geldende, evidence based
medicine opgesteld en geeft aan dat de NPI (Non Farmaceutical
Interventions) geen tot vrijwel geen bijdrage hebben geleverd aan het
beperken van (de impact van) de pandemie, maar wel ongekend grote
maatschappelijke, intermenselijke, sociaal-economische en
gezondheidsschade hebben gebracht.
Directe macht EU in geval ‘gezondheidsdreiging’. Nog ernstiger is dat deze wijziging in de WPG in samenhang moet worden bezien met de eind vorig jaar aangenomen verordening 2022/2371 van het Europese Parlement,
waarin wordt gesteld dat in het geval van ‘ernstige
grensoverschrijdende gezondheidsbedreigingen’ (dat kan dus feitelijk
álles zijn) het Europese Parlement mag bepalen wat de lidstaten moeten
doen. Dus zonder OMT, zonder MIT, zonder Parlement, zonder Eerste en
Tweede Kamer. Een topdown verordening die de volledige democratie van
zo’n 450.000.000 europeanen overruled en in handen legt van ‘experts’,
ambtenaren en politici en daarmee in de handen van degenen achter de
krachtige lobby’s die deze partijen bespelen.
Absolute macht WHO bij ‘risico’s met mogelijke invloed op gezondheid’. De WHO bouwt op haar beurt ook aan nieuwe wereldwijde International Health Regulations
(IHR). Hierbij bepaalt de WHO welke ‘gezondheidsproducten’ – denk
bijvoorbeeld maar niet uitsluitend aan vaccins, tests, gen-therapie,
medische apparatuur, databases, kennisbanken – ingezet en zo nodig
verplicht moet worden en wanneer. Dat kan namelijk als er sprake is van
‘het terugdringen van alle risico’s die mogelijk een impact op de
volksgezondheid zouden kunnen hebben’. Wederom: alles, zeg maar.
Maatregelen die als het aan de WHO ligt, niet meer zullen worden
uitgevoerd ‘met volledige eerbiediging van de waardigheid, de mensenrechten en de fundamentele vrijheden van personen’ (deze tekst komt te vervallen), maar gebaseerd op woke-vage ‘beginselen
van billijkheid, inclusiviteit, samenhang en in overeenstemming met de
gemeenschappelijke maar gedifferentieerde verantwoordelijkheden van de
staten die partij zijn, met inachtneming van hun sociale en economische
ontwikkeling.’
Missende politieke evaluatie.
Een wet die al deze ontwikkelingen nóg makkelijker maakt, die onbewezen
effectieve en bewezen schadelijke maatregelen anti-democratische
verankerd in de ‘gereedschapskist’ van ministers. Een wet die daarbij
wordt doorgevoerd door dezelfde politici die diezelfde maatregelen als
noodwet hebben doorgevoerd en waarop maatschappelijke cruciale reflectie
in de vorm van een Parlementaire Enquete voor het gemak naar 2025 is
uitgesteld.
De facto demissionair.
Een wet tenslotte die door een Parlement is geduwd, mede door een
regeringscoalitie die een belang heeft haar eigen straatje schoon te
vegen. Een coalitie die inmiddels op geen enkele manier nog een
wérkelijk democratisch mandaat heeft. En een Eerste Kamer die deze wet
zou moeten goedkeuren, die feitelijk demissionair is na een verwoestende
nederlaag van de zittende partijen ten faveure van andere (fundamenteel
anders denkende) partijen als BBB geen enkele democratisch legitimatie
kent.
Deze
wet als Senator goedkeuren zou een regelrechte democratische doodzonde
betekenen een feitelijke middelvinger naar elke Nederlander nu en alle
generaties Nederlanders na ons. Laten we hopen, mét Karel Beckman, dat
deze verschrikkelijke wet voor eens en voor altijd sneuvelt in onze ooit
juist zo zorgvuldig ontworpen rechtstaat!
Geachte leden van de Eerste Kamer,
Met
deze open brief doe ik een beroep op uw eergevoel. Op de plicht die er
op u rust, als volksvertegenwoordigers, namens de generaties
vrijheidsstrijders die voor ons hebben geleefd, en de generaties die na
ons komen, op te komen voor de vrijheid die wij als Nederlanders altijd
hoog in het vaandel hebben gehad.
Ik roep u op niet akkoord te gaan met de herziening van de Wet Publieke Gezondheid. De Pandemiewet.
Ik
denk dat ik namens de meeste Nederlanders spreek als ik zeg dat u er
bent om een fundamentele, verheven taak te vervullen. Een die uitstijgt
boven die van uw persoon en uw persoonlijke belangen. U bent er om onze
grondrechten te beschermen. Dat is althans hoe wij, gewone burgers, naar
u kijken. Wij hebben het idee dat onze Senaat wordt bevolkt door wijze,
ervaren mensen, die zich niet laten leiden door kortzichtige belangen,
maar op de bres staan voor dat grotere belang dat ons allen bindt. Het
belang van de vrijheid.
Wij
zien u als de waakhond van onze vrijheid. Wij hebben het idee dat u de
wetsvoorstellen die aan u worden voorgelegd, en die maar al te vaak,
tegenwoordig bijna altijd, de macht van de staat vergroten ten koste van
de burger – dat u die wetsvoorstellen kritisch tegen het licht houdt.
Dat
u grenzen stelt aan de ambities van de regering en de bureaucratische
en technocratische moloch die zich achter de regering verschuilt. Dat u
beseft dat democratie nooit mag inhouden dat aan de fundamentele rechten
en vrijheden van burgers wordt getornd. Dat democratie anders verwordt
tot de dictatuur van de meerderheid – of eigenlijk, de dictatuur van een
minderheid die namens de meerderheid pretendeert te handelen. Dat u pal
staat voor het zelfbeschikkingsrecht van elk individu, omdat u weet dat
het individu anders zal worden geplet, platgewalst en vermorzeld, zoals
Socrates werd vermoord door de Atheense democratie.
Als
dit idee van ons, gewone burgers, terecht is – en u kunt dat toch niet
ontkennen? want waar hebben we anders een Eerste Kamer voor? om over te
doen wat al door de Tweede Kamer is gedaan? – als u dus inderdaad de
waakhond bent van onze vrijheid en onze grondrechten, dan kunt u niet
instemmen met de door de regering voorgestelde herziening van de Wet
publieke gezondheid.
U zou daarmee verraad plegen aan de opdracht die u hebt als senator.
U zou verraad plegen aan de burgers van Nederland die u vertegenwoordigt.
U zou verraad plegen aan de Nederlandse geschiedenis.
U
zou instemmen met het meest dictatoriale, totalitaire stuk wetgeving
dat ooit in vredestijd door een Nederlandse regering is voortgebracht en
door een Tweede Kamer is goedgekeurd – zonder dat dit duidelijk aan de
kiezers is voorgelegd. Hoewel de media over deze wet zwijgen en het
grote publiek dus geen idee heeft wat er op hen afkomt, moet u beseffen
dat deze wet een brute aanslag vormt op alles waar wij als Nederland
voor zeggen te staan. Een wet die afbreekt wat wij hebben opgebouwd als
vrij land, dat zich onafhankelijk wist te maken van buitenlandse
overheersers. Een wet die sloopt wat wij hebben opgebouwd als
waardengemeenschap, waarin toch consensus bestond dat vreedzame burgers
het recht hebben over hun eigen lichaam te beschikken, zich vrij te
bewegen, elkaar te ontmoeten, met elkaar te handelen, hun meningen uit
te wisselen.
Een
wet die letterlijk een einde maakt aan ons zelfbeschikkingsrecht, ons
geboorterecht om te beschikken over ons eigen lichaam, die ons allemaal –
ja u ook – reduceert tot slaaf van de staat en zijn instellingen en
door de staat zelf benoemde deskundigen en experts.
Deze
herziene Wet publieke gezondheid, deze Pandemiewet, brengt ons opnieuw
onder overheersing van onze eigen staat en, het kan niet worden ontkend,
indirect van buitenlandse heersers die onze staat in toenemende mate
besturen.
Niet
langer zullen wij vrij en autonoom zijn en zal onze vrijheid slechts
worden beknot in zeer ernstige noodgevallen, als het echt niet anders
kan. Nee, wij zullen zijn overgeleverd aan de willekeur van de minister
van Volksgezondheid, aan de willekeur van de regering, die een
instrument in handen krijgt om ons, wanneer zij maar wil – als zij
ergens op de horizon een ‘dreiging’ denkt te zien voor ‘de
volksgezondheid’ – op te sluiten, te isoleren, in quarantaine te
plaatsen, onze scholen en bedrijven te sluiten, onze grenzen te sluiten,
ons te verantwoorden voor onze gezondheid, ons te behandelen als
melaatsen die zich moeten laten testen of inspuiten, maskers voor hun
mond moeten dragen of als slaven worden gebrandmerkt met QR-codes.
Terwijl ons niets mankeert!
Dat zal de realiteit zijn als deze wet wordt aangenomen. Het is niets minder dan een belediging voor het Nederlandse volk.
En
zeg nu niet dat deze wet er alleen maar is voor noodgevallen. Er zijn
de afgelopen jaren tijdelijke wetten ingezet. Die bestaan al. Er is dus
geen enkele noodzaak voor deze wet.
Welk
probleem wordt ermee opgelost? Simpel: het probleem dat de regering
heeft om het Parlement instemming te vragen voor de vrijheidsbeperkingen
die zij ons in de toekomst wenst op te leggen. Welke andere reden kan
deze wet hebben?
Ik
wil het hier niet gaan hebben over het coronabeleid, over de vermeende
baten en de ongekende kosten die dit heeft opgeleverd, behalve dat ik
wil opmerken dat dit beleid nooit is geëvalueerd en dat de regering er
ook alles aan doet om te voorkomen dat het wordt geëvalueerd.
Dat doet nu allemaal niet ter zake. Waar het om gaat is dit:
Als
u, leden van de Eerste Kamer, instemt met dit wetsvoorstel, dan zult u
hebben gefaald in uw taak als hoeder van onze grondrechten. U zult uw
verantwoordelijkheid als waakhond van onze vrijheid hebben verzaakt.
Als
deze wet wordt aangenomen, is Nederland Nederland niet meer. Het lijkt
me niet dat u dit op uw geweten wilt hebben. Ik kan me dat althans niet
voorstellen. Ik – en ik weet dat ik namens velen spreek – wij, wij
burgers van Nederland, vertrouwen erop dat u deze wet verontwaardigd van
tafel zult vegen, de prullenbak in waar hij thuis hoort.
Ik dank u voor uw aandacht.
Karel Beckman, hoofdredacteur De Andere Krant
Bij
het bijna ‘ter perse gaan’ van dit artikel verscheen vanuit BBB (pas
vandaag, waarom zo ontzettend laat?) de dringende oproep aan de
senatoren van de Eerste Kamer om de stemming over deze hoogst
controversiële wet uit te stellen tot de nieuwe Eerste Kamer is
geïnstalleerd. Hoopgevend?
