Analyse door Dr. Joseph Mercola Feit
gecontroleerd
8 mei 2022
Vorige
VIDEO LINK:
https://www.bitchute.com/video/AXEAGQoUJ8o/
De volgende
HET VERHAAL IN ÉÉN
OOGOPSLAG
· Stephanie Seneff, een senior
onderzoekswetenschapper aan het (M.I.T.) Massachusetts Institute of Technology,
bestudeert al jaren glyfosaat en is verslaafd geraakt aan het bepalen wat deze
alomtegenwoordige chemische stof nu zo giftig maakt
· Een van de manieren waarop glyfosaat schadelijk kan
zijn, is door verstoring van de glycine-homeostase; glycine is een veel
voorkomend aminozuur dat je lichaam gebruikt om eiwitten te maken
· Glyfosaat remt ook de shikimate-route, die
betrokken is bij de synthese van de essentiële aromatische aminozuren
fenylalanine, tyrosine en tryptofaan
· Glyfosaat veroorzaakt ook een tekort aan sulfaat en
schaadt het ‘heme pathway’
· Biologisch eten, consumeren van biologische
geteelde gewassen, ongepasteuriseerde appelazijn, het eten van knoflook en
kruisbloemige groenten en glycinesuppletie (of het consumeren van biologische
botbouillon) kunnen u helpen beschermen tegen glyfosaat toxiciteit
Dit artikel is eerder
gepubliceerd op 4 augustus 2019 en is bijgewerkt met nieuwe informatie.
Glyphosaat, het actieve ingrediënt in Roundup-herbicide, is een chemische stof die de aandacht verdient,
deels omdat geen enkel ander pesticide of herbicide zelfs maar in de buurt is
gekomen van het 'intensieve en wijdverbreide gebruik'."1 De
gegevens over hoeveel sproei glyfosaat in de Vereniging worden gebruikt, zijn
verwerkt en bedragen sinds 1974 meer dan 1,6 miljoen kilogram (3,5 miljoen pond).
Dit vertegenwoordigt 19% van het glyfosaat dat in
die tijd wereldwijd werd gebruikt, en het merendeel (tweederde van het
glyfosaat dat van 1974 tot 2014 werd toegepast) werd in slechts 10 jaar
toegepast.2 Glyfosaat
zou uw aandacht moeten trekken omdat het vrijwel overal opduikt - in
moedermelk, water3 wegwerp
luiers4 en
honing, om te beginnen.
Het trok de aandacht van Stephanie Seneff, een
senior onderzoekswetenschapper aan het Massachusetts Institute of Technology,
om een andere reden.
Ik had een ontmoeting met Seneff tijdens een
autismevenement in Atlanta, Georgia, genaamd The Autism Community in Action
(TACA). Ze is een kampioen geweest om te helpen begrijpen hoe glyfosaat een
probleem is, en ze presenteerde enkele van haar nieuwe bevindingen op de
conferentie, waar ik het interview hierboven opnam.
Seneff bestudeert al jaren glyfosaat en is
verslaafd geraakt aan het bepalen wat deze alomtegenwoordige chemische stof zo
giftig maakt :
'Glyfosaat is een absoluut fascinerend
molecuul. Ik ben er als het ware aan verslaafd geraakt. En ik hou gewoon van
het onderzoek; Ik hou van de puzzel. En glyfosaat is naar mijn mening de moeder
van alle puzzels. Ik geloof dat ik goed op het hoogte ben van het mechanisme
van de toxiciteit, en deze is uniek voor glyfosaat en verraderlijk en
cumulatief.
Het is dus buitengewoon gevaarlijk in
die zin dat het je nietineens omver werpt. Je krijgt de hele dag kleine
blootstellingen aan glyfosaat in je voedsel, in de lucht, in het water, en
ademt waarschijnlijk de lucht uit de benzinetank. We weten het niet. Maar het
is alomtegenwoordig in de omgeving, dus we kunnen het niet vermijden. En de
Verenigde Staten hebben de hoogste ... we gebruiken het meeste glyfosaat per
persoon per hoofd van de bevolking in dit land."
Veroorzaakt glyfosaat chronische ziekten?
Volgens Seneff is de toename van het gebruik van
glyfosaat in de Verenigde Staten en in Canada buitengewoon goed gecorreleerd
met de gelijktijdige toename van de incidentie van meerdere ziekten, waaronder borstkanker, alvleesklierkanker,
nierkanker, schildklierkanker, leverkanker, blaaskanker en myeloïde leukemie.5
"[B] beide landen hebben veel hart
gerelateerde gezondheidsproblemen hoge autismecijfers, veel auto-immuunziekten,
voedselallergieën; de ziekte van Alzheimer gaat dramatisch omhoog. Natuurlijk,
diabetes, obesitas, al deze dingen gaan dramatisch omhoog in onze bevolking,
" zegt Seneff.
'We weten niet waarom. We zien dat
glyfosaat perfect gecorreleerd is met veel van deze ziekten. Het gaat ook
precies in lijn met deze ziekten en er zijn heel veel oorzaken die ik in
samenwerking met andere mensen heb samengesteld."
Onderzoekswetenschapper Anthony Samsel is een van
de coauteurs van Seneff en samen hebben ze gesuggereerd dat een van de manieren
waarop glyfosaat schadelijk is, is door verstoring
van de glycine-homeostase. Glyfosaat heeft een glycinemolecuul als
onderdeel van zijn structuur (vandaar het "gly" in glyfosaat).
Glycine is een veel voorkomend aminozuur dat je lichaam gebruikt om eiwitten te
maken.
Samsel en Seneff geloven dat je lichaam glyfosaat
en zijn metaboliet aminomethylfosfonzuur (AMPA) kan vervangen door peptiden en
eiwitten, wat resulteert in het aanmaken van beschadigde peptiden en eiwitten
in het menselijk lichaam. Volgens Seneff :
'Ik geloof dat glyfosaat in bepaalde
eiwitten op bepaalde plekken per ongeluk in het eiwit kan komen in plaats van
het aminozuur glycine. En om te begrijpen dat glyfosaat een compleet
glycinemolecuul is, past het perfect bij glycine, behalve dat er extra
materialen op het stikstofatoom zitten.
... [H]et eiwit dat glycine gaat
herkennen om het in DNA te stoppen, moet het stikstofatoom buiten zijn structuur
laten omdat de stikstof moet aansluiten op het volgende aminozuur. Dus het feit
dat er wat stikstof op zit, maakt niet uit. Er staat: 'Oh, ik moet precies
glycine heel strak gaan aanpassen.'
Glycine is het kleinste aminozuur. En
om glycine te onderscheiden van alle andere aminozuren, hoef ik alleen maar te
zorgen dat ik een kleine ruimte maak die alleen op glycine past ..
Glyfosaat past omdat het een perfect
glycinemolecuul is. Behalve dat de stikstof buiten die structuur blijft steken
zodat het kan aanhaken. Dus de extra spullen op stikstof zijn niet beperkt. Dit
is belangrijk omdat ik denk dat veel mensen denken: 'Oh, het kan niet
gebeuren.'"
Glycine speelt ook een rol bij het blussen van
ontstekingen en wordt gebruikt in het ontgiftingsproces. Als gevolg van
glyfosaattoxiciteit hebben velen van ons mogelijk niet genoeg glycine voor
efficiënte ontgifting.
Dat gezegd hebbende, glyfosaat dat
glycine-verstoring veroorzaakt, is een zeer controversieel onderwerp, omdat het
theoretisch van aard is, niet bewezen. Maar het is heel logisch, deels vanwege
het shikimate-pad.
Seneff benadert glyfosaat ook als een
glycine-analoog en hoe het per ongeluk in eiwitten wordt verwerkt6 In
haar paper "Glyphosate's Synergistic Toxicity in
Combination with Other Factors as a Cause of Chronic Kidney Disease of Unknown
Origin,", gepubliceerd in het International
Journal of Environmental Research. Dit artikel geeft ook steun aan de
standpunten van Seneff in dit interview.
Glyfosaat verstoort de Shikimate Pathway
Glyfosaat
remt de shikimate-route, die betrokken is bij de synthese van de essentiële
aromatische aminozuren fenylalanine, tyrosine en tryptofaan.7
'Super, super belangrijk', zegt Seneff. "[Deze
aminozuren zijn] ... niet alleen een deel van de bouwstenen van eiwitten die al
behoorlijk ingrijpend zouden zijn, maar het zijn ook voorlopers van alle
neurotransmitters. Dopamine, serotonine, melatonine, melanine.
Huidbruiningsmiddel. Het zijn ook voorlopers van bepaalde B-vitamines zoals
foliumzuur en ik denk niacine."
Hoewel de shikimate-route afwezig is in menselijke
en dierlijke cellen, is deze route aanwezig in de darmbacteriën van zoogdieren,
inclusief mensen. Dus, via uw
darmbacteriën, heeft glyfosaat een aanzienlijke invloed op de menselijke
gezondheid. Seneff zegt bijvoorbeeld: 'Slaapstoornis is een van de ziekten
die precies in de pas loopt met het gebruik van glyfosaat op maïsgewassen,
vanwege het melatonineprobleem dat ik vermoed, gedeeltelijk."
Bovendien verplaatst glyfosaat zich naar zowel de
teeltpunten als de opslagstructuren (inclusief wortels en zaden) van planten om
het EPSP-synthase te targeten, wat de productie van bepaalde aminozuren
voorkomt en energie afleidt van essentiële plantprocessen. Dit is een
belangrijk punt voor wat betreft glycine-verstoring. Seneff zegt :
"... het wordt steeds logischer
naarmate ik meer onderzoek doe, ten eerste vanuit het standpunt van enzymen die
worden verstoord door glyfosaat.
En ik kan deze glycine-plaatsen vinden
waar het in de cellen zou vervangen worden , inclusief natuurlijk
EPSP-synthase, het enzym waarmee ... ik begon ermee ... omdat EPSP-synthase het
enzym is in het shikimate-pad dat door glyfosaat verstoort , vervormt wordt.
Dat weten ze. En ze hebben het bestudeerd. Er bestaan vele papers over. Het is
heel erg interessant."
The Glycine and Myosin Connection
Dus volgens Seneff is glyfosaat in feite een
glycinemolecuul met een zijketen aan het stikstofatoom, en hoewel het een
gemodificeerd glycinemolecuul is, is het nog steeds glycine. Daarom kan het de gewone aminozuurglycine
in uw systeem vervangen. Helaas is het nu giftig.
"Terugkomend op dit EPSP-synthase", zegt
Seneff, "is het echt fascinerend ... de manier waarop ze de versie van
EPSP-synthase ontdekten die ze in de
GGO-gewassen inbrengen ... dus maken ze deze Roundup Ready-gewassen
glyfosaatbestendig. En dat doen ze door een bacteriële versie van EPSP-synthase
in te voegen ... en die bacteriële versie heeft op die plek alanine in plaats van glycine."
Om te begrijpen waarom dit zo belangrijk is, moeten
bepaalde eiwitten glycine hebben om goed te kunnen werken. Als je de glycine in
alanine verandert door een extra methylgroep toe te voegen, verpest het het
eiwit. Seneff noemt een recent artikel van DowDuPont, waarin wordt gesproken
over het gebruik van CRISPR-genbewerkingstechnologie om planten glyfosaat
resistent te maken door glycine-residu aan te passen.8
'Dit
is absoluut angstaanjagend', zegt Seneff. 'Ze wisten het,' Eerst moeten we glycine verwijderen.'En dan krijgt
dat een hit op het enzym. Het enzym werkt niet zo goed omdat het daar alanine
heeft. Het heeft die extra methylgroep die in de weg zit, hetzelfde probleem
dat glyfosaat veroorzaakt."
Myosine is op zijn beurt een goed voorbeeld van een
eiwit dat glycine nodig heeft om goed te werken, wat kan worden verstoord door
glyfosaat. Myosine is een belangrijk
‘contractor’eiwit om de ontlasting door de darmen te verplaatsen, maar als het
gemuteerd wordt, kan het niet langer samentrekken. Seneff voegt toe :
' als
myosine verlamd raakt, krijg je peristalsis. Je krijgt een kleine
bacteriële overgroei in de darmen (SIBO) omdat er een back-up van wordt
gemaakt. Je krijgt veel problemen met je gevoel omdat de myosine niet kan
krimpen. Je krijgt natuurlijk
obstipatie. En deze zijn allemaal verbonden met autisme, deze problemen.
En dus denk ik dat de
myosine in de darmen door het glyfosaat wordt vergiftigd op dezelfde manier als
het EPSP-synthase in het shikimate-pad wordt vergiftigd. Door deze glycine op deze plek waar
fosfaat zou moeten binden, ontstaat er een prachtige omgeving om glyfosaat in
plaats van glycine in het eiwit zelf te gooien."
Glyfosaat veroorzaakt ook een tekort aan sulfaat 'op zoveel manieren', zegt Seneff, ' is het
is bijna alsof het een perfecte storm is' en schaadt het ‘heme pathway’.
Oplossingen voor glyfosaattoxiciteit
Naarmate de realiteit van glyfosaattoxiciteit
toeneemt, zijn er stappen die u kunt
nemen om uzelf te beschermen, te beginnen met het beperken van uw
blootstelling door zoveel mogelijk biologisch
of biodynamisch gekweekt voedsel te eten. Het consumeren van biologische, ongepasteuriseerde appelazijn
is een andere strategie, omdat het acetobacter
bevat, dat glyfosaat kan afbreken.
'We maken saladedressing [met appelazijn]', zegt
Seneff. 'We hebben een salade voor het avondeten en ik denk dat het je echt kan
helpen om al het glyfosaat in je mond af te breken, omdat het goed zal werken
om glyfosaat in nuttige fosfor te veranderen. Het raakt er volledig
vanaf."
Seneff stelt ook voor om knoflook en kruisbloemige groenten te eten, wat goede bronnen van
zwavel zijn. Glycinesuppletie kan
ook een goede optie zijn om glyfosaat te ontgiften. Om glyfosaat te elimineren,
moet je je lichaam verzadigen met glycine.
Dr. Dietrich Klinghardt, specialist in
metaaltoxiciteit en het verband met chronische infecties, raadt aan om gedurende
een paar weken tweemaal daags 1 theelepel (4 gram) glycinepoeder in te nemen en
vervolgens de dosis te verlagen tot een vierde theelepel (1 gram) tweemaal per
dag dag. Dit dwingt het glyfosaat uit je systeem, waardoor het via je urine kan
worden verwijderd.
Collageen is van
nature rijk aan glycine, maar als ik deze
route volg, raad ik aan om alleen op zoek te gaan naar biologisch met gras gevoerd collageen. Biologische botbouillon is een andere uitstekende bron van
glycinerijk collageen.
https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2022/05/08/glyphosate-health-risks.aspx
Bronnen
en referenties
·
1, 2 Milieuwetenschappen Europa Overbrugging van wetenschap en regelgeving op
regionaal en Europees niveau 201628: 3
·
3 Analytische en
bioanalytische chemie 20 november 2011
·
4 The Guardian 23 januari 2019
·
5, 7 Journal of Biological Physics and
Chemistry Januari 2015, 15 (3): 121-159
·
6 International Journal of Environmental Research 2019; 16
(15): 2734
·
8 Journal of Biological Chemistry 11 januari 2019
LINK: https://www.mercola.com/downloads/podcast.htm
