februari 28, 2022 8568 7
Geen
elektriciteit, geen voedsel, geen stromend water, geen wet. In een nu
legendarische forumdraad vertelt een gebruiker genaamd Selco preppers over zijn
ervaringen en wat hij en zijn gezin deden om in leven te blijven.
In september 2011 sloot een gebruiker met de naam selco zich aan bij de
forums van SurvivalistBoards.com en postte “my shtf expirience-wartime,” [shtf
– shit hits the fan, red.] een draad die sindsdien legendarisch zou worden in
survivalgemeenschappen en daarbuiten – in feite ziet u er tot op de dag van
vandaag nog vaak naar verwezen worden in gemeenschappen als 4chan en reddit.
Daarin beschrijft Selco zijn ervaring van
het leven in een belegerde Bosnische stad van 50 à 60.000 mensen tijdens de
Bosnische oorlog (1992-1995). De belegering nam alles weg wat de moderne mens
als vanzelfsprekend beschouwt en testte met extreme wreedheid Selco’s en het
vermogen van zijn gemeenschap om te overleven, schrijft Lulz.com.
Maar wat zo interessant is aan dit oorlogsverhaal, is dat het verteld
werd aan een groep survivalisten (preppers) die vragen hadden – heel veel
vragen.
Hoe werkt ruilhandel en welke overlevingsstrategieën zijn waardeloze
rommel?
Hoe was de sociale dynamiek toen iedereen besefte dat er geen wet was?
Wat gebeurt er echt en wat voor streken halen de mensen eigenlijk uit om
zich te redden als ze geconfronteerd worden met, in wezen, de apocalyps?
Selco’s eerste bericht:
Ok, ik wil mijn eigen ervaring met u delen. (Heb geduld met mijn Engels,
ik kom van ver weg)
Ik kom uit Bosnië, en zoals sommigen van u misschien weten was het hier
een hel van 92-95, hoe dan ook, gedurende 1 heel jaar heb ik geleefd en
overleefd in een stad van 50 000- 60 000 inwoners ZONDER: elektriciteit,
brandstof, stromend water, echte voedseldistributie, of distributie van welke
goederen dan ook, of enige vorm van georganiseerde wet of regering. De stad was gedurende 1 jaar omsingeld en in
die stad was het eigenlijk een SHTF situatie.
Wij hadden geen georganiseerd leger of politiemacht, er waren groepen
verdedigers, eigenlijk iedereen die een geweer had, vocht voor zijn eigen huis
en zijn eigen familie.
Sommigen van ons waren beter voorbereid, maar de meeste gezinnen hadden
voedsel voor een paar dagen, sommigen van ons hadden een pistool, weinigen
bezaten een AK-47 toen alles begon.
Hoe dan ook, na een maand of twee begonnen de bendes met hun smerige
werk, het ziekenhuis leek wel een slagerij, de politiemacht verdween, 80
procent van het ziekenhuispersoneel ging naar huis.
Ik had geluk, mijn familie was groot in die tijd (15 leden in één groot huis,
5-6 pistolen, 3 Kalashnikovs) dus wij leefden en overleefden, de meesten van
ons.
Ik herinner me dat de US Air Force om de 10 dagen MRE dropte (god zegene
de USA daarvoor) als hulp voor de omsingelde stad, het was gewoon niet genoeg.
Sommige huizen hadden tuintjes met wat groenten, de meeste niet.
Na drie maanden begonnen de geruchten over de eerste hongerdoden, doden door lage
temperaturen, we stripten elke deur en raamkozijn van verlaten huizen om ons te
verwarmen, ik verbrandde al mijn eigen meubels om me te verwarmen, veel mensen
stierven aan ziektes, meestal door slecht water (twee van mijn familieleden),
we gebruikten regenwater om te drinken, verschillende keren at ik duiven, één
keer at ik een rat.
Geld was geen stuiver waard…
Wij ruilden dingen, de zwarte markt werkte, enkele voorbeelden: voor 1
blikje corned beef kon je een vrouw hebben voor een paar uur (klinkt niet goed,
maar het was de realiteit) ik herinner me, dat de meeste van die vrouwen gewoon
wanhopige moeders waren, kaarsen, aanstekers, antibiotica, brandstof,
batterijen, geweermunitie en natuurlijk voedsel, daar vochten wij als beesten
voor.
In zo’n situatie veranderen er veel dingen, de meeste mensen veranderden in
monsters, het was lelijk.
De kracht zat hem in de aantallen, als u alleen in huis was, werd u
waarschijnlijk beroofd en gedood, hoe goed u ook bewapend was.
Hoe dan ook, de oorlog eindigde, weer dankzij Amerika (en nogmaals god
zegene de VS daarvoor)
Het is niet belangrijk welke kant gelijk had in die oorlog.
Het was bijna 20 jaar geleden, maar geloof me, voor mij was het net als
gisteren, ik herinner me alles, en ik denk dat ik veel geleerd heb.
Ik en mijn familie zijn nu voorbereid, ik ben goed bewapend, bevoorraad
en getraind.
Het is niet belangrijk wat er gaat gebeuren, aardbeving, oorlog, tsunami,
buitenaardse terroristen, het belangrijkste is dat er iets gaat gebeuren.
En uit mijn ervaring weet ik dat u niet alleen kunt overleven, de kracht
zit hem in het getal, wees hecht met uw familie, bereid u samen met hen voor,
kies uw vrienden met wijsheid en bereid u ook samen met hen voor.
En tot slot, dit is mijn eerste bericht, en mijn Engels is niet zo goed,
dus beoordeel me niet te hard. ”
V: Hoe hebt u zich veilig kunnen verplaatsen?
Eigenlijk was de stad opgebroken in zoiets als veel
straatgemeenschappen, in mijn straat (15 of 20 huizen) organiseerden wij
patrouilles (5 gewapende man elke nacht) om op bendes of vijanden te letten.
Wij handelden in dingen tussen mensen in die straat, 5 mijl van mijn
straat was er een straat met zoiets als georganiseerde handelaars, maar het was
te gevaarlijk om daarheen te gaan, het werkte alleen ’s nachts (overdag was het
een sluipschuttersgang) en je had meer kans om daar beroofd te worden dan om
handel te drijven, ik heb die straat maar 2 keer gebruikt, en geloof me, alleen
als ik echt iets heel erg nodig had.
Selco wilde de stad niet specificeren, maar op grond van zijn
beschrijving zou het Livno kunnen zijn, dat in 1991 40.600 inwoners had (nu op
34k). Wikipedia: “Na het einde van de Tweede Wereldoorlog was Livno een deel
van de Socialistische Republiek Bosnië en Herzegovina in Joegoslavië. Na de
ineenstorting daarvan in 1992 en tijdens de Bosnische oorlog, stond het onder
controle van de Kroatische Republiek Herzeg-Bosnië.”
V: Hoe zit het met hout? Het leek alsof er veel bossen rond uw stad zijn,
waarom moest u dan deuren en meubels verbranden?
Allereerst dank ik u voor uw vragen, ik had niet verwacht dat er zoveel
belangstelling voor mijn bericht zou zijn.
Ik zal graag veel dingen met u delen, want ik wil veel van u leren.
Hoe dan ook:
Bosnië heeft veel bossen als u op de kaart kijkt, maar ik woonde in een
stad dichter bij de Kroatische grens, meer naar het zuiden, ik wil de naam van
de stad niet noemen, maar als u op de kaart kijkt, is het zuidelijke deel van
mijn land, dichter bij Kroatië, helemaal rotsachtig.
Ja, wij hadden wat bomen in mijn stad, parken, fruitbomen, maar het
grootste deel van de stad is bebouwd en bestaat uit huizen” maar geloof me,
alle bomen in de stad zullen heel snel verbrand zijn als je geen elektriciteit
hebt om te koken en te verwarmen. Daarna heb je alleen nog maar meubels,
deuren, houten vloeren… (en geloof me, dat spul verbrandt ook heel snel).
Er was bijna geen autogebruik in de stad, want: de meeste wegen waren
bezaaid met ruïnes, verlaten auto’s, vernielde huizen en dat soort dingen, en
benzine was als goud.
Als ik ergens heen moest, ging ik bijna altijd ’s nachts, nooit alleen,
maar ook nooit in een grote groep (2-3 man misschien), altijd gewapend, heel
snel, altijd in de schaduw, door ruïnes, zelden openlijk op straat, eigenlijk
altijd verstopt.
Wij hadden geen voorsteden en boeren, in voorsteden waren vijandelijke
legers, wij waren omringd door vijandelijke legers, en in de stad wist je niet
wie je vijand was.
En ja, er waren georganiseerde bendes, 10-15 mensen, soms zelfs 50, maar
er waren ook gewone mensen zoals u en ik, vaders, opa’s, fatsoenlijke mensen,
die roofden en doodden, er was niet te veel goeden en slechten, de meesten van
ons waren grijs, klaar voor alles.
V: Had u zich voorbereid en wat voor vaardigheden
had u nodig?
Dat kunt u natuurlijk vragen.
Wij gebruikten wat wij hadden, wij waren niet voorbereid op die
situatie, wij wisten niets van preppen.
Dus u kunt zich voorstellen dat wij in sommige opzichten terugkeerden in
het stenen tijdperk, eigenlijk in de meeste.
Wij gebruikten gewoon alles wat wij hadden, één voorbeeld, ik had in
mijn propaan (of butaan, ik weet het niet zeker) grote fles, cilinder (ik weet
niet zeker of dat het juiste woord is), en ik gebruikte hem niet om te koken of
te verwarmen, hij was te kostbaar, ik heb die fles samen met mijn vriend
gebouwd (gerepareerd), zodat ik een slang kan bevestigen aan een soort
ventilator (sorry, mijn Engels gaat hier achteruit), zodat ik die
wegwerpaanstekers kan vullen, (ze zijn niet wegwerp als je weet hoe), die
aanstekers zijn een klein fortuin waard.
Om het verhaal kort te maken, iemand brengt mij een lege aansteker en ik
vul die aansteker met gas, meestal heb ik daar een blikje voor genomen of een
kaars of wat hij mij ook maar kan aanbieden.
Ik hoop dat u mijn voorbeeld begrijpt, mijn Engels is slecht op sommige punten.
Nog een voorbeeld, ik ben gediplomeerd verpleeger, in zo’n tijd was mijn
kennis mijn ding voor de handel.
En ja, laat u opleiden en trainen, in tijden als deze is het een fortuin
waard als u weet hoe u dingen moet repareren, al uw goederen zullen op een dag
op zijn, maar uw specifieke kennis kan uw voedsel zijn.
Ik bedoel: leer dingen repareren (schoenen of mensen, wat u maar kunt).
Mijn buurman wist hoe hij een soort olie voor olielampen moest maken
(olie in glas, lont van touw) en hij had geen honger, hij heeft me nooit laten
zien hoe hij die olie maakte.
Ik geloof dat hij een boom achter zijn huis gebruikte en een klein
beetje diesel, ik weet het niet.
Mijn punt is, leer dingen, de mensen hebben altijd iemand nodig die weet
hoe ze dingen moeten maken.
Het was geen overlevingsfilm, het was lelijk, wij deden wat wij moesten
doen om te overleven.
Niemand wint, we hebben het gewoon overleefd, met een hoop nare dromen.
V: Was het niet religieus, de oorlog?
Sorry man, verkeerde info, dat was geen Christen vs Moslim oorlog, het
was een burgeroorlog, met veel wisselingen tussen de partijen.
En sorry dat ik niet in ga op de politiek, daar geef ik niet zoveel om,
ik ga niet in op religieuze verhalen, ik bedoel dat ik geloof in God als hogere
macht, en ik probeer te leven volgens zijn wetten, ik behoor tot geen enkel
dogma, moslim of christen.
V: Wie was uw steungroep?
Mijn groep bestond alleen uit mijn familie, mijn bloedverwanten (ooms,
grootmoeder…), in mijn straat en in mijn dorpsuitstapjes had ik enkele goede
vrienden, maar mijn beste vrienden waren mijn familie. Ik neem nooit vreemden
in mijn naaste groep.
V: Als u vandaag drie maanden de tijd had om u voor
te bereiden, wat zou u dan doen?
Als ik drie maanden extra had om me voor te bereiden?
Hmmm, waarschijnlijk overzees gaan lopen ?
Grapje
Ok, Nu ben ik me er heel goed van bewust hoe het in heel korte tijd heel
slecht kan gaan, dus ik heb voedsel, hygiëne, energie enz. voor 6 maanden, ik
woon in appartement met wat verbeterde beveiliging, ik heb een huis met
schuilplaats in een dorp zo’n 5 mijl van mijn appartement, in dat huis ook
voorraad voor 6 maanden, dat dorp kleine gemeenschap, de meesten zijn mijn
verwanten, de meesten zijn voorbereid (dat hebben ze uit de oorlog geleerd), ik
heb vier soorten vuurwapens met 2000 kogels voor elk (sorry, kan niet in
details treden, wetten zijn hier anders voor geweren).
Ik heb een grote tuin bij dat huis en enige goede kennis over tuinieren
en landbouw.
Ik denk dat ik nu de kennis heb om problemen te ruiken, weet u, als
iedereen zegt dat alles goed komt, dan weet je op de een of andere manier dat
alles in duigen gaat vallen.
Ik denk dat ik kracht heb om alles te doen wat nodig is om mij en mijn
gezin in leven te houden, want als alles in duigen valt, wees er dan maar zeker
van, dat je slechte dingen gaat doen om je kind te redden. Je wilt geen held
zijn, je wilt overleven met je gezin.
Ik ben verpleegkundige, ik ben ook paramedicus (Amerikaanse normen)
En ik ben bereid om van u allen te leren.
Eén man heeft geen kans om te overleven( Ok het is mijn mening) hoe goed
bewapend en voorbereid u ook bent, op het einde zult u sterven, dat heb ik al
vaak gezien. Familiegroepen of beste vrienden met veel voorbereiding en veel
verschillende kennis, ik geloof dat dat het beste is.
V: Welke voorwerpen moeten wij in voorraad houden?
Dank u.
Dat hangt ervan af, ik denk dat als u maar één ding in voorraad hebt, u
het niet zult overleven, tenzij u als een overvaller wilt overleven, dan hebt u
alleen een pistool en veel munitie nodig.
Ik denk dat u zich naast munitie, voedselhygiëne en energiedingen
(batterijen enz.) ook moet richten op kleine dingen voor de handel, zakmessen,
aanstekers, vuurstenen.
Ook veel alcohol, een soort dat lang kan blijven staan, ik bedoel dingen
als whisky en zo, het maakt niet uit wat voor soort, u kunt de goedkoopste
soort hebben, het is heel goed voor de handel in wanhopige tijden.
Ook gebrek aan hygiëne heeft veel mensen gedood, dat heb ik gezien.
U moet een paar eenvoudige dingen hebben, zoals bijvoorbeeld veel
vuilniszakken, ik bedoel veel, veel gebruiksmogelijkheden daarvoor, en VEEL
duct tape, veel gebruiksmogelijkheden daarvoor.
Wat wapens betreft, hou het eenvoudig, ik bedoel dat ik nu altijd een Glock
45 bij me heb, omdat ik dat pistool mooi vind, maar het is geen gebruikelijk
pistool en geen gebruikelijk kaliber hier, dus heb ik ook twee 7,62 mm TT
Russische pistolen verborgen, omdat bijna iedereen dat pistool hier heeft, en
een heleboel munitie.
Ik hou niet van Kalashnikov, maar hier ligt dat geweer in bijna elk 3e
huis, dus…
Meestal heb ik in de oorlog mijn water van het dak opgevangen in 4 grote
vaten, daarna gekookt om te ontsmetten, we hadden ook een rivier in die stad,
te vervuild, maar als je niet kunt kiezen…
Ik denk niet dat ik een expert ben, ik ben hier om te leren.
Ik denk dat het ervan afhangt hoe ver u gaat om te overleven met uw
daden, u moet bereid zijn om lelijke dingen te doen.
Oh ja, het heeft mijn kijk op het leven veranderd, ik weet nu dat er
slechte dingen kunnen gebeuren, en wat nog belangrijker is, ik geloof eigenlijk
dat het het belangrijkste is: ik geloof niet meer in regering en gezag,
absoluut niet. Wanneer zij echt hun best doen om u te verzekeren dat alles goed
komt, dan kunt u er zeker van zijn dat er iets ergs gebeurt.
Niet alleen geloven, maar ook onderzoeken.
V: Hoe zit het met de burgeroorlog… en de
godsdienststrijd? Hebben goud en zilver veel geholpen en hoe kwam u aan de
alcohol en andere voorraden?
Hallo aan allen
Ik ben het weer ?
Ik geloof dat deze discussie op een bepaald punt de verkeerde kant
opgaat, en nee, ik ben niet beledigd, iedereen heeft recht op een mening, dus
hier is een paar van mijn meningen:
Het was een burgeroorlog, ja er was een grote invloed van godsdienst,
maar iemand zegt “wat deden jullie met mensen van een andere godsdienst?”
Wel, in mijn familie zijn er mensen met verschillende godsdienstige
overtuigingen, dus wat bedoelt u daarmee?
Ik zal proberen het u eenvoudig uit te leggen; het was een aanvallers-
en verdedigersstrijd, veel van kant wisselen, burgeroorlog. De oorlog eindigde
zonder winnaars, hij eindigde met een wapenstilstand, vooral dankzij de VS. Het
was de verkeerde oorlog, verkeerde redenen. Ik heb niet gevochten voor
godsdienst of etniciteit, ik heb gevochten om mijn familie en mezelf in leven
te houden.
De laatste 15 jaar hebben we vrede, we leven samen met mensen die
vroeger onze vijanden waren, ik wil niet opnieuw oorlog en vijand hebben om
etniciteit of godsdienst of om welke andere reden dan ook.
Probeer alstublieft niets te veralgemenen over die oorlog, er waren geen
goede en slechte kanten, we hebben allemaal geleden en we proberen allemaal
weer samen te leven.
En ja elke kant deed slechte dingen, en elke kant had goede en slechte
jongens.
Ik ben hier om één en enige reden – overleven, ik wil leren, en ik kan
wat nuttige dingen met u delen.
Ik denk niet aan uw godsdienstige overtuiging, uw etnische afkomst of uw
politieke mening.
Een paar woorden over mijn stad vóór de oorlog, het was een gewone
Bosnische stad, normaal leven, fatsoenlijke mensen, scholen, theaters, parken,
universiteit, vliegveld, misdaadcijfer heel laag, stad als de meeste kleinere
steden in de VS (denk ik). Ik was een jonge man, net als iemand van u
misschien.
Nu heel belangrijk: ik ben hier niet om te discussiëren over
oorlogsredenen, of partijen, godsdienst of iets dergelijks.
Dankzij de oorlog was er in mijn stad een ECHTE SHTF situatie, en daar
kunnen we het alleen over hebben, alleen dat is belangrijk.
U hebt veel internetpagina’s, u kunt alles over die oorlog te weten
komen, en u kunt partij kiezen als u dat wilt. Ok dat is het.
Over overleven.
Ik weet niet hoe het met de anderen op dit forum zit, maar ik heb nu
veel verzamelde alcohol.
Aan het begin van de oorlog vernielde een tankgranaat de voormuur van
een kleine distilleerderij (alcoholfabriek) vlak bij mijn huis, zodat we
ongeveer 500 liter rakia meenamen (het is zoiets als Bosnische whisky, denk ik,
gemaakt van druiven, erg sterk).
Het was geweldig spul voor de handel, de mensen gebruikten veel alcohol,
wanhopige tijden denk ik, wij gebruiken het ook voor ontsmetting.
Wat de hygiëne betreft,
kopjes en borden, papier of plastic, u zult er heel wat nodig hebben, ik weet
het, wij hadden het helemaal niet.
Mijn mening is dat hygiëne misschien belangrijker is dan voedsel, u kunt
gemakkelijk duiven schieten, als u een grootmoeder hebt weet zij misschien wel
wat eetbare planten op de dichtstbijzijnde kleine heuvel (mijn ervaring) maar u
kunt geen handontsmettingsmiddel schieten ?
Waterzuiveringspillen, allerlei schoonmaakspullen, ontsmettingsmiddelen,
veel zeep, bleekmiddel, handschoenen, maskers, alles wegwerp, zorg heel goed
voor EHBO-training, leer hoe u kleinere snijwonden, brandwonden of zelfs
schotwonden moet behandelen, er is geen ziekenhuis, zelfs als u ergens een
dokter gevonden hebt, heeft hij waarschijnlijk geen medicijnen, of u hebt geen
spullen om hem te betalen.
Leer hoe en wanneer u antibiotica
moet gebruiken, en heb het veel.
Geloof me met goede kennis en een
goede hoeveelheid medicijnen zult u rijk worden.
Over goud en zilver, ja, ik persoonlijk heb in die tijd al mijn goud
voor munitie gegeven, maar het was
niet al te veel waard.
Wat huisdieren betreft, die had ik niet, ik heb in die tijd niet veel
huisdieren gezien, heeft iemand ze opgegeten? Ik weet het niet, waarschijnlijk.
Over kleine familie, hmm,
niet goed, gewoonlijk komen een paar kleinere families samen in het grootste
huis en blijven bij elkaar, alle familieleden (mijn geval)
Klein gezin of
alleenstaande man, niet goed om te overleven in de stad SHTF, misschien in de wildernis (ik heb daar geen ervaring mee) Zelfs als u
low profile blijft, verborgen in uw huis met veel voedsel enz., vroeg of laat
komt de menigte, en u hebt misschien één of twee geweren, erg moeilijk. Ik ben
het eens met low profile beleid, het is heel belangrijk dat u geen mensen
aantrekt met wat dan ook, maar als ze
komen, moet u aantallen hebben, mensen en geweren, de beste mensen zijn uw
familie.
Over door de stad trekken:
altijd ’s nachts, zoals ik al zei, nooit alleen, 2-3 man, heel snel, nooit
aandacht trekken, er uitzien als iedereen, als de meeste mensen er wanhopig,
arm, vuil uitzien, moet u er net zo uitzien, het is niet nodig dat iedereen
weet dat u thuis een goede hoeveelheid voedsel, munitie, schone kleren en al
het andere hebt. Kijk en gedraag u zoals
iedereen.
Als iemand u of uw familie aanvalt, dan moet u laten zien dat u er klaar
voor bent.
Ik heb nooit in grote groepen
gelopen, in die tijd en die situatie is grote groep niet goed.
Nu, dit is allemaal mijn ervaring, het was toen, ik heb veel fouten
gemaakt, ik ben geen expert, ik ben hier net als ieder van u, om te leren en te
delen.
Ik weet bijvoorbeeld niet al te veel over overleven in de wildernis, ik
ben hier om het na te gaan.
O ja, een paar dingen voor Sedoy: mijn vrouw is van een andere
etniciteit, en zij is ook katholiek, ik niet, en om u te antwoorden : nee ik ga
haar niet neerschieten.
V: Wat is er gebeurd met degenen die gestorven
zijn? Waar haalde men brandhout vandaan?
Wel, wie er in die periode gestorven of gedood werd, kreeg geen
behoorlijke begrafenis.
De mensen gebruikten elk stukje
vrije grond, dicht bij huis, om te begraven, soms zelfs in de tuin, 2-3
stadsparken werden begraafplaatsen, na de oorlog zijn de meesten opgegraven en
fatsoenlijk begraven.
Er was geen sprake van het verbranden van lijken of iets dergelijks,
voor zover ik weet.
Oh nog iets interessants over vuur, sommige mensen gingen ’s nachts
kilometers ver om ergens vuur te vinden, om een stuk hout op te stoken en mee
naar huis te nemen, en vuur te maken om te koken of te verwarmen, aanstekers en lucifers waren erg
kostbaar, en de meeste mensen hadden niet
genoeg brandhout om altijd vuur te maken. Voor de meeste mensen was het voortdurend zoeken naar iets, vuur, hout, voedsel, munitie…
V: Was zout waardevol?
Het was waardevol ja, maar niet te veel, bijvoorbeeld koffie of sigaretten waren veel meer
waard.
V: Wat dacht u van sigaretten?
Hm, ik had veel alcohol, zoals ik al zei, ik verhandelde bijna alles
zonder enig probleem, laat ik het zo zeggen: het verbruik van alcohol was waarschijnlijk 10 keer meer dan in de
normale tijd. En dan heb ik het nog niet over reiniging en ontsmetting.
Aan de andere kant maakte u een heel goed punt, als u geld en tijd hebt
en u hebt een opslagplaats, dan is het waarschijnlijk beter om sigaretten of kaarsen en batterijen op
te slaan voor de handel, of voedsel.
Ik was toen nog geen prepper, we hadden geen tijd om ons voor te
bereiden, enkele dagen voor de SHTF verklaarden politici op tv dat alles in
orde is, als de hemel naar beneden valt nemen we gewoon wat je kunt.
V: Vertel ons meer over het koken en de
levensmiddelen die u kon bereiden. Was u bezorgd over het rondgaan van de geur
en het waarschuwen van mensen dat er daar voedsel was?
Over koken, voor de SHTF gebruikte ik in mijn huis elektriciteit voor
koken en verwarming, dus toen alles begon heb ik wat spullen geruild voor een soort oud houtfornuis, dat heb ik
in de keuken gezet en een uitlaatpijp (juist woord?) door een gat in de muur
gemaakt, dat gebruikte ik om te koken en
te verwarmen.
In de zomer kookte ik in mijn achtertuin (ommuurd, bakstenen, gelukkig)
Wat de geur van het eten betreft, hm, ik zal proberen me de situatie
voor te stellen: geen elektriciteit, geen stromend water, riolering maandenlang
afgesloten, lijken in verwoeste huizen, vuil en rommel, geloof me, het was erg
moeilijk om iets lekkers te ruiken.
Het was niet zoals in films,
het was lelijk, vies, en stinkend.
Ja, ik had weinig problemen door het koken, slechts weinig, maar zoals
ik al zei, genoeg mensen, goed bewapend en met de wil om zich te verdedigen, en
je kunt de meeste problemen daarmee wel aan.
Waarschijnlijk zou de situatie in de wildernis anders zijn.
Ik at meestal een soort
pannenkoeken met plaatselijke kruiden (daar is geen bakolie en niet te veel
brandhout voor nodig), en natuurlijk alles wat ik kon krijgen en ruilen, rijst was goed te eten, niet te veel
brandhout voor nodig.
Ik denk dat ik geluk heb gehad, slechts enkele keren heb ik lekkere
dingen gegeten, zoals duiven.
Ik had altijd wel iets om te ruilen, ik denk dat dat me gered heeft, en wapens natuurlijk.
De binnenstad van Grbavica, een voorstad van Sarajevo, maart 1996.
Sarajevo werd ook belegerd en had te maken met veel van de problemen die Selco
beschrijft.
Vraag: 1. Waarom
zou de nacht veiliger zijn dan overdag? Buiten het voor de hand liggende dat
het ’s nachts gemakkelijker is zich te verbergen, maar waren de bendes overdag
meer op de been? Ook, waarom alleen kleine groepjes van 2-3? Wat gebeurde er
met grotere groepen?
2. Waarom
zou u ’s nachts op stap moeten gaan? Waar ging u bijvoorbeeld heen en waarom?
3. Hoe
ging u om met de situatie van de maffia toen ze voor u, of uw familie, kwamen?
4. U had
het over ruilen voor kogels, enz. Hoeveel schietpartijen deed u in die tijd en
hoeveel munitie had u, of had u willen hebben?
5. Hoe was
u in staat te bepalen wie vijand was en wie niet? Hoe slaagde u erin om daar
handel te drijven met mensen en wanneer/waar?
6. Welke
versterkingen deed u aan uw huis en wat voor bewaking, of beschermingen had u?
7. Tenslotte,
hoe wist u sluipschutters te vermijden? Welke voorzorgsmaatregelen nam men
tegen hen?
Eerst was er overdag bijna niemand buiten wegens sluipschutters, de
verdedigingslinie was heel dichtbij, dus wat u ook moest doen, u deed het ’s
nachts, iets ruilen, brandhout zoeken (ik kan niet genoeg uitdrukken hoe
belangrijk dit was in de stad, en moeilijk), iets zoeken, iemand controleren,
naar het nieuws gaan luisteren (heel erg belangrijk, veel mensen worden gedood
omdat ze ergens heen gaan om te zien wat er gebeurt, of wat er nieuw is) denk eraan, geen nieuws, geen radio,geen
tv, niets, geruchten voedden veel mensen.
Reeds uitgelegd, u kunt thuis blijven en sterven van honger en kou, of
zelfs infectie van een of ander klein wondje, of erop uit gaan en uw leven
riskeren, proberen iets nuttigs te vinden – te verhandelen
Ik heb wel situaties gehad die alleen mijn huis betroffen, het is niet
nodig om al te veel details te geven, wij hadden meer vuurkracht, en bakstenen
muur.
Ook hadden wij zoiets als straatwacht, de mensen uit mijn straat waren
goed georganiseerd, in geval van bendes, nu waren er veel schietpartijen.
Er werd vrij veel geschoten
in de stad, ik had in het begin niet genoeg wapens, één
geweer en één pistool (ww2), misschien 100 kogels, later ruilde ik wat dingen
voor meer geweren en munitie, herinner me dat ik autoaccu gaf voor 2 geweren.
Hoeveel munitie ?
VEEL, zo veel als u kunt.
Meestal kunt u niet uitmaken wie vijand of vriend is, behalve mijn
familie en weinig echte vrienden, is ieder ander een potentiële vijand. Wanneer
uw vriend moet kiezen tussen de dood van zijn kind en uw dood, vraag dan wie
hij zal kiezen.
Geruchten, iemand vertelt u dat een oude man een paar straten verder een
paar blikken heeft en dat hij munitie of wat dan ook zoekt, u gaat erheen,
zoals ik zeg, u bent altijd op zoek naar iets. Zo kwamen er ook mensen in mijn
straat als handelaars, met wat goederen.
Er was ’s nachts zoiets als
een handelsstraat, eigenlijk was het een grote ruïne van een
sportcentrum, je kon er naartoe gaan om iets te zoeken of iets aan te bieden,
maar het werd door niemand gecontroleerd, dus het was te gevaarlijk.
Het was vrij primitief, bakstenen muur rond het huis, zandzakken voor de
ramen en deuren, daarbovenop gebruikten we alles wat je maar kon, grote stukken
metaal, stenen, binnenin het huis bevestigden we van alles voor de ramen,
alleen een kleine opening voor het geweer, altijd 5 familieleden klaar om te
vechten, eentje altijd buiten op straat verborgen.
Stenen tijdperk situatie ?
Om sluipschutters te vermijden, bleven wij overdag thuis, het was niet
zo dat er ’s nachts sluipschutters waren, zelfs ’s nachts liepen wij nooit
openlijk op straat als wij dat konden vermijden, altijd sluiproutes, door
ruïnes, snel en stil.
V: Hoe was de situatie in uw badkamer? Waar ging u
heen? Had u iets om mee af te vegen? Sorry dat ik zulke persoonlijke vragen
stel, maar dit is iets wat ik me in dit soort situaties afgevraagd heb.
Wij gebruikten een schep en elk
stukje grond dicht bij huis, klinkt vies, en dat is het ook, wassen met opgevangen regenwater, soms
naar de rivier gaan (meestal was dat te gevaarlijk) Meestal hadden we geen
wc-papier, zelfs als ik het had, ruilde ik het.
Het was de hele tijd een slechte situatie.
Als ik wat raad mag geven: als
eerste een wapen en munitie voorbereiden, daarna al het andere, ik bedoel alles, hangt af van hoeveel geld en ruimte
u hebt, als u iets vergeet, geen probleem er staat altijd wel iemand klaar
om te ruilen, maar als u wapens en munitie vergeet dan kan het zijn dat u niet
bij handelsplaatsen kunt komen.
Ik zie grote familie of een groep
(ik bedoel echt) goede vrienden niet als meer mond om te voeden, ik zie ze als meer wapens en kracht, het zit in de
natuur van mensen om zich aan te passen.
En hou het simpel en
gebruik gezond verstand, in de eerste periode
verdwijnen zwakke mensen, andere vechten.
Ga met kleine dingen, aanstekers, kaarsen, vuurstenen. Het is een goed idee om een
brandstofgenerator te hebben (een elektrische generator?), maar ik denk dat het
beter is om 1000 bic aanstekers te hebben. Een brandstofgenerator is geweldig,
maar in een shtf scenario zal die in de stad een heel leger aantrekken, 1000
bic aanstekers nemen niet te veel plaats in, zijn goedkoop, u kunt ze altijd
ergens voor ruilen.
Een echt SHTF scenario vraagt om een
totale verandering van de normale mentaliteit, dat is moeilijk uit te
leggen, ik zal het proberen met voorbeelden.
V: Hoe gemakkelijk/moeilijk was het om aan wapens
te komen NA de SHTF en wat kon je ruilen voor wapens en munitie (ik herinner me
dat u zei een autobatterij voor een geweer) en waar zou ik heen moeten om de
mensen te vinden die in wapens handelen?
Hm, u hebt gelijk, na de oorlog had elk huis hier een oorlogswapen, en
ja, de politie heeft enkele acties ondernomen om illegale wapens van de
bevolking weg te nemen, dat hangt van mens tot mens af, denk ik, veel mensen
vinden manieren om hun wapen ergens te verbergen, voor het geval dat.
Ik heb ook een legaal wapen (vergunning), en de autoriteiten hier hebben
iets dat ze “tijdelijk inzamelen” noemen, er staat zoiets als: in geval van een
ongewone gebeurtenis (rellen, onrust, enz.) heeft de regering het recht om
tijdelijk alle legale wapens in te zamelen, dus ik houd dat altijd in
gedachten, en ik heb zoals sommige mensen gehandeld.
U weet dat sommige mensen legale wapens hebben om elke dag te dragen( ik
heb glock 45 en taurus 38), maar sommige mensen met legale wapens hebben ook
illegale wapens ergens verborgen, voor het geval dat SHTF en “tijdelijk
verzamelen”
Het is niet moeilijk om aan een wapen te komen in SHTF, als u goede
handelswaar hebt, maar iets anders is belangrijk, de eerste dagen van SHTF zijn
het ergst wat chaos en paniek betreft, misschien hebt u dan geen tijd om aan
een wapen te komen. En ongewapend zijn in chaos, paniek en rellen is slecht.
In mijn geval had een man een autoaccu nodig voor radio, denk ik, en hij
had wat extra geweren, dus we ruilden.
V: Hoe zit het met de medische verzorging van
mensen die neergeschoten werden of gewond raakten?
De meeste verwondingen waren natuurlijk schotwonden, zonder specialisten en al het andere, als gewonden
ergens een dokter konden vinden hadden ze ongeveer 30% kans om te overleven,
maar dat is weer geen film, de meesten
stierven, velen stierven zelfs aan
kleine snijwondeninfecties, ik had misschien voor 3-4 behandelingen
antibiotica. Natuurlijk alleen voor mijn familie.
Eenvoudige dingen hebben
mensen gedood, diarree kan je in een paar dagen doden zonder
medicijnen en rehidratatie, (vochttherapie, infuus) vooral kleine kinderen.
Veel schimmelziekten van de huid, en voedselvergiftiging, daar konden wij niet
al te veel aan doen. In principe behandelden wij ziekten meestal met
plaatselijke kruiden, en als je wond had, deed je er rakia op en probeerde je
ergens antibiotica te vinden.
Ik was dus goed in het verhelpen van wonden in termen van noodhulp, maar
langere procedure werd een slechte prognose.
Wat ik geleerd heb? Weer hygiëne, en veel medicijnen, vooral antibiotica. U moet veel leren
behandelen, ga online, maak wat opleidingen af, EMT misschien, EHBO enz.
In SHTF zijn de dingen anders, leer
hoe u infuus moet openen, wanneer u bepaalde medicijnen, of antibiotica
moet gebruiken.
Haal zelf uw ANA TE (anti tetanus ) injecties , slangengif kit, adrenaline kit
(allergische reacties, verschillende soorten).
Zorg dat u in uw prepper-voorraad wat reanimatiekit (eenvoudig) hebt, zoals een kleine zuurstoffles,
BVM-masker enz. Het is niet echt moeilijk om die allemaal te leren gebruiken.
Oke laat iets duidelijk zijn, natuurlijk kunt u niets van dit alles in
de echte wereld gebruiken, tenzij u daarvoor gecertificeerd en opgeleid bent (
EMT, verpleeger, arts).
Maar in SHTF vraagt niemand
u naar uw licentie, u hoeft alleen maar te leren en in uw voorraad
een groot deel voor medische dingen te hebben.
Dus om de vraag te beantwoorden hoe heb ik geholpen en behandeld,
meestal zeer gebrekkig, ik help sommigen met middelen die ik heb, ik nam
voedsel of iets anders in ruil, ik was daar slecht op voorbereid, nu heb ik wat
moet ik hebben.
V: Had uw plaatselijke munt/geld nog waarde? Kon u
nog met geld artikelen kopen van andere mensen?
Nee, niet echt, ik bedoel, soms
kon u buitenlands geld gebruiken als u dat had om iets te kopen, (dollars
of Duitse marken) maar zelfs in die zeldzame gevallen was de koers
ongelooflijk, bijvoorbeeld 1 blik bonen voor 30-40 dollar (de normale waarde
was misschien 0,50), ik denk dat iemand connecties had met de buitenwereld, de
zwarte markt, weet u wel, zodat hij veel geld kon verdienen. Maar het was zeer
zeldzaam. Handel was het belangrijkste
om iets te krijgen.
De plaatselijke valuta
stortte zeer snel in, misschien binnen enkele weken of maanden.
V: Hoeveel ruimte moet ik hebben voor de opslag van
alcohol? Hoe was de veiligheid?
Wat alcohol betreft, hebt u gelijk, maar u hebt ook gelijk wat de
standpunten betreft, de mensen hebben in
wanhopige tijden meer alcohol dan gewoonlijk nodig, dus het is een soort
gokken, denk ik, maar het is een zeer
goed handelsartikel, ik heb nooit problemen gehad met de handel in alcohol
en ik had meer problemen met de handel in andere dingen.
Ik denk ook aan iets anders, misschien is het beter om mijn voorraad te
vullen met iets dat minder ruimte inneemt, maar toch interessant is voor de
handel, zoals batterijen, antibiotica,
enz.
Het punt is dat ik al die alcohol gratis heb gekregen, ik heb het niet
gekocht. Ik weet hier niets van.
In de meeste situaties vielen de mensen mij aan omdat ze denken dat ze
sterker zijn, ze wisten niet wat ik werkelijk had.
Over munitiehandel, het hangt
ervan af hoeveel munitie u gaat hebben, soms ruil ik munitie voor voedsel, en
over een paar weken weer voedsel voor munitie, maar ik ruil nooit bij mij
thuis, en nooit grotere hoeveelheden, heel
weinig mensen wisten hoeveel van wat dan ook ik in huis had.
Het punt is dat u zoveel mogelijk van
alles moet bewaren als u kunt (ruimte, geld) later in de situatie zult u
zien wat het meest gewild is, correctie munitie en wapens hebben voor mij
altijd de 1e plaats gehad, maar wie weet zal nummer 2 voor de handel
bijvoorbeeld maskers met filters zijn.
Wat het medische aspect betreft, zal ik in mijn volgende bericht
schrijven wat ik nu in mijn medische voorraad heb.
De verdediging was zeer
primitief, ook hier waren we niet voorbereid, we gebruikten
wat we konden, ramen waren kapot, daken meestal beschadigd door beschietingen,
alle ramen waren met iets geblokkeerd, zandzakken en stenen, elke nacht
blokkeerde ik de poort van mijn tuin met rommel – puin van de straat en ik
gebruikte een oude aluminium ladder om over de muur te komen, als ik terugkwam
riep ik iemand van huis om me die ladder te brengen, zodat ik naar binnen kon
gaan.
Een man uit mijn straat had zijn huis volledig gebarricadeerd, als hij
’s nachts naar buiten ging gebruikte hij een gat dat hij gemaakt had in een
kamer die verbonden is met het huis van de buren, en ging door het (geruïneerde
en vernielde) huis naar buiten, eigenlijk had hij een geheime ingang.
Het lijkt misschien vreemd om te zeggen, maar de meeste beveiligde huizen zijn het eerst weg, en wij hadden
natuurlijk ook heel mooie huizen in de buurt, met muren, honden, alarmen,
stalen tralies voor de ramen, alarmen. En u kunt wel raden wat er gebeurde, de
menigte viel die huizen het eerst aan, sommige werden verdedigd andere niet,
afhankelijk van hoeveel geweren en handen men binnen had.
Ik denk dus dat beveiliging goed is, maar zorg ervoor dat u het
onopvallend houdt, vergeet het alarm, als u in de stad woont en SHTF hebt u een eenvoudig uitziend, niet interessant
beveiligd huis nodig, met veel wapens en munitie.
Hou het
gewoon onopvallend en niet interessant.
Op de deur van mijn appartement zit nu een stalen deur voor de
veiligheid, maar alleen om me door de eerste korte periode van chaos heen te
helpen, daarna ga ik verhuizen om me bij een grotere groep gewapende mensen
(familie en vrienden) op het platteland te voegen (hoop ik).
Wel, in mijn geval is er geen migratie geweest, want het is heel snel
gegaan, het andere leger heeft de stad gewoon in een ring gesloten en dat was
het, als u mij vraagt waar dat leger was en hoe wij ze niet hebben zien
aankomen, dan is het antwoord simpel, dat leger was een bondgenoot van het
leger van mijn kant en van het volk, en op een dag werden wij wakker en zagen
wij dat zij nu de vijand waren en alle uitwegen aan het sluiten waren. Politiek . Het is waar, nog een kant van
de burgeroorlog.
Maar ik heb van andere delen van het land gehoord, en van mijn vrienden
die in dorpen in andere delen van de staat verbleven, dat de situatie daar veel
beter was, het platteland had land,
maïs, tarwe, fruitbomen, boerderijen enz. ze hadden genoeg te eten, het was
slecht, maar veel beter dan in de stad.
Ik weet één ding, als we een uitweg uit de stad hadden, dan zouden we
die gebruiken, maar die hadden we niet.
V: Hoe was de situatie met banken en winkels?
Over banken, leningen, kredietkaarten. Het volledige monetaire systeem is ongeveer een jaar dood geweest, dus
niets werkt.
Het is een ingewikkelde vraag in vele opzichten, ik zal proberen ze in
enkele toekomstige berichten te beantwoorden, ik heb veel meer tijd en veel
meer ruimte nodig om ze te beschrijven. Zelfs nu, bijna 20 jaar later, staan
mensen voor het Europese Hof om banken aan te klagen, omdat ze hun spaargeld
bij banken niet willen geven, er zijn in die periode veel verschillende dingen
gebeurd, ze hebben het geld veranderd,
ik bedoel de monetaire naam, ze hebben het 2-3 keer veranderd, er was hyperinflatie, er waren geen papieren sporen meer van spaargeld,
leningen … Ik herinner me dat sommige mensen van die situatie gebruik maakten om rijk te worden, ze
zijn nog steeds rijk
Ik zal dat dus in een aparte post proberen te beschrijven.
Er waren veel problemen met het
bewijzen van mensen hun eigendom na alles, bijvoorbeeld: mijn vader had een
mooi appartement en vanwege de oorlog moest hij het verlaten, na afloop van de
oorlog was hij ongeveer 4 jaar voor de rechtbank om te bewijzen dat het
appartement van hem was, de redenen daarvoor waren verschillend, vanwege de
politiek in die tijd, maar ook omdat hij niet
genoeg papieren had om te bewijzen dat het appartement van hem was (hij had
geen papieren van het appartement meegenomen toen hij vluchtte, hij had
belangrijkere dingen aan zijn hoofd)
Aan de andere kant, in de ergste periode, trokken de mensen gewoon in
een leeg huis, en dat was het dan.
Ik heb het in een ander bericht over het platteland gehad. Voor zover ik me herinner was het daar beter.
In die periode waren er geen rijdende voertuigen, eigenlijk herinner me
alleen een tank aan de frontlinie, en Lada Niva (kijk maar op internet) met
afgesneden deuren en dak, en machinegeweer geïnstalleerd (ik denk dat het een
oude m53 was) en die twee bewogen alleen als ze vuurden ( ze hielden het
verborgen achter verwoeste huizen)
Voor de laat ik het “burgerbevolking” noemen was er geen beweging met
voertuigen, straten lagen meestal onder puin en waren onbruikbaar en brandstof was te duur.
Om niet op te vallen was een groot ding, over kleding, er was een soort
stadsverdediging, het was niet zoals echte militairen, meestal gemengde
burgerkleding met een deel van uniformen, verschillend wapen, dus geen regels.
Maar zodra men zich met die dingen gaat bezighouden en het over twee
legers gaat hebben, over hun sterkte, oorlogsmisdaden, politiek, dan vind ik
het niet leuk meer, want dan gaat men partij kiezen, en ik denk dat dat voor
ons hier niet belangrijk is.
Zoals ik al zei was er geen
georganiseerd leger, maar wij waren allemaal soldaten, wij moesten wel, de
meesten van ons droegen een wapen en probeerden ons te beschermen tegen
vijandelijke legers en rovers.
In de stad wilde u er niet chique uitzien, want iemand schoot op u en
nam uw goede spullen mee, u wilde geen chique geweer hebben, want
waarschijnlijk zult u geen munitie in dat kaliber vinden en bovendien trekt u
de aandacht.
Laat ik het zo zeggen: als het morgen SHTF wordt, zal ik proberen eruit
te zien als de meeste mensen buiten, bang, wanhopig, verward en ik zal
misschien schreeuwen, geen mooie spullen, ik zal niet in een mooi nieuw uniform
naar buiten gaan en roepen: “Ik ben hier, het is afgelopen met jullie, plunderaars
en overvallers” Ik zal me gedeisd
houden, zwaar bewapend en goed voorbereid, in afwachting van mijn opties,
zelfs als ik naar buiten moet met al mijn spullen om dingen te doen, zal ik ’s
nachts gaan, met mijn beste vriend of broer. Klinkt misschien belachelijk, maar
mijn ervaring leert dat het werkt, wees zeer goed voorbereid, maar laat niemand
buiten uw huis dat weten of zien.
Hoe goed uw huis ook beveiligd is, hoe goed uw wapen ook is, als de
mensen zien dat ze een goede reden hebben om u te beroven, zullen ze u
waarschijnlijk in de stad SHTF beroven, het is alleen een kwestie van tijd en
aantal wapens. Geef ze nooit reden om interessant te zijn om te beroven. Blijf oninteressant. Nu is dit mijn
mening, misschien werkt het niet in andere situaties.
Wat de overvallen op
supermarkten en benzinestations betreft, dat
ging heel erg snel, zodra het schieten begon werden alle waardevolle
spullen leeggehaald, er was wel enige inspanning van de autoriteiten om alles
bij elkaar te houden, maar alles viel in de eerste weken uit elkaar.
Bernie Carr van ApartmentPrepper was gefascineerd door het verhaal en
had nog meer vragen, en wist Selco te bereiken.
V: Op het forum waar u uw ervaring van belegering
beschreef, vermeldde u dat u geen elektriciteit of stromend water had. Hoe
gingen u en uw gezin om met de (sanitaire) omstandigheden op het toilet?
Wij hadden een kleine binnenplaats en groeven gaten voor toiletten, wij
dachten dat het tijdelijk was, dus de gaten waren klein, maar later groeven wij
grotere, omdat wij beseften dat dit lang is en de wereld ons misschien vergeten
was. Het was niet leuk, maar wij deden het tenminste niet in huis, zoals vele
anderen. De hele omgeving begon toch al slecht te ruiken, stank van dode mensen is erger dan een beetje poep.
V: Veel van mijn lezers zijn vrouwen en zij zouden
willen weten wat de vrouwen, kinderen en bejaarde leden van uw familie van dag
tot dag deden in de tijd dat uw stad aangevallen werd?
De rollen waren terug naar honderd jaar geleden. Voor de oorlog waren
wij een moderne maatschappij, maar zodra SHTF kwam, bleven de vrouwen, kinderen
en ouderen meestal thuis. Dat wilden ze, geen vragen. Gebeurde automatisch.
Deden de was, kookten, maakten schoon en verzorgden zieken. Alleen soms, als
het beschieten wat minder was, kwamen er wat vrouwen mee om kruiden te
verzamelen of MRE als er die tijd voedselhulp kwam. Dat gebeurde niet vaak. Wij
hadden altijd wel een man die het huis, de vrouwen, de kinderen en de bejaarden
beschermde.
V: Van alle wapens die u gebruikte, welke waren uw
voorkeurswapens voor als u de straat op ging OF als u thuis bleef en waarom?
Ik had altijd dezelfde wapens, TeTe
pistool / een of ander Russisch pistool en AK47. Eenvoudige keuze, de
meeste munitie voor deze wapens. Wij hadden er maar een paar van, dus wisselden
wij ze onderling uit. Deed goed werk, zeer betrouwbare wapens. AK47 heeft een
goede stopkracht, alleen niet erg goed op volautomatisch. Kan van een mens een
puinhoop maken.
V: Veel preppers van appartementen zullen
waarschijnlijk besluiten in hun huis te blijven, en dat heeft heel wat
discussies opgeroepen over de voor- en nadelen van in de stad blijven. Sommigen
zeggen dat door in de stad te blijven, de infrastructuur het eerst hersteld zal
worden, en dat degenen die op het platteland wonen, aangevallen zouden worden
door rondzwervende bandieten. De andere kant zegt dat zij die op het platteland
wonen meer overlevingskansen hebben, omdat zij meer op zichzelf aangewezen
zouden zijn en niet afhankelijk van de middelen uit de stad. Op grond van de
ervaringen van u en uw gezin, wat zou u verkiezen en waarom?
LOPEN! Als u geluk hebt ja, dan is de stad misschien beter af, maar zo
niet, dan is het nog veel erger. Schuil een paar dagen binnen tot de eerste
waanzin voorbij is en dan weg. Hangt ook van het weer af. Zou in de winter
thuis kunnen blijven en het risico lopen beroofd / vermoord te worden, in
plaats van erop uit te gaan en dood te vriezen. Alleen vluchten als u weet waarheen u vlucht.
Daisy Luther van The Organic Prepper nam ook contact op met Selco voor
een interview. Wij lichten er een paar uit, en u kunt naar haar site gaan als u
de rest wilt lezen (zij concentreert zich op de politiek en de situatie in de
VS).
V: Welke parallellen ziet u met de gebeurtenissen
in de VS en Bosnië vóór de SHTF?
De VS en Joegoslavië (in 1990) hebben op het eerste gezicht niets
gemeen, want de mensen zullen zeggen: “De VS kunnen niets hebben dat lijkt op
een socialistisch systeem.”
Dat is waar, maar alleen op het eerste gezicht.
Joegoslavië had ergens rond de 20-22 miljoen burgers, zes republieken
(vergelijkbaar met staten in de VS), 3-4 hoofdreligies, en vele nationale
groepen (etniciteit).
Het officiële staatsbeleid was erop gericht een Joegoslavische
“nationaliteit” op te bouwen (vanaf het einde van WO1) en via verschillende
wegen is die inspanning tot in de jaren ’90 geslaagd.
Wij waren “iets groots, verenigd door verschillen met een sterke band om
iets groots te maken.”
En toen werden die
verschillen gebruikt om chaos te maken.
Eind jaren ’80 en begin jaren ’90 (toen de democratie kwam) begonnen de
problemen en eindigden in reeksen oorlogen en gevallen van volledige
ineenstorting.
Dingen die ik in mijn geval vóór de SHTF meemaakte, en dingen die u
misschien herkent:
·
Dingen die verschillen tussen mensen maken zijn steeds problematischer (ras, godsdienst, politieke mening).
·
Polarisatie wordt duidelijk sterker.
·
Mensen willen naar uw land komen, maar ze willen niet “assimileren” of
bijdragen aan het grotere goed. Zij willen
hun manier van leven behouden, die vaak absoluut tegenstrijdig is met de manier
waarop uw land (maatschappij) werkt.
·
De politieke manier om die problemen op te lossen mislukt vaak, omdat die problemen in wezen moeilijk op een democratische manier (in
de geest van de democratie) op te lossen zijn.
·
Uw vrijheden “slinken” daardoor.
·
De roep om “radicale oplossingen” voor de problemen wordt steeds
sterker.
De media doen absoluut vuil werk, en het wordt steeds moeilijk om nog te weten
te komen wat de waarheid is.
·
Plotseling worden mensen en gebeurtenissen uit de geschiedenis
“teruggebracht”, zodat de mensen erover kunnen oordelen en twisten,
om opnieuw geschiedenis te schrijven, om soms mythes op te bouwen.
V: Nog iets toe te voegen?
Ik heb veel mensen gedood zien worden, ook veel vrouwen en kinderen,
burgers. Een enorm aantal mensen heeft geleden, had honger en kou en was door
die gehele periode heen doodsbang.
Maar ik kan de dode of hongerige politici in die tijd op één hand
tellen.
Het ging goed voor hen door die periode heen. Sommigen van hen eindigden
zelfs rijker. Velen van hen zijn nog steeds machtig in dezelfde of in andere
partijen, en hebben het nog steeds over “hun volk” of over “oorzaken” of over
“angst voor anderen”.
Zo werkt het nu eenmaal.
Copyright ©
2022 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/hoe-ik-een-jaar-shtf-overleefde-in-het-bosnie-van-de-jaren-90/
